Fullmetal Alchemist {Come on baby} ตอนแรก

ข้อมูลเบื้องต้น

"บทความนี้เป็นบทความแรกที่ได้พิมพ์ขึ้นมา เรื่องอาจจะไม่ฮาเท่าท่านเซียน แต่ก็ขอฝากผลงานนี้เอาไว้ให้ทุกท่านให้คำติชม หรือ คำแนะนำในการเขียนเพิ่มเติมได้นะคะ....."

"แนะนำตัวละครเบื้องต้น"



"เอ็ดเวิร์ด  เอลริค"






"อัลฟอนเซ่  เอลริค"






"รอย มัสแตง"






"ฮิวจ์ส  เมส"




"อเล้กซานเดอร์  หลุยส์  อาร์มสตรอง"





"หลิน  เหยา"
(หมอนี่ไม่ค่อยมีบทกะเขาซักเท่าไหร่)

เนื้อเรื่อง

    "อา...ที่เมืองนี้ (เซ็นทรัล)  มันจะต้องเป็นไปตามความฝันของฉัน
ถ้าฉันได้ตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดล่ะก็...ผู้หญิงทุกคนต้อง ...ใส่มินิสเกิร์ตให้หมด..วะฮ่ะฮ่า............"

       ความคิดที่อยากจะเป็นในสิ่งที่ "รอย มัสแตง" นั้นต้องการ ทำให้เขามีอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา "เหลือเพียงแค่เสียบเจ้าผู้บัญชาการติ๊งต๊องนั่นให้ร่วงจากเก้าอี้ตำแหน่งสูงสุดนั่นเท่านั้น  ฉันก็จะรีบสนองตนให้ขึ้นเป็น ผบ. สูงสุดทันที" แต่ดูเหมือนจะยากนะพ่อรอย..เพราะว่ามีใครอีกคนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยแอบตามมาดูการกระทำของนายในหลืบมืดด้วยล่ะ.....?

        รอย มัสแตงอยู่ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่คนเดียวโดด ๆ ณ ตึกลานจอดรถ ที่มีลานจอดทั้งหมด 10 ชั้น เขาตรวจสอบอยู่บริเวณลานจอดรถชั้นที่ 9 เล่นเอาขาลากแทบตายเหมือนกัน..(อิอิ)

    "ลา ลา ลา ดา ลา ลา ดาดีดัม ถ้าชั้นได้สาวกระโปรงเหี่ยน...ชั้นก็แสนจะเบิกบานใจ..." เขาเดินร้องเพลงไปอย่างสบายอกสบายใจ โดยมิทราบเลยว่ามีใครแอบตามหลังมา  เมื่อเดินไปได้นาน ๆ ก็เริ่มมีความรู้สึกอะไรบางอย่างที่อยู่ด้านหลังของเขา  "รู้สึกถึงสัญชาติญาณอันตรายบางอย่างแฮะ?"  เขาเหลียวหลังไปดู ก็ไม่พบใคร  "สงสัยจะคิดไปเองละม๊าง?" แล้วก็หันหลังกลับ แล้วเดินต่อไป 

    แล้วเหตุการณ์อันน่าระทึกขวัญก็บังเกิดเมื่อได้ยินเสียงอันเกรี้ยวกราดดังมาจากทางด้านหลัง "ผมรู้นะว่าคุณคิดจะทำอะไร? รอย มัสแตง" เขาหยุดเดิน แล้วก็ค่อย ๆ หันหลังไปมอง "เสียงนี้มัน...รึว่า....." แล้วก็ต้องต๊กกะใจเมื่อได้เห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ซึ่งนั่นก็คือคือ "อ...อาร์มสตรอง!!?"  (ทำหน้าเหมือนคนโลกแตก) "
  
    "ไฮ! รอยคุง?" อาร์มสตรองยกมือขึ้นทักทาย ก่อนที่จะเปลี่ยนท่าจากการทักทายมาเป็นท่าเบ่งกล้าม(อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!?)  แล้วค่อย ๆ ย่างกรายอันทรงพลังนั่นเข้ามาใกล้ ๆ (แปลก ๆ แฮะ?)  พันเอกร่างบางเดินถอยหลังหนี "นายจะทำอะไรน่ะ? อาร์มสตรอง" ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่า ต้องไม่ปลอดภัยแน่ ๆ ก็เจ้านี่มันเป็นคนที่เร่าร้อนสุด ๆ เลยนี่ (โอ๊ววว)  "วันนี้...คุณจะต้องเข้าลัทธิ K (Kenshiro) เดอะเพอเฟคบอดี้ของผม!!!"  อ...อะไรนะ!!!!? ลัทธิ K เร๊อะ!!?  ตรูเนี่ยนะ...โอ้...ไม่ ...พระเจ้าเป็นไปไม่ได้...อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!?

    "ไม่....ชั้นไม่ชอบลัทธิ K ไม่นะ...พระเจ้า..ไม่มีทาง!!!!?"  (ปฏิเสธแบบไม่ใยดี)  อาร์มสตรองเดินเข้ามาใกล้ ๆ อีก "คุณคิดรึว่าจะขัดขืนผมได้?"  "โอ้.....ไม่นะ..ช่วยด้วย...ว๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!?" เขารีบวิ่งหนีไปทันที  อาร์มสตรองไม่รอช้ารีบวิ่งไล่หลังไปโดยไว....
 
     ใกล้ ๆ นั่นเองก็มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งไม่รู้เรื่องราวอะไรกับเค้าเลย  เขาคือ "พันโทฮิวจ์ส  เมส"  ฮิวจ์ส  ผู้เลื่องชื่อเรื่องคลั่งไคล้ลูกสาวมากที่สุด  เขาคือพ่อคนนึงที่รักภรรยาและลูกสาวมากมาย (เอาแบบง่าย ๆ ว่า คลั่ง ก็แล้วกัน)

     "ฮัลโหล..ว่าไงจ๊ะ  ลูกรักของป๋า ...ไหนจุ๊บป๋าซิจ๊ะ  จุ๊บๆๆๆๆ แหม๊....ชื่นจาย"(เคลิ้ม)  โอ้! มาฮันนี่..มายสวีท..ลูกป๋าน่ารักที่สุดเลยจร้า..จ้า...แน่นอนจ่ะลูกสุดที่เลิฟ  ป๋าจะเอาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ๆ ไปฝากจร้า.... (เอาแล้ว)  แน่นอนจ้า ใครจะกล้ามาขวางความรักอันยิ่งใหญ่ของป๋าได้เล่า(น้ำเน่า)"

    ไม่ทันที่จะโม้จบ...ตาพันเอกงี่เง่าวิ่งมาหูตาแหกนั้นวิ่งสวน "โครมมมมมมม!!!!!" เข้าให้เต็ม ๆ "อ๊บ.....โอ๊วววว!!!!?"ฮิวจ์สมึนงงหมุนสามตลบลงไปนอนกระแทกพื้นทันที "โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"  ส่วนตาพันเอกก็วิ่งกระเจิงหายไปอย่างไว  
    
     "อ๋อย...ไม่เป็นไรจ่ะ  ป๋า..ยังไม่ยอมตาย...ความรักของป๋าไม่ยอมตายง่าย ๆ หรอก(ยังจะน้ำเน่าอีกเร๊อะ!!?)" อาร์มสตรองวิ่งมาเหยียบซ้ำเข้าให้อีกหนึ่ง "โอ๊ก.....ก!!!?" แถมยังหยุดยืนกระทืบพื้นกับที่ตั้งหลายที โดยไม่รู้เลยว่าตาฮิวจ์สแกนอนอยู่ใต้เบื้องบาทาแกแล้ว!!!? 
   
" โอ...ผู้พันที่รัก  คิดรึว่าจะหนีจากการตามของผมได้หรือ?" อาร์มสตรองเร่าร้อนอย่างแรง กระทืบขาอย่างกับเสียงฟ้าถล่มทลาย  "โอ๊ว....อู๊ว...อ๊าก...เอ๋ง...อ๋อย...โอ๊กกกกก!!!!!?" (ชะตาขาดแน่แล้วตาฮิวจ์เอ๋ย?) "ผมจะแสดงพลังของตระกูลให้คุณเห็น...ฮึ่ย...!!!!?" อาร์มสตรองยังคงสำแดงฤทธิ์เดช กะตื๊บ..บ ต่อปาย
     
    ตาฮิวจ์โดนกระทืบไปหลายยก  ซี่โครงหักหมด   นอนชักกระแดก ๆ อยู่บนพื้นอย่างน่าอนาจ

     "ป๋าขอโทษนะลูก......คร่อก.....ก" และแล้วเขาก็ขาดใจตายคาที่ทันที "ฮึ่ยยยยยยย....ย่าห์ฮ่า!!!!?" อาร์มสตรองละจากการกระทืบฮิวจ์ส(โดยไม่รู้)และก็วิ่งไล่ล่าตารอย มัสแตงต่อไป  ฮิวจ์สนอนตายโดยทิ้งหลักฐานเอาไว้เป็นปริศนา  นั่นคือคำว่า .... "The Body K....." นั่นเอง........(โห)

     หนังสือพิมพ์ลงข่าวกันให้โครม ๆ แบบสด ๆ ร้อน ๆ ว่า"พันโทฮิวจ์สตาย และ ใครคือ ฆาตรกร ทางการไม่มีคำตอบสำหรับเรื่องนี้ มีเพียงคำปริศนาที่ทิ้งไว้เท่านั้น" (เหอ  เหอ)

     "ช่วยด้วย!!!  ใครก็ได้ช่วยชั้นด้วย!!!!?"  รอยเริ่มเหนื่อยหอบเข้าไปแล้วทุกที ๆ  มีเพียงแต่ความหวังที่ว่า  เขาจะรอดจากเงื้อมมือของ  อาร์มสตรองรึไม่?  และแล้ว...เหมือนฟ้าดลบันดาลให้เขาได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่ง  จะเป็นใคร  โปรดติดตามตอนต่อไปฉบับหน้า ว่ะฮ่ะฮ่า......