*-* รั ก นี้ ข อ มี แ ค่ เ ธ อ *-*

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1

chapter 1

คนเราย่อมมีเหตุผลที่มาต่างกัน

เค้ามีการกระทำที่ต่างกัน

ต่างคนก้อต่างมีเหตุผลของตัวเองที่จะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง

คงอย่างนั้นกระมัง ที่ทำให้ฉันตัดสินใจ เดินออกมา

ยอมที่จะเป็นฝ่ายเจ็บปวดเพียงคนเดียว ลืมทุกอย่างไว้เพียงเบื้องหลัง



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



เช้าสดใส วันนี้อากาศร้อนจังเลย เห้ออออ

แล้วเมื่อฉันก้าวเข้ามา ภายในโรงเรียน ก็เห็นคนเดินพลุกพล่านเต็มไปหมด(ก็แหงหล่ะเปิดเทอมวัน



แรกนี่) แล้วโรงเรียนนี้ก็ใหญ่โตกว้างขวาง เอ ทีทำไมตอนสอบเข้ามา มันไม่ยักกะสวยแบบนี้หล่ะ เอ



หรือว่าฉันไม่ทันสังเกตนะ เห้อ งั้นก็ ช่างเถอะ

เช้าวันนี้เป็นวันแรกค่ะ วันแรกกับการใช้ชีวิต นักเรียนมัธยมปลาย ที่ โรงเรียนชื่อดังในกรุงเทพ



แต่ว่าอย่ามัวชักช้าอยู่ไย รีบเดินไปหาชื่อห้องดีกว่า อิอิ ฉันก็เดินไปตรงบอร์ด เพื่อหาชื่อห้องทันที

เอ ชื่อฉันมันอยู่ไหนหว่า อ๊ะ ++ เจอแล้ว!!! ห้อง A เลขที่ 23 นางสาว พิชญารัตน์   สรุตตาโยธิน

อา นี่ไงชื่อของฉัน หวา อยู่ห้อง A อีกต่างหาก เห้อ มีแต่พวกหัวกระทิทั้งนั้นเลย โอ๊ยฉันทำไงดี แต่



ก็นะจะทำไงได้นอกจากก้มหน้าก้มตารับกรรมต่อไป เดินไปห้อง A ที่อยู่ ชั้น 3



ก๊อกๆๆ



\"เข้ามาได้\" ฉันได้ยินเสียงจึงเดินเข้าไป แล้วทุกคนในห้องก็จ้องฉันเป็นจุดเดียว(ก็เธอสายน่ะสิ่)

\"เธอคงคือ คุณ พิชญารัตน์  สรุตตาโยธิน ใช่มั้ย \" อาจารย์ที่ปรึกษาถามฉันขึ้นมา ฉันผงกหัว ที่จริง



น่ะฉันประหม่านะ ตกเป็นเป้าสายตาของคนทั้งห้องเนี่ย แต่ก็พยายาม รักษาสีหน้าให้สงบ ไร้



อารมณ์เท่าที่จะทำได้ เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงบอกให้ฉันให้ไปนั่งที่ เพราะคาบนี้คือโฮมรูม นั่นเอง



\" สวัสดีจ้ะ เราชื่อ ใบหม่อน  ยินดีที่ได้รู้จักเธอหล่ะชื่ออะไร \" คนที่นั่งข้างๆ ฉันถาม อ้อ ลืมบอกไป



ฉันน่ะนั่งที่ข้างหน้าต่างอ่ะนะ พอดีเลยฉันชอบ แต่เธอพูดขึ้นมาเธอทำให้ฉันหันไปมองด้วยสีหน้า



ประหลาดใจ เล็กน้อย ก่อนจะพยายามปรับหน้าให้เรียบเฉย



\" สวัสดี ฉัน เอ็ม \" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเฉยชา แต่เธอก็ยังพูดต่อด้วยรอยยิ้ม ที่มีมนุษย์สัมพันธ์ เต็ม



เปี่ยม

\" ยินดีที่ได้รู้จักนะจ้ะเอ็ม งั้นเราเป็นเพื่อนกันน๊า \" เธอพูดต่อ ฉันประหลาดใจเพียงเล็กน้อย ว่าคน



อย่างฉันมีคนมาขอเป็นเพื่อนด้วยหรอ ฉันทำผงกหัวเฉยๆ มันทำให้เธอยิ้มอย่างยินดี พอเธอยิ้มขึ้นมา



ฉันพึ่งสังเกต ว่า ผู้หญิงที่นั่งข้างๆฉันตอนนี้ สวยน่ารัก ผิวขาว หน้าหวาน คิ้วโก่งจมูกโด่ง ตาสวย



ผมเธอซอยนิดๆ ทำเสริมให้หน้าเธอดูหวานขึ้น มันทำให้ฉันนึกถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำให้ฉันต้อง



เป็นแบบนี้... คนที่ฉันยากจะลืม



วันนั้นฉันก็ต้องพบกับความประหลาดใจในหลายๆครั้ง คนในห้อง เดินเข้ามาทักทายกับฉัน พูดกับ



ฉันอย่างเป็น มิตร ส่วนฉันนั้นก็ได้แต่ ผงกหัว หรือไม่พูด คำอื่นนอกจากคำว่า \"อืม\"



\"สวัสดี จ๊า เธอชื่อเอ็มหรอจ้ะ เราชื่อ เดียร์ นะ\" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น



\" อืม \"



\" หวัดดีจ๊ะ ฉันชื่อ มินนา นะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ \" เพื่อนผู้หญิงอีกคนก็ทักฉันขึ้นมา



\" อืม \" และฉันก็ไม่ตอบคำอื่นนอกจากคำว่า อืม



และอีกหลายๆคำถาม ถามเข้ามา เข้ามาทำความรู้จักกับฉันอย่างเป็นมิตร ทำให้ฉันชื้นใจนิดๆว่า



อย่างน้อย ฉันก็มีคนอยากรู้จัก แต่ก็นั่นแหล่ะ ความชอกช้ำที่ผ่านมามันทำให้ฉันรู้ว่า \"มิตรภาพ\"



คือคำจอมปลอม หลอกลวง



--------------------------------------------------------------------

To becon...

ค่ะ จบตอนแรกแย้ว ค่ะ ใครมีอะไรอยากแนะนำ ส่งเมล์ หรือ add มาก็ได้นะคะ

วันนี้ต้องไปนอนแว้ว เอาไว้เดี่ยวพรุ่งนี้มาอัพอีกหลายๆตอนค่ะ