ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : สารบัญที่ 14 ตะวัน ฤ จันทรา โดย นารา(-ShiNe-)
ตะวัน ฤ จันทรา
เรื่องยาว หมวด[ : ซึ้งกินใจ
ผู้แต่ง : นารา(-ShiNe-)
อธิบายเรื่อง
ยามตะวันฉายหม่อมฉันจะอาจองเฉกตะวัน
ยามจันทรารอนหม่อมฉันจักพิลาสล้ำดุจจันทรา
ด้านหนึ่งคือสุริเยศมันตรา และอีกเสี้ยวหนึ่งคือศศิประภาทราวดี!
http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=85940
สวัสดีค่ะ ^^
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่มีโอกาสมาคอมเม้นท์ขึ้นสารบัญ  ถ้ามีจุดบกพร่องไปบ้างต้องขออภัยด้วยค่ะ
เรื่องนี้เด่นด้านสำนวนภาษาค่ะ  ไหลลื่นราวกับร้อยกรองเพราะการเล่นคำสัมผัส  และชื่อต่างๆในเรื่องก็ตั้งได้ไพเราะมาก  นึกทึ่งผู้เขียนที่รู้จักคำสวยๆยากๆเยอะแยะอย่างนั้น  บทพรรณนาในเรื่องก็ทำได้งดงาม  สามารถนำธรรมชาติมาบรรยายให้เข้ากับอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างกลมกลืนทีเดียว  โดยเฉพาะอารมณ์สะเทือนใจของตัวละครในเรื่องซึ่งสื่อออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมจนอดน้ำตาซึมไม่ได้เลยค่ะ
การจบประโยคค่อนข้างห้วนกระชับ  ทำให้บางครั้งตามอารมณ์ไม่ทันบ้าง  แต่ให้ความรู้สึกที่หนักแน่น  พอชินก็สนุกค่ะ  สไตล์การเขียนอย่างนี้ทำให้นึกถึงคุณลักษณวดีจังเลยค่ะ  ท่านเป็นนักเขียนคนหนึ่งที่เราชื่นชอบ  ^^  (สมัยยังบ้านิยายแนวเจ้าหญิงเจ้าชาย 555+)
สำหรับเรื่องนี้  เราคิดว่ามีจุดบกพร่องอยู่บ้างตรงที่ไม่อธิบายว่าทำไมเจ้าหญิงกับเจ้าชายถึงกลายเป็นแบบนั้น  มีเพียงส่วนนี้ส่วนเดียวที่ทำให้เรื่องนี้ขาดน้ำหนักความสมจริง  ซึ่งหากตัดไปล่ะก็จะกลายเป็นไพรัชนิยายเรื่องหนึ่งแทน  เนื่องจากมันเป็นประเด็นหลักของเรื่องจึงมีความสำคัญเอามากๆ  และเมื่อผู้เขียนไม่ได้อธิบายที่มาที่ไปของปัญหา  เราซึ่งเป็นคนอ่านเลยเดาไม่ออกเลยว่าตัวละครจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร  ประมาณว่าตันสนิทน่ะค่ะ  ^^\"  อืม  มันก็พอให้น่าติดตามอยู่เหมือนกันว่าตัวละครจะแก้ปัญหาอย่างไร  แต่ความรู้สึกมันจะเอื่อยๆเฉื่อยๆกว่าหากมีทางแก้สักทางอยู่ตรงหน้า  มันให้ความรู้สึกลุ้นไปกับตัวละครมากกว่าว่าจะฟันฝ่าอุปสรรคไปถึงจุดหมายที่เห็นได้หรือเปล่า ><
หากต้องการซึมซับภาษาสวยๆ กับอารมณ์สะเทือนใจจนแม้แต่คนใจแข็งยังต้องน้ำตาซึม  ไม่ควรพลาดที่จะอ่านเรื่องนี้เด็ดขาดเลยค่ะ ^_________^
ด้วยรักและขอบคุณ
~Mizora~
เรื่องยาว หมวด[ : ซึ้งกินใจ
ผู้แต่ง : นารา(-ShiNe-)
อธิบายเรื่อง
ยามตะวันฉายหม่อมฉันจะอาจองเฉกตะวัน
ยามจันทรารอนหม่อมฉันจักพิลาสล้ำดุจจันทรา
ด้านหนึ่งคือสุริเยศมันตรา และอีกเสี้ยวหนึ่งคือศศิประภาทราวดี!
http://www.dek-d.com/entertain/view.php?id=85940
สวัสดีค่ะ ^^
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่มีโอกาสมาคอมเม้นท์ขึ้นสารบัญ  ถ้ามีจุดบกพร่องไปบ้างต้องขออภัยด้วยค่ะ
เรื่องนี้เด่นด้านสำนวนภาษาค่ะ  ไหลลื่นราวกับร้อยกรองเพราะการเล่นคำสัมผัส  และชื่อต่างๆในเรื่องก็ตั้งได้ไพเราะมาก  นึกทึ่งผู้เขียนที่รู้จักคำสวยๆยากๆเยอะแยะอย่างนั้น  บทพรรณนาในเรื่องก็ทำได้งดงาม  สามารถนำธรรมชาติมาบรรยายให้เข้ากับอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างกลมกลืนทีเดียว  โดยเฉพาะอารมณ์สะเทือนใจของตัวละครในเรื่องซึ่งสื่อออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมจนอดน้ำตาซึมไม่ได้เลยค่ะ
การจบประโยคค่อนข้างห้วนกระชับ  ทำให้บางครั้งตามอารมณ์ไม่ทันบ้าง  แต่ให้ความรู้สึกที่หนักแน่น  พอชินก็สนุกค่ะ  สไตล์การเขียนอย่างนี้ทำให้นึกถึงคุณลักษณวดีจังเลยค่ะ  ท่านเป็นนักเขียนคนหนึ่งที่เราชื่นชอบ  ^^  (สมัยยังบ้านิยายแนวเจ้าหญิงเจ้าชาย 555+)
สำหรับเรื่องนี้  เราคิดว่ามีจุดบกพร่องอยู่บ้างตรงที่ไม่อธิบายว่าทำไมเจ้าหญิงกับเจ้าชายถึงกลายเป็นแบบนั้น  มีเพียงส่วนนี้ส่วนเดียวที่ทำให้เรื่องนี้ขาดน้ำหนักความสมจริง  ซึ่งหากตัดไปล่ะก็จะกลายเป็นไพรัชนิยายเรื่องหนึ่งแทน  เนื่องจากมันเป็นประเด็นหลักของเรื่องจึงมีความสำคัญเอามากๆ  และเมื่อผู้เขียนไม่ได้อธิบายที่มาที่ไปของปัญหา  เราซึ่งเป็นคนอ่านเลยเดาไม่ออกเลยว่าตัวละครจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร  ประมาณว่าตันสนิทน่ะค่ะ  ^^\"  อืม  มันก็พอให้น่าติดตามอยู่เหมือนกันว่าตัวละครจะแก้ปัญหาอย่างไร  แต่ความรู้สึกมันจะเอื่อยๆเฉื่อยๆกว่าหากมีทางแก้สักทางอยู่ตรงหน้า  มันให้ความรู้สึกลุ้นไปกับตัวละครมากกว่าว่าจะฟันฝ่าอุปสรรคไปถึงจุดหมายที่เห็นได้หรือเปล่า ><
หากต้องการซึมซับภาษาสวยๆ กับอารมณ์สะเทือนใจจนแม้แต่คนใจแข็งยังต้องน้ำตาซึม  ไม่ควรพลาดที่จะอ่านเรื่องนี้เด็ดขาดเลยค่ะ ^_________^
ด้วยรักและขอบคุณ
~Mizora~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น