คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : I ; sorry sorry < 50%
chapter 1 ; Sorry sorry
“Another day, another night
mirai wa soko ni tachi tomatteiru keredo
Now I'm living without your love
kimi no furueru kata wo omoidashite wa iikikaseteru
ima dake ga setsunai my destiny”
เสียงเพลงคุ้นหูดังขึ้น ชวนให้ร่างบางหันไปมองทางต้นเสียง ยูชอนในชุดคลุมอาบน้ำ นั่งอยู่ที่เปียโนหลังใหญ่ เสียงร้องที่ฟังดูน่าลุ่มหลง กับเสียงที่ไพเราะจับใจของเครื่องดนตรี คละเคล้ากันได้อย่างดี ทำให้แจจุงถึงกับตกอยู่ในภวังค์
....................................................................
“นี่ บรรยากาศที่ออสเตรเลียนี่ก็ใช้ได้เลยนะ นายว่าอย่างงั้นไหมแจจุง” สองร่างในรถสปอร์ตเปิดประทุนนั่งอยู่ข้างกันยิ้มให้กันอย่างอบอุ่น
“อืม..ใช่ :-)” แจจุงยิ้มรับ ก่อนที่รถเปิดประทุนคันนั้น จะแล่นเข้าสู่ร้านอาหารชื่อดังใจกลางซิดนี่ย์
“สวัสดีครับ คุณ......................” ยูชอนลงจากรถแล้วก็พบกับร่างบางอีกคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ล๊อปปี้
“ผม...ผมจุงซูครับ”
“อ่า..ผมยูชอนนะครับ เป็นเพื่อนสนิทของแจจุง”
“รู้แล้วหล้ะฮะ...แจจุงพูดถึงคุณประจำ” จุงซูยิ้มอย่างน่ารัก ทั้งๆที่ตัวของเขาเองคิดว่ามันเป็นเพียงยิ้มธรรมดา
ตอนนี้ทุกคนมีความสุขกัน ยูชอนมีความสุข จุงซุมีความสุข
แต่ในอีกด้านหนึ่ง แจจุง แจจุงที่แอบรักยูชอนมาตลอด กำลังทุกข์
แจจุงกำลังเจ็บ.................
แจจุงกำลังไม่มั่นใจว่า สิ่งที่ตนทำลงไป มันถูกหรือไม่........
การที่จะทำให้เพื่อนเค้ามีความสุขกับคนที่เขาแอบรักมาตลอด 10 กว่าปี........
มันสมกับที่เค้ากำลังเจ็บอยู่หรือปล่าว.............
“โอ๊ะ.....พอดีเพื่อนที่โรงเรียนเก่าไม่สบายน้ะ ฉันขอตัวก่อนนะ ต้องไปเยี่ยมมัน” แจจุงอาศัยจังหวะที่ยูชอนกับ
จุงซูกำลังคุยกันอย่างมีความสุข ผละตัวออกมา
“โอเคค งั้นเดี๋ยวเสร็จแล้ว โทรมาละกัน เดี๋ยวฉันไปรับ” ยูชอนหันไปบอก
“ไม่เป็นไรๆ ฉันกลับเองได้”
“งั้นหรอ.............อืม” ยูชอนหันไปโบกมือบ้ายบาย ก่อนที่แจจุงจะเดินคอตกออกจากล๊อบบี้นั้นไป
จะอยู่ไปทำไม.......
อยู่แล้วก็เหมือนก้างขวางคอเค้า อยู่แล้วเราก็เจ็บปล่าวๆ
แจจุงเดินไปเรื่อยๆตามถนนที่ไร้ผู้คน สายตาจับจ้องไปยังถนนตรงหน้า เดินไปเรื่อยๆแต่ก็ต้องชะงัก เมื่อรู้สึกตัวว่า
.............ตอนนี้เค้ากำลังเดินมาไหนเนี่ย แล้ว แล้วนี่ที่ไหนกัน...........
ร่างเล็กเดินไปเรื่อยๆจนสุดสายถนน แล้วก็ต้องย่อตัวนั่งลงอย่างเหนื่อยล้า.....แฮ่กๆ
“เอ๊ะ...นายเป็นใครกัน” เสียงหนึ่งทักขึ้นเป็นภาษาสากล
“........................”
“ไม่ใช่คนออสเตรเลียหรอกหรอ”
“......................”
“หรือว่าจะเป็นคนจีน”
“.....................”
“คนญี่ปุ่นหรอ”
“.........................” คนตัวสูงเริ่มเบื่อที่จะถามแต่เค้าก็ต้องหันกลับมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของแจจุง
“คนเกาหลี?
“นายก็คนเกาหลีเหมือนกันหรอ! ฉันรอดแล้วฉันรอดแล้ว...ฮึกๆ” แจจุงสะอื้น คนตัวสูงอยากจะเอาร่างบางตรงหน้ามากอดแนบอกให้จมไปในอกซะให้รู้แล้วรู้รอด
“นี่...นายหมี..นายชื่ออะไรอ้ะ”
“ฉํนหรอ....จองยุนโฮ”
“จองยุนโฮ.....แล้วนายจะไปไหนน้ะ นายหมี” ยุนโฮพูดพลางแกะมือที่แจจุงกระชับแน่นอยู่
“เรื่องของฉัน” ยุนโฮพูดก่อนจะเดินจากไป
“ด..เดี๋ยวก่อน”
“มีอะไร
“สนามบินไปทางไหน” แจจุงพูดขึ้น คำถามนั้นชวนให้ยุนโฮหันกลับมามองที่ใบหน้าหวานอีกครั้ง
“ไม่รู้ว่าสนามบินไปทางไหน แล้วมาได้ยังไง ซิดนี่ย์เนี่ย..”
“แค่ถามเอง..ทำไมต้องว่ากันด้วยเล่า”
“ให้ตายสิ..ฉันไม่เคยเจอคนที่งี่เง่าเท่านายมาก่อนเลย..ตามฉันมา..” ยุนโฮส่ายหัวช้าๆก่อนที่จะนำแจจุงไปที่รถของตน แจจุงหยุดตัวเองที่หน้ารถกระป๋องคันเก่าๆ
“แล้วนี่จะไปไหนน่ะ”
“ก..ก็นี่รถนายไม่ใช่หรอ” แจจุงพูดก่อนจะชี้ไปที่รถคันนั้น
“นายนี่นอกจากจะซื่อบื้อ แล้วยังชอบทำมาเป็นดูถูกคนอื่นทางอ้อมอีกนะ เหอะ!” ยุนโฮปิดท้ายประโยคด้วยเสียงปิดประตูรถเฟอร์รารี่สีดำขลับลงอย่างแรง
........เห้ย แจจุงไม่มีปัญญาจ่ายค่าซ่อมประตูรถหรอกนะ..............
“อืม...ว่าแต่ว่า..นายชื่ออะไรเนี่ย” ประมาณครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นเลยนอกจากเสียงแอร์และเสียงลมหายใจของทั้งยุนโฮและแจจุง แต่ตอนนี้ยุนโฮทำลายบรรยากาศเงียบๆนั้นด้วยตัวของเขาเอง
“ห้ะ”
“เหอะ ฉันขี้เกียจจะพูดกับนายจริงๆ”
“นายมีสิทธิ์อะไรจะขี้เกียจพูดกับฉันด้วยเล่า! ว่ามาสิเมื่อกี้หายจะพูดว่าอะไร”
“เห้ออ..ฉันถามว่านายชื่ออะไร” ยุนโฮถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะสะกดคำไม่กี่คำออกมา
“คิม แจจุง”
“ก็แค่นั้น” ยุนโฮหยักไหล่อย่างไม่ยี่รยะ
_________________________________________________________________________________________
hyeku talk ; ถึงคนเม้นจะไม่เม้น แต่คนแต่งมันก็มีกำลังใจเป็นสองคู่ขวัญใจ
คยูเฮ และ ยุนแจ เหอะๆๆ ใครคิดว่าเรื่องนี้สนุกก็ฝากส่งต่อให้เพื่อนๆอ่านกันด้วยนะ<3'
ความคิดเห็น