คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
14 ปีผ่านไป
"ตื่นได้แล้วอิลฮุน วันนี้ต้องไปเรียนนะ นี่จะสายแล้ว" ผมพยายามที่จะปลุกอิลฮุนหลายรอบแล้ว แต่เจ้าตัวก็ ยังไม่คิดที่จะตื่น
สักที
"ขออีก5นาทีนะฮยอง" เจ้าตัวบอกก่อนจะหันหลังให้ผมพร้อมกับการหลับต่อปลุกยากจริงๆอิลฮุนนี่ ผมถอนหายใจออกมา
ก่อนจะเข้าครัวไปทำอาหารเช้ากินก่อนไปเรียน
"ฮยองทำอะไรกินอ่ะ" อิลฮุนเดินงัวเงียมาที่ครัวก่อนจะถามผม ถ้าไม่ได้กลิ่นอาหารนี่คงจะไมาตื่นสินะ
"ฮยองทำโจ๊กหมูสับใส่ไข่น่ะ ไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนไป"
"โห่ ไล่ตลอดเลย ไปอาบก็ได้" อิลฮุนบอกก่อนจะเข้าห้องน้ำไป ดื้อจริงๆ ไม่เห็นเหมือนตอนเด็กๆเลย ผมคิดก่อนจะยิ้มออก
มาใช่แล้วครับ
ผมกับอิลฮุนตอนนี้เราทั้งคู่โตมากแล้ว ผมเรียนปี4ที่มหาลัยแห่งนึงในเมือง อิลฮุนตอนนี้ก็เรียนมัธยมปลายปี3 ใกล้จะเตรียม
เข้ามหาลัยแล้ว แต่ยังขี้เกียจเหมือนเดิมเลย ผมและอิลฮุนเรามาเช่าหออยู่เพราะมันใกล้โรงเรียนของอิลฮุนกับมหาลัยของผม
เราจึงย้ายมา ตอนแรกผมมาอยู่ก่อน อิลฮุนพอรู้ว่าผมจะย้ายมาเช่าหอ ก็ขอตามมาใหญ่ โดยให้เหตุผลว่ามันอยู่ใกล้โรงเรียน
และ ผมจะได้ติวให้ได้ ผมจึงเห็นว่าก็ไม่เห็นเป็นอะไร เพราะมันก็ใกล้กับโรงเรียนอิลฮุนจริงๆ และผมก็จะได้ติวเข้ามหาลัย
ให้อิลฮุนได้ จึงเป็นเหตุให้ผมได้พักอยู่กับอิลฮุน แต่ผมก็ชินแล้วล่ะ เพราะ เราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ค่อยได้ห่างกัน
ไปใหน ผมไม่รำคาญเลย กลับรู้สึกมีความสุขดีซะอีก ที่มีคนอยู่เป็นเพื่อน
ผมนำโจ๊กที่จัดใส่ถ้วยทั้ง2ถ้วยแล้วไปวางบนโต๊ะ ก่อนจะลงมือจัดการกับโจ๊กตรงหน้า
"โห่ ฮยองกินไม่รอเลยอ่ะ" อิลฮุนบอกก่อนจะนั่งลง
"ก็ตื่นช้า อาบน้ำช้าเองอ่ะ"
"ก็ฮยองตื่นเช้าเองนี่นา" โบ้ยตลอดเลย เด็กนี่นะ
"เช้าอะไรล่ะ ดูนาฬิกาสิจะเจ็ดโมงครึ่งแล้ว" ผมบอกก่อนจะยกนาฬิกาที่แขนให้อิลฮุนดู
"ก็..." เมื่อหาข้ออ้างไม่ได้อิลฮุนจึงไม่พูดอะไรอีก ก้มหน้ากินโจ๊กตรงหน้าอย่างเงียบๆ
หลังจากที่ผมกินเสร็จ ผมก็นำถ้วยโจ๊กไปวางไว้ในซิ้งล้างจาน ยังไม่ล้าง ตอนเย็นค่อยกลับมาล้าง
"ฮยองไปก่อนนะ" ผมบอกอิลฮุนก่อนจะสะพายกระเป๋าเตรียมไปเรียน
"รอก่อนดิฮยอง ทิ้งตลอด" อิลฮุนบอกก่อนจะเร่งกินโจ๊กตรงหน้า
"ก็ตื่นสายเองช่วยไม่ได้นะ ไปละ" ผมบอกก่อนหันหลังจะเดินไป แต่อิลฮุนก็จับแขนผมซะก่อน
"นะๆฮยองรอผมก่อนนะๆ" อิลฮุนบอกพร้อมอ้อนผมด้วยท่าทางน่ารักๆ
ผมชั่งใจอยู่นานแต่ต้องยอมอ่อนข้อให้กับความน่ารักก่อนจะตัดสินใจพยักหน้าและไปนั่งรออิลฮุนที่โซฟา
หลังจากที่อิลฮุนกินเสร็จเราก็พากันออกจากหอและเดินไปเรียน โดยมีอิลฮุนเดินกอดคอผมมาตลอดทาง โรงเรียนอิลฮุนถึง
ก่อนผม มหาลัยผมอยู่เลยโรงเรียนอิลฮุนไปนิดนึง ผมจึงเหมือนเดินไปส่งอิลฮุนโดยปริยาย
"อิลฮุน" เสียงผู้หญิงที่ใหนไม่รู้ดังมาจากข้างหลังเราทั้งคู่ เราทั้งคู่จึงหันไปมอง ผู้หญิงคนนั้นวิ่งมาแทรกกลางเราทั้งคู่พร้อม
เกาะแขนอิลฮุนอัตโนมัติ
"อ้าว ซูยอน มาเช้าจัง" อิลฮุนถามผู้หญิงคนนั้นก่อนจะเดินไปคุยไปกันสองคน โดยทิ้งผมไว้ข้างหลัง
'มีเพื่อนมาทิ้งกันเลยนะ ชิ' ผมคิดก่อนจะเดิินไป ผมไม่ได้ตามไปนะ แต่มหาลัยผมไปทางนี้ น่าโมโหจริงๆ ทำไมผมถึงโมโห
ล่ะ ก็แค่เพื่อนอิลฺุนมา สงสัยผมแค่น้อยใจล่ะมั้ง ช่างเถอะ ไม่สนใจหรอก ชิ
มาอัพแล้วน้าค้าบบ ตอนแรก มีผู้หญิง
เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยสิ ว้าวๆ มินฮยอก
หึงรึเปล่าหว่า 555 ฝากติดตามด้วยนะค้า
ติชมได้ค่าา ><
ความคิดเห็น