คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คู่หมั้น ..ที่ไม่คาดฝัน
3
หลายวันต่อมา
“
วันนี้สอบใช่มั๊ยลูก” แม่ถามแพรว“
ค่ะแม่ หนูไปก่อนนะ” แพรวพูดกับแม่“
ตั้งใจทำข้อสอบนะลูก” แม่ตะโกนทิ้งท้ายแพรววิ่งขึ้นรถเมล์ไปจนถึงมหาวิทยาลัย
“
แพรว เร็วเข้า” เบลเรียกแพรว“
มาแแล้ววว” แพรววิ่งมาแล้วทั้งสองก็วิ่งเข้าห้องสอบพร้อมๆกัน“
ยากเป็นบ้าเลย ข้อสอบอะไรก็ไม่รู้” แพรวบ่นกับเบล“
เออ ช่าย” เบลพูด“
เออนี่ ปิดเทอมไปเที่ยวไหนอะ” แพรวถามเบล“
ฉันต้องบินไปอังกฤษอะจ้ะ ไปเยี่ยมป้า” เบลพูด“
อืม งั้นเที่ยวให้สนุกนะ” แพรวพูดกับเบล“
วันนี้ฉันต้องรีบกลับอะ ไปก่อนนะแพรว” เบลพูดอย่างรีบร้อน แล้ววิ่งไป “อะ..จ้ะๆ” แพรวพูดอย่างงงๆ เดี๋ยวนี้แพรวกับเบลไม่ได้กลับบ้านด้วยกันมานานมากแล้ว เบลมีอะไรรึป่าวนะ แพรวสงสัยแต่ว่า..ช่างเหอะแพรวขึ้นรถเมล์กลับบ้านตามปกติ พอถึงบ้าน
“
เร็วลูก..” แม่เรียกแพรวพร้อมเร่ง“
ไปไหน แม่” แพรวถามแม่ด้วยสงสัย“
เหอะน่า” แม่พูด แล้วลากแพรวไปขึ้นรถแล้วแม่ก็ขับไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง“
แม่มานี่ทำไม” แพรวถามแม่“
ก็พาแพรวมาแปลงโฉมไงล่ะ” แม่พูดยิ้มๆ“
แปลงโฉมงั้นหรอ” แพรวพูดอย่างงงๆ แต่แม่ก็พาแพรวไปถึงร้านเสื้อผ้า แล้วจัดแจงเลือกชุดนั้นชุดนี้ให้ หลายชุด“
แม่ทำไมต้องซื้อของพวกนี้ด้วยอะ” แพรวถามแม่“
อ๊ะ นั่นไง” แม่ไม่สนใจแพรวแล้วพาแพรวไปยังร้านแว่นตา“
แม่หนูเพิ่งตัดแว่นมาเองนะ ยังไม่อยากเปลี่ยนหรอก” แพรวบอกแม่“
ขอดูคอนเทคเลนส์หน่อยค่ะ” แม่เรียกพนักงาน“
คอนเทคเลนส์” แพรวพูดทวน“
ต้องอันนี้ค่ะ เดี๋ยวลองใส่ให้นะคะ” พนักงานขายหยิบแว่นออกจากหน้าของแพรว พร้อมใส่คอนเทคเลนส์ให้แพรวยืนเอ๋อไปพักใหญ่เพราะยังคงงงอยู่
“
ต่อไปก็ สปา” แม่ดึงแพรวต่อไป แพรวชักเริ่มเมื่อยขาแต่ก็รั้งแรงดึงของแม่ไม่ไหว“
ช่วยขัดผิวและก็หน้าให้คนนี้หน่อยค่ะ” แม่บอกพนักงานแล้วชี้ไปทางแพรว“
ทำไมจะต้องทำด้วยล่ะแม่” แพรวถามแม่“
ทำๆไปเหอะ” แม่พูดปัดๆพนักงานพาแพรวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วลงมือแปลงโฉมแพรว
“
เสร็จแล้วค่ะ” พนักงานปลุกแพรวที่ยังหลับอยู่“
อือ..ค่ะ” แพรวค่อยๆลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ยังไม่ได้ส่องกระจก“
แม่คะ..หนูหิวแล้วง่ะ” แพรวเดินออกมาหาแม่ที่นั่งรออยู่“
แม่จ่ายเงินแล้ว ไปกันเหอะ” แม่พาแพรวเดินลงมาที่ลานจอดรถ ระหว่างทางเดิน ผู้ชายที่เดินผ่านแพรวก็มองเธอเป็นตาเดียว แพรวงงๆ ว่ามองเธอทำไมแต่ก็เดินไปจนถึงลานจอดรถ“
แม่ทำไมคนถึงมองแพรวแปลกๆ” แพรวถามแม่“
ก็ลองส่องกระจกดูสิจ๊ะ” แม่ยื่นกระจกมาให้แพรวที่นั่งอยู่บนรถแพรวรับกระจกจากแม่แล้วส่องดูหน้าของเธอ
นี่..ใครกันน่ะ ใช่เธอจริงๆหรอเนี่ย <- เป็นความคิดแรกที่เธอคิด
“
เป็นไงล่ะ สวยใช่มั๊ยล่ะ” แม่ถาม“
แม่..จริงด้วย” แพรวยิ้มภาพที่เธอเห็นในกระจกเป็น ผู้หญิงผิวขาวสะอาด ตาใส หลังจากถอดแว่นจึงทำให้เห็นใบหน้าของแพรวชัดเจนขึ้น แก้มมีสีชมพูเป็นเลือดฝาดระเรื่อ ปากอวบอิ่มสีชมพูสดใส ผมสีดำที่เคยมัดรุงรัง ตอนนี้ปล่อยยาวสวยอย่างผม
สุขภาพดี เสื้อผ้าที่เธอใส่ ก็เป็นเสื้อผ้าราคาแพง เสื้อสีขาวสะอาดตา กระโปรงสีชมพูยาวคลุมเข่าดูพริ้วไหว
“
ตอนนี้เราก็พร้อมไปบ้านคุณหญิงกษมาแล้ว” แม่พูดพร้อมออกรถ“
อะไรนะแม่” แพรวตกใจ“
ก็ไปดูหน้าเจ้าบ่าวแพรวไงจ๊ะ” แม่บอก“
แต่..แต่ว่าหนู” แพรวอ้ำอึ้ง“
แพรว” แม่เรียกพร้อมลูบผมเบาๆในที่สุดก็ถึงบ้านของคุณหญิงกษมา
“
อ้าว ..มากันแล้วสินะ” คุณหญิงกษมาพูด“
ไหน..ขอดูหน้าคนที่แม่บอกนักบอกหนาว่าน่ารักมากหน่อยซิ” ลูกชายคนนึงพูด“
เค้าเป็นเจ้าสาวของลูกนะ” คุณหญิงพูดกับลูกชาย“
นี่ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ไปสัญญาบ้าบออะไรไว้ ผมจะไม่แต่งเด็ดขาดเลย” ลูกชายพูดเซ็งๆ“
คุณหญิงคะ มาแล้วค่ะ” คนรับใช้ที่บ้านคุณหญิงพาแพรวกับแม่เข้ามา“
เชิญค่ะ” คนรับใช้เชิญแพรวและแม่เข้ามาแพรวค่อยๆเดินมาอย่างตื่นเต้น
ลูกชายของคุณหญิงก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
และแล้ว ..
“
นาย” เสียงของแพรวตะโกนออกมาที่ต้องตกใจเพราะว่า เขาและเธอเคยเจอกันมาก่อนน่ะสิ ลูกชายของคุณหญิงคือนายคิว ผู้ชายที่เจอกับแพรวในเหตุการณ์รถเฉียวที่มหาวิทยาลัย
“
ตกใจที่เขาเป็นถึงนักร้องดังใช่มั๊ยล่ะลูก” แม่ถามแพรว“
…” แพรวเงียบนายคิวยิ้มอย่างกวนประสาท สงสัยเค้าคงจะจำแพรวไม่ได้ นี่เธอเปลี่ยนไปถึงขนาดนั้นเลยหรอ!? งั้นเธอก็เลยคิดว่าจะยังไม่บอกว่าเธอเป็นใคร
“
นี่แพรวนะ คิว” คุณหญิงแนะนำ“
ชื่อน่ารักดีนี่ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” คิวส่งยิ้มมาให้แพรว“
เอ่อ..ค่ะ” แพรวตอบไปเท่านั้น“
นี่คิว..บอกแพรวเค้าไปเดินดูสวนหน้าบ้านสิลูก” คุณหญิงพูดกับคิว“
อ๋อ ครับ ..เชิญครับ” คิวยืนขึ้นเดินนำไปหน้าบ้าน“
ไปสิลูก แพรว” แพรวค่อยๆลุกขึ้นเดินตามไป“
คงจะถูกใจคิวมันน่ะ” คุณหญิงพูดกับแม่ของแพรวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มทั้งคู่
ความคิดเห็น