คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๑ สมาชิกใหม่ใบน้อย ครึ่งแรก
บทที่ ๑ สมาิใหม่ใบน้อย รึ่แร
เย็น ฟอร์ทลับมาบ้าน้วยสภาพเหนื่อยอ่อน เือร้อนผม้อออไปเปิประูบ้านให้
เพราะมันแทบะสลบาหน้าประู ฟอร์ทเินหอบล่อสีาวใบหนึ่ับเอสารอให่
ผมมอล่อสีาวเม็ รู้สึลาสัหร์แ้เือนถี่ยิบ
“แฮม~ ผมเหนื่อยสุๆ เลยอ่า” ร่าผอมแห้วาออไว้บนพื้นแล้วไถลัวลไปนอนับพื้นพรม
มันน่าถ่ายรูปแบล็เมล์นั สาวๆ
ที่หลอบอแปลพวนั้นน่าะรุมื้อายเลยอ่ะ ผมเินไปูอเอสาร ่อนะยืนสอาแล้ว่อยๆ
แยเอสารแ่ละหมวไว้เป็นอๆ นเหลือแ่ล่อสีาว ที่ให่ว่าัวผมนิหน่อย
“วีๆ (ฟอร์ท นี่อะไร)”
“อ่า อะไรหรอแฮม...อ๋อ แปปน้า~”
ฟอร์ทเยหน้าึ้นมาู แล้ว็้มไปุไ้โฟาให้าสว่า เสร็็เินมานั่ัสมาธิ้าๆ
ผม
ผมมอมือาวๆ อฟอร์ทที่เปิล่อึ้น้าๆ เหมือนำลัวนีน
แ่ผม็รู้แหละว่าฟอร์ทมัน่วอ่ะ พอเปิฝาล่อออมา
สิ่ที่อยู่้าใน็ทำผมอมวิ้วไม่ไ้
มันือไ่รับ...ไ่สีาวนวลมีประายสีเินแวววาว
นาเล็ว่าัวผมเล็น้อยทรลมๆ รีๆ
…น่าินอ่ะ
“ินไม่ไ้นะแฮม” ฟอร์ทรีบเลื่อนล่อออห่าาผม
ผม็รู้แหละว่ามันินไม่ไ้อ่ะ ใรมันะบ้าินไู่อ่ะ ใ่รับทุน ไู่
ผมรู้ไ้เลยาประสบาร์
“ห้ามินเ็าเลยนะแฮม นี่น่ะ ะเป็นสมาิใหม่อบ้านเรา”
ฟอร์ทมันยือยิ้มอย่าภูมิใ ผมเลยสะิร้อเสียแหลมๆ ให้มันอธิบายให้ฟั
“อ๋อๆ นี่เป็นูสายพันธุ์ใหม่ที่แล๊บผมเพาะึ้นมาล่ะ
อยาทลอเอามาเลี้ยับแฮมูน่ะ ว่าที่พวผมวิัยไว้ว่า ูสายพันธุ์นี้ะอ่อนโยนมาๆ
ริรึเปล่า แฮมไม่้อลัวนะ ถึูสายพันธุ์นี้ะพิษร้ายแรสุๆ เลย็เถอะ”
ไม่ลัวเลยรับฟอร์ท ุมึเป็นเ้านายที่เยี่ยมที่สุเลย
สรุปผมไม่ใ่หนูแสบี้แล้วล่ะ ลายพันธุ์เป็นหนูทลอแทน!
โมโห! ร๊วบๆ!!
หันไปหยิบเม็ทานะวันึ้นมาเสียัอย่าเรี๊ยวรา
ฟอร์ทมัน็หยิบแห้ให้ หยิบอัลมอน์าถุเสื้อมาวาให้แล้วฟุบนอนมอผมินเียบ หึ!
มอสายาอย่านั้น เี๋ยวฟอร์ทมัน้ออให้ผมูแลไ่ให้แน่ๆ
“แฮม๋า~”
“วี! (ไม่!)”
“ผมยัไม่ไ้พูอะไรเลยอ่า แฮมใร้าย~”
นึภาพามผมนะรับ ฟอร์ทมันเป็นผู้ายผอมแห้สูโย่เหมือนเ็าไอโอีน
หน้าา็ูบๆ หนวเราเฟิ้มเหมือนลิป่าแถมใส่แว่นหนาเอะ แล้วมาทำท่าราวับัวเอเป็นสาวน้อยบอบบาน่าทะนุถนอมเหลือแสน
โอ๊...อยาอ๊ว
“เฮ้ย! แฮมเสียอ! ไม่สบายหรอ” ผมอ๊วเพราะนายนั้นแหละ!
ผมยับหนีเ้าร ไม่อยาเสวนา้วยแล้วเสียายอิน ผมเทอัลมอน์ออาถุแล้ววาเรียให้มันเป็นระเบียบเรียบร้อยในบ้านหลัน้อยๆ
หยิบห้านออมาิน้วยีว่า
“แฮม~ เถอะน่า เี๋ยวผมเอามะเือเทศให้ินเลยเอ้า!”
ผมหันวับทันที มะเือเป็นอะไรที่ผมอบินสุๆ
เพราะมีอยู่่วหนึ่ที่ไม่อยาินน้ำ ุหมอเลยแนะนำให้ลอินผัผลไม้ที่น้ำเยอะๆ
แ่้อินน้อยๆ ถ้าไม่อยาท้อเสีย อนนั้นฟอร์ทเอามะเือเทศให้ผมิน ผมโรรัมะเือเทศ
มันอร่อยสุๆ แอบินน้อเ้าโรพยาบาลแหนะ
ฟอร์ทมันเลยไม่ยอมให้ผมแะมะเือเทศอีั้แ่อนนั้น
“วีๆ! (ริหรอ!)” ผมรีบวิ่ไปเาะมือฟอร์ททันที
“แ่แฮม้อูแลน้อ โอเมั้ย?”
“วี! (ล!)”
เพื่อมะเือเทศ พี่ะยอมทำทุอย่าเพื่อให้ไ้เธอมา! ฟอร์ทวาไ่ไว้บนที่นอนผ้านิ่มๆ อผม
ฟอร์ทบอว่าเปลือแ็หนามา าพื้น็ไม่แ ผมเลยไม่้อัวลทะนุถนอมอะไรไอ้ไ่นี่เยอะ
ึ ฟอร์ทมัน็เ้าไปอาบน้ำนอน แปลรที่วันนี้มันนอนเร็ว
ปิเห็นปั่นวิัยทุวัน ่าเถอะ ีแล้ว ะไ้ไม่้อมาเือร้อนผมเ็บบ้านอี
เป็นหนูฟอร์ทนี่เหนื่อยริๆ เินเือน็ไม่ไ้ เฮ้อ~
ผมนั่แทะอาหารเม็แปปนึ ินน้ำบ้วนปาเสร็็ปีนึ้นมาบนที่นอน
ผมิไปเอหรือว่าไ่มันร้อนแปลๆ ว่ะ ผมลอลูบเปลือไ่เบาๆ
วามอุ่นร้อนแผ่่านไปทั้มือนอรู้สึีไม่ไ้ ฟอร์ทบอว่าเปลือแ็นพื้นไม่แใ่ม่ะ?
นอนทับะเลย อุ่นมาเลยอ่า โรฟิน~ เอาเถอะ อย่าน้อยเอามาอยู่้วย็พอมีประโยน์อยู่บ้า
ึัๆ ึัๆ
เสียหัวใัเป็นัหวะแผ่วเบาที่ั้าหูับวามอบอุ่นาไ่
็ล่อมผมนอนไปับมันทั้ืน เป็นรั้แรเลยมั้ที่ผมนอนหลับสนิทนถึเ้า...หลับลึมา
ไม่รู้ัวเลยแม้แ่อนที่ฟอร์ทมันออไปแล็บ
ไอ้ไ่วายร้าย!
ุยันหน่อยเร้วววว
พี่แฮม็ะไม่เห็นแ่ินเล้ยยย เนี่ย น้อยัไม่ทันฟั็ลวนลามเาล่ะ นิสัยๆ
อำลัใ้วยนะะรีที่รั ะพยายามอัพทุวัน่ะ!
ความคิดเห็น