คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : SENT : หลงซ่างตี้ (ภาค 1 ของเปิดตำนานเทพเจ้า)
นักวิจารณ์ : บูม
ก่อนอื่นต้องขออภัยที่ส่งงานล่าช้าเป็นอย่างมาก เนื่องจากผมเสร็จงานดึกมากเลยทยอยอ่านได้ทีละนิดๆ กว่าจะเสร็จเลยกินเวลานานไปสักหน่อยน่ะครับ
1. ชื่อเรื่อง : 10/10
ถือว่าใช้ได้เลยครับ เนื้อหาสอดคล้องดี ออกแนวจีนๆ ดึงดูดได้ดี ผ่านฉลุยไม่มีปัญหาครับ
2. โครงเรื่อง : 26/30
เท่าที่อ่านดูยังมีบางจุดที่ไม่ค่อยเข้าใจ หรือบางทีรู้สึกมันคลุมเคลือไม่ชัดเจนนะครับ อย่างแรกเลยเรื่องความผิดที่พวกหลงเซียนก่อ(ขออนุญาตเรียกรวมๆ) ผมว่าผมยังไม่รู้ว่าพวกเขาทำความผิดอะไรกันแน่ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะพล็อตเรื่องที่ต้องเก็บมาเฉลยทีหลังรึเปล่านะครับ ท่านต้องทำให้ชัดเจนนะครับ เช่น
แบบที่ 1 สมมติว่าไม่ต้องเฉลยทีหลัง ก็ควรเน้นย้ำสักหน่อยตอนที่แม่ทัพไปตามตัวเหล่าองค์ชายกับตอนที่ตัดสินโทษ เพราะปกติแล้ว การตัดสินโทษก็ต้องกล่าวถึงความผิดของผู้กระทำผิดก่อนถึงจะตัดสินบทลงโทษนะครับ
แบบที่ 2 กรณีที่เป็นพล็อต จำต้องเก็บเป็นความลับเพื่อเฉลยทีหลัง แบบนี้จะค่อนข้างอันตรายครับ เพราะถ้าสื่อออกมาได้ไม่ชัดเจนพอก็จะกลายเป็นท่านไรท์เตอร์มองข้ามจุดนี้ และกลายเป็นจุดบกพร่องได้ ยังไงก็ตาม วิธีนี้ก็ต้องเน้นย้ำเหมือนกันครับ เพียงแต่จะเน้นย้ำแบบไม่เปิดเผย เช่นว่า
ยอมมอบตัวเสียเถอะ การกระทำครั้งนี้ของพวกเจ้าถือเป็นความผิดใหญ่หลวง - ย้ำครั้งที่ 1
การกระทำของพวกเจ้าในครั้งนี้ไม่อาจให้อภัยได้ เจ้าต้องรับโทษกับสิ่งที่เจ้าก่อ! - ย้ำครั้งที่ 2
ที่พวกเราต้องมาอยู่ที่นี่ก็เพราะความไม่ใส่ใจของข้าคนเดียว.... - ย้ำครั้งที่ 3
ย้ำครั้งต่อๆ ไป อาจจะค่อยๆ เผยมากขึ้น
ถ้าข้าไม่ทำสิ่งนั้นหลุดมือ เราคงไม่ต้องโชคร้ายกันแบบนี้ - ย้ำครั้งที่ 4 (สมมติ)
ก็ประมาณนี้นะครับ
อีกเรื่องคือ ผมรู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันดำเนินเร็วมาก จนบางทีเร็วเกินไปนะครับ ยังไม่ทันที่รีดเดอร์จะได้ซึมซับกับตัวละครหลัก ก็มีตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ ซึ่งผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรกับตัวละครใหม่ที่เพิ่มมาตูมตามเพราะท่านไรต์เตอร์บอกว่ามันเกี่ยวกับพล็อต แต่ที่รู้สึกตะหงิดๆ คือ ชื่อตัวละครหลักยังจำได้ไม่หมด ชื่อตัวละครใหม่ก็เพิ่มมาซะแล้ว ทีนี้ใครเป็นใครก็งงกันไปข้างสิครับ ฮ่าๆๆๆ เพราะฉะนั้น การมีตัวละครเยอะๆ ท่านต้องยึดหลักซึมซับเหมือนการซับมัน ซับครั้งแรกยังไม่เต็มแผ่น ครั้งที่สองเพิ่มมาอีกหน่อย ครั้งที่สามก็เกือบเต็ม ครั้งสุดท้ายนี่เต็มแผ่นใสกิ๊ง นะครับผม (อับอายกับตัวอย่างที่ยกมาเล็กน้อย) ซึ่งหลักนี้ทำได้ค่อนข้างยากครับ ต้องอาศัยการฝึกฝนพัฒนา เพราะฉะนั้น สู้ต่อไปครับ
3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 24/30
การบรรยายยังไม่ค่อยสละสลวยนะครับ โดยเฉพาะในตอนแรกที่เปิดมา ซึ่งเป็นส่วนสำคัญมาก บอกตามตรงว่าอ่านครั้งแรกผมค่อนข้างสับสนมึนงง
สาเหตุแรกเป็นเพราะตัวละครมากมายที่ถาโถมเข้ามาตั้งแต่เปิดอ่านย่อหน้าแรก เนื่องจากว่าในตอนแรกที่เปิดอ่าน ผมไม่ได้รู้จักกับตัวละครไหนๆ เลย ทำให้ยังไม่รู้ว่ามีใครเป็นใครบ้าง อยู่ดีๆ ก็ คนนี้พูดกับคนนั้น คนนู้นด่าคนนี้ตกใจ อยู่ข้างหน้าข้างหลัง อ่าวงง นี่คือความรู้สึกตอนแรกที่อ่านเลยครับ แล้วชื่อตัวละครเป็นอะไรที่ค่อนข้างจำยากอีกด้วย
สาเหตุที่สอง ท่านไรต์เตอร์บรรยายมุมแคบเกินไป พูดง่ายๆ ก็คือประมาณว่า
“....” เอพูดข้างหลังบี ที่กำลังเผชิญหน้ากับจี
“....” ซีด่าเอ เอตกใจเพราะซีไม่น่ามาอยู่แถวนี้
“......” บีพูดแล้วมองดีที่อยู่ห่างออกไป
“......” เอหันไปบอกซีที่อยู่ข้างหลัง
อันนี้ผมยกตัวอย่างให้ดู หลังจากได้อ่านย่อหน้านี้ สิ่งที่นักอ่านไม่รู้คือ เกิดอะไรขึ้น องค์รวมของฉากนี้มันเป็นยังไง อย่าลืมว่านักอ่านได้รับรู้แค่ในมุมมองที่ไรต์เตอร์บอก และการบรรยายแบบนี้ทำให้นักอ่านไม่เกิดจินตนาการ ซึ่งอันตรายมากครับ
ดังนั้น สิ่งที่ไรต์เตอร์ควรเพิ่มคือ การบรรยายบรรยากาศรอบข้าง บรรยายแบบกว้างๆ ถ้าท่านอยากให้ขึ้นมาด้วยบทพูดเหมือนเดิมก็ไม่มีปัญหาครับ แค่เพิ่มในส่วนบทบรรยาย ว่าภาพรวมเป็นมายังไง จินเซอยวี่อยู่ที่ไหนกำลังหนีหรือทำอะไรกับใครอยู่ตรงส่วนไหนของสถานที่พูดกับใครที่กำลังทำอะไรอยู่ เบื้องหน้ามีใคร แต่แล้ว ใครบางคนที่ควรจะทำอะไรก็พูดขึ้นด้านหลังจินเซอยวี่ทำให้เธอหันขวับไปหาเขาด้วยความตกใจ และเธอก็ได้เห็นเพื่อนอีกคนซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลกำลังทำอะไรยังไงอยู่ อะไรประมาณนี้ครับ ทางที่ดีท่านไรต์เตอร์ลองศึกษานิยายที่มีตัวละครเยอะๆ นะครับ น่าจะช่วยได้
อีกอย่างนึงคือ ผมรู้สึกว่าบางทีท่านไรต์เตอร์อาจจะกลัวบทบรรยายดูรกเลยตัดคำเชื่อมบางตัวให้ประโยคสั้นลง บางอันก็อ่านรู้เรื่องนะครับ แต่บางอันมันดูห้วนๆ ไปเลย อันที่จริงท่านไรต์เตอร์ไม่ต้องตัดทั้งหมดก็ได้นะครับ แค่ปรับเปลี่ยนใช้คำให้หลากหลายและคล้องจองกันได้ ประโยคก็จะยิ่งลื่นไหลด้วยครับ
คำผิดและประโยคแปลกๆ
จินเซอวี่, จินอวี่ - จินเซอยวี่
เขาชี้หอกด้ามใหญ่ขึ้นชี้?
ด้วยตัวนางเอก - ด้วยตัวนางเอง
จากนั้นก็พูดฝากด้วยสหายที่วาดดาบพื่อจะแทง?
ถู - ถูก
ฮาปียว - ฮาเปียว
เถ่อะ - เถอะ
ฮุ่ยปียว - ฮุ่ยเปียว
หัมา - หันมา
สี่หายที่เหลือ - สี่สหายที่เหลือ
เหล่านี้คือคำเชื่อมที่ท่านไรต์เตอร์ใช้ซ้ำๆ ใน 1 ย่อหน้า ความจริงแล้วในย่อหน้านึงที่ไม่ยาวมาก ไม่ควรมีคำเชื่อมซ้ำกันเกิน 2 ครั้งหรือไม่มีซ้ำเลยยิ่งดีครับ อย่างที่บอกไป พยายามหามาใช้ให้หลากหลายครับ
ก็ ก็ ก็
ตกใจ ตกใจ ตกใจ
ทำให้ ทำให้ ทำให้
และ และ และ
เมื่อ เมื่อ เมื่อ
เค๊ก - เค้ก
เวทมนต์ - เวทมนตร์
หยุดหงิด - หงุดหงิด
ภาพหล่อน - ภาพหลอน
ของเจ้านะ - ของเจ้าน่ะ
พยักหหน้า - พยักหน้า
ศุนย์ - ศูนย์
พลังอำนาจของพวกเจ้าที่มีอยู่จะต้อง……ที่พวกเจ้ามี
ด้วยเสียงเรียบนิ่งของหลงเซียน……หลงเซียนพูดเสียงเรียบนิ่ง
สถาณการณ์ - สถานการณ์
ศรีษะ - ศีรษะ
ล่เหลียง? ลุ่ฮาน?
ประมาณนี้นะครับ
4. ตัวละคร : 16/20
ตัวละครยังไม่มีเอกลักษณ์ที่ชัดเจนครับ ผมรู้ว่ามีคนเย็นชา กวน ร่าเริง แต่ไม่รู้เลยว่าใครเป็นใครบ้าง อย่างที่บอกไปในส่วนโครงเรื่อง ตัวละครค่อนข้างเยอะและมักโผล่มาตูมตาม ทำให้ไม่สามารถจำตัวละครได้เลย มีอย่างนึงที่ผมไม่รู้เลยคือ คนที่จินเซอยวี่เจอที่ร้านขนมปังในโลกมนุษย์คือใคร คือผมไม่รู้จริงๆ และงงมากครับว่าใครมาเป็นใครในโลกมนุษย์บ้าง มันเป็นจุดอันตรายมากจริงๆ ครับ ท่านต้องพยายามเน้นย้ำคาแรคเตอร์และลักษณะท่าทางของตัวละครให้ชัดเจนกว่านี้ครับ ยิ่งเนื้อเรื่องดำเนินเร็วก็ยิ่งยากที่จะจดจำนะครับ
และที่สำคัญ คาแรคเตอร์ของนางเอกเองก็ยังไม่ชัดนะครับ รู้สึกว่าพอเป็นมนุษย์แล้วจะแอบขี้วีนซึ่งผมไม่รู้ว่าท่านไรต์เตอร์จั้งใจเปลี่ยนคาแรคเตอร์รึเปล่า ตรงนี้หชก็ควรสื่อออกมาให้ชัดเจนครับ
5. ความสวยงาม : 8/10
ธีมหน้ากลักโอเคครับ สบายตาไม่ลายตา ตัวหนังสือเห็ยชัดเจนอ่านง่าย แต่ผมว่ารูปค่อนข้างใหญ่ไปเล็กน้อย มีรูปเสียด้วย อย่าลืมแก้นะครับ ฮ่าๆๆ แล้วก็ตรงสัตว์เลี้ยง ถ้าไม่มีผมแนะนำว่าเอาออกดีกว่าครับ ที่เหลือไม่มีปัญหา ถ้าใส่ธีมในตอนย่อยด้วยก็ดีนะครับเพื่อความสวยงาม
ขออภัยที่ส่งช้ามากกกกกกกกกนะครับ TT ขออภัยจริงๆ ครับ
รวมคะแนน : 84/100
ชื่อ :
จากนิยายเรื่อง :
วันที่เซ็นต์รับงาน :
อยากพูดอะไรกับนักวิจารณ์มั้ย :
อย่าลืมแปะแบนเนอร์ให้ร้านนะครับ :
รบกวนท่านลูกค้าผู้ใจดีโหวตให้ร้านหน่อยนะครับ :
ขอบคุณที่ใช้บริการครับ ^^
ความคิดเห็น