*-* รั ก นี้ ข อ มี แ ค่ เ ธ อ *-*

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4

Chapter 4 รับน้อง

    เช้านี้อากาศสดใสจังเลย สูดอากาศบริสุทธิ์ ให้เต็มปอด อย่างที่จะไปสูดข้างนอกไม่ได้เชียว ใน โรงเรียน มีต้นไม้ร่มรื่น เสมอ อากาศดีอีกต่างหาก การมา โรงเรียน เช้าๆ แบบนี้ ค่อยปลอดจากสายตาผู้คนหน่อย เห้อ ตั้งแต่ ข่าวที่ฉันเป็นน้องรหัสตานั่น ดังไปทั่วโรงเรียนอย่างกับไฟลามทุ่ง ตอนเย็นตอนเดินกลับบ้านมีแต่คนจ้องฉันแปลกๆ



\" อรุณสวัสดิ์จ้ะ เอ็มจัง \" มินนาเดินมาพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้ม เช่นเคย เห้อทำไมพวกเธอถึงชอบยิ้มให้ฉันนักนะ อยากจะยิ้ม อยากจะคุยด้วย อีกมากๆ แต่ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันยังไม่มั่นใจพอ ฉันได้แต่ทำสิ่งทีคิดไว้ในใจ



\" อรุณสวัสดิ์ \" ฉันตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย แบบ เดิมๆ แต่ก็นั่นแหล่ะ มินนาก็ คงยิ้มและชวนคุยนู่นคุยนี่ จนฉันอยากจะคุย จ้อ กลับเธอเหมือนกัน แต่บาดแผลเก่าภายในใจยังไม่สมานปิดดี ทำให้สร้างกำแพงกั้นขวางมิตรภาพที่จะเกิดขึ้นใหม่เอาไว้ให้อยู่ภายนอกกำแพงนั่น



\" นี่เอ็มเธอว่ามั้ย วันนี้ฉันรู้สึกแปลกๆแหล่ะ การรับน้องน่ะ มันต้องมีเซอไพรส์ แน่ \" มินนาชวนฉันคุย



\" อืม \" แน่นอนไอ่คำพูดคำนี้มันไม่ได้มาจากปากหมาตัวไหน ปากฉันเองค่ะ (พูดได้แค่นี้หรอวะ-critonblue ---- ก็แกเขียนให้ฉันเป็นแบบนี้นะว้อย -เอ็ม )



\" นี่เอ็ม ไปรอเดียร์ กับ หม่อนกันมั้ย \" มินนาถามขึ้นระหว่างทางเดินจะไปเข้าแถว



\" รอ ?? \" ฉันทวนแค่นั้น แต่สายตามันเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม



\" อ๋อ ใช่ ลืมไปเธอไม่รู้นี่ พวกเค้าจะนั่งอยู่ที่ โต๊ะ หินอ่อน ตรงสวนกุหลาบน่ะ เช้าๆแบบนี้อากาศดีแล้วก็คนไม่ค่อยจะมีรบกวนด้วยนะ เธอจะไปมั้ยหล่ะเอ็ม \" เธออธิบายสรรพคุณของมันซะยาวเหยียด ตั้งเริ่มพูดว่าสวนกุหลาบ ฉันก็อยากไปแย่แล้วหล่ะ



\" อืม \" ฉันตอบและพยักหน้าตกลง ฉันกับมินนา ก็เดินมาด้วยกันเรื่อยๆ จนมาถึงที่ที่มินนาบอก โห มันสวยจริงๆนั่นแหล่ะ อากาศดีด้วย ในสวนไม่ใช่มีแค่ดอกกุหลาบ แต่เต็มไปด้วยดอกอีกหลายชนิดที่ไม่น่าจะมีที่นี่ได้เลย ก้ออย่างดอกไม้เมืองหนาวอะไรพวกนี้อ่ะ



\" ที่นี่เค้าใช้ดินทดลอง นักเรียน รร เรานี่แหล่ะ ดอกไม้ที่มันแปลกๆเนี่ยมันก็เลยขึ้นอยู่ได้ในแต่ละ ฤดู เท่านั้นนะ มันจะขึ้นสลับกันไปเรื่อยๆหล่ะ \"  มินนาอธิบายเหมือนกับว่าอ่านใจฉันออก เรานั่งเล่นกันสักพัก เดียร์ กับ ใบหม่อน ก็เดินมาพร้อมกันเธอ 2 คน ทักทายฉันอย่างอารมณ์ดี



\" สวัสดีจ้ะ เอ็ม \" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน แถม โปรยรอยยิ้มแสนน่ารักมาอีก



\" สวัสดี \" ก็แค่นั้น ( สรุปว่า cristonblue ไม่ให้เอ็มพูดเลยย - เอ็ม , เออเดี๋ยวสิ่ จะให้พูดมากกว่านี้-cristonblue) แล้วเราก็นั่งคุยกันไปสักพัก ส่วนมากฉันนั่งฟังเสียมากกว่า



\" ไปเข้าแถวกันเถอะป่ะ เดี๋ยวจะสายเอา \" เดียร์เป็นคนชวนพวกเราออกไป



และก่อนที่พวกเราจะเข้าเรียนพี่รหัส ก็จะต้องมาดูแลน้อง ก่อนเข้าห้องเรียน มันเป็นอะไรที่เกินความคาดหมายขอฉัน ตาน้ำแข็งนั่นมาด้วยน่ะสิ่ แถมเดินเข้ามาหาฉันอีกต่างหาก

\"ว่าไง คุณน้องรหัส เธอคงรู้นะ ว่าวันนี้มีการรับน้อง เพราะงั้น เตรียมตัว เตรียมใจไว้ได้เลย\" ตานั่นพูดด้วยเสียงเนิบๆ แต่ทว่า ดวงตามีประกายวิบวับ เจ้าเล่ห์ ชอบกล

\" ค่ะ \" ฉันพูดได้แค่นี้ฉันก็เดินหันหลังเข้าห้องไป ส่วนตานั่นยืนกระหยิ่มยิ้ม ย่องอยู่ คนเดียว เออ ได้ใจไปเถอะย่ะ



เช้านั้น ฉันก็ไม่ค่อยจะมีสมาธิกับการเรียนเท่าไหร่เลย ฉันคอยพวง เรื่อง การรับน้อง ในภาคบ่ายวันนี้น่ะสิ่ ตายแน่ๆ ฉัน นายน้ำแข็ง เซย์ นั่นต้อง เล่นงานฉันแน่ๆ พ่อแก้วแม่แก้ว ช่วยลูกช้างด้วยเถ๊อะ นี่ก็ชั่วโมงสุดท้ายในภาคเช้าแล้ววว กริ๊งงงงง .... ออด หมดภาคเรียนตอนเช้าดัง ฉัน เดียร์ มินนา แล้วก้อ ใบหม่อน กำลังจะเดินออกมานอกห้อง แต่ว่าพี่มีท กลับเข้ามา แล้วบอกให้นั่งลงก่อน

\" เอาหล่ะค่ะน้องๆ บ่ายนี้น้องๆคงจะทราบแล้ว ว่าจะมีการรับน้องนะคะ เพราะงั้น ให้น้องๆ เปลี่ยนเป็นชุด กีฬา ของโรงเรียนนะคะ เพื่อจะได้ทำกิจกรรมได้ถนัดขึ้น อ้อ แล้วก้อ อย่ากินเยอะนะคะ\" พี่มีทหย่อนลูกระเบิดแล้วจากไป อย่างไม่เปิดโอกาสให้น้องๆถามเลย พวกที่เหลือได้แต่มองกันด้วยน้ำลายที่เฝื่อนคอไปหมด



ช่วงทานข้าวนี่ดีหน่อย ไม่ต้องมานั่งทานข้าวกับพี่รหัสแล้ว เพราะ พวกพี่ๆแก ต้องไปเตรียมการรับน้องที่สนามน่ะนะ ฉันก็เลยสบายใจที่จะนั่งทานข้าวได้โดยไม่มีนายน้ำแข็งปากเสียนั่น ฉันก็ภาวนา ขอให้เวลาผ่านไปช้า สาธุ สาธุ ฉันยังไม่อยากถูก เชือด พ่อจ๋าแม่จ๋า และในที่สุดก็ กริ๊งงงงงงงงงงงงงง เอื๊อก คำอธิฐานไม่สำฤทธิ์ผล พระเจ้า !!!! ตายแน่ฉัน



และ พวก ฉันก็ เดินไปหา พวกรุ่นพี่ที่สนาม เตรียมตัวรับกับชะตากรรมอันเลวร้าย ที่จะเกิดต่อไป

\" เอาหล่ะค่ะ น้องๆ พี่จะแบ่งน้องเป็นกลุ่มๆ นะคะ ใครได้กลุ่มไหนก็ ไปอยู่กลุ่มนั้นโดยจะมีรุ่นพี่ไปด้วยนะคะ \" สรุปว่าฉันได้อยู่กลุ่ม F และ ที่สำคัญตาพี่รหัสของช๊าน มานก้ออยู่ กลุ่ม F โอ๊ยชะตาชีวิตฉัน



\"เจอกันอีกแล้วสิ่นะ คุณน้องรหัส \" ตานั่น กวนประสาทฉันอีกแล้ว  แต่ก็นะ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้ก็แค่ส่งสายตา วาวๆ กลับไปเท่านั้น



เกมส์แรก... ให้คาบเส้นทาโร่ วิ่งตัด สนามฟุตบอล โห มันก็ไกลโขทีเดียว แต่ว่า ไม่ได้คาบคนเดียวนะคะ เป็นคู่ค่ะ ชาย - หญิง แค่นั้นไม่เท่าไหร่ เส้นปลาทาโร่ ยาวธรรมดา ฉันน่ะไม่มีปัญหาหรอกค่ะ นี่มัน ยาวแค่ 10 เซนค่ะ ใช่ค่ะอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ 10เซน แล้วต้องเอา ขนมโดนัท ชิ้นเล็กๆ ห้อยไว้ ตรงกลางอีก มีกติกาอยู่ว่า ถ้าใครเกิดทำโดนัทตกลงมาจากปลาทาโร่ เมื่อไหร่หล่ะก็ มี เฮ!! แล้วเค้าก็ให้จับคู่ค่ะ พวกผู้หญิงในกลุ่มฉันวิ่งไปรุม ขี้หมา เอ๊ย รุมตาน้ำแข็งเซย์อยู่นั่น ส่วนฉันก็มีแต่พวก หนุ่มๆ หล่อ บ้าง ไม่หล่อบ้าง ล้อมรอบไปหมด จนรุ่นพี่ทนไม่ได้ เดินมาแยกจับคู่เองเลย



\" เอาหล่ะ เพื่อเป็นการตัดปัญาหา เราจะได้เริ่มเกมส์กันสะที  เอาเป็นว่า น้องเอ็ม ไปคู่กับ นาย เลยแล้วกัน เซย์ เรื่องมากกันดีนัก \" อ่อ อืมๆๆ คู่พี่เซย์ เอ๋ พี่เซย์ ห๊ะะะะ พี่ขา พี่พูดใหม่อีกทีได้ม๊ายยย ทำไม ช๊าน ต้องไปคู่มันด้วย แล้วฉันก็มองไปทางรุ่นพี่ แล้วดูเหมือนจะถูกขัด

\" สั่งแล้วก็ ปฏิบัติ สิ่คะ อยากโดนทำโทษรึไง ห๊ะ \" อ๋าย อย่าโหดจิคะใจ เย็นๆ ยอมแล้วๆ และ ฉันก็ต้องเผชิญหน้าตาเซย์นั่น ตานั่นยังคงทำถ้าหน้าท่าทางเก๊กซะเต็มประดา ยังมียิ้มที่มุมปากเป็นเชิงเยาะฉันอีกแน่ะ ตาบ้านั่น น่านักเชียว



ปี๊ดดดด ......... เสียงนกหวีด สัญญาณเริ่มขึ้น ห้ามตก ห้ามถึงทีหลัง ไม่งั้น มี เฮ!! แน่

ระหว่างนั้น ฉันก็พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่มองหน้าตาบ้านั่น แต่มันก็ยากเสียเต็มประดา เพราะระยะ ห่างมันน้อยนิดเหลือ จนฉันสบตากับเขาโดยบังเอิญ ดวงตาเค้าเป็นสีน้ำตาอ่อนๆ หน้าขาว ไม่มีสิว ริมฝีปากหน้าจูบ อ๋าย ฉันคิดอะไรออกไปเนี่ย ยิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งมอง ใจฉันยิ่งเต้นแปลกๆ ตอนนี้รู้สึกว่า หน้าฉันร้อนฉ่า ทอดไข่สุกเป็นฟองชัวร์เลย ตานั่นคงสังเกตเห็นเหมือนกัน ทำตาสงสัยส่งมา (ก้อมันพูดไม่ได้อ่ะ คาบปลาทาโร่อยู่ ตกละแย่) ฉันยิ่งอายเข้าไปใหญ่ ระหว่างทางก็มีพวกสาวๆทั้งหลาย พยายามเข้ามาใกล้คู่ฉันกับตาน้ำแข็งนั่น โอ๊ย  อะไรจะเนื้อหอมปานนั้น แถมยัยชะนี พวกนั้นส่งสายตา อาฆาตมาดร้ายมาให้ฉันอีกแน่ะ โอ๊ยพวกเธอย่างกับฉันอยากคู่ตานี่นักน่ะ แล้วก็มียัยชะนีกับคู่มาอยู่ด้านหลัง แล้วแกล้งล้ม เอียงไปหาตาน้ำแข็งเซย์ เพื่อจะให้ตานั่นรับไว้แต่มันเกิดพลาด สะดุดเท้าคู่ตัวเอง ทั้งยัยชะนีแล้วก็คู่ของยัยนั่น ล้มแล้ว ศอกโดนข้อพับตาน้ำแข็ง และก็ .................................. และก็จะอะไรอีกหล่ะคะ ถ้าไม่ใช่ ตานั่น ล้มมาทางกันและก้ ปากฉันกับปากเขา ก็ ประกบกัน



^O__O^ หน้าตาทุกคน



การกระทำของตาบ้านั่น หยุดการกระทำของคนทั้งสนาม

เฮือกฉันหน้าร้อนไปหมด ทำอะไรไม่ถูกตานั่นก็จะตะลึงอะไรนักหนาเล่า ลุกซะทีสิ่ โว๊ย ทั้งหนักทั้งอาย เลยส่งสายตา วาวๆ ไป ดูเหมือนตานั่นยังจะตะลึงไม่เลิก ฉันเลยส่งเสียง แต่มันก็ดัง อู้อี้ ๆๆ ในคอ ตานั่นดูเหมือนจะรู้สึกตัว เลยรีบลุก แล้ว ดึงฉันขึ้นมา ตานั่นหน้าแดงแจ๋ เลย แล้วยัยชะนี ยัยพวกหลงสวนสัตว์ พวกนั้นก็ กรี๊ด ซะสนามแถมแตก พวกพี่ได้ ประกาศใส่โทรโข่ง ที่ติดมาด้วยให้เงียบ ทุกคนถึงได้สงบลง แล้วหน้าฉันก็เริ่มซีดไป หน้าตาของเพื่อนๆ เบลอๆ เหมือนคนนึงมีสองหัว สามหัว ตัวฉันเริ่มยืนไม่ตรงโอนไปเอนมา  ความรู้สึกสุดท้ายนั่นเหมือนมีใครมารับฉันไว้ และ ทุกอย่างก็มืดสนิท



--------------------------------------------------------------------

To becon...