คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เวทมนตร์บริสุทธิ์
ตอนที่ 4
เวทมนตร์บริสุทธิ์
“หลังจากนี้ก็ให้ทุกคนไปฝึกวิชาลมปราณกันเอาเองนะ เพราะทุกอย่างที่สอนได้พวกเราสอนไปแล้ว”ดาร์คว่าพลางเดินไปรอบๆห้องอย่างเรียบนิ่ง ตลอดการฝึก 3 วันทำให้ทั้งคิลและครอสฝีมือสูงจนแม้แต่พวกเขาเองยังไม่กล้าประมาท ไม่รู้ว่าตอนนี้นายท่านทั้งสองคนจะเก่งกาจไปถึงไหน ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาจะสามารถหยุดทั้งสองคนไว้ได้
“ถึงลมปราณจะไม่ช่วยเรื่องพลังเวทหรือพลังโจมตีของคาถาอาคม แต่ก็นับว่าจำเป็นอย่างยิ่งเมื่อต่อสู้ร่วมกันกับเทพ”ไลท์ว่าพลางมองไปทางคิล
“เทพและปีศาจทุกตนต่างมีพลังฟื้นตัวไม่ต่างจากแวมไพร์ หรืออาจจะแข็งแกล่งกล่าด้วยซ้ำ การโจมตีครั้งใหญ่ครั้งเดียวไม่สามารถดับลมหายใจได้อย่างแน่นอน จำเป็นต้องอาศัยความถี่ และ ความรุนแรงเข้าปะทะ ผู้ที่ได้พลังจากผลึกล้วนแต่มีร่างกายอมตะ วิธีการฆ่าไม่แน่นอน เพราะแต่ละคนมีจุดอ่อนต่างกัน แต่อย่างไรก็ขอให้เล็งหัวและหัวใจเป็นดีที่สุด”ไลท์ว่า พลางชูมือไปข้างหน้า ทันทีที่มือนั่นยื่นจนสุด จิ้งจอกสีขาวสวยก็ออกมาจากมือช้าๆ
“ส่วนนี่คือวิชาที่จะช่วยเสริมพลังของทุกคน”ภาพตรงหน้าทำเอาเหล่าทหารขมวดคิ้วงงทันที ไหนว่าใช้เวทมนตร์ไม่ได้ไง
“นี่คือเวทมนตร์บริสุทธิ์ เรียกได้ว่าคือเวทมนตร์ที่แท้จริง เป็นเวทมนตร์ที่ไม่ต้องยิมพลังจากจิตวิญญาณแห่งโลก”ไลท์พูดเสียงเรียบ ก่อนจะชี้ไปทางเรวิน
“เรวิน ออกมาแสดงให้ดูหน่อย ตอนฝึกลมปราญนายใช้เวทมนตร์บริสุทธิ์ออกมาเองหลายรอบเหลือเกินนี่”ไลท์พูดพลางหัวเราะเสียงเบา มีแต่เรวินนี่ละที่ดันดึงพลังจากร่างกายออกมาผิดสาย แทนที่จะได้ลมปราณดันได้วิชาเวทมนตร์บริสุทธิ์ออกมาเสียอย่างนั้น
“ครับ”เรวินตอบรับเสียงเบาก่อนจะเดินมาข้างหน้าช้าๆ ทันทีที่ร่างน้อยรวบรวมสมาธิได้ นกสีเขียวก็บินออกมาเกาะตามตัวของเรวินนับสิบตัว
“นี่คือเวทมนตร์บริสุทธิ์ นอกจากจะทำให้เราใช้เวทมนตร์ได้โดยไม่ต้องใช้พลังจากจิตวิญญาณแห่งโลกแล้วยังสามารถเพิ่มพลังของพลังเวทเดิมได้หลายเท่า พลังเวทบริสุทธิ์กับเพลังเวทแห่งโลกเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะใช้เวทใหญ่ๆได้”ดาร์คว่าพลางเรียกหมาป่าสีดำสนิทออกมายืนข้างๆตน
“รูปลักษณ์ของพลังแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน ความสามารถเองก็ไม่เหมือนกัน”ดาร์คว่าพลางยิ้มบางๆ แต่จะว่าไป เพราะรูปร่างของพลังเวทนี่ละทำให้เฟรเนกริฟเอาแต่เรียกเขาว่าตาหมาบ้า แต่ก็นะ เขาก็เรียกเฟรเนกริฟว่านกบ้าตามพลังของเธอเหมือนกัน
“ขอให้ทุกคนฝึกตามที่เราบอก เวลาเหลือแค่ไม่กี่วัน เราจะต้องบุกเข้าไปชิงชัยในการแย่งชิงผลึกแห่งฮาร์เดส”เสียงของมาร์คัสทำให้ทหารทุกคนกำหมัดแน่นทันที ความแปลกใหม่ของพลังทั้งความต้องการที่จะเก่งกาจ พวกเขามีไม่แพ้ใครอยู่แล้ว
“กรรรร”เสียงคำรามของพลังเวทที่แปลกสภาพเป็นรูปเสือสีแดงเพลิงทำเอาเรวินถึงกับสะดุ้ง มาร์คัสพูดไม่ทันจะจบดี เนสก็สามารถเรียกพลังนั่นออกมาได้แล้ว ดูเหมือนพลังเวทบริสุทธิ์จะถูกเรียกออกมาง่ายกว่าหากเป็นเด็กกระมัง
“เสือนี่ดูจะเก่งกว่านกนะเรวิน”เนสว่าพลางหัวเราะเสียงใส
“ก็ดีแต่รูปละ”เรวินว่าพลางบุ้ยปากนิดๆ
“ไม่ต้องหลัวหรอก ต่อให้เป็นสัตว์ชนิดไหนหรือสิ่งของอะไรก็มาช่วยเราสู้ไม่ได้หรอก เพราะยังไงก็เป็นแค่ก้อนพลังเวท”ไลท์ว่าพลางถอนหายใจ เด็กๆก็ชอบแข่งกันด้วยเรื่องแบบนี้ละนะ
“งั้นจะทำอะไรได้ละครับ”เนสถามพลางมองไลท์งงๆ
“ไม่รู้สิ”ไลท์ว่าก่อนจะยักไหล่เป็นเชิงปฏิเสธ
“อ่าว”
“ไม่มีใครรู้หรอกนอกจากเจ้าตัวเองเท่านั้น ลองดูสิว่ามันทำอะไรได้”
“แบบนี้เอง”เรวินพึมพำเสียงเบาเมื่อนกของตนเองบินไปรอบๆห้อง ไม่ว่านกจะบินไปที่ไหน เขาก็สัมผัสได้อย่างกับตาเห็นว่าตรงไหนมีอะไร
“เข้าใจแล้ว”เนสว่า พลางมองเสือของตัวเองอย่างอารมดี
“เอาละ”เนสว่าพลางชี้ไปข้างหน้า ทันทีที่เสือตัวนั้นวิ่งออกไป ร่างของเนสก็สลับกับร่างของเสือทันที
“สลับตำแหน่งงั้นเหรอ น่าสนใจไม่เลว”ดาร์คว่าพลางมองเนสอย่างสนใจ เด็กคนนี้ไม่ได้ผ่านการฝึกแบบพิเศษอะไรมาเลย เพียงแต่มาเข้าฝึกกับพวกคิลเอาตอนก่อนมาที่นี่เท่านั้น การที่เด็กคนนี้มีฝีมือขนาดนี้นับว่าทำได้เยี่ยมจริงๆ
“ว่าแล้วว่าของคิลต้องเป็นค้างคาว”ครอสว่าพลางหัวเราะเสียงใส เพราะมัวแต่สนใจเด็กๆทำให้เหล่าทหารและพวกดาร์คต่างก็ไม่รู้เลยว่าทั้งคิลและครอสต่างเรียกพลังเวทออกมาได้แล้ว
“ของนายเป็นนกเพลิงจริงๆสินะ”คิลว่าพลางหัวเราะบ้าง ก็พวกเขาทั้งสองคนนะมันดูออกง่ายจะตายไปนี่นา
“ดูเหมือนของผมจะใช้แบบนี้นะ”ครอสว่าพลางบังคับให้นกเพลิงของตนบินไปเหนือหัวของเหล่าทหาร ทันทีที่บินมาถึงนกสีแดงเพลิงก็แตกกระจายกลายเป็นขนนกปลิวตกลงมาราวกับหิมะ ก่อนจะตค่อยๆซึมเข้าไปในตัวของเหล่าทหารแต่ละคน
“สุดยอด”ชายคนหนึ่งตะโกนออกมาทันทีเมื่อมองตามร่างกายของตน ทันทีที่ขนนกของครอสสัมผัสร่างความเหนื่อยล้าและบาดแปลตามตัวก็หายไปราวเรื่องโกหก
“ปรอดโปร่งอย่างบอกไม่ถูกเลยละ”เนสพูดพลางหลับตาลงช้าๆ รู้สึกว่าทั้งร่างกายเบาหวิวขึ้นอย่างไรอย่างนั้น สุดยอดจริงๆ
“ของนายละคิล”ครอสถามพลางหันมาถามคิลบ้าง
“หา คิล”ครอสูดเสียงงทันทีเมื่อไม่เห็นคิลตรงหน้า
“ของฉันรู้สึกจะเป็นภาพลวงตานะ”คิลว่ก่อนจะโผล่ออกมาตรงหน้าครอสทันที เขาไม่ได้ไปไหนทั้งนั้นละ เพียงแต่ใช้พลังของค้างคาวนี่เท่านั้น
“เหมาะกับคิลดีนะ แต่คิลก็ทำได้อยู่แล้วนี่แค่พลางตัวเอง”
“ไม่หรอก ถ้าพลิกแพลงดีๆ นี่อาจจะทำให้รูปแบบการต่อสู้เพิ่มขึ้นมาก็ได้
“เหรอ”ครอสว่าพลางยิ้มบางๆ
“ดูเหมือนคนอื่นๆเองก็ทำได้แล้วละ”คิลว่าพลางหันไปมองเหล่าผู้ถือครองทั้งหลาย
“นั่นสินะ”ครอสพูดพลางยิ้มระรื่น ทุกคนนะเก่งอยู่แล้ว แค่ฝึกพลังใหม่ไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก
“ของเกลน่ารักดีนะคะ”เรย์ล่าพูดพลางหัวเราะเสียงใส
“แหม ก็”เกลหัวเราะแฮะๆ ก่อนจะมองลูกหมาขนสีขาวปนฟ้าที่วิ่งอยู่รอบๆตัวเขา
“คุณครอสช่วยโจมตีมาหน่อยสิครับ”เกลว่าพลางลุกขึ้นยืนช้าๆ
“ดูเหมือนว่าเวทมนตร์บริสุธิ์เองก็ใช้แบบเวทมนตร์ของจิตวิญญาณแห่งโลกได้นะ”ครอสว่าพลางสร้างหอกเพลิงขึ้นมาจากพลังเวท หอกที่แต่เดิมมักไม่มีรูปร่างแน่นอนกลับกลายเป็นหอกที่มีลายสลักรูปนกเพลิงเอาไว้เป็นที่เรียบร้อย ดูทรงพลังและรุนแรงกว่าเดิมหลายเท่า
“รบกวนด้วยครับ”เกลว่า พลางจ้องหอกนั่นตาไม่กระพริบ
“เอาละนะ”ครอสว่าพลางปาหอกออกไปอย่างแรง แต่เพราะลมปราณที่พึ่งฝึกไปทำให้พลังกายเพิ่มพูนบวกกับพลังเวทบริสุทธิ์รุนแรงกว่าเวทมนตร์ธรรมดาหอกที่ปาไปเลยทั้งแรงกละเร็วกว่าเดิมหลายเท่าจนของเดิมเทียบไม่ติด
“ระวัง”จินตะโกนลั่นทันที แต่เมื่อเห็นว่าเกลสร้างโล่น้ำแข็งจากพลังเวทบริสุทธิ์ขึ้นมากันได้อย่างไม่ยากเย็นก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ เพียงแต่มองอย่างชื่นชม โล่นั่นไม่ใช่โล่ที่สร้างจากเวทมนตร์อย่างที่พวกเขามักใช้กัน แต่เป็นผลจากหมาน้อยที่เกลเรียกออกมาต่างหาก ดูจากพลังป้องกันเมื่อครู่แล้วอาจจะพอๆกับโล่สูงสุดของพวกเทพเลยก็ว่าได้
“แรงจริงๆนะครับคุณครอส”เกลว่พลางมองแผลที่มือขวาของตน ถึงจะกันไว้ได้แต่กลับโดนพลังนั่นเจาะเข้ามานิดหน่อยจนได้
“ถึงตาฉันแล้วสินะ”เรย์ล่าพูดเสียงระรื่น ก่อนจะเอามือมาทาบที่แผลของเกล ทันทีที่ใช้พลังเวทออกมาผีเสื้อสีฟ้าก็ออกมาบินรอบๆมือของเกลก่อนจะรักษาบาดแผลจนหายไปหมดอย่างไร้ร่องรอย
“เร็วกว่าเวทมนตร์ปกติอีกนะคะ”เรย์ล่าว่าพลางมองบาดแผลอย่างทึ่งๆ ปกติกว่าแผลจะหายก็ใช้เวทสักพัก แต่นี่กลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย
“5555”เสียงหัวเราะสามเสียงผสานกันทำเอาคนทั้งกลุ่มหันไปมองทันที
“ดูท่าพลังของฉันจะเป็นแยกร่างนะ”โซลว่าพลางหัวเราะสะใจ ร่างของโซลที่เหมือนกันเปี๊ยบถึง 3 คนหัวเราะอย่างกับคนเมายา
“เป็นร่างจริงที่ใช้งานได้ด้วยละนะ”โซลพูด ก่อนจะเดินไปจับบ่าของตัวเองอีกคน
“ของผมดูเหมือนจะเป็นจำพวกเสริมพลังให้ร่างกายจะ”จินว่าพลางมองตามแขนของตัวเอง พอให้พลังเวทที่มีรูปร่างคล้ายๆเต่าเข้าไปในตัว รอยสักรูปเต่าก็ขึ้นมาตรงข้อศอก แถมยังดูเหมือนมีโล่บางๆห่อหุ้มตัวเขาเอาไว้อีก
(เหมือนกัน)ตัวหนังสือที่ถูกเขียนจากเวทมนตร์ทำให้ทุกคนหันไปมองทันที ดุเหมือนว่าแกลนเองก็เป็นจำพวกเสริมพลังเหมือนกัน เพราะตามตัวของเขามีละออกสีน้ำตาลไหลออกมาบางๆ ตรงหน้าอกยังมีรอยสักรูปอุ้งมือหมีขึ้นมาเสียอีก
“ยากกกกก”เสียงตะโกนของนานะทำให้คนทั้งกลุ่มสะดุ้งวาบเมื่อเห็นว่าร่างบางของหญิงสาวพุ่งเข้าหาคิลอย่างรวดเร็ว เร็วจนน่าตกใจ
“คิลถอย”ครอสร้องลั่นทันทีเมื่อเห็นนานะสร้างดาบแสงออกมาจากพลังเวท ไม่นึกว่าเธอจะทำได้เร็วขนาดนี้
“ตายซะ”เสียงของนานะทำให้คนทั้งกลุ่มสะดุ้งวาบ เธอเข้ามาถึงตัวคิลได้เร็วจจนนน่าเหลือเชื่อ แต่ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือคิลไม่ได้หลบการโจมตีใดๆ แถมยังโดนฟันเสียเต็มๆอีก เล่นเอาร่างของคิลลงมานอนกับพื้นในสภาพขาดสองท่อน
“บอกแล้วไง ว่าผมยังตายไม่ได้”คิลพูดเสียงเรียบ ก่อนจะเอามือวางบ่นบ่าของนานะจากด้านหลังเล่นเอาเจ้าหล่อนสะดุ้งวาบ แต่พอมองที่พื้นเธอก็ยังเห็นร่างของคิลนอนอยู่กับพื้นแน่นอนไม่มีผิดเพี้ยน นี่มันอะไรกัน
“แบบนี้เอง ใช้ภาพลวงตาสินะ”ครอสว่าพลางมองอย่างเหลือเชื่อ นี่สินะที่คิลว่า ถ้ามีภาพลวงตาแบบนี้อาจจะพลิกแพลงได้หลายอย่างมากๆเลยก็ได้
ความคิดเห็น