คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บุกเมืองแห่งรัตติกาล
ตอนที่ 6
บุกเมืองแห่งรัตติกาล
ร่างในชุดใหม่ของคิลเดินออกมาจากห้องที่มาร์คัสให้เป็นห้องสำหรับพักผ่อนช้าๆ ดวงตาสีแดงสดราวสีโลหิตคู่เดิมแสดงถึงความนิ่งเรียบได้อย่างชัดเจน ในที่สุดวันนี้ก็เป็นวันที่พวกเขาจะต้องไปชิงผลึกจากเหล่าปีศาจแล้ว หนทางข้างหน้าจะบอกว่าเขาไม่รู้จะเป็นอย่างไรก็คงไม่ได้ เพราะหลายๆอย่างจากความทรงจำของโฟนิมทำให้เขาพอเดาเหตุการณ์ข้างหน้าออก และคิดว่าครอสเองก็ไม่ต่างกัน เพียงแต่ว่าคนอื่นๆที่เหลืออาจจะกำลังวิตกกังวลเป็นอย่างมากก็ได้
“เอาละ มาพร้อมแล้วก็ขอให้ทุกคนมารวมกันก่อนนะ”มาร์คัสว่าพลางเดินไปที่ลานกว้าง
“ก่อนอื่นเลย เราจะไม่เอากำลังคนไปทั้งหมด”พูดจบเหล่าทหารก็ตีหน้างงทันที
“การต่อสู้ครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องใคนเยอะ ขอแค่คนที่มีฝีมือมากที่สุดก็พอ”เสียงของครอสทำให้เหล่าทหารเริ่มคลายสีหน้าสงสัยลงบ้าง คำพูดของครอสที่พวกเขาเชื่อถือและนับถือนับว่ามีอิทธิพลต่อพวกเขาไม่น้อย นับตั่งแต่ก่อตั้งกองทัพวิหคอัคคี แทบจะไม่มีครั้งไหนเลยที่ครอสบัญชาการผิดพราด ถึงแม้ครั้งนี้จะเป็นการต่อสู้ที่เกินคาดเดาก็เถอะ
“ถึงจะน่าเจ็บใจ แต่ทุกคนก็คงยังไม่สามารถสู้กับเทพได้”ครอสว่าพลางมองไปรอบๆ
“ถึงแม้จะฝึกลมปราณและพลังเวทบริสุทธิ์มาแล้วแต่หลายๆคนก็ยังคงไม่มีพลังมากพอ จึงอยากให้คนที่มีพลังไม่มากพออยู่ฝึกที่นี่จนกว่าจะถึงการบุกโจมตีเทพ”ครอสว่าพลางถอนหายใจ ถึงจะดูใจร้ายไปหน่อยแต่การที่ครอสทำแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้คนอื่นๆไปเสี่ยงอย่างไม่จำเป็น
“แล้วเราจะรู้ได้ไงละครับว่าใครพร้อมหรือไม่พร้อม”คำถามของทหารคนหนึ่งทำให้ครอสยิ้มออกมาบางๆ
“นี่ไง”ครอสพูดจบก็เรียกโล่ซันโนดิแอร์กออกมาอย่างรวดเร็ว พลังเวทบริสุทธิ์ยอดเยี่ยมอย่างที่คิดจริงๆ เพียงเล็กน้อยผสมกับพลังเวทปกติในปริมาณเท่าๆกับใช้เวทระดับกลางก็สามารถเรียกเวทโล่ระดับสูงสุดออกมาได้ ทั้งๆที่แต่เดิมเขาและคิลยังไม่สามารถเรียกมันออกมาได้ทั้งๆที่ใช้พลังเวทจนแทบหมดก็ตาม
“ใครที่สามารถทำลายโล่นี่ได้ ถือว่ามีพลังเพียงพอ”ครอสว่า ก่อนจะหันโล่ไปทางคิล
“แบบนี้ไง”คิลว่าพลางฟาดดาบใส่โล่เต็มแรง ดาบพิเศษของคิลก่อตัวเป็นเพียงรูปดาบธรรมดาเท่านั้น ด้วยลมปราณชั้นสูงที่คิลฝึกมารวมกับพลังเวทแต่เดิมที่คิลใส่เข้าไปในอาวุธกับพลังเวทบริสุทธิ์ที่เสริมเข้าไปอีกอย่างทำให้เกราะของครอสเกิดรอยแหว่งขนาดใหญ่ทันที
“อึก”เสียงกลืนน้ำลายของเหล่าทหารดังขึ้นทันที ครอสที่เรียกเวทซันโนดิแอร์กออกมานับว่าสุดยอดแล้ว แต่คิลที่ฟันเสียโล่กระจายเนี่ยสุดยอดอย่างไม่อยากจะเชื่อ
ปัง!!!!! เสียงคำรามของปืนที่ดังจนคนที่ฟังยังต้องสะดุ้งเล่นเอาทุกคนหันมามองโซลเป็นตาเดียว นี่เป็นครั้งแรกที่โซลใช้ปืนกระบอกใหม่ของตน พลังรุนแรงจนน่าขนลุก โล่ซันโนดิแอร์คถึงกับเป็นรูเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่หลังจากเจาะโล่ได้แล้วกระสุนก็ไม่มีแรงพอจะทำร้ายร่างกายใครได้เลย แต่ถ้ายิงซ้ำเข้าไปที่ร่องนั่นละก็ คงมีเฮแน่นอน
“ดูเหมือนผู้ถือครองจะผ่านหมดทุกคนนะ”ดาร์คพูดเสียงเรียบพลางมองแต่ละคนโจมตีใส่โล่ซันโนดิแอร์คที่ครอสสร้างขึ้นมา
“นอกจากเรย์ล่าที่ให่ไปด้วยเพราะมีวิชารักษา นอกจากนั้นก็ทำลายโล่กันได้หมด แต่นอกจากพวกผู้ถือครองแล้ว ไม่มีใครทำได้อีกเลย พวกเด็กๆอย่างเรวินเองก็คงไม่ไหว”คิลว่าพลางถอนหายใจ
“แต่ก็เป็นอย่างที่นายท่านคาดการไม่ใช่เหรอ”ดาร์คว่าพลางหัวเราะเสียงเบา
ตูม!! เสียงกำปั้นกระแทกเข้ากับโล่ซันโนดิแอร์คดังสนั่นขึ้นทันทีที่จินใช้หมัดพุ่งเข้ากระแทกโล่ แต่โล่นั่นกลับไม่มีท่าทีจะแตกเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่มีรอยยุบเท่านั้น
“จิน นายไม่ผ่าน”ครอสว่าพลางมองจินด้วยสายตานิ่งเฉย
“ดะ เดี๋ยวสิ”จินว่าพลางเดินเข้าไปหาครอสทันที
“ไม่ได้ ยังไงนายก็ต้องฝึกอยู่ที่นี่”ครอสว่าพลางมองจินอย่างนิ่งเรียบ
“แต่ฉัน..”
“ขอโทษนะ แต่พลังของนายยังไม่จริงๆ แล้วผมก็ปล่อยให้คนที่มีพลังยังไม่พอไปด้วยไม่ได้หรอก”ครอสว่าพลางกอดอกช้าๆ
“เอาละ หลังจากนี้ไปจะมีผู้ถือครองทั้ง 6 คนเท่านั้นที่ไปต่อสู้แย่งผลึกแป่งฮาร์เดสมา ส่วนคนที่เหลืออยู่ที่นี่พวกดาร์คจะฝึกต่อให้เอง”สิ้นเสียงมาร์คัสก็พาพวกถือครองเดินออกห่างไปทันที เล่นเอาเหล่าคนที่ไม่มีพลังมากพอถึงกับกำหมัดแน่น
“ไม่เป็นอะไรเหรอครอส เล่นบุกไปแย่งผลึกด้วยจำนวนคนแค่นี้”เกลที่เดินตามหลังครอสมาถามขึ้นอย่างสงสัย การแย่งชิงสิ่งของใช้คนน้อยจะมีประโยชน์มากกว่าก็จริง แต่จำนวนคนแบบนี้น้อยเกินไปจริงๆนั้นละ
“ไม่เห็นต้องกังวลเลยนี่ครับ”ครอสว่าพลางหัวเราะเบาๆ
“เห”เกลยิ่งทำหน้างงทันทีเมื่อเห็นครอสทำหน้าสบายๆแบบนี้ แถบพอหันไปมองคิลก็เห็นว่าคิลก็มีท่าทีไม่ต่างกันนัก สบายๆไม่คิดมากอย่างครอสไม่มีผิด
“แปลกจัง”เกลยิ่งแสดงท่าทีตกใจเข้าไปอีกเมื่อมาร์คัสพามาถึงตัวเมืองของมิติแห่งการจองตำนี่ ตัวเมืองแทบไม่ต่างจากดาร์คเซ็นทัลเลย ออกจะสวยกว่าด้วยซ้ำ ดอกแสงจันทร์เองก็มีหลากหลายชนิดกว่าที่ดาร์คเซ็นทัลอีกนอกจากยี้ยังไม่กำแพงคอยบดบังเหมือนดาร์คเซ็นทัลด้วย ท้องฟ้าเองก็เป็นสีแดงดูสวยไปอีกแบบ บ้านช่องดูสวยกว่าปกติมากมายหลายเท่านัก ตี่เกลแปลกใจคือคนในเมืองแทบจะไม่ต่างจากคนปกติเลยสักนิด ผิวขาวซีดกัยทุกคนเพราะโลกแห่งนี้ไม่มีแสงแดด เส้นผมและดวงตาส่วนใหญ่เป็นสีดำ ไม่แตกต่างจากชาวดาร์คเซ็นทัลเท่าไหร่ แถมท่าทียังดูสบายๆไม่มีอาการเครียอดออกมาให้เห็นแม้แต่น้อย
“แปลกใช่ไหมละ”ครอสว่าพลางหัวเราะเบาๆ นอกจากคิลและมาร์คัสแล้วทุกคนแทบจะทำหน้างงกันหมดเลย
“เพราะเวลาที่ผ่านมานานทำให้ความคุ้มคลั่งของผลึกความมืดหายไปแล้ว พวกเขาเลยไม่ต่างจากคนธรรมดาเลยละ”ครอสว่าพลางหัวเราะเสียงระรื่น
“แต่ พวกเขาไม่มีท่าทีแปลกใจเลยนะครับที่เห็นพวกเรา”เกลว่าพลางมองไปรอบๆ
“พวกเขามีอายุมาร่วมแสนปี คงไม่มีอาการตกใจกับอะไรง่ายๆหรอก”โซลว่าพลางมองอย่างสนใจ จริงด้วย พวกเขาแค่มองมาทางพวกโซลเท่านั้น แต่ไม่มีอาการแตกตื่นแต่อย่างไร
“ไม่หรอก เพราะเรามาตามกำหนดพอดีเลยไม่แตกตื่นเท่าไหร่”ครอสว่าพลางเดินนำทุกคนไปช้าๆ ไม่จำเป็นต้องให้มาร์คัสนำทางแต่อย่างไรเพราะเขาเอง ไม่สิ เรกิออสเองก็เคยมาที่นี่เหมือนกัน
“กำหนดอะไรเหรอครับ”เกลถามอย่างสงสัย เขามีเรื่องที่ไม่เข้าใจมากมายเต็มไปหมด แต่คิลกับครอสนี่สิ กลับรู้เรื่องอะไรมากมายจนเขาเองก็ยังสงสัยว่าเอามาจากไหนนักหนา
“แต่ วันนี้เป็นวันที่พวกเขาจะชิงผลึกกันไม่ใช่เหรอครับ”
“เพราะพวกเขาอยู่ด้วยกันมาเป็นแสนปีไง ทุกคนเลยรู้ฝีมือกันดีอยู่แล้ว คงมีคนที่เข้าชิงผลึกจริงๆไม่ถึง 50 คน พวกเขาเลยดูไม่แตกตื่นเท่าไหร่”ครอสตอบเสียงเรียบ แต่ก็ทำให้เกลทำหน้าอ๋อทันที มิน่าละเลยเอาคนมาแค่ 6 คนเพราะจำนวนของอีกฝ่ายไม่ใช่ทั้ง 1000 นั่งเอง แต่ปีศาจจำนวน 50 คนเองก็ไม่ใช่งานง่ายๆนะ แต่ครอสก็ยังทำหน้าตาสบายๆอีก
“เพราะพวกเขายังต้องเก็บกำลังคนไปต่อสู้กับเทพอีก การชิงผลึกเลยเป็นรูปแบบที่ไม่รุนแรงมากนัก”ครอสว่าพลางมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
“ก็เลย เป็นแบบนี้ละ”ครอสพูดพลางยิ้มกว้าง แต่ภาพที่เห็นเล่นเอาคนอื่นๆนอกจากครอส คิล และมาร์คัสถึงกับอ้าปากหวอ
(การแข่งขันชิงผลึกปรำจำรอบที่ 9 ขอเชิญผู้มีความประสงค์จะลงสมัครเข้าชิงผลึกลงชื่อที่เคาเตอร์ด้านหน้า)!!
ความคิดเห็น