ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ZERO ZONE

    ลำดับตอนที่ #7 : [ANNA] เทปบันทึกหมายเลข 2

    • อัปเดตล่าสุด 13 เม.ย. 62


    12/27/2018

    TAPE 2

    [ C I V I E S ]

     

    [เสียงซ่าดังขึ้น]

    [ภาพในวิดีโอเปลี่ยนสลับไปมา เสียงยังคงดังต่อ]

    […]

    [มีเสียงบางอย่างแทรกขึ้น]

    [เสียงวิ่ง]

    [เสียงหอบหายใจ]

    [ภาพกลับมาอีกครั้ง กล้องฉายให้เห็นซอกหลืบมืดๆ แห่งหนึ่ง]

    [ใครบางคนหันกล้องกลับไป]

    […]

    [คนๆ นั้นคือแอนนา แต่คราวนี้เธอกลับสวมหน้ากากอนามัยเอาไว้ สวมเสื้อโค้ตตัวหนาและถุงมือ]

    [ท่าทางเธอจะออกมาข้างนอก]

     

    แอนนา : [โอเค...]

    [เอาล่ะ นี่ฉันเองนะ]

    [ตอนนี้ฉันออกมาข้างนอกแล้ว]

    [...และกำลังจะ..มุ่งหน้าไปใจกลางเมือง]

    [พร้อมนะ?]

    [ไม่หรอก ฉันถามตัวเองเนี่ยล่ะ]

     

    [แอนนาหัวเราะเบาๆ แล้วก็กลับมาตั้งสติ]

    [คราวนี้มุมกล้องถูกเปลี่ยนไป]

    [เธอสวมสายสะพายกล้องเอาไว้บนคอ]

    [เสียงเดิน...บนหิมะ]

    [ภาพฉายให้เห็นเมืองชิคาโก ซึ่งบัดนี้ร้างไร้ผู้คน รถราถูกจอดทิ้งไว้]

    [ไม่มีเสียงใดๆ เลย]

    […]

    [ราวกับตอนนี้เธอคือคนเดียวที่ยังมีชีวิตรอดอยู่]

     

    แอนนา : [ฉันออกมาจากที่พักราวๆ--]

    [เอ่อ น่าจะแปดโมงละมั้ง?]

    [คิดว่าตอนเช้าน่าจะมีคนออกมาเดินสักหน่อยล่ะนะ แต่ไม่เลย]

    [แม้แต่หมาแมวสักตัวยังไม่มี ให้ตายสิ...]

     

    [เสียงหัวเราะดังขึ้น]

    [แอนนายังคงเดินต่อไปบนถนนที่ปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง]

     

    แอนนา : [พระเจ้า]

    [รู้อะไรมั้ย? ฉันคิดว่าตัวเองเดินอยู่ในเชอร์โนบิล..รึอะไรทำนองนั้นเลยล่ะ]

    [มันเงียบเหลือเกิน]

    [เสียงเดียวที่ได้ยินก็คือ..เสียงฝีเท้าของฉัน]

    [...เสียงลม..]

    [แต่ไร้วี่แววของเสียงสิ่งมีชีวิต]

     

    แอนนา : [ฉันหวังว่า...ข้อสันนิษฐานตัวเองจะไม่ผิดนะ]

    [ค่ายกักกันน่าจะมีพวกแฟ้มรึเอกสารอะไรเหลืออยู่แน่]

    [บางทีถ้าลองอ่านจากในนั้น...]

    [ฉันก็อาจจะรู้อะไรเพิ่มก็ได้]

    [แค่หวังเอาไว้ล่ะนะ]

    […]

    [ให้ตายสิ ทำไมมันไกลอย่างนี้เนี่ย]

    [เดินทิ้งไว้แบบนี้มีหวังความจำกล้องหมดแน่]

     

    [แอนนาหยุดเดิน]

    [ตอนนี้กล้องกำลังถ่ายให้เห็นภาพเมืองหิมะ]

    [แล้วกล้องก็ถูกยกขึ้นไป]

    [มันถ่ายใบหน้าของแอนนาเอาไว้]

    [เสียงลมหายใจของเธอผ่านหน้ากากดังเหลือเกิน]

     

    แอนนา : [ฉันจะตัดเอาไว้ก่อนก็แล้วกัน]

    [น่าจะกดอัดอีกทีตอน...]

    [...เกือบๆ ถึงแคมป์ละมั้ง?]

    […]

    [โอเค...]

    [แล้วเจอกัน]

     

    [ภาพวิดีโอถูกตัด]

    [เสียงคลื่นรบกวนดังขึ้นอีกครั้ง]

    […]

    [แล้วภาพก็กลับมา]

    [คราวนี้กล้องถ่ายให้เห็นด้านหน้าแคมป์กักกันพอดี]

    [แอนนายื่นหน้าเข้ามาที่กล้อง]

     

    แอนนา : [ถึงแล้วล่ะ]

    [ให้ตายสิ ที่นี่เละเทะมากเลย...]

    [ฉันจะให้ดูนะ]

     

    [เธอถือกล้องเอาไว้ แล้วเริ่มเลื่อนมันอย่างช้าๆ]

    [ค่ายกักกันถูกล้อมด้วยกำแพงลูกกรง ด้านหน้าประตูเลื่อนมีกระสอบทรายล้อมเอาไว้ มีปืนกลขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ เบื้องหลังลูกกรงเหล็กมีเต็นท์สีขาวอยู่หลายหลัง]

    [มีรถทหารจอดอยู่สองคัน พร้อมกับกล่องขนาดใหญ่มากมาย]

    [ไร้ซึ่งวี่แววของผู้คน]

    […]

    [แอนนาหันกล้องกลับไปอีกครั้งหนึ่ง]

     

    แอนนา : [อย่างที่เห็นล่ะ]

    [หวังว่าข้างในจะยัง...สภาพดีอยู่นะ]

    [ฉันได้ยินมาว่าที่นี่ถูกโจมตีโดยพวกนักโทษที่หลบหนีมา]

    [แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะสภาพแย่ขนาดนี้]

    […ฉันจะเข้าไปข้างใน]

     

    [กล้องถูกแขวนเอาไว้บนคออีกครั้ง]

    [แอนนาเดินไปยังประลูกกรง ซึ่งขณะนี้ปิดอยู่]

    [มันถูกล็อกเอาไว้]

    [เธอเดินไปรอบๆ เพื่อหาทางเข้า]

    [แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางอื่นเลย]

     

    แอนนา : [งั้นก็ต้อง...]

    [ปีนเข้าไปแล้วล่ะ]

     

    [เสียงถอนหายใจดังขึ้น]

    [เธอเริ่มถอยออกไปตั้งหลักประมาณสองก้าว]

    [ภาพในกล้องถอยห่างออกไป ทำให้เห็นสภาพด้านหน้าแคมป์ชัดเจนกว่าเดิม]

    [ภาพหยุดนิ่ง]

    [ก่อนจะเคลื่อนที่เข้าไปหาประตูเหล็กด้วยความเร็วสูง]

     

    [เสียงกระแทกดังขึ้น]

    [แอนนาค่อยๆ ปีนขึ้นไปด้านบนประตูอย่างใจเย็น]

    [กล้องส่ายไปมา]

    [ภาพเริ่มขาดๆ หายๆ อีกสองสามครั้ง]

    [ในที่สุดเธอก็ข้ามไปอีกฝั่งจนสำเร็จ]

    [แอนนาทิ้งตัวลงบนพื้นหิมะ]

     

    แอนนา : [เรียบร้อย]

    [ฉันเข้ามาข้างในแล้ว]

    [ดูซิว่าพวกเจ้าหน้าที่อนามัยจะทิ้งอะไรไว้บ้าง]

    [ฉันจะเริ่ม...เดินสำรวจแล้วนะ]

     

    [สภาพภายในแคมป์แทบจะไม่ต่างอะไรไปจากด้านนอกเลย]

    [เต็นท์สีขาวจำนวนมากถูกจัดตั้งเอาไว้รองรับผู้ป่วย มีรถพยาบาลจอดอยู่ด้านใน รวมถึงเตียงคนไข้อีกนับไม่ถ้วน ซึ่งทั้งหมดนั้นว่างเปล่า]

     [แอนนาเริ่มสาวเท้าเดินอีกครั้ง]

    [กล้องหันไปตามทิศทางฝีเท้าของเธอ]

    [เสียงซวบๆ ยามรองเท้าย่ำลงบนพื้นหิมะ]

    [แอนนาหันเข้าไปมองในเต็นท์สีขาวที่อยู่ทางด้านซ้าย]

    [อาจจะเป็นเพราะว่ามันพิเศษกว่าเต็นท์ตัวอื่น]

     

    แอนนา : [ดูนี่สิ...]

    [รู้มั้ยว่านี่คือสัญลักษณ์อะไร]

    [ฉันจะถ่ายให้เห็นชัดๆ นะ]

     

    [กล้องซูมเข้าไปมากขึ้น]

    [มันถ่ายให้เห็นป้ายสีเหลืองซึ่งถูกติดเอาไว้ด้านหน้าเต็นท์ สัญลักษณ์ที่อยู่บนป้ายคือสัญลักษณ์ของพื้นที่กักกันเชื้อ]

    [ด้านล่างสัญลักษณ์นั่นมีข้อความเขียนเอาไว้]

    [ดูคล้ายกับ...คำเตือน]

     

    แอนนา : [พื้นที่กักกันเชื้อ...]

    [เฉพาะบุคคลที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น]

    […]

    [ให้ตายสิ นี่ต้องมีใบอนุญาตด้วยเหรอ?]

     

    แอนนา : [เอาล่ะทุกคน]

    [สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้...ถือเป็นอะไรที่ “ร้ายแรง” สุดๆ]

    [ถ้ามีเจ้าหน้าที่รัฐมาเห็นละก็--]

    [...คงไม่ต้องก็บอกก็รู้ว่าเละแน่ๆ]

    [แต่ฉันต้องเข้าไป]

    [หวังว่าหน้ากากนี่จะป้องกันเชื้อได้นะ]

     

    [แอนนาเอื้อมมือไปแตะผ้าปิดเต็นท์...]

    [มันเริ่มถูกเปิดออกอย่างช้าๆ]

    [ทุกอย่างเงียบ]

    [มีเพียงเสียงผืนผ้าสะบัดเท่านั้นที่ดังแทรกเข้ามา]

    [กล้องค่อยๆ ถ่ายให้เห็นภาพด้านใน]

    [ไม่มีเตียงคนไข้]

    [มีแต่...ถุงยาวสีขาวที่วางเรียงกันเป็นแถว]

    [นับแล้วไม่ต่ำกว่า...ยี่สิบ?]

     

    แอนนา : [อะไรน่ะ]

    [ฟังนะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉัน..เห็นอะไรแบบนี้]

    [ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาห่ออะไรไว้ใต้ถุงผ้านั่น]

    [...]

     

    [เธอก้าวเข้าไปในเต็นท์]

    [มีทางเดินยาวแคบๆ อยู่ตรงกลางพอที่จะใช้ยืนได้]

    [แอนนาย่อตัวลงนั่ง]

    [เธอหันกล้องไปทางถุงผ้าปริศนา...]

    […แล้วค่อยๆ เปิดมันออก...]

    […]

    [เสียงกรีดร้องดังขึ้น!]

     

    แอนนา : [พระเจ้า!]

    [พระเจ้า—ให้ตายสิ!]

    […ไม่นะ..]

     

    [มันคือเท้าเปล่าของใครคนหนึ่ง]

    [แอนนาสะดุ้งเฮือก เธอรีบปิดผ้าเอาไว้ตามเดิม]

    [ในที่สุดก็รู้ว่าใต้ผ้าผืนสีขาวพวกนี้คืออะไร]

    […และเต็นท์หลังนี้มีไว้ทำอะไร]

    [สถานที่...เก็บศพผู้ป่วย]

     

    แอนนา : [บ้าเอ้ย--]

    [ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า...เขาจะเก็บศพเอาไว้แบบนี้]

    [เอาล่ะ ฉันน่าจะเชื่อป้ายนั่นตั้งแต่แรก ฉันไม่ควรมาที่นี่เลย...]

    [และตอนนี้...รู้อะไรมั้ย? ฉันสติแตกแบบสุดๆ! ถ้าฉันสติแตกฉันจะพูดไม่หยุดเลยล่ะ เพื่อนร่วมงานบอกว่านิสัยแบบนี้น่ารำคาญ แต่ฉันกลับควบคุมมันไม่ได้เลย!]

    [นี่มันบ้า! ไปแล้ว!]

    [...ฉันต้องไปจากที่นี่แล้วล่ะ]

     

    [แอนนาตัดสินใจหันหลังกลับ]

    [ผ้าปิดเต็นท์ถูกเปิดออกอีกครั้งหนึ่ง]

    [แต่ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปทางเดิม]

    [...ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเข้ามาขัด]

    [กล้องหันไป]


    [มันถ่ายให้เห็นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง ตอนแรกนับได้สี่ จนกระทั่งคนที่ห้าโผล่เข้ามาในกล้องพร้อมกับแบกถุงบางอย่างมาด้วย เมื่อลองสังเกตดูดีๆ แล้วจะเห็นถุงแบบเดียวกันวางกองอยู่ด้วยอีกจำนวนมาก]

    [แอนนาเงียบ]

    [เธอเห็นรถพยาบาลจอดอยู่ด้านหน้าตนเอง]

    [เธอรีบวิ่งเข้าไปหลบด้านหลังรถพยาบาล]

    […]

    [กล้องค่อยๆ ถ่ายออกไปจากด้านหลังรถพยาบาล]

     

    แอนนา : [นั่นมันถุงผ้าห่อศพนี่]

    [แล้ว...คนพวกนั้นเป็นใครกันล่ะ?]

    [ดูสิ ฉันจะซูมให้นะ]

     

    [ภาพซูมเข้าไปใกล้กว่าเดิม]

    [ถ่ายให้เห็นชายกลุ่มนั้นชัดเจน]

    [พวกเขาสวมหน้ากากกันแก๊ส เครื่องแต่งกายคือสวมเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำ สวมถุงมือ และมีผ้าโพกศีรษะ]

    [สี่คนติดอาวุธ ยกเว้นอีกคนซึ่งสะพายอะไรบางอย่างเอาไว้ด้านหลัง]

    […ดูคล้ายกับถังแก๊ส]

    [ในมือของเขาถืออุปกรณ์ที่เหมือนกับปืนเอาไว้ด้วย]

    [แต่มันมีสายเชื่อมไปยังถังแก๊สที่อยู่ด้านหลัง]

     

    แอนนา : [ด..เดี๋ยวนะ นั่นปืนไฟรึเปล่า?]

                   [...พวกนี้ใครกัน]

    [ที่แน่ๆ คือไม่ใช่เจ้าหน้าที่สาธารณสุขแน่นอน แถมอีกอย่าง...]

    [พวกนี้สวมปลอกแขนด้วย]

    […]

    [แต่จะว่าไป...เจ้าหน้าที่ในแคมป์ไม่สวมปลอกแขนนี่]

     

    [กล้องซูมเข้าไปยังปลอกแขนที่ชายกลุ่มนั้นสวม]

    [ปลอกแขวนพลาสติกสีเหลืองเรืองแสง]

    [แต่ในตอนนั้นเองอะไรบางอย่างก็เข้ามาขวางหน้ากล้องไว้]

    [เงามืดปริศนา]

     

    แอนนา : [อ๊ะ!]

     

    [แอนนาร้อง]

    [ทันใดนั้นเองกล้องก็ถูกปัดทิ้ง]

    [มันร่วงลงบนพื้นหิมะ]

    [กล้องหันไปทางแอนนา]

    [ใครคนหนึ่งอยู่ตรงนั้น]

    […แอนนาพยายามตะเกียกตะกายเข้ามาหากล้อง]

     

    [ภาพถูกตัดไป]

    […]

    [เทปวิดีโอสิ้นสุดลงเพียงแค่นี้]

           
    Z Y C L O N
       
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×