Fic-Reborn-ผมจะรักคุณได้ไหมครับ 1869 (yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : ค่ำคืนวันแรก 100%

�
"วองโกเล่เองหรอคับ" ร่างบาง?กล่าวชื่อของคนตรงหน้า(แน่ใจนะว่าชื่อ= =)
"อ่าว��ฟื้นแล้วหรอมุคุโร่" สึนะถามมุคุโร่กลับ(เครีย:ถ้าไม่ฟื้นแล้วสิ่งมีชืวิตตัวไหนจะตอบ ท่านล่ะ= =)
"ก็อย่างที่เห็นนี่แหละครับ" ร่างบางตอบคนตรงหน้า
นี่แล้ว....นายออกมาจากวินดีเช่ได้ไงล่ะ" สึนะถามอย่างสงสัย (เครีย:ใช้สับปะรดติดสินบนมั้งท่า= =�� รีดเดอร์:แกไม่ต้องมายุ่ง-*-)
"ดูจากสภาพผมแล้ว....คุณคงไม่คิดว่าพวกนั้นจะเปิดประตูให้ผมดีๆหรอกใช่ไหมครับ"
"งั้น....นายแหกคุกมาหรอ?"
"คึหึหึหึหึ กว่าจะคิดออกนะครับวองโกเล่� ไม่ยักจะรู้ว่าสมองคุณจะช้าแบบนี้"
คำพูดของคนป่วย?บนเตียงทำให้วองโกเล่รุ่นที่10อยากจะประเคนฝ่าเท้างามๆ?ใส่คนที่นอนอยู่ถ้าไม่ติดที่ว่าคนคนนั้นบาดเจ็บอยู่
"ถ้าพูดแบบนี้ได้แสดงว่านายคงไม่เป็นอะไรมาก งั้นฉันขอไปทำธุระต่อละนะ" สึนะกล่าวลาก่อนจะหันหลังให้แล้วเดินไปที่ประตู
"ธุระกับบาจิลคุงน่ะหรอครับ? คึหึหึหึ" มุคุโร่กล่าวคำส่งท้ายก่อนที่สึนะจะออกไป
"-///////////-" ทำให้สึนะหน้าแดง แต่ก็ยังคงเดินต่อไปโดยไม่กลับมา แต่ถึงอย่างนั้น
มุคุโร่ก็ยังคงพอเดาสีหน้าของสึนะได้

หลังจากที่ผู้เป็นนายออกไป(เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก)

ห้องก็เงียบลง ทำให้มุคุโร่มีเวลาพักผ่อนมากขึ้น�
"เฮ้อ.....ทำไมคุณไม่มาเยี่ยมผมบ้างนะ........คุณ ฮิบาริ" ร่างบางพูดถึงคนที่เขาคิดถึงอยู่ตลอดเวลา แต่ก็รู้ดีว่าคนคนนั้นเกลียดเขามากแค่ไหน
"ผมรู้ดีครับว่าคุณคงไมมีทางเป็นห่วงผมหรอก........."(เครีย:ใช่สิถ้าเป็นอย่างนั้นได้จริงเราก็คงถูกหวยไปแล้ว<<วิญญาณมาม่อนเข้าสิง-w-)


ณ�ห้องนอนส่วนตัวของผู้พิทักษ์เมฆา ฮิบาริ เคียวยะ�

�������� รางโปร่งของเจ้าของเรือนผมสินิลกำลังนอนอยู่บนเตียง เขามองไปนอนหน้าต่าง
พายุฝนยังคนกระหน่ำอยู่ (8059 -w-// ME โดนรีดเดอร์ถีบ) ในจิตใจของเขาก็ยังว้าวุ่นเช่นกัน�

����������ปกติเวลานี้น่าจะเป็นเวลานอนของทุกคน(ที่ไม่มีคู่//ME โดนถีบรอบ2ข้อหาคิดหื่น)แต่เขากับนอนไม่หลับ ในใจของเขาตอนนี้มีแต่ ร่างบาง?เจ้าของดวงตาสองสีที่คงนอนอยู่ในห้องพยาบาล ทำไมกัน......ทำไมจึงคึดถึง แม้ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้แต่ที่รู้ๆ
คือ อยากจะพบร่างบานเหลือเกิน แต่ทำไมเค้าต้องไปด้วยล่ะในเมื่อไม่ใช่หน้าที่ และ� อีกอย่าง คือ ทุกคนรู้ว่าเขาเกลียดมุคุโร่ ถ้าเขาไปก็เสียฟอร์ม?แย่ล่ะสิ = =
ในเมื่อคิดได้อย่างนั้น ก็เลยข่มตานอนไป..............

�����������แต่ทว่า....."นอนไม่หลับเฟ่ย" ฮิบาริสถบก่อนจะสาวเท้าออกไปจากห้องนอน และแน่นอนจุดหมายของเขาก็คือ ห้องพยาบาล ที่ร่างบางนอนอยู่ ในตอนนี้ปราสาท��� วองโกเล่ไม่มีใครออกมาเดินแล้วนอกจาก ฮิบาริ เลยไม่ต้องกลัวเสียฟอร์ม=�=

���������ฮิบาริ หยุดอยู่ที่หน้าห้องพยาบาล มือเรียวก็ยื่นไปเปิดประตู แล้ว เดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าร่างบาง ในตอนนี้ร่างบางบนเตียงได้หลับไปแล้ว� ฮิบาริ มองร่างบางที่กำลังหลับอยู่ หน้าหวาน?ราวกับผู้หญิง ผมที่เริ่มยาว กว่าเมื่อ 5 ปีก่อน ริมฝีปากสีกุหลาบและ
ผิวที่ขาวนวล บอกได้คำเดียวว่าร่างบางในตอนนี้ " น่ารัก " ฮิบาริมองร่างบางตรงหน้าอย่างเอนดู และอีกอย่าง ร่างบางในตอนนี้ ไม่มีรอยยิ้ม กวนประสาท ที่ทำให้เขารู้สึก
อยากขย้ำ�ฮิบาริ ก้มลงกระซิบที่ข้างหูของร่างบางเบาๆ
" ยินดีต้อนรับกลับบ้าน " เมื่อพูดจบก็จุมพิศที่หน้าผากร่างบางเบาๆ แล้วเดิน จากไป.....

.............................................................................................................................

เย้ๆ ในที่สุดก็จบ ตอนที่2
55555555555�จะบอกว่า เครียชอบอัพตอนกลางคืน
ทำไมหรอ ? เครียก็ไม่รู้เหมือนกัน^ ^(อ่าว)
ขอบคุณ คุณ ม่านทราย มากค่ะ ที่ช่วยเตือนคำผิด
ดูๆแล้วพิมผิดเพียบเลย�กรรม =� =� เครียก็เอามาแก้แล้ว
ขอความกรุณาด่วยค่ะ มือใหม่หัดแต่ง v v
แถมๆค่ะ


น่ารักได้ใจเลย -w-


กรุณาเม้นเพื่อเป็นกำลังใจ