ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บารามอสรับ
                    \"เรือขวา เอฟห้า กำจัดม้า\" คำสั่งเอ่ยบุกจากทางฝั่งบารามอสหลังสิ้นศึกระหว่างม้าซ้ายกับม้าขวา
                    แล้วเจ้าชายอาเธอร์ก็ก้าวเข้าไปประจันหน้ากับเฟริส ซีเบอร์ตัน...
                    \"อัศวินดำ!!\" เจ้าชายอาเธอร์ประกาศก้อง สิ้นคำ ดาบในตำนานก็ปรากฏกาย รอยยิ้มมาดมั่นฉาบอยู่บนใบหน้าของมหาบุรุษแห่งซาเรส...
                    \"น่าเสียดายที่นายคงต้องแพ้กลับไป...\"
                    เปรี๊ยะ!!...
                    หยาดน้ำแข็งก่อตัวขึ้นจับปลายดาบของเจ้าอาเธอร์แทนคำพูด...
                    ใครจะแพ้จะชนะเดี๋ยวก็รู้...
                    \"ดี!! ถ้างั้นจงรับมือ!!!\"
                    เพียงวาดดาบครั้งเดียวอัศวินดำในชุดเกราะก็ปรากฏกายขึ้นนับร้อยแล้วพุ่งเข้าจู่โจมในทันที!!!
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!
                    แสงสีฟ้าสว่างวาบ ตามมาด้วยไอเย็นที่แผ่พุ่งเสียดแทงจับขั้วหัวใจ แล้วอัศวินดำก็อันตรธานไปราวกับเถ้าธุลี...
                    เฟริส ซีเบอร์ตัน...
                    ฝีมือท่าจะไม่ธรรมดา คงต้องขอดูหน่อยว่าจะเอาชนะเจ้าชายอาเธอร์ได้หรือเปล่า
                    คิดแล้วโรเวนก็ขยับรอยยิ้ม
                    สิงห์ดำแห่งซาเรส...จะถูกกำราบลงได้ง่ายๆเชียวหรือ?...
                ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!!!
                    ผลึกน้ำแข็งเกาะกุมร่างของเหล่าอัศวินดำระลอกสอง ที่เจ้าชายอาเธอร์เพียงส่งเข้ามาหวังพิชิตศึก แต่หนุ่มรูปงามเจ้าของน้ำแข็งจากทางฝั่งไวท์โรดกลับจัดการซะเรียบแล้วยืนเต๊ะท่าหาวหวอดชนิดที่ถ้าเจอร์รี่อยู่บนกระดานแม่คุณเธอคงกรี๊ดซะหูดับ
                    แต่กับเจ้าชายอาเธอร์มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเหยียบหางสิงห์ดีๆนี่เอง
                    แล้วอัศวินดำระลอกที่สามก็ปรากฏกาย
                    แต่คราวนี้แทนที่จะจัดการทีเดียวเหมือนเคย เฟริสกลับเลือกที่จะสู้มือเปล่า ราวกับจะอวดฝีมือ เพียงแค่ไม่กี่นาที กองทัพอัศวินดำที่ถูกส่งเข้ามาก็แพ้ไม่เป็นท่า เหลือแต่เด็กหนุ่มคนจัดการที่ยืนปัดมือด้วยท่าทางเหมือนจะบอกว่าเมื่อกี้แค่ของเล่น
                    \"หึ...แล้วถ้าลองแบบนี้ล่ะ!!\" เพียงพริบตา ร่างของเจ้าชายอาเธอร์ก็บุกประชิดเข้าข้างหลัง แต่ดูเหมือนเฟริสจะยังไม่รู้ตัว - - แล้วดาบอัศวินดำก็ถูกเงื้อขึ้นก่อนที่จะ!!!
                    เปรี๊ยะ!!
                    กระจกน้ำแข็งบางๆปรากฏให้เห็นต่อสายตาทุกคู่ เฟริสเพียงแต่ยิ้มเย็นๆก่อนจะสวนกลับ - -
                    พลั่ก!!!
                    หมัดขวาถูกน๊อคเข้าอย่างจังที่ใบหน้าของเจ้าชายอาเธอร์ ส่งผลให้เจ้าของร่างเซถลาไปสองสามก้าวก่อนจะตั้งดาบขึ้นมาใหม่...
                    หยามกันชัดๆ!!!
                    มือเริ่มสั่นด้วยโทสะ จิตที่เคยสงบบัดนี้ถูกป่วนจนแตกยับด้วยฝีมือของคนตรงหน้า
                    ไอ้เด็กโอหัง!!!
                    ซาเรสจะมาพ่ายคนอย่างมันไม่ได้!!!
                    \"อัศวินดำ!!\" เจ้าชายอาเธอร์ตวาดก้องแล้วฟาดดาบลงเป็นแนวส่งผลให้พื้นหินอ่อนแตกยับ แล้วร่างของอัศวินดำระลอกที่สี่ก็ปรากฏขึ้น... มากกว่าเก่า... เก่งกว่าเก่า...
                    รีเมียสเหลือบมองดูเฟริส ที่ดูเหมือนจะรับมือเหล่าอัศวินแบบสบายๆ แต่จริงๆแล้วเพื่อนของเขากำลังหนักใจอยู่ไม่ใช่น้อย พลังแฝงที่ใช้ไปแต่ละครั้งก็ยิ่งบั่นทอนกำลังกายให้ลดลงเรื่อยๆ ไปหน้าที่เรียบเฉยของเด็กหนุ่มแฝงลมหายใจหอบถี่ ที่เจ้าชายอาเธอร์ไม่คิดจะสังเกตเห็น...
                    เพราะยังงี้รอบที่สามถึงได้สู้มือเปล่า... รีเมียสคิดแล้วก็ขยับรอยยิ้ม
                    เห็นเงียบๆอย่างนั้นไม่คิดว่าหมอนี่จะแผนสูง...
                    ลองดูซักตั้ง... ขอให้โชคเข้าข้างนายแล้วกัน เฟริส...
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!
                    เหล่าอัศวินดำหายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งบุกเข้าโจมตีต่อ!!
                    เปรี๊ยะ!!!
                    กระจกน้ำแข็งแผ่นบางถูกกางกั้นไว้ได้ทันท่วงทีก่อนที่คมดาบจะถึงร่างเพียงไม่กี่อึดใจ
                    ฉึก!!
                    ผลึกน้ำแข็งพุ่งสวบเข้าปักหัวใจเหล่าอัศวินดำ ส่งผลให้ร่างของเหล่านักรบสลายไปราวฝุ่นควัน ยังความโกรธกรุ่นให้พุ่งพรวดขึ้นในใจของเจ้าชายอาเธอร์...
                    แต่ยังไม่ทันที่จะได้วาดดาบครั้งที่ห้า เจ้าชายน้ำแข็งแห่งไวท์โรดก็บุกเข้าประชิด - -
                    ลำแสงน้ำแข็งพุ่งเป็นสาย แต่อาเธอร์หลบทันแล้วพุ่งดาบสวนเข้าเฉียดต้นแขนของเฟริส - - แต่ตัวคนเจ็บกลับส่งหมัดเข้าเต็มท้องของหัวหน้าปราสาทขุนนางด้วยแขนข้างที่เจ็บซะอย่างนั้น
                    \"แก!!!!\" สิงห์ดำคำรามลั่นก่อนจะวาดดาบเรียกอัศวินดำอีกครั้ง - - ผิดแค่คราวนี้ ตัวคนเรียกพุ่งร่างเข้ามาโจมตีด้วย โดยหารู้ไม่ว่าติดกับเสียแล้ว...
                    กับดักทางจิตใจที่เฟริสวางไว้อย่าดีเยี่ยม...
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!!
                    ลำแสงน้ำแข็งระเบิดออกจากร่างของเฟริส - - รุนแรง - - รวดเร็ว...
                    สุดท้ายก็เหลือเพียงร่างที่บาดเจ็บของสิงห์ดำอยู่บนกระดาน... แม้จะรอดมาได้เพราะฝีมือแต่แขนขวาที่ถูกลำแสงน้ำแข็งเข้าไปเต็มๆดูเหมือนจะใช้การไม่ได้เสียแล้ว
                    \"ยอมแพ้\" เจ้าหญิงแห่งบารามอสยกป้ายขึ้นเพราะรู้ว่าถึงจะดันทุรังไปสภาพแบบนั้นของเจ้าชายอาเธอร์ก็คงจะนะไม่ได้อยู่ดี
                    แพ้เพราะวู่วามเกินไป...
                    น่าเสียดาย ทั้งๆที่ฝีมือเป็นต่อ... อาเธอร์ก็เสียที่ตรงนี้ ถึงจะยั่วยาก แต่ลองใครยั่วขึ้นเสียหน่อยเป็นได้เสียหมด เจ้าหนุ่มคนนั้นก็ตีได้ถูกจุด คิดแล้วก็เสียดาย ถ้าเจ้าตัวจะใจเย็นกว่านี้สักนิด คิดให้มากกว่านี้อีกหน่อย ศึกนี้บารามอสคงไม่ต้องแพ้
                    วิสัยคน...โกรธเมื่อไหร่ก็ไม่ต่างอะไรจากหูหนวกตาบอด...
                    ต่อให้เก่งแค่ไหน วิชาดีเพียงไร ก็ย่อมแพ้ได้ง่ายๆ...
                    เจ้าชายโรเวนถอนใจเบาๆก่อนจะรอฟังคำสั่งต่อไปของผู้เดินหมากฝั่งไวท์โรด...
                    \"ม้าขวาซีสาม รุกคิง!!\"
                    แล้วเจ้าชายอาเธอร์ก็ก้าวเข้าไปประจันหน้ากับเฟริส ซีเบอร์ตัน...
                    \"อัศวินดำ!!\" เจ้าชายอาเธอร์ประกาศก้อง สิ้นคำ ดาบในตำนานก็ปรากฏกาย รอยยิ้มมาดมั่นฉาบอยู่บนใบหน้าของมหาบุรุษแห่งซาเรส...
                    \"น่าเสียดายที่นายคงต้องแพ้กลับไป...\"
                    เปรี๊ยะ!!...
                    หยาดน้ำแข็งก่อตัวขึ้นจับปลายดาบของเจ้าอาเธอร์แทนคำพูด...
                    ใครจะแพ้จะชนะเดี๋ยวก็รู้...
                    \"ดี!! ถ้างั้นจงรับมือ!!!\"
                    เพียงวาดดาบครั้งเดียวอัศวินดำในชุดเกราะก็ปรากฏกายขึ้นนับร้อยแล้วพุ่งเข้าจู่โจมในทันที!!!
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!
                    แสงสีฟ้าสว่างวาบ ตามมาด้วยไอเย็นที่แผ่พุ่งเสียดแทงจับขั้วหัวใจ แล้วอัศวินดำก็อันตรธานไปราวกับเถ้าธุลี...
                    เฟริส ซีเบอร์ตัน...
                    ฝีมือท่าจะไม่ธรรมดา คงต้องขอดูหน่อยว่าจะเอาชนะเจ้าชายอาเธอร์ได้หรือเปล่า
                    คิดแล้วโรเวนก็ขยับรอยยิ้ม
                    สิงห์ดำแห่งซาเรส...จะถูกกำราบลงได้ง่ายๆเชียวหรือ?...
                ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!!!
                    ผลึกน้ำแข็งเกาะกุมร่างของเหล่าอัศวินดำระลอกสอง ที่เจ้าชายอาเธอร์เพียงส่งเข้ามาหวังพิชิตศึก แต่หนุ่มรูปงามเจ้าของน้ำแข็งจากทางฝั่งไวท์โรดกลับจัดการซะเรียบแล้วยืนเต๊ะท่าหาวหวอดชนิดที่ถ้าเจอร์รี่อยู่บนกระดานแม่คุณเธอคงกรี๊ดซะหูดับ
                    แต่กับเจ้าชายอาเธอร์มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเหยียบหางสิงห์ดีๆนี่เอง
                    แล้วอัศวินดำระลอกที่สามก็ปรากฏกาย
                    แต่คราวนี้แทนที่จะจัดการทีเดียวเหมือนเคย เฟริสกลับเลือกที่จะสู้มือเปล่า ราวกับจะอวดฝีมือ เพียงแค่ไม่กี่นาที กองทัพอัศวินดำที่ถูกส่งเข้ามาก็แพ้ไม่เป็นท่า เหลือแต่เด็กหนุ่มคนจัดการที่ยืนปัดมือด้วยท่าทางเหมือนจะบอกว่าเมื่อกี้แค่ของเล่น
                    \"หึ...แล้วถ้าลองแบบนี้ล่ะ!!\" เพียงพริบตา ร่างของเจ้าชายอาเธอร์ก็บุกประชิดเข้าข้างหลัง แต่ดูเหมือนเฟริสจะยังไม่รู้ตัว - - แล้วดาบอัศวินดำก็ถูกเงื้อขึ้นก่อนที่จะ!!!
                    เปรี๊ยะ!!
                    กระจกน้ำแข็งบางๆปรากฏให้เห็นต่อสายตาทุกคู่ เฟริสเพียงแต่ยิ้มเย็นๆก่อนจะสวนกลับ - -
                    พลั่ก!!!
                    หมัดขวาถูกน๊อคเข้าอย่างจังที่ใบหน้าของเจ้าชายอาเธอร์ ส่งผลให้เจ้าของร่างเซถลาไปสองสามก้าวก่อนจะตั้งดาบขึ้นมาใหม่...
                    หยามกันชัดๆ!!!
                    มือเริ่มสั่นด้วยโทสะ จิตที่เคยสงบบัดนี้ถูกป่วนจนแตกยับด้วยฝีมือของคนตรงหน้า
                    ไอ้เด็กโอหัง!!!
                    ซาเรสจะมาพ่ายคนอย่างมันไม่ได้!!!
                    \"อัศวินดำ!!\" เจ้าชายอาเธอร์ตวาดก้องแล้วฟาดดาบลงเป็นแนวส่งผลให้พื้นหินอ่อนแตกยับ แล้วร่างของอัศวินดำระลอกที่สี่ก็ปรากฏขึ้น... มากกว่าเก่า... เก่งกว่าเก่า...
                    รีเมียสเหลือบมองดูเฟริส ที่ดูเหมือนจะรับมือเหล่าอัศวินแบบสบายๆ แต่จริงๆแล้วเพื่อนของเขากำลังหนักใจอยู่ไม่ใช่น้อย พลังแฝงที่ใช้ไปแต่ละครั้งก็ยิ่งบั่นทอนกำลังกายให้ลดลงเรื่อยๆ ไปหน้าที่เรียบเฉยของเด็กหนุ่มแฝงลมหายใจหอบถี่ ที่เจ้าชายอาเธอร์ไม่คิดจะสังเกตเห็น...
                    เพราะยังงี้รอบที่สามถึงได้สู้มือเปล่า... รีเมียสคิดแล้วก็ขยับรอยยิ้ม
                    เห็นเงียบๆอย่างนั้นไม่คิดว่าหมอนี่จะแผนสูง...
                    ลองดูซักตั้ง... ขอให้โชคเข้าข้างนายแล้วกัน เฟริส...
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!
                    เหล่าอัศวินดำหายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งบุกเข้าโจมตีต่อ!!
                    เปรี๊ยะ!!!
                    กระจกน้ำแข็งแผ่นบางถูกกางกั้นไว้ได้ทันท่วงทีก่อนที่คมดาบจะถึงร่างเพียงไม่กี่อึดใจ
                    ฉึก!!
                    ผลึกน้ำแข็งพุ่งสวบเข้าปักหัวใจเหล่าอัศวินดำ ส่งผลให้ร่างของเหล่านักรบสลายไปราวฝุ่นควัน ยังความโกรธกรุ่นให้พุ่งพรวดขึ้นในใจของเจ้าชายอาเธอร์...
                    แต่ยังไม่ทันที่จะได้วาดดาบครั้งที่ห้า เจ้าชายน้ำแข็งแห่งไวท์โรดก็บุกเข้าประชิด - -
                    ลำแสงน้ำแข็งพุ่งเป็นสาย แต่อาเธอร์หลบทันแล้วพุ่งดาบสวนเข้าเฉียดต้นแขนของเฟริส - - แต่ตัวคนเจ็บกลับส่งหมัดเข้าเต็มท้องของหัวหน้าปราสาทขุนนางด้วยแขนข้างที่เจ็บซะอย่างนั้น
                    \"แก!!!!\" สิงห์ดำคำรามลั่นก่อนจะวาดดาบเรียกอัศวินดำอีกครั้ง - - ผิดแค่คราวนี้ ตัวคนเรียกพุ่งร่างเข้ามาโจมตีด้วย โดยหารู้ไม่ว่าติดกับเสียแล้ว...
                    กับดักทางจิตใจที่เฟริสวางไว้อย่าดีเยี่ยม...
                    ฟรีสซิ่งแอทแทค!!!
                    ลำแสงน้ำแข็งระเบิดออกจากร่างของเฟริส - - รุนแรง - - รวดเร็ว...
                    สุดท้ายก็เหลือเพียงร่างที่บาดเจ็บของสิงห์ดำอยู่บนกระดาน... แม้จะรอดมาได้เพราะฝีมือแต่แขนขวาที่ถูกลำแสงน้ำแข็งเข้าไปเต็มๆดูเหมือนจะใช้การไม่ได้เสียแล้ว
                    \"ยอมแพ้\" เจ้าหญิงแห่งบารามอสยกป้ายขึ้นเพราะรู้ว่าถึงจะดันทุรังไปสภาพแบบนั้นของเจ้าชายอาเธอร์ก็คงจะนะไม่ได้อยู่ดี
                    แพ้เพราะวู่วามเกินไป...
                    น่าเสียดาย ทั้งๆที่ฝีมือเป็นต่อ... อาเธอร์ก็เสียที่ตรงนี้ ถึงจะยั่วยาก แต่ลองใครยั่วขึ้นเสียหน่อยเป็นได้เสียหมด เจ้าหนุ่มคนนั้นก็ตีได้ถูกจุด คิดแล้วก็เสียดาย ถ้าเจ้าตัวจะใจเย็นกว่านี้สักนิด คิดให้มากกว่านี้อีกหน่อย ศึกนี้บารามอสคงไม่ต้องแพ้
                    วิสัยคน...โกรธเมื่อไหร่ก็ไม่ต่างอะไรจากหูหนวกตาบอด...
                    ต่อให้เก่งแค่ไหน วิชาดีเพียงไร ก็ย่อมแพ้ได้ง่ายๆ...
                    เจ้าชายโรเวนถอนใจเบาๆก่อนจะรอฟังคำสั่งต่อไปของผู้เดินหมากฝั่งไวท์โรด...
                    \"ม้าขวาซีสาม รุกคิง!!\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น