คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ฉันรักเธอ
ฉันรักเธอ
“ฟันดาบ?”ฉันอุทานเสียงเบาเมื่อเคธบอกชื่อวิชาแรกที่ฉันต้องเรียน
“ใช่ ตอนบ่ายเป็นวิชาสัตวือสูรและสัตว์ในตำนาน”เคธพูดจบ ก็หยิบดาบของตัวเองออกมาเช็ดทำความสะอาดอย่างคร่องมือ ดาบของเคธเป็นดาบใบเล็กเรียวยาว ตัวดาบหนาประมาน 3 เซนไล่ไปจนสุดที่ปลายแหลมๆ ความยาวประมาน
“ไปเถอะ”เสียงเรียบนุ่มของชายคนหนึ่งทำให้ฉันต้องสะดุ้ง ดีน เสียงของดีนงั้นเหรอ ทำไมเสียงถึงได้เพราะอย่างนี้ละ แต่ไม่เข้าใจเลยทำไมเขาถึงได้ไม่ค่อยพูด
“นั่นสินะ ใกล้จะเริ่มสอนแล้ว พวกเราไปเข้าแถวดีกว่า”เคธพูดจบก็ลากฉันให้เดินตามไปทันที ทำไมช่วงนี้รู้สึกว่าฉันจะโดนลากบ้อยบ่อย T-T
“เอ๋ คริสใช้ดาบเหรอ”ฉันถามเมื่อสังเกตเห็นดาบที่เอวของคริส ถ้าจำไม่ผิดคริสน่าจะใช้เคียวนี่
“วิชาฟันดาบก็ต้องใช้ดาบสิ”คริสตอบเรียบๆ ก่อนจะเดินต่ออย่างไม่สนใจ
“เห คริสรู้จักตอบคำถามด้วยเหรอเนี่ย”เคธว่าพลางจ้องคริสด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์
“ไหน เด็กปี 1 มาทางนี้ให้หมด”เสียงตะโกนของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้เด็กๆรีบเข้าไปเรียงเป็นแถวทันที อ้อ ถึงผู้สมัครเข้าเรียนจะมีถึงหลักพัน แต่ว่าคนที่เข้าเรียนได้จะต้องอยู่อันดับที่ 1 ถึง 200 เท่านั้น อับดับ 200 อันดับก็จะแยกออกไปห้องละ 50 อันดับนับเป็น 4 ห้องใหญ่ แต่ละห้องจะแยกคราสเป็น A B C D F ตามลำดับในห้องอีกที ซึ่งลำดับพวกนี้จะมีผลต่อสิทธิของนักเรียนนิดหน่อย
“เอาละ ฉันชื่อ นานะ เป็นอาจารย์สอนวิชาการต่อส฿ทั้งหมด ไม่ต้องจำชื่อฉัน แต่จำหน้าไว้ให้ดีเพราะคนที่จะตัดสินคะแนนวิชาเกี่ยวกับการต่อสู้จำนวน 7 วิชา รวม 28 หน่วยกิตคือฉัน เพราะฉะนั้นขอให้จำไว้ ใครทำฉันหมันใส้ เกรดร่วงแน่นอน” อะ เอ่อ อาจารย์ขา ทำไมตอนพูดว่าหมันใส้ต้องมองมาทางหนูด้วยละ T-T
“เอาละ ไหน 5 คนที่ได้อันดับสูงสุดออกมา” 5 คนสูงสุด ...... มันก็นับฉันด้วยนี่นา T0T
“ต่อไปให้พวกเธอรับดาบฉันทีละคนใครรับได้เยอะที่สุด ฉันจะให้คะแนนพิเศษ”อาจารย์นานะพูดจบก็ชักดาบออกมาช้าๆ อึ๋ย น่ากลัว
“เอาละนะ คนที่ 5 ออกมา”สิ้นเสียงอาจารย์นานะ ผู้ชายคนที่ได้อับดับรองจากพวกเธก็เดินออกไปด้วยท่าทีนิ่งๆทันที
“ขอความกรุณาด้วยครับ”สิ้นเสียง ดาบของอาจารย์นานะก็จ่อเข้าที่คอของชายคนนั้นทันที เอี่อ อาจารย์คะ เขากำลังทำตามมารยาทอยู่นะคะ อาจารย์เล่นจู่โจมก่อนเลยแบบนี้มัน...
“0 ครั้ง กลับไปที่ของเธอ”พูดจบอาจารญ์นานะก็หวดดาบมาจ่อที่คอของเคธต่อเป็นรายต่อไป เอ่อ เคธยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะ
“0 ครั้ง กลับไปที่เดิม”
เคร๊ง! เสียงดาบของอาจารย์นานะกระทบเข้ากับดาบใหญ่ๆของดีนทำให้อาจารย์นานะเหลือบมามองเล็กน้อย ท่าทางดีนเองจะเก่งใช่ย่อยด้วยสิ
“1 ครั้ง กลับไปนั่งที่”หลังจากนั้นดาบของอาจารย์นานะก็มาจ่อที่คอดีนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เร็วจนมองแทบไม่ทันเลย
เคร๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ เสียงดังถี่ยิบที่ดังออกมาจากรอบตัวคริสทำให้เหล่านักเรียนมองกันอย่างแปลกใจ รู้กันดีอยู่แล้วว่าอาจารย์แต่ละคนของโรงเรียนคือเหล่าวีรบุรุษที่เข้าร่วมสงครามเมื่อ17ปีก่อนแต่คริสกลับรับดาบของอาจารย์ นานะได้แทบทั้งหมดเลยเหรอเนี่ย
“ 16 ครั้ง ทำได้ดีนี่” พูดจบความรู้สึกเสียววาบก็แล่นเข้ามาที่สมองของฉันทันที อย่าบอกนะว่า อาจารย์กำลังจะ
“กรีด”ฉันแทบจะก้มติดพื้นทันทีที่ดาบของอาจารย์เหวี่ยงผ่านหัวฉันไป แง เมื่อกี้ถ้าไม่หลบมีหวังคอขาดแน่เลย หรือว่าอาจารย์คิดจะฆ่าฉันกันแน่ ไม่จริงมั้ง อาจารยืคงแค่หยอกเล่น ดบนั่นอาจจะหยุดตรงระหว่างคอพอดีถ้าฉันไม่หลบ
“ชิ” งะ ทำไมอาจาย์ต้องส่งเสียงแบบนั้นออกมาด้วยละคะ T0T
“เอ้า กลับไปที่เดิมซะ จะเริ่มสอนกันแล้ว”
.
.
.
“โถ่ อลิซ ยังไม่หายตกใจอีกเหรอ”เคธว่าพลางลูบหัวฉันเบาๆ แง ก็เมื่อกี้เคธเล่นแทงมาซะเฉียดหน้าอกเลย ถ้าหยุดไม่ทันฉันคงโดนจิ้มเป็นรูแน่เลยอะ
“โถ่เอ้ย แล้วแบบนี้จะไหวไหมเนี่ย แค่เจอจิตสังหารนิดหน่อยก็สั่นแล้ว”เคธถอนหายใจเฮือกก่อนจะลูบหัวฉันต่อ ฉันพึ่งจะรู้จักจิตรสังหารจากคธวันนี้เลยนี่ละ มันน่ากลัวมากเลยอะ
“จิตสังหารนะ ถ้าเป็นคนที่ฝึกการต่อสู้แทบจะมีกันทุกคน พึ่งเคยเห็นคนแบบเธอนี่ละ”คริสที่ซ้อมดาบคู่กับดีนบ่นเสียงเบา ก่อนจะหยุดมือเอาไว้ พร้อมเดินเข้ามาหาฉันช้าๆ
“ฉันจะฆ่าเธอ”พูบจบ ความรู้สึกหนาววาบที่แผ่ออกมาจากตัวคริสก็ทำเอาฉันสะดุ้งทันที ก่อนที่จะ
“อลิซ อลิซ ทำใจดีๆไว้”
“สลบเลยงั้นเหรอ”
“ตายแล้ว อาจารย์คะ ช่วยหน่อยคะ”
.
.
แง ไม่อยากจะเชื่อเลย แค่เจอจิตสังหารฉันก็สลบเหมือดแบบนี้ น่าอายที่สุดเลย T-T คริสอะ ใจร้ายที่สุดเลย
“คิดอะไรของนายนะ อยู่ดีๆก็เพ่งจิตสังหารใส่แบบนั้น”เสียงโวยวายของเคธทำให้ฉันเริ่มหน้าแดงขึ้นมาทีละนิดๆ กะ ก็ ใครใช้ให้คนทั้งห่องมองมาทางเราหมดเลยละ
“ไม่คิดว่าจะถึงขั้นสลบนี่นา”คริสว่าพลางถอนหายใจ
“ยัยนั่นสอบเข้ามาได้ที่ 1 ไม่ใช่เหรอ ทำไมต่อสู้ไม่ได้เรื่องเลยละ” อะ เอ๋ นั่นสินะ ฉันเองก็สงสัยอยู่
“คงแค่ดวงดีเจอข้อสอบง่ายๆมั้ง”
“ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวพอถึงช่วงบ่าย พวกเขาก็ จะรู้ดีว่าเธอทำได้”เสียงนี่ ไม่ใช่เสียงของเคธนี่นา แต่เป็นเสียงของผู้หญิงไม่ผิดแน่
“อะ จริงด้วย ฉันชื่อเวียร์ ยินดีที่ได้รู้จัก”สิ้นเสียง ฉันก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่ง เธอมีเส้นผมและดวงตาสีม่วง ที่ริมฝีปากมีเขี้ยวสีขาวโผล่ออกมาเล็กน้อย
“ลูกครึ่งแวมไพร์”ฉันพึมพำออกมาเบาๆ ก่อนจะมองเขี้ยวสีขาวนั่นอย่างติดตา จริงสิ โรงเรียนนี้รับสอนทุกคนนี่นา อย่าว่าแต่พวกลูกครึ่งเลย อมนุษย์บางคนที่มีความสามารรถพอทางโรงเรียนก็รับสอนเหมือนกัน
“แหม ดูออกด้วยเหรอเนี่ย”เวียร์ว่า พลางยิ้มร่า
“ฉันได้ข่าวมาว่าในการสอบของอาจารย์ดาร์น่า มีคนที่จับกระต่ายทั้งหมดได้ภายในเวลาแค่ 3 วินาที คนนั้นคือเธอใช่ไหมละ”เวียร์พูดจบก็ขิยบตาให้ฉันเบาๆ
“จับเร็วมันแปลกมากเลยเหรอ”ฉันถามพลางมองหน้าเวียร์งงๆ
“นี่เธอไม่รู้เหรอ กระต่ายพวกนั้นนะคือกระต่ายแบรคอินวิ่ล เป็นกระต่ายที่หนีเก่งที่สุดในโลก ต่อให้ผู้ใหญ่ยังจับแทบไม่ได้เลยสักตัว”เวียร์พูดจบก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“แต่เธอทำได้ด้วยเวลาที่มหัศจรรย์สุดๆเลย”เวียร์พูดจบก็ดึงฉันเข้าไปกอด
“แถมหน้าตายังน่ารักแบบนี้ด้วย อยากเอากลับบ้านอะ” เอ๋!
.
.
.
แล้วก็มาถึงวิชาภาคบ่าย วิชาสัตว์อสูรที่อาจารย์ดาร์น่าเป็นคนสอน ถึงฉันจะสนิทกับพวกสัตว์ในเขาก็เถอะ แต่ลุงดาร์คบอกเสมอว่าในโลกนี้มีสัตว์อสูรมากมายจนนับไม่หมด เพราะฉะนั้นฉันถึงต้องท่องมันให้หมดทุกตัว ถึงฉันจะจำได้น้อยมากก็ตาม แต่ก็นับว่าเยอะพอดูเหมือนกันนะ
“จะว่าไงดีละ วันแรกฉันก็อยากให้ทุกคนได้เห็นมังกรกันหรอกนะ แต่ว่าครูใหญ่ดันไม่ยอมนี่สิ เลยเอามาฝากพวกเธอได้แค่นี้”สิ้นเสียงอาจารย์ดาร์น่า เสือสีขาวสะอาดจำนวน 8 ตัวก็โผล่ออกมาจากป่าด้านหลังทันที เล่นเอาเหล่านักเรียนพากันถอยออกห่างทันที
“จะบ้าเหรอครับอาจารย์ นั่นมัเสือขาวเขี้ยวยาวเชียวนะครับ”เสียงนักเรียนชายคนหนึ่งทำให้นักเรียนอีกหลายๆคนถอยไปตามๆกัน ถึงจะดูธรรมดา แต่มันจัดอยู่ในระดับ C เชียวนะ แน่นอนว่าเด็กนักเรียนอายุแค่ 15 ต่างก็ต้องหวาดกลัวอยู่แล้ว ยกเว้นก็แต่พวกคริสนี่ละ
“นะ น่ากลัว”เสียงของผู้หญิงในห้องเริ่มสั่นไปตามๆกัน
“น่ารักจัง”สิ้นเสียง ทุกคนต่างหันมามองฉันเป็นตาเดียว อะไรอะ ก็ขนขาวๆนั่นน่ากอดจะตาย ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหาหนึ่งในพวกมันช้าๆ ท่ามกลางเสียงห้ามที่ดังมาจากด้านหลัง
“อย่าน่าเดี๋ยวก็โดนกินหรอก”
“ออกมาซะถ้ายังไม่อยากตาย”
“ขนนุ่มจัง ท่าทางจะแข็งแรงดีนะ”ฉันค่อยๆลูบหัวมันช้าๆ ก่อนจะจ้อดวงตาสีเงินของมันอย่างชอบใจ แหม เหมือนลูกแมวตัวโตเลยละ
“มานี่สิ”พูบจบเสืออีก 7 ตัวก็เข้ามาล้อมฉันช้าๆ ก่อนที่มันจะใช้หัวใหญ่ๆนั่นครอเครียตามตัวของฉันจนจั๊กจี้ไปหมด
“อยะ อยิสิมันจั๊กจี้น้า”
.
.
“โห มีเด็กใจกล้าด้วยแฮะเรน”เสียงเรียบๆของชายหนุ่มคนหนึ่งทำให้ชายหนุ่มอีกคนที่อยู่ในเครื่องแบบนักเรียนสีขาวหันมามองอย่างแปลกใจ
“นะ นางฟ้า”เสียงของเรน ชายหนุ่มผู้มีเส้นผมสีฟ้าสวยทำเอาเพื่อนที่อยู่ข้างๆถอนหายใจ เอาอีกแล้ว
“ฉันตกหลุมรักวะ”พูดจบเรนก็กระโดดลงจากชั้น 4 ของอาคารเรียน พรอ้มวิ่งเข้าไปหาหญิงสาวที่ถูกล้อมรอบด้วยเสือสีขาวทันที
“นี่ เธอเชื่ออะไรนะ”ชายหนุ่มที่วิ่งเข้ามากลางวงถามโดยไม่สนใจเลยว่าด้านหลังจะมีนักเรียนยืนมองอึ้งๆสักดี่คน
“ฉะ ฉันเหรอคะ”
“ใช่ เธอนั่นละ”
“อะ เอ่อ อลิซคะ อลิซ ดาร์...”
“อลิซสินะ ฉันรักเธอ ได้โปรดแต่งงานกับฉันด้วย”
“หา!!!!”
ความคิดเห็น