ZERO ZONE

ลำดับตอนที่ #3 : [ANNA] เทปบันทึกหมายเลข 1

12/26/2018

[…]

[เสียงคลื่นรบกวน]

[ภาพวิดีโอเปลี่ยนไปมา เสียงคลื่นยังคงดังต่อไป]

[…]

[เสียงเงียบ]

[ผู้หญิงคนหนึ่งยื่นมือมาที่กล้องเพื่อจัดตำแหน่ง เธอบ่นเบาๆ]

[ตอนนี้กล้องตั้งอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมแล้ว...]

[เธอถอนหายใจ ดวงตาคู่งามมองมาที่กล้อง เธอเป็นผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาล สวมหมวกไหมพรม ใบหน้าสะสวย แต่แลดูหวาดวิตก เธออยู่ในห้องแคบๆ สักห้องหนึ่ง มีแสงอาทิตย์สาดส่องลงมาจากหน้าต่างทางด้านขวามือ]

TAPE 1

 [ C I V I E S ]

แอนนา : [สวัสดี]

[ฉันชื่อแอนนา เป็นนักข่าวอิสระ]

[เธอหัวเราะเบาๆ แก้เขิน ทันใดนั้นใบหน้าก็แลดูเคร่งเครียดขึ้น]

แอนนา : [นี่...เอ่อ เป็นการรายงานครั้งแรกหลังการกักกัน]

[ตอนนี้ชิคาโกกลายเป็นเขตต้องห้าม]

[ตอนฉันเปิดหน้าต่างออกไปเมื่อกี้นี้...ฉันไม่เจอใครอีกแล้ว]

[พวกเขาคงจะหลบอยู่ละมั้ง?]

[แอนนาเงียบไป]

แอนนา : [ฉันได้ยินมาว่าทหารที่อยู่ข้างนอกไม่ยอมให้ใครออกไป]

[เมื่อกี้นี้ฉันได้ยินเสียงปืนด้วยล่ะ]

[ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นจริงๆ ฮะๆ ก็แบบว่า...]

[ฉันคิดว่ามันเป็นฝันร้ายเสียอีก]

[...]

แอนนา : [เอาเป็นว่าในฐานะนักข่าว]

[เรื่องที่เกิดขึ้นในชั่วขณะนี้ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉันมาก]

[ชิคาโกถูกตัดจากโลกภายนอกไปแล้ว และฉันคิดว่าต่อให้พยายามร้องหาความช่วยเหลือ พวกเขาคงไม่เสี่ยงเข้ามาในเขตนี้แน่]

[และฉันเองก็คงจะไม่นั่งรอให้ใครมาช่วยด้วย]

แอนนา : [ตอนนี้...]

[ฉันแค่อยากจะบอกว่า ตอนนี้ฉันแอบอยู่ในแฟลตโทรมๆ สักที่หนึ่ง]

[ไม่ใช่ห้องฉันหรอก แต่โชคดีที่ไม่ใครอยู่และ...มีอาหารกับน้ำเพียงพอ]

[ฉันไม่ควรเสี่ยงออกไปข้างนอก]

[จนกว่าเรื่องพวกนี้จะจบลง]

[แอนนากระแอมครั้งหนึ่ง ภาพเริ่มขาดๆ หายๆ เธอยื่นมือออกมาจับกล้อง]

[ภาพหายไป]

[...]

[สักพักเสียงซ่าก็ดังขึ้นอีก]

[ใบหน้าของเธอกลับมาอีกครั้ง]

แอนนา : [ให้ตายสิ]

[ฉันไม่น่าซื้อของเก่ามาเลยแฮะ]

[แต่ฉันรับรองว่ากล้องตัวนี้จะต้องกลายเป็นสิ่งล้ำค่าในอนาคตแน่]

[ฉันจะ...บันทึกสิ่งที่เห็นด้วยกล้องนี่]

[หลังจากที่ได้หนีไปแล้ว ทุกคนจะต้องได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง]

[แต่ยังไงซะ...]

[ตอนนี้ฉันขอเล่าคร่าวๆ ก่อนละกัน]

[เธอเว้นวรรค]

แอนนา : [สี่วันก่อนหน้านี้ ชิคาโกได้เผชิญกับ...บางสิ่ง]

[พวกแพทย์บอกว่ามันคือโรคระบาด]

[ฉันคิดว่าคงไม่มีใครรู้ที่มาของมันละนะ แต่ยังไงก็เถอะ จากข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุด คนแรกที่ติดโรคนี่มา เขาทำงานอยู่การประปาประจำเมือง]

[...ฉันไม่แน่ใจว่าใช่น้ำหรือเปล่าที่เป็นพาหะของโรค]

[แต่หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนอีกจำนวนมากก็เริ่มแสดงออกถึงอาการแบบเดียวกัน]

[ไม่ว่าโรคนี้จะเป็นโรคอะไร มัน...โหดร้าย และน่ากลัวกว่าโรคอื่นที่ฉันเคยรู้จัก]

แอนนา : [ฉันบันทึกอาการคร่าวๆ ของคนที่ป่วยเป็นโรคนี้ตอนไปค่ายกักกันเมื่อวันก่อน]

[เอ่อ รอแป๊บนะ]

[เธอหยิบกระดาษบางอย่างขึ้นมาถือเอาไว้ บนนั้นมีบางสิ่งที่ถูกจดบันทึก]

แอนนา : [อาการของโรคนี้...เอ่อ...]

[ไอ อาเจียนเป็นเลือด บางรายมีอาการหนาวสั่นเหมือนเป็นไข้]

[ที่สำคัญที่สุดคือผู้ป่วยทุกคนมีผื่นสีแดงขึ้นตามร่างกาย]

[...สยองชะมัด]

[แอนนาเก็บกระดาษนั้นไป]

[เธอเงยหน้าขึ้นมามองกล้องอีกครั้ง]

แอนนา : [ตอนแรกนะ]

[ฉันคิดว่ามันน่าจะเหมือนกับ...โรคระบาดอื่นๆ อย่างพวก สมอลพ็อกซ์¹ อีโบลา อะไรทำนองนี้ล่ะ]

[แต่พวกหมอไม่ได้ลงความเห็นแบบนั้น]

[พวกเขาบอกว่าแม้จะอาการคล้ายกับอีกหลายๆ โรค แต่สิ่งที่ชิคาโกกำลังเผชิญ กับเป็นโรคติดต่อที่ไม่เคยพบว่ามีการระบาดมาก่อน]

[...เพราะอย่างนั้นคงไม่ต้องพูดถึงการรักษา]

[ผู้คนที่ติดเชื้อทั้งหมดทนอาการได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง หลังจากนั้นพวกเขาก็จะตาย]

[และเรื่อง...ศพ]

[พวกเขาต้องโดนเผาทิ้ง]

แอนนา : [...ให้ตายสิ]

[เรากำลังเผชิญกับอะไรอยู่แน่นะ]

[โอเค แอนนา...ฉันต้องตั้งสติ]

[เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ]

แอนนา : [วันนี้คริสต์มาสซะด้วยแฮะ]

[ซวยชะมัดยาด ทำไมต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย]

[รู้อะไรมั้ย? ฉันคิดว่าถ้ายังแอบอยู่แบบนี้คงไม่ได้ข้อมูลอะไรแน่]

[พรุ่งนี้ฉันจะแอบย่องไปค่ายกักกัน]

[ก็นะ เป็นแคมป์ใหญ่ๆ ตรงกลางเมืองน่ะ คงจะหาได้ไม่ยาก]

[แอนนาเงียบไปอีกครั้งหนึ่ง ดวงตาของเธอเหลือบมองไปนอกหน้าต่าง]

[ใบหน้าเหมือนกับกำลังใช้ความคิด]

แอนนา : [เอาเป็นว่านี่เป็นการรายงานครั้งแรกก็แล้วกันนะ]

[ไปแคมป์พรุ่งนี้คงจะได้อะไรมาเพิ่มแน่]

[ถ้างั้นก็...]

[…]

[แล้วเจอกัน]

[…]

[เทปวิดีโอสิ้นสุดลงเพียงแค่นี้]

       

Z Y C L O N