ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทวิจารณ์ ภารกิจลับนินจาเวท 2 โดย TGX-Sirisobhakya (ได้รับเหรียญทองแดง)
Shuriken Amerika : ภารกิจลับนินจาเวท 2 โดย TGX-Sirisobhakya
วิจารณ์ โดย : peecee
เรื่อง : Shuriken Amerika : ภารกิจลับนินจาเวท 2 โดย: TGX-Sirisobhakya
สวัสดีครับ ขอเริ่มด้วยการทักทายง่ายๆ ด้วยเรื่องนี้เป็นภาคสอง และผมยังไม่เคยอ่านภาคแรก ผมก็จะขอวิจารณ์ในส่วนของภาคสอง ซึ่งอาจจะทำให้ผมรู้เนื้อหาภาคแรกโดยคร่าวๆก็ได้ แบบวิจารณ์นี้ ถ้าข้องใจยังไง สามารถแย้งได้ในบทความรับวิจารณ์นะครับผม ซึ่งถ้าผมมีอะไรเข้าใจผิดก็ขออภัยด้วยครับ
ภาษาที่ใช้ : 17/25 คะแนน
ใน ส่วนนี้จะไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะครับ หรืออาจจะมีความสัมพัทธ์กับเนื้อเรื่องเล็กน้อยนะครับ
ภาษา ของท่านเครื่องบินจัดอยู่ในระดับมาตรฐานใช้ได้เลยนะครับ กล่าวคือ เขียนได้มีทักษะไอย่างเรียบลื่นดี เรียบเรียงประโยคได้ถูกต้อง ภาษาเป็นไปอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ถึงมันจะดูเรียบๆแต่ก็มีเสน่ห์ครับ
ทว่า มันเหมือนยังขาดอะไรไปบางอย่าง อาจจะเรียกว่าเอกลักษณ์ก็ได้มั้ง สำนวนภาษาของท่านดูเรียบๆแบบมีเสน่ห์ชวนอ่าน แต่ไม่มีเอกลักษณ์ในแบบที่ว่า สำนวนอย่างนี้แหละเป็นของนักเขียนคนนี้คนเดียว ซึ่งมันไม่ใช่ ปัญหาอะไรมากมาย อีกอย่างหนึ่งคือ ภาษาของท่านยังขาดรายละเอียดในการสร้างเรื่องให้น่าอ่าน ประมาณว่าประโยคบางประโยคยังดูเหมือนไม่ครบถ้วน อาทิ อากิระปรากฏด้วยวิชา “ย่นระยะ” ของนินจา ก่อนจะ.....บลาๆๆ
รายละเอียดที่ว่าก็คือ อารมณ์ ดูจากทักษะการเขียนของท่าน ดูเหมือนจะมีสองอย่างใหญ่ๆที่ท่านไม่ถนัดในการบรรยาย นั่นก็คือ ฉากและบรรยากาศ ซึ่งมันส่งผลถึงอารมณ์รวมภาษาในระดับหนึ่ง อยากให้ไปทบทวนในเรื่องนี้ (สำคัญกว่าเรื่องอื่นมาก)
ขอ ข้ามมายังเรื่องบทสนทนาและคำพูด คำพูดของตัวละครของท่านดูเหมือนจะเป็นธรรมชาติและเป็นกันเอง แต่มันดูสั้น น่าจะมีบทพูดยาวๆมาบ้าง (แบบยาวมากกว่าสองบรรทัด) ให้ดูธรรมดาแบบเป็นธรรมชาติ ให้ดูมีอะไรมากกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นบทยิงมุข หรือบทอื่นๆ
ความน่าสนใจ หรือความน่าติดตาม : 14/20 คะแนน
เนื่อง จากไม่เคยอ่านภาคหนึ่ง แต่พอเริ่มอ่านภาคสองแล้วก็พอเดาภาคที่แล้วได้พอสมควรทีเดียว เอาเป็นว่าเข้าใจอยู่ในระดับหนึ่ง
โดยส่วนตัวคิดว่าโครง เรื่องโดยรวมของเรื่องนี้น่าสนใจมาก ในการนำเรื่องเวทมนตร์มาประยุกต์แจกแจง โดยตัวละครที่มาจากต่างประเทศก็ใช้ศิลปะการต่อสู้และไสยศาสตร์ของประเทศตน (ชอบอรุณตั้งแต่กล่าวถึงแค่ความสามารถแล้ว)
ในส่วนของตัว เรื่อง ท่านเครื่องบินสามารถดำเนินเรื่องได้เป็นขั้นเป็นตอน แต่ยังขาดช่วงอารมณ์ไปมาก เหมือนว่าอารมณ์ร่วมมันยังไม่พอ ส่งผลต่อความน่าสนใจไปเยอะครับ แต่ถ้ากล่าวถึงความน่าติดตามแล้วน่าติดตามดีต่อจากภาคแรก ซุ่งภาคแรกเป็นการทำภารกิจไป ภาคนี้ดูเหมือนจะกลาเป็นภารกิจจำเป็นเฉพาะกิจไป
เรื่องนี้สามารถ แตกแนวทางไปเล่นสายแบบนิยายสืบสวนได้เลยนะครับเนี่ยๆ คือ แบ่งภาคเป็นภาคละภารกิจหรือสองภารกิจ ซึ่งจะทำให้น่าสนใจมากเลย เพราะจะทำมันกลายเป็นนิยายซีรี่ย์ยาวได้
ความมีมิติของตัวละคร ความมีลักษณะเฉพาะของตัวละครแต่ละตัว : 12/15 คะแนน
พูดได้เลยครับว่า ตัวละครแต่ละตัวมีลักษณะเฉพาะมาก (ขนาดไม่เคยอ่านภาคหนึ่ง) เรียกได้ว่าความสนใจของผมมุ่งมาที่การดำเนินไปของตัวละครมากกว่าจะเป็นตัว เรื่อง ซึ่งประทับใจมากๆครับ (ชอบอรุณครับโผ้ม ถนัดมวยไทยและวิชาหมอผี ของโปรดผมเลย แต่ขัดกับลุคของอรุณไปหน่อยแหะ) สร้างจุดนี้ออกมา ได้มีมิติทีเดียว แต่ยังขาดการทำให้น่าสนใจไปพร้อมๆกับเนื้อเรื่องครับ
ความสมจริงของฉาก ความเป็นเหตุเป็นผล ความ น่าเชื่อถือ การตัดสินใจของตัวละคร ความเป็นมนุษย์ ฯลฯ : 10/15 คะแนน
ถ้า ถือความเป็นแฟนตาซี เข้าไปด้วยจะว่า สมจริงก็สมจริง จะว่าไม่ก็ไม่ เอาเป็นว่าเท่าที่ดูแต่ละฉากแต่ละเหตุการณ์รองรับความเป็นเหตุเป็นผล ซึ่งกันและกันในระดับหนึ่ง แต่ถ้าพูดถึงในเรื่องความสมจริงของฉาก มันก็เป็นไปในแบบที่ควรจะเป็น แต่อาจจะมีบางฉากดูเว่อร์ๆไปนิดหน่อยก็ตาม
มา เอี่ยวในเรื่องของตัวละคร ความสมจริงของตัวละครรวมไปทั้งการตัดสินใจของตัวละคร ทำได้ดี กล่าวคือ การตัดสินใจของตัวละครสัมพันธ์กับช่วงอารมณ์ของตัวละครในขณะนั้น ส่วนอื่นๆเกี่ยวกับตัวละครก็ดูเหมาะสมและลงตัวแล้ว
ความสามารถในการสื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านตัวอักษร ผู้อ่านเข้าถึงตัวละครได้แค่ไหน : 8/15 คะแนน
ในด้านเนื้อหา ท่านเครื่องบินสามารถสื่อสิ่งที่ท่านต้องการสื่อเกี่ยวกับตัเนื้อเรื่องออก มาได้หมด มีสิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนจะสื่อออกมาไม่หมดก็คือ อารมณ์ครับ ยังสื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่หมด ไม่ว่าจะเป็นการดำเนินไปของเรื่อง ความรู้สึกร่วม และแม้แต่อารมณ์ของตัวละครก็ตาม
การ ค้นคว้าของผู้เขียน / ผู้อ่านได้ความรู้ บางอย่างเพิ่มเติมในการอ่านนิยายเรื่องนั้น ๆ หรือไม่ เพียงใด : 4/5 คะแนน
สำหรับนิยายที่อ้างสถานที่จริงแล้วคงไม่ให้ส่วนนี้ไม่ได้ ซึ่งผมไม่ค่อยรู้เรื่องมากนักสำหรับเมืองที่เซ็ตซึนะอยู่ หรือท่านจะเปิดจากแผนที่ก็ตาม กระทั่งชื่อสนามบินผมยังคิดไปก่อนว่า มัน ชื่อนี้จริงๆ นอกจากเรื่องนี้แล้วก็ยังไม่เห็นสาระอื่นๆครับ
คะแนนพิเศษ (ขึ้น อยู่กับผู้วิจารณ์) : 2/5 คะแนน
ชอบอิมเมจที่คิดตัวอรุณขึ้นมาครับ
รวม : 67/100 คะแนน
เหรียญรางวัล: เหรียญทองแดง
กรุณามากรอกเอกสาร ขอเหรียญรางวัลด้วยครับ
หากว่าท่านผู้ใดมี ความเห็นที่แตกต่างไปจากนี้ -- ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของ ภาษา ความน่าสนใจ ความสมจริง และส่วนอื่น ๆ ที่ประกฏในบทวิจารณ์ -- โปรดอย่าลังเลที่จะแสดงความคิดเห็น ความเห็นของท่านจะมีส่วนช่วยในการพัฒนางานวิจารณ์ต่อไป และที่สำคัญไปกว่านั้น ความเห็นของท่านจะมีส่วนช่วยในการพัฒนางานเขียนนี้ด้วย
(แสดงความเห็นไว้ในหน้านี้เลยนะครับ อย่าไปโพสต์ที่หน้าหลักของบทความ)
วิจารณ์ โดย : peecee
เรื่อง : Shuriken Amerika : ภารกิจลับนินจาเวท 2 โดย: TGX-Sirisobhakya
สวัสดีครับ ขอเริ่มด้วยการทักทายง่ายๆ ด้วยเรื่องนี้เป็นภาคสอง และผมยังไม่เคยอ่านภาคแรก ผมก็จะขอวิจารณ์ในส่วนของภาคสอง ซึ่งอาจจะทำให้ผมรู้เนื้อหาภาคแรกโดยคร่าวๆก็ได้ แบบวิจารณ์นี้ ถ้าข้องใจยังไง สามารถแย้งได้ในบทความรับวิจารณ์นะครับผม ซึ่งถ้าผมมีอะไรเข้าใจผิดก็ขออภัยด้วยครับ
ภาษาที่ใช้ : 17/25 คะแนน
ใน ส่วนนี้จะไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะครับ หรืออาจจะมีความสัมพัทธ์กับเนื้อเรื่องเล็กน้อยนะครับ
ภาษา ของท่านเครื่องบินจัดอยู่ในระดับมาตรฐานใช้ได้เลยนะครับ กล่าวคือ เขียนได้มีทักษะไอย่างเรียบลื่นดี เรียบเรียงประโยคได้ถูกต้อง ภาษาเป็นไปอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ถึงมันจะดูเรียบๆแต่ก็มีเสน่ห์ครับ
ทว่า มันเหมือนยังขาดอะไรไปบางอย่าง อาจจะเรียกว่าเอกลักษณ์ก็ได้มั้ง สำนวนภาษาของท่านดูเรียบๆแบบมีเสน่ห์ชวนอ่าน แต่ไม่มีเอกลักษณ์ในแบบที่ว่า สำนวนอย่างนี้แหละเป็นของนักเขียนคนนี้คนเดียว ซึ่งมันไม่ใช่ ปัญหาอะไรมากมาย อีกอย่างหนึ่งคือ ภาษาของท่านยังขาดรายละเอียดในการสร้างเรื่องให้น่าอ่าน ประมาณว่าประโยคบางประโยคยังดูเหมือนไม่ครบถ้วน อาทิ อากิระปรากฏด้วยวิชา “ย่นระยะ” ของนินจา ก่อนจะ.....บลาๆๆ
รายละเอียดที่ว่าก็คือ อารมณ์ ดูจากทักษะการเขียนของท่าน ดูเหมือนจะมีสองอย่างใหญ่ๆที่ท่านไม่ถนัดในการบรรยาย นั่นก็คือ ฉากและบรรยากาศ ซึ่งมันส่งผลถึงอารมณ์รวมภาษาในระดับหนึ่ง อยากให้ไปทบทวนในเรื่องนี้ (สำคัญกว่าเรื่องอื่นมาก)
ขอ ข้ามมายังเรื่องบทสนทนาและคำพูด คำพูดของตัวละครของท่านดูเหมือนจะเป็นธรรมชาติและเป็นกันเอง แต่มันดูสั้น น่าจะมีบทพูดยาวๆมาบ้าง (แบบยาวมากกว่าสองบรรทัด) ให้ดูธรรมดาแบบเป็นธรรมชาติ ให้ดูมีอะไรมากกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นบทยิงมุข หรือบทอื่นๆ
ความน่าสนใจ หรือความน่าติดตาม : 14/20 คะแนน
เนื่อง จากไม่เคยอ่านภาคหนึ่ง แต่พอเริ่มอ่านภาคสองแล้วก็พอเดาภาคที่แล้วได้พอสมควรทีเดียว เอาเป็นว่าเข้าใจอยู่ในระดับหนึ่ง
โดยส่วนตัวคิดว่าโครง เรื่องโดยรวมของเรื่องนี้น่าสนใจมาก ในการนำเรื่องเวทมนตร์มาประยุกต์แจกแจง โดยตัวละครที่มาจากต่างประเทศก็ใช้ศิลปะการต่อสู้และไสยศาสตร์ของประเทศตน (ชอบอรุณตั้งแต่กล่าวถึงแค่ความสามารถแล้ว)
ในส่วนของตัว เรื่อง ท่านเครื่องบินสามารถดำเนินเรื่องได้เป็นขั้นเป็นตอน แต่ยังขาดช่วงอารมณ์ไปมาก เหมือนว่าอารมณ์ร่วมมันยังไม่พอ ส่งผลต่อความน่าสนใจไปเยอะครับ แต่ถ้ากล่าวถึงความน่าติดตามแล้วน่าติดตามดีต่อจากภาคแรก ซุ่งภาคแรกเป็นการทำภารกิจไป ภาคนี้ดูเหมือนจะกลาเป็นภารกิจจำเป็นเฉพาะกิจไป
เรื่องนี้สามารถ แตกแนวทางไปเล่นสายแบบนิยายสืบสวนได้เลยนะครับเนี่ยๆ คือ แบ่งภาคเป็นภาคละภารกิจหรือสองภารกิจ ซึ่งจะทำให้น่าสนใจมากเลย เพราะจะทำมันกลายเป็นนิยายซีรี่ย์ยาวได้
ความมีมิติของตัวละคร ความมีลักษณะเฉพาะของตัวละครแต่ละตัว : 12/15 คะแนน
พูดได้เลยครับว่า ตัวละครแต่ละตัวมีลักษณะเฉพาะมาก (ขนาดไม่เคยอ่านภาคหนึ่ง) เรียกได้ว่าความสนใจของผมมุ่งมาที่การดำเนินไปของตัวละครมากกว่าจะเป็นตัว เรื่อง ซึ่งประทับใจมากๆครับ (ชอบอรุณครับโผ้ม ถนัดมวยไทยและวิชาหมอผี ของโปรดผมเลย แต่ขัดกับลุคของอรุณไปหน่อยแหะ) สร้างจุดนี้ออกมา ได้มีมิติทีเดียว แต่ยังขาดการทำให้น่าสนใจไปพร้อมๆกับเนื้อเรื่องครับ
ความสมจริงของฉาก ความเป็นเหตุเป็นผล ความ น่าเชื่อถือ การตัดสินใจของตัวละคร ความเป็นมนุษย์ ฯลฯ : 10/15 คะแนน
ถ้า ถือความเป็นแฟนตาซี เข้าไปด้วยจะว่า สมจริงก็สมจริง จะว่าไม่ก็ไม่ เอาเป็นว่าเท่าที่ดูแต่ละฉากแต่ละเหตุการณ์รองรับความเป็นเหตุเป็นผล ซึ่งกันและกันในระดับหนึ่ง แต่ถ้าพูดถึงในเรื่องความสมจริงของฉาก มันก็เป็นไปในแบบที่ควรจะเป็น แต่อาจจะมีบางฉากดูเว่อร์ๆไปนิดหน่อยก็ตาม
มา เอี่ยวในเรื่องของตัวละคร ความสมจริงของตัวละครรวมไปทั้งการตัดสินใจของตัวละคร ทำได้ดี กล่าวคือ การตัดสินใจของตัวละครสัมพันธ์กับช่วงอารมณ์ของตัวละครในขณะนั้น ส่วนอื่นๆเกี่ยวกับตัวละครก็ดูเหมาะสมและลงตัวแล้ว
ความสามารถในการสื่ออารมณ์ถึงผู้อ่านผ่านตัวอักษร ผู้อ่านเข้าถึงตัวละครได้แค่ไหน : 8/15 คะแนน
ในด้านเนื้อหา ท่านเครื่องบินสามารถสื่อสิ่งที่ท่านต้องการสื่อเกี่ยวกับตัเนื้อเรื่องออก มาได้หมด มีสิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนจะสื่อออกมาไม่หมดก็คือ อารมณ์ครับ ยังสื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่หมด ไม่ว่าจะเป็นการดำเนินไปของเรื่อง ความรู้สึกร่วม และแม้แต่อารมณ์ของตัวละครก็ตาม
การ ค้นคว้าของผู้เขียน / ผู้อ่านได้ความรู้ บางอย่างเพิ่มเติมในการอ่านนิยายเรื่องนั้น ๆ หรือไม่ เพียงใด : 4/5 คะแนน
สำหรับนิยายที่อ้างสถานที่จริงแล้วคงไม่ให้ส่วนนี้ไม่ได้ ซึ่งผมไม่ค่อยรู้เรื่องมากนักสำหรับเมืองที่เซ็ตซึนะอยู่ หรือท่านจะเปิดจากแผนที่ก็ตาม กระทั่งชื่อสนามบินผมยังคิดไปก่อนว่า มัน ชื่อนี้จริงๆ นอกจากเรื่องนี้แล้วก็ยังไม่เห็นสาระอื่นๆครับ
คะแนนพิเศษ (ขึ้น อยู่กับผู้วิจารณ์) : 2/5 คะแนน
ชอบอิมเมจที่คิดตัวอรุณขึ้นมาครับ
รวม : 67/100 คะแนน
เหรียญรางวัล: เหรียญทองแดง
กรุณามากรอกเอกสาร ขอเหรียญรางวัลด้วยครับ
หากว่าท่านผู้ใดมี ความเห็นที่แตกต่างไปจากนี้ -- ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของ ภาษา ความน่าสนใจ ความสมจริง และส่วนอื่น ๆ ที่ประกฏในบทวิจารณ์ -- โปรดอย่าลังเลที่จะแสดงความคิดเห็น ความเห็นของท่านจะมีส่วนช่วยในการพัฒนางานวิจารณ์ต่อไป และที่สำคัญไปกว่านั้น ความเห็นของท่านจะมีส่วนช่วยในการพัฒนางานเขียนนี้ด้วย
(แสดงความเห็นไว้ในหน้านี้เลยนะครับ อย่าไปโพสต์ที่หน้าหลักของบทความ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น