Fic-Reborn-ผมจะรักคุณได้ไหมครับ 1869 (yaoi)

ลำดับตอนที่ #5 : มุคุ(เริ่ม)รั่ว

จากตอนที่3

Mukuro Mode

" หึ เมื่อคืนนอนที่นี่ฝันดีรึเปล่า " เมื่อคื่นเฮ่ย!
" -///////////- " คิดแล้วเขินครับ แต่มันเป็นฝัน(หรอ?)นี่นา
" เฮ่ยแกเป็นอะไรรึเปล่า " อ่า เป็นมากครับ
" -////////////-" โยมินหัวทนไม่ไหวแล้ว~
" ตุบ~"
" เฮ้ยแกเป็นอะไร "
" ........... "
" เฮ่ยนี่ "
" เฮ่ย มุคุโร่ตื่นสิ " 


                     นี่ผมยังไม่ตื่นอีกหรอครับเนี่ย(เครีย::มั้ง หึหึหึ)คุณฮิบาริ ไม่มีทางเป็นตัวจริแน่    นี่เป็นภาพมายาของผมหรอ? หรื่อเป็นของโคลม แต่ผมยังไม่เจอโคลมเลยนะ(เครีย::เพิ่งนึกออกหรอท่าน= =) แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น หรือจะเป็นคุณลุง ควาฮิระ (คิดไปไกล= =)

" มุคุโร่คุง" เสียงใครน่ะ

" นี่มุคุโร่ " ใครเรียกผมน่ะ
" อืม......." ผม ค่อยๆลืมตาขึ้น
" อ่าว........วองโกเล่ " ผมเรืยกคนตรงหน้า
" ตื่นแล้วหรอมุคุโร่ "
" นายเป็นอะไรไปน่ะ อยู่ดีๆก็สรบไป คุณฮิบาริดูเป็นห่วงนายแทบแย่" เมื่อกี้ผมฟังผิดรึเปล่า ฮิบาริหรอ?
" คุณฮิบาริ? " เพื่อความแน่ใจผมเลยทวนคำตอบ
" อ่าวลื่มแล้วหรอ? คุณฮิบาริเอาข้าวมาให้นายไง " งั้นเมื่อกี้ก็ O_O
" คึหึหึหึ งั้นหรอครับ คึหึหึหึ" หัวเราะ กลบเกลื่อน -///////////-
" อืม นี่นายเป็นอะไรหรือเปล่า นายดูแปลกๆนะมุคุโร่ " วองโกเล่ถาม
" แปลกยังไงครับ หรือหัวผมมันกลายเป็น สับปะรดจังๆแล้ว " คึหึหึหึ ช่างคิดเนอะเรา
" =  = " หน้าของวองโกเล่ (=w=)อันนี้หน้าของคุณไรเตอร์เอแต่เค้าเกี่ยวด้วยหรอครับ
" อ่างั้นฉันไปก่อนนะ "
" ครับ "



            เฮ้อไปสักทีนะครับ " โครก~ ๆ" อ่า.......เสียงท้องผมร้องเองครับ ผมเพิ่งจำได้ว่า
ผมกินข้าวไปแค่ สองคำเอง T^T หิวครับ สับปะรดก็ไม่มีให้กิน ใครก็ได้ ช่วยผม ด้วย ย ย ย ย ย

...........................................................................................................................


555 จบไปอีกตอน รู้สึกว่าสั้นมาก =  =
แต่อัพสั้นก็ดีกว่าไม่อัพเนอะ ^w^

  แถมๆ ยังรั่วได้อีกเนอะ นายเอกเรา =w=


อัพวันละนิดจิตแจ่มใส ^w^

อับไวๆเดี๋ยวสมองตันนะ ^w^

กรุณาเม้นด้วย^w^ ถ้าขี้เกียจ แค่โหวดก็ยังดี ^w^

สงสารเด็กตาแดงๆ? หน่อย ^w^