คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แต่งงาน
5
“
แม่คะ..หนูต้องแต่งจริงๆหรอคะ” แพรวถามพรางมองตัวเองในกระจกเงา“
แต่งสิลูก ไม่อย่างงั้น..แม่จะเสียผู้ใหญ่นะลูก” แม่ตอบลูกแล้วเงยหน้ามองแพรวในกระจกเงาตอนนี้แพรวอยู่ในชุดแต่งงานสีขาวยาวลากพื้น ชุดเกาะอกทำให้เธอดูมีเสน่ห์ไม่น้อย ชุดถูกตกแต่งด้วยเครื่องประดับเล็กๆน้อยๆพอดูสวย หน้าของเธอถูกแต่งอ่อนๆ เพราะใบหน้าของเธอสวยอยู่แล้ว ผมถูกรวบเกล้าไว้ด้านหลังแล้วมีผ้าสีขาวบางๆปล่อยลงมาจากผม ดูพริ้วไหว
“
เชิญคุณแม่ออกไปรอข้างนอกได้แล้วค่ะ” ผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาบอก แม่ค่อยๆเดินจากไปแอ๊ดดดดด..
เสียงเปิดประตูดังขึ้น แพรวหันไปมอง พ่อของนายคิวนั่นเอง เขาคงเข้ามารับพาแพรวไปส่งกับมือนายคิว
“
สวัสดีค่ะ คุณลุง” แพรวยกมือไหว้“
เรียกพ่อก็ได้จ้ะ ยังไงเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันอยู่แล้ว” พ่อพูดยิ้มๆ(เปลี่ยนจากลุงเป็นพ่อเรียบร้อยแล้ว)“
อ่อ..ค่ะ” แพรวยิ้ม“
วันนี้แพรวสวยมากนะลูก” พ่อชม“
ค่ะ..ขอบคุณมากๆค่ะ” แพรวยิ้มอย่างเขินๆ“
เออนี่ หนูแพรว..หนูต้องอดทนกับคิวมันหน่อยนะ มันน่ะใจร้อน ทำอะไรไม่ทันคิด แพรวต้องช่วยทันคิวเขาด้วยและกันนะลูก แล้วถ้าเกิดเรื่องเข้าใจผิดอะไรกันก็ควรจะปรับความเข้าใจกันซะนะ ก่อนที่จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ..” พ่อเริ่มสอนแพรวเกี่ยวกับการใช้ชีวิตคู่“
ค่ะ แล้วหนูจะจำไว้ค่ะ” แพรวพยักหน้า“
จบงานนี้ ..หนูกับคิวต้องไปฮันนีมูนกันที่ภูเก็ตนะลูก เตรียมตัวให้พร้อมนะจ๊ะ” พ่อบอกยิ้มๆ“
หรอคะ หนูเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เอง” แพรวพูดแบบงงๆ“
อ่อ หรอ” พ่อถาม“
ค่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูพร้อมเสมอค่ะ ..แหะๆ” แพรวพูดแล้วยิ้มแห้งๆ“
เชิญเลยครับท่าน” ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาเรียกพ่อยื่นมือมาตรงหน้าแล้วยิ้มให้แพรว แพรวยิ้มตอบแล้วจับมือนั่นไว้ ทั้งสองคนเดินออกไปพร้อมๆกัน
ตึก ตัก ตึก ตึก ตัก ตัก ..!!
เสียงหัวใจของแพรวตอนนี้รัวราวกับเสียงเพลงสามช่าแล้วววว
“
ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกนะลูก” พ่อปลอบ“
เอ่อ ค่ะ” แพรวยิ้มเปิดประตูโบสถ์เปิดทั้งคู่ก็เดินเข้ามาอย่างสง่างาม คนที่มาร่วมงานปรบมือกันอย่างเสียงดัง แพรวมองไปรอบๆ เธอมองเห็นแม่นั่งมองเธออยู่ แม่ยิ้มให้เธอ ทำให้เธอสบายใจขึ้นเยอะ เธอหันไปมองอีกรอบ เธอเห็นเบล..!!
เธอมาได้ไงเนี่ย..!? (ยัยเบลชอบทำตัวให้เธอตกใจอยู่เรื่อยเรย เง้ออ..) ในงานมีนักข่าวเต็มไปหมด แล้วก็แฟนคลับของคิวด้วย เฮ้อออ ดังซะจริง จริ๊งงง
เมื่อเดินไปถึงนายคิวที่ยืนอยู่พ่อก็ส่งมือแพรวให้คิวเบาๆ
“
ดูแลแพรวดีๆล่ะ คิว” พ่อพูดกับคิว“
” เงียบ คิวไม่ตอบอะไร มองไปทางแพรวอย่างแค้นๆ“
” แพรวหันไปมองบ้างฮึ่มมมม ~ บรรยากาศเหมือนในเกมต่อสู้เลยอ่ะ - _-
“คุณแพรวไพลิน คุณจะรับคุณฐาปกรณ์ เป็นสามีตามกฎหมายหรือไม่
” บาทหลวงเริ่มพิธี“
เอ่อ ..รับค่ะ” แพรวตอบเบาๆ พร้อมทำหน้าเซ็งโลกสุดๆ“
คุณฐาปกรณ์ คุณจะรับบคุณแพรวไพลินเป็นภรรยาตามกฎหมาย หรือไม่” บาทหลวงหันมาถามคิว“
เฮ้ออ..รับครับ” คิวถอนหายใจก่อนจะตอบเบาๆเช่นกัน“
เชิญทั้งคู่สวมแหวนให้กันครับ” บาทหลวงพูดคิวหยิบแหวนแล้วเอื้อมมาจับมือแพรวไปใส่แหวนแบบลวกๆ
แพรวก้อหยิบแหวนแล้วสวมให้คิวแบบไม่เต็มใจเช่นกัน
“
ขอให้ทั้งสองจูบกันเพื่อเป็นสักขีพยานด้วยครับ” บาทหลวงกล่าวห๊าาา..ตายล่ะ แพรวคิดอยู่ในใจ แพรวตกใจไม่น้อยไปกว่าคิวเลย
แพรวทำตาปริบๆก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ
“
นายใช้มุมกล้องเหมือนในละครจิ ได้มะ” แพรวบอกคิว“
เออน่า ..ฉันไม่จูบเธอจริงๆแน่” คิวบอกเบาๆคิวค่อยโน้มตัวเข้ามาใกล้แพรวเรื่อยๆ ..แต่เขาใช้มือข้างนึงจับหน้าแพรวไว้แล้วเขาเองก็จูบลงที่มือของเขาเอง ทำให้คนอื่นมองเป็นว่า ทั้งคู่จูบกันจริงๆ
“
เป็นอันสิ้นพิธีครับ” บาทหลวงกล่าว แล้วปิดหนังสือลงนายคิวเลื่อนหน้าออกมาแล้วเดินนำออกไปนอกโบสถ์
“
นี่รอด้วยดิ” แพรวเรียกแล้วรีบเดินตามมาเมื่อไปถึงหน้าโบสถ์ก็เจอรถบีเอ็มดับบลิวคันสวยสีดำจอดอยู่ มีผู้หญิงคนนึงเดินส่งช่อดอกไม้มาให้แพรว แพรวรับแล้วตั้งท่าเตรียมโยนไปกลางอากาศ
“
กรี๊ดดดดด..ถอยช้านน้าาา” เสียงผู้หญิงที่มาร่วมงานรีบเบียดมารอรับดอกไม้จากแพรวแพรวยืนหันหลัง แล้วโยนช่อดอกไม้นั้นไปกลางอากาศ
พริ้วววววว ~
พรึ่บบบบบบ..!!
กรี๊ดดดดดดดดดด..!!!
เสียงดังมาเป็นระลอก ระลอก แพรวหันไปมอง แล้วคนที่ได้รับช่อดอกไม้จากแพรวก็คือ เบล ..!!
“ห๊ะ..ฉันได้หรอเนี่ย แหะๆ
” เบลยิ้มแห้งๆให้คนอื่น“
อะฮ้า~ยัยเบล เธอเตรียมแต่งได้เลยย่ะ โหะๆๆ” แพรวพูดเล่นกับเบลเบลยิ้มแบบเขินเพราะในที่นี้มีพี่พีอยู่ด้วย เหอๆสงสัยจะอาย ..
ปังงงงงง !!!
เสียงคิวปิดประตูรถอย่างแรง แพรวหันไปมองแล้วรีบวิ่งขึ้นรถเพราะถ้าหากนายคิวเกิดออกรถแล้วไม่รอเธอจะทำยังไงเล่าาา..!!
“
โชคดีนะลูก ขับรถดีๆนะคิว” คุณหญิงกษมาบอกนายคิว“
แม่จ๋าาา หนูไปนะ ..ไปนะเบลล กรี๊ดดดดดด!!” แพรวตะโกนบอกแม่และเพื่อน แต่นายคิวกลับออกรถแบบไม่พูดไม่จา เล่นเอาแพรวหัวเกือบทิ่มโธ่ว้อยยยย ...นี่จะฆ่ากันหลังแต่งเลยงั้นหรอ แง้ แม่จ๋าาาา หนูจาถึงภูเก็ตม้ายยยเนี่ยยย - แพรวคิดในใจ
ความคิดเห็น