คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro .*
ธรรมชาติของความรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟู จนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้
“สวัสดีครับ...ผมจองยุนโฮครับ..ผมเป็นคนเกาหลีครับ..แต่ว่าอยู่ออสเตรเลียมา 3 ปีแล้ว นี่แฟนผมครับ ซูจียัง เธอเป็นคนเกาหลีเหมือนผมครับ ” ภายในห้องอัดเสียงขนาดใหญ่ ภายในอบอวลไปด้วยกลิ่นน้ำหอม บ่งบอกรสนิยมของร่างสูงที่อยู่ในห้อง
“ขอบคุณมากครับ..คุณยุนโฮ หวังว่าโอกาสหน้าจะได้พบกันอีกนะครับ”
“อืม” ร่างสูงพูดรับด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนที่จะฉุดมือหญิงข้างกายออกไป
“กลับเองได้ใช่ไหม พอดีพี่มีธุระอีกนิดหน่อยน้ะ” ยุนโฮเดินมาส่งเธอหน้าอาคารใหญ่
“ได้คะ พี่ยุนโฮไปทำธุระเถอะค้ะ”
“อืม” ยุนโฮมองตามแผ่นหลังที่กำลังเดินขึ้นรถแท็กซี่นั้นไป ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในอาหารใหญ่
ในห้างขนาดใหญ่ คนตัวสูงเหลือบเห็นชุดหนึ่ง กระโปรงระบาย ถูกปักด้วยลูกไม้อย่างสวยงาม
..........ถ้าจียังใส่ชุดนี้แล้วคงจะสวยน่าดู....................
“เอาตัวนี้ ห่อให้ด้วยนะ” กระโปรงตัวนั้นถูกยื่นให้พนักงานในร้าน
“ม....มันแพงมากนะคะ คุณจะซื้อได้หรอคะ”
“ฉันบอกให้ห่อให้ด้วยไงเล่า!” ยุนโฮตะคอกเสียงดังทำให้ลูกค้าในร้านหลายคนหันมามองเป็นตาเดียว พนักงานชาวออสเตรเลียน รีบรับบัตรเครดิตที่ร่างสูงโยนมาให้พร้อมกับรีบเดินหนีไปทันที
“ปีเตอร์คะ...คุณว่าตัวนี้เหมาะกับฉันไหมคะ” เสียงคุ้นหูชวนให้ยุนโฮต้องหันไปมองตาน้ำเสียงนั้น
“จียัง!” ยุนโฮตะโกนลั่น ทำให้เจ้าของชื่อที่กำลังควงแขน ชายวัยกลางคน ชาวออสเตรเลียอยู่ หันมาตามเสียงเรียก
“ยุนโฮ.......”
“นี่มันอะไรกัน........”
“ฉันขอโทษนะคะ ยุนโฮ”
“คุณ..คุณไม่รักผมแล้วหรอ”
“ฉันยังรักคุณคะ ฉันยังรักคุณมาก แต่ฉันรักเงินของปีเตอร์มากกว่า ขอโทษนะคะ ยุนโฮ ปีเตอร์รอฉันอยู่ ฉันไปก่อนนะคะ” จียังยิ้มกริ่มก่อนจะเดินจากไป ยุนโฮได้แต่มองตามแผ่นหลังนั้นไปอย่างเจ็บปวด...
แชะ แชะ แชะ !
“หวัดดีครับ คุณจุงซู ผมนักข่าวจาก behind
ใบหน้าหวานสวย ที่เพื่อนๆชอบแซวว่าเป็นผู้หญิงเคาะกระจกรถ ทำให้คนในรถต้องเปิดกระจกรถออกมา
“ครับ...บริษัทของคุณที่ก็หาข่าวเร็วจังนะครับ”
“ใครจะแต่งงานกันงั้นหรอ” อีกร่างหนึ่งในรถพูดขึ้น
“ก็งานแต่งงานของเราไงครับ อย่าบอกนะ ว่าคุณลืมมันแล้ว” จุงซูค้อนคนข้างๆไปวงใหญ่
“...................................................”
“ขอบใจนะ..แจจุง เลิกกับเค้าได้ซักที” จุงซูยื่นขวดน้ำให้แจจุง เขารับเอาไว้ แต่ก็ต้องทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนรัก
“ไม่ช่วยแล้วนะ...ไม่ช่วยแล้วจริงๆนะ ถ้ามาขอให้ฉันช่วยอีกรอบ ตัดเพื่อนกันไปได้เลย”
“หึ...อืม” จุงซูรู้นิสัยเพื่อนรักคนนี้ดี ง้อนิดง้อหน่อย มีหรอ..แจจุงคนนี้จะไม่ใจอ่อน
ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ......เสียงข้อความจากโทรศัพท์ของแจจุงดังขึ้น เขาล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋าแล้วก็ต้องทำสีหน้าเบื่อโลกทันที
‘ ฉันอยากตาย แจจุง ฉันอยากตายยย....
ยูชอน’
“ยูชอนงั้นหรอ...” จุงซูพูดพลางชะเง้อคอไปมองหน้าจอโทรศัพท์
“อืม..งั้นเดี๋ยวฉันขอตัวก่อนนะ” แจจุงเก็บมือถือเข้ากระเป๋าสะพายก่อนจะเดินจากไป
ก่อกกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ยูชอนนนนนน....ยูชอนน อยู่ไหมน้ะ” ร่างเล็กของแจจุงยืนเคาะประตูกระง่องกระแง่งอยู่หน้าห้องของคอนโดขนาดใหญ่
“เข้ามาเลย...ไม่ได้ล๊อค”
“ว่าแต่ว่า........มีอะไร” แจจุงค่อยๆหย่อนตัวลงบนที่นอนนุ่มของยูชอน
“ก็........ช่วยจีบจุงซูให้หน่อยนะ :-)”
ความคิดเห็น