เทพธิดากับพญามาร

 

* เทพธิดากับพญามาร *

   


 

เขาคือพญามาร ที่ในใจอัดแน่นไปด้วยความแค้น ที่พร้อมเผ่าผลาญทุกชีวิตให้ย่อยยับ และพร้อมหยิบยื่นหายนะให้กับศัตรู่!


 

ส่วนเธอคือ เทพธิดา ที่เป็นเพียงเป้าหมายแห่งการทำลายร้าง เป็นเพียงเหยื่อที่ถูกจองจำทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ

แต่ทำไมนะ...ทั้งเขาและเธอจึงรู้สึกเจ็บปวดกับการแก้แค้นในครั้งนี้ โดยเฉพาะเขา...ยิ่งเห็นเธอเสียใจเป็นทุกข์เท่าไร หัวใจอันแข็งกระด้างกลับเจ็บปวดทรมาน...
ร้าวรานเหมือนตายทั้งเป็นเท่าๆ กัน

......................................

           คนเลวทรามต่ำช้า คุณมันไม่ใช่คน

            เสียงใสโต้กลับทั้งที่แสนหวาดกลัวกับสิ่งที่เผชิญอยู่

            ใช่ ฉันมันเลวทรามแล้วก็ต่ำช้า แต่มันก็ยังไม่เท่าเศษเสี้ยวของพ่อเธอ แม่เธอ แล้วก็ไอ้กากเดนมนุษย์อย่างพี่ชายของเธอสองคน จำไว้ฉันจะทำให้ครอบครัวเธอย่อยยับให้อยู่อย่างตายทั้งเป็น ให้มันได้ลิ้มรสชาติแห่งความสูญเสียเหมือนที่มันทำกับคนอื่น ให้มันรู้ว่าการสิ้นเนื้อประดาตัวเป็นอย่างไร การต้องทนคนในสังคมตราหน้ามองด้วยสายตาดูถูกมันรู้สึกแบบไหน

            ชายหนุ่มตวาดกลับดวงตาสีอำพันวาวโรจน์ยามนึกถึงอดีตอันแสนเจ็บปวดเมื่อครั้งยังเด็ก เขาไม่รู้ว่าตัวเองผ่านมันมาได้อย่างไร แต่เมื่อผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายนั้นมาแล้วมันกลับทำให้ร่างกายและจิตใจของเขาแข็งแกร่งขึ้น และพร้อมที่จะหยิบยื่นหายนะให้กับไอ้พวกสารเลวที่เรียกตัวเองว่าผู้ดี!

            ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร ครอบครัวของฉันไม่เคยทำร้ายใคร

            หญิงสาวเถียงกลับไม่อาจยอมรับเมื่อบุพการีถูกกล่าวหา ขณะถอยร่นร่างกายไปจนชิดหัวเตียงเพื่อหลีกหนีการคุกคามจากคนตัวใหญ่ ที่สาวเท้าเข้าหาราวกับสิงโตเตรียมขย้ำเหยื่อ โทนี่แสยะยิ้มหยามเหยียดกับความเป็นลูกกตัญญูของหญิงสาว

            ไม่เคยงั้นหรือ สงสัยคุณหนูเล็กคงจะมุดหัวอยู่แต่ในกระดองเต่ากระมัง จึงไม่รู้ว่าพ่อตัวเองที่เป็นถึงนายพลเคยทำนาบนหลังมามากเท่าไหร่ พอๆ กับคุณหญิงแม่ที่วันๆ ไม่เคยทำมาหากินอะไรนอกจากเล่นไพ่ไปวันๆ เลวพอกับไอ้ใหญ่ไอ้กลางที่ตอนนี้ผีพนันเข้าสิงจนมันแทบไม่มีที่ซุกหัวนอน  พูดจบก็หัวเราะเสียงดังลั่นทั้งที่ไม่มีอะไรน่าขำ

            ไม่จริง เป็นไปไม่ได้

            เสียงคนบนเตียงเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน สมองน้อยๆ ครุ่นคิดตามคำพูดอีกฝ่ายที่เริ่มเข้าเค้า เพราะก่อนออกจากบ้านเธอได้ยินมารดากับพี่ชายทั้งสองพูดคุยอะไรบางอย่างที่ดูเคร่งเครียด พอแอบฟังจึงรู้ว่าตอนนี้โฉนดที่ดินทุกแปลงรวมถึงที่บ้านได้ถูกนำไปจำนองหมดแล้ว

            มันก็แล้วแต่เธอจะคิดสาวน้อย เพราะฉันไม่เคยหวังให้เธอเชื่อ แต่เธอย่อมรู้ดีว่าสถานการณ์ของบ้านเธอมันเป็นอย่างไร ไม่อย่างนั้นนังคุณหญิงนวลอนงค์คงไม่เร่งรัดอยากให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนไปแต่งงานกับไอ้เศรษฐีถังแตกเพื่อหวังกู้หน้าหรอก

            หยุดนะ อย่ามากล่าวหาแม่ของฉัน โทนี่แคนยิ้มเยาะหยัน

            น้อยไปนะสิ หรือรับความจริงไม่ได้ เธอเองก็รู้อยู่เต็มอกไม่ใช่หรือ

            หญิงสาวกัดริมฝีปากจนเจ็บอับจนกับความจริงข้อนี้ สองเดือนที่ผ่านมามารดาเขี้ยวเข็ญทั้งเช้าเย็นให้เธอไปดินเนอร์กับคุณภานุ และเร่งรัดให้เธอตอบรับคำขอแต่งงานของอีกฝ่ายจนเธอต้องคอยหลีกหลบหาข้ออ้างบ่ายเบี่ยง พระเจ้า! นี่เขาเป็นใครกันไยจึงรู้ตื้นลึกหนาบางครอบครัวเธอละเอียดปานนี้

            คุณเป็นใครกันแน่

            มันไม่สำคัญว่าฉันเป็นใคร รู้แค่ว่าฉันจะเป็นผู้พิพากษาคนในครอบครัวของเธอตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ฉันจะทำลายครอบครัวของเธอให้พังพินาศย่อยยับ รวมถึงเธอด้วยสาวน้อย เธอ! จะมีสิทธิร้องครางอยู่ใต้ร่างฉันเท่านั้น ไอ้หน้าไหนก็อย่าหวังจะได้

            ชายหนุ่มเอ่ยเสียงดุดันประกาศความเป็นเจ้าของ แล้วจึงกระโจนร่างขึ้นเตียงดึงกระชากร่างบางที่พยายามกระเสือกกระสนถ่อยหนีจนหญิงสาวเลื่อนมาอยู่ใต้ร่าง หมัดเล็กๆ จึงระรัวทุบบนลำตัวชายหนุ่มไม่ยั้ง

            อย่าทำเป็นดัดจริตเล่นตัวไปหน่อยเลย

            ไอ้ชาติชั่ว ไอ้หน้าตัวเมีย รังแกได้แต่ผู้หญิง โอ๊ย!

            หญิงสาวร้องด้วยความเจ็บเมื่อริมฝีปากได้รูปก้มลงกัดซอกคอเต็มแรง พร้อมกับมือหนาที่เริ่มดึงทึ้งเสื้อทำงานของหญิงสาวออกด้วยความป่าเถื่อน จนกระดุมเชิ้ตทำงานหลุดออกตลอดแนวเผยบราสีหวานที่โอบอุ้มปทุมถันคู่งามเอาไว้

            จำไว้ถ้ากล้าด่าฉันอีกละก็ เธอจะโดนมากกว่านี้แม่หนูน้อย

            ไม่ อย่า อย่าทำหนูเล็กเลย ฮือๆ

            เมื่อมองไม่เห็นทางรอดของตัวเองน้ำตาแห่งความหวาดกลัวจึงหลั่งริน ยามมือสองข้างถูกคนใจร้ายกดตรึงไว้บนที่นอนในขณะที่ร่างหนาก็ทาบทับไว้ทั้งตัว ปิดกั้นหนทางหนีของเธอหมดสิ้น

            เมื่อกี้ยังวดเก่งอยู่เลยนี่ แน่จริงก็เก่งให้ตลอดสิคุณหนูเล็ก อ้อ...แล้วฉันไม่เคยใจอ่อนกับน้ำตาผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสายเลือดแห่งพินิจรังสรรค์

            วาจาเชือดเฉือนนั้นบาดหัวใจดวงน้อยเป็นยิ่งนัก มันเป็นเวรกรรมอะไรของเธอกระนั้นหรือถึงต้องมาพบเจอกับผู้ชายใจร้ายป่าเถื่อนผู้นี้

            คนสารเลว ฉันจะเกลียดคุณไปจนตาย

            คนอย่าง โทนี่ หวัง ไม่เคยง้อให้ใครมารัก มีแต่เธอที่จะต้องเป็นฝ่ายเข้ามาก้มกราบกรานร้องขอต่อฉัน วันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปและรอให้เธอเป็นฝ่ายกลับมาสยบแทบเท้าของฉันเอง

            พูดจบก็ผลักร่างบางออกห่างอย่างรังเกียจก่อนจะหยิบเสื้อคลุมตัวใหญ่เหวี่ยงให้หญิงสาวด้วยความกระแทกกระทั้น แม้ร่างกายจะเกิดปฏิกิริยาเฉียบพลันกับร่างนุ่มนิ่ม แต่ชายหนุ่มก็จำต้องหักห้ามใจบอกตัวเองว่าอีกไม่นานเขาก็จะได้เป็นเจ้าของร่างนี้แต่เพียงผู้เดียว

            ต่อให้ต้องอดตายคนอย่าง อินทิรา พินิจรังสรรค์ ก็จะไม่มีวันมาอ้อนวอนขอร้องไอ้มนุษย์ใจทรามอย่างคุณ

            คนฟังถึงกับหงายหน้าหัวเราะขณะเดินไปหย่อนกายนั่งบนโซฟาไขว่ขาอย่างสบายใจ มองร่างบางที่ลุกขึ้นยืนทั้งสั่นๆ ด้วยแววตาหยามเหยียด

            จำคำของเธอเอาไว้แม่คนอวดดี จงหยิ่งยโสโอหังในสายเลือดเสียให้พอ เพราะตั้งแต่วินาทีที่เธอก้าวออกจากบ้านหลังนี้เกมจะเริ่มขึ้นทันที แล้วเมื่อถึงตอนนั้นเทพธิดาอย่างเธอก็อย่ามาร้องขอความปราณีจากพญามารอย่างฉันก็แล้วกัน

            มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น ต่อให้พินิจรังสรรค์จะต้องอดตายไม่มีที่ซุกหัวนอน ไอ้คนหน้าเนื้อใจเสืออย่างคุณก็จะไม่มีวันได้เห็นฉันแบกหน้ามาเหยียบที่นี่อีก

            ก็เอาสิ มันคงจะสนุกและได้รสชาติดีพิลึก ฉันชอบปราบนักพวกคนหัวดื้ออย่างเธอ

            โทนี่รินบรั่นดีกว่าค่อนแก้วแล้วดื่มอย่างใจเย็น ในขณะที่ดวงตามิได้คลาดเคลื่อนจากใบหน้าจิ้มลิ้มของคนตัวเล็กแม้แต่น้อย ถ้าเพียงแต่คนในครอบครัวของเธอไม่ใช่พินิจรังสรรค์ เขาและเธอคงไม่ต้องพบกันในสถานการณ์เช่นนี้ แต่...ความแค้นจะไม่มีวันถูกบดบังเพราะความใจอ่อนเด็ดขาด อดีตอันน่าเจ็บปวดยังฝังรากลึกอยู่ในความทรงจำและมันจะต้องถูกเอาคืน

            คุณจะต้องได้พบกับความผิดหวัง เพราะการรอคอยของคุณจะไม่มีวันเป็นผล

            พูดจบร่างบางที่สะบักสะบอมก็รีบสวมเสื้อคลุมแล้วผลักประตูห้อง วิ่งเร็วๆ ออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ฝ่าสายฝนไปขึ้นรถแท็กซี่เพื่อกลับบ้านด้วยความหวาดหวั่น  

            พอลับร่างหญิงสาวผู้เป็นเป้าหมายแห่งารทำลายร้าง ร่างสูงของโทนี่ก็ลุกขึ้นก่อนจะตะโกนเรียกสมุนมือขวาและมือซ้ายที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่ด้านนอก

            อาฟง หยงหมิง

            ครับนายท่าน

            สองหนุ่มวัยสามสิบสี่ซึ่งถูกเลี้ยงดูมาพร้อมกับโทนี่ขานรับพร้อมเพรียง หลังเปิดประตูเข้ามาในห้องทันทีที่เจ้านายเรียกหา

            จัดการตามแผน ฉันจะรอดูน้ำหน้าหงส์เหินตัวนั้นยามเมื่อมันบินกลับเข้ามาสู่รังมังกร ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเย็นมองฝ่าสายฝนด้านนอกที่ยังคงตกกระหน่ำด้วยหัวใจฮึกเหิม

            ครับ

            สมุนมือขวาและมือซ้ายรับคำก่อนถอยร่นออกจากห้องเพื่อตามทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายอย่าเคร่งครัด โทนี่ยิ้มเย็นกับแผนที่วางเอาไว้ ชายหนุ่มแทบไม่รู้รสชาติของบรั่นดีที่ผ่านลำคอ เพียงคิดไปถึงหายนะที่ครอบครัวพินิจรังสรรค์จะได้รับ การรอคอยอันยาวนานสิบหกปีสิ้นสุดลงเสียที ถึงเวลาแล้วที่พวกมันจะต้องชดใช้

            ไม่เกินเจ็ดวันหรอกแม่สาวน้อย หงส์ปีกหักอย่างเธอจะต้องมาหมอบราบคาบแก้วแทบเท้าฉัน

            แววตาสีอำพันเรืองรองกำแก้วในมือแน่น ก่อนจะปามันใส่ฝ่าผนังด้วยความคั่งแค้น จนเศษแก้วแตกกระจายเกลื่อนกลาดพื้นห้อง ริมฝีปากสีแดงหยักโค้งมาดร้ายนับจากวินาทีนี้ไปจะไม่มีคำว่า ปราณี!

                            .......................................................................

หื่น โหด เถื่อน ร้อนแรงทุกอารมณ์รัก

กับดราม่าหวานซึ้ง เรื่องแรกของผู้แต่ง


By ช่อศิลาญา

กฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์               

อายุความในการดำเนินคดีละเมิดลิขสิทธิ์

                เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์  นักเขียนจะต้องฟ้องร้องดำเนินคดีภายใน 3 ปี นับแต่วันที่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำการละเมิด  แต่ต้องไม่เกิน 10 ปี นับแต่วันที่มีการละเมิดลิขสิทธิ์ กรณีที่นักเขียนต้องแจ้งความร้องทุกข์เพื่อดำเนินคดีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับแต่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำละเมิด

 --สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช 2539 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิงส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุดนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิง ทุกเหตุการณ์ในเรื่องเป็นเหตุการณ์สมมติ ตัวละคร / บุคคลที่อยู่ในเรื่องไม่มีตัวตนอยู่จริง หากเหตุการณ์ ชื่อบุคคลและชื่อสถานที่ในเรื่องไปพ้องและมีผลกระทบกับเหตุการณ์ บุคคล และสถานที่จริงใดๆ ข้าพเจ้าเจ้าของผลงานต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย