คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ความรัก
10
“
นี่เธอ แน่ใจนะว่าจะใส่ชุดนี้ลงน้ำน่ะ” คิวถามแล้วมองไปที่ชุดว่ายน้ำทูพีชสุดเซ็กซี่ของแพรวอย่างเขินๆ“
แน่นอน” แพรวพูดอย่างมั้นใจ ตอนนี้เธออยู่ในชุดทูพีชสีฟ้าเข้ากับน้ำทะเล ชุดท่อนบนดูเหมือนจะเล็กไปสำหรับเธอมันทำให้หน้าอกหน้าใจที่ไม่ใช่น้อยๆของเธอแทบโผล่ออกมาทักทายทะเล ผมที่เคยถูกรวบมัด ตอนนี้เธอปล่อยสยาย ดูปลิวไปตามลมทะเล“
แล้วเธอไม่กลัวดำหรอ แดดร้อนนะ” คิวถาม“
ก็นี่ไง” แพรวยกครีมกันแดดสูตรกันน้ำขึ้นมา แล้วลงมือทามันลงบนตัวเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะทาไม่ถึงด้านหลังของเธอ“
นี่..เดี๋ยวฉันทาให้” คิวนั่งมองอยู่นานตัดสินใจแย่งขวดครีมมาแล้วเทลงบนมือ“
หันหลังมาสิ” คิวพูดเบาๆ“
…” แพรวยอมทำตามโดยดี“
…” คิวเงียบคิวค่อยๆบรรจงลูบครีมในมือลงที่หลังของแพรว เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสตัวเธออย่างใกล้ชิดขนาดนี้ ผิวเธอเนียนนุ่ม น่าสัมผัส แต่ดูเหมือนว่าคิวจะตื่นเต้นจนมือสั่นเล็กน้อย
“
เสร็จย๊าง” แพรวถาม“
อืมๆ” คิวพูด“
งั้นไปเล่นน้ำกัน” แพรวพูดแล้วลุกขึ้นยืน พร้อมดึงมือคิวแล้ววิ่งลงไปที่ทะเลเหมือนเด็กๆ“
นี่แน่ะ” แพรวสาดน้ำเข้าที่หน้าของคิวอย่างจัง“
อย่าอยู่เลย” คิวพูดอย่างขำๆแล้ววิ่งไล่แพรวพร้อมสาดน้ำไปด้วย“
กรี๊ดดดด” แพรววิ่งหนีคิวแต่ดันเสียหลักล้มลง“
ยัยเบ๊อะ..” คิวรีบวิ่งไปรับตัวแพรวทันพอดี แต่ด้วยความที่น้ำตรงนั้นลึกทำให้แพรวสำลักน้ำแล้วสลบไป“
นี่เธอ…เฮ้!!” คิวพยายามเรียก แต่ไม่เป็นผล คิวอุ้มแพรวขึ้นมาที่หาดทรายแล้ววางตัวเธอลง“
เธอต้องไม่เป็นอะไร” คิวพูดเบาๆกับตัวเอง แล้วพยายามปั๊มหัวใจเพื่อให้น้ำสำลักออกมา แต่ดูเหมือนแพรวยังคงนอนนิ่ง“
…” คิวนิ่งคิดซักพัก แล้วตัดสินใจปิดจมูกของแพรวแล้ว โน้มตัวลงมาผายปอดให้กับแพรว“
แค่ก แค่ก” แพรวสำลักน้ำออกมา“
เป็นไงมั่งอ่ะ” คิวถามอย่างห่วงใย“
ไม่เป็นอะไรแล้วอะ ขอบคุณนะที่ช่วย” แพรวขอบคุณคิวแล้วยิ้มๆ“
…” คิวไม่พูดอะไร อยู่คิวก็ดึงตัวแพรวเข้ามากอดไว้“
นายเป็นไรไปล่ะ” แพรวถามอย่างตกใจ“
ฉันนึกว่าเธอจะเป็นอะไรไป ฉันกลัว” คิวพูดเบาๆ“
ขอบคุณนะ” แพรวตอบแล้วยิ้มบางๆด้วยความที่คิวนั้นแข็งแรง เขาจึงกอดแพรวไว้แน่น จนตัวของคิวและแพรวแนบชิดติดกันจนไม่มีช่องว่าง ช่วงไหล่กว้างของคิวแนบชิดกับหน้าอกอันอวบอิ่มของแพรว เพราะคิวเองก็อยู่ในชุดที่เปลือยท่อนบนแล้วแพรวเองก็อยู่ในชุดทูพีชสุดวาบหวิว ทำให้แพรวรู้สึกอายๆ แต่ก็คงไม่ใช่แค่แพรวที่อาย คิวเองก็รู้สึกอายๆด้วยเช่นกัน
“
เอ่อ…โทษนะ” คิวค่อยๆปล่อยแพรวออกจากอ้อมแขน“
อือ” แพรวพูดเขินๆ“
กลับห้องกันเหอะ อากาศเริ่มจะเย็นแล้ว” คิวชวน“
อืม” แพรวเห็นด้วย ทั้งคู่เดินกลับห้องไปเมื่อทั้งคู่ถงห้องก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปทานอาหารเย็นที่ชั้นล่างของโรงแรม
เมื่อเวลาค่ำ
“
พรุ่งนี้เราก็กลับกรุงเทพกันแล้วใช่มั๊ย” แพรวถามเมื่อนอนอยู่บนเตียงข้างๆคิว“
อืม” คิวตอบ“
ฉันถามอะไรนายอย่างนึงสิ” แพรวหันมามองหน้าคิว“
อะไรล่ะ” คิวถามกลับ“
ทำไมนายถึงต้องเป็นห่วงฉันขนาดนั้นด้วยล่ะ หรือว่านายกลัวแม่นายจะเสียหน้า ถ้าฉันตายขึ้นมา” แพรวเริ่มถาม“
ก็เพราะ..” คิวพูด“
เพราะอะไร” แพรวเร่ง“
เพราะ ฉัน รัก เธอ ไง ยัยเบ๊อะ!!” คิวพูดอย่างยิ้มๆ“
นายล้อเล่นใช่ป้ะ” แพรวไม่เชื่อหูตัวเอง“
ฉันจริงจัง” คิวพูดอย่างจริงจัง“
นายออกจะเกลียดฉันเข้าไส้ขนาดนั้นน่ะ” แพรวพูด“
ความเกลียดก็ใช่ว่าจะหายไปไม่ได้นี่ ฉันเปลี่ยนจากเกลียดเป็นรักไง” คิวพูด“
…” แพรวอายหน้าแดง“
แล้วเธอล่ะ คิดยังไง” คิวถามกลับมา“
ถ้าไม่รักแล้วจะยอมแต่งด้วยหรอ” แพรวพูดแค่นั้น“
…” คิวมองหน้าแพรวแล้วโอบกอดเธออย่างอ่อนโยน“
…” แพรวเงียบอย่างเขินๆคิวค่อยๆก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของแพรวอย่างแผ่วเบา จมูกของเขาเริ่มซุกไซ้ไปตามแก้มและลำคอ เขาเริ่มใช้ลิ้นสอดแทรกเข้าไปในปากของแพรวอย่างรวดเร็ว เขาค่อยๆถอนริมฝีปากแล้วจูบไล่ไปตามลำคอ มือก็ไม่อยู่นิ่งเริ่มปลดกระดุมชุดนอนแพรวอย่างแผ่วเบา
“
อย่า..” แพรวพูดอย่างตกใจเมื่อเริ่มควบคุมสติตัวเองได้“
หืม” คิวหยุดสิ่งที่ทำทุกอย่างแล้วหันมามองหน้าแพรวอย่างงงๆ“
ฉะ..ฉันยังไม่พร้อม” แพรวพูดขึ้นอย่างอายๆ“
แต่เราแต่งงานกันแล้ว จะทำอะไรก็ไม่ผิดนี่” คิวถาม“
ก็ฉันยังไม่พร้อม ถ้าฉันพร้อมเมื่อไหร่ ฉันสัญญา..ทุกๆอย่างที่เป็นของฉัน ฉันจะให้นายคนเดียว” แพรวพูดอายๆ“
…” คิวยิ้มบางๆแล้วล้มเลิกความตั้งใจนั้นไว้“
…” แพรวเงียบแล้วค่อยๆติดกระดุมชุดนอนเธอไว้อย่างเดิม“
งั้นก็ กู๊ดไนท์นะ” คิวหันมากอดแพรวแล้วจูบหน้าผากแพรวเบาๆ“
กู๊ดไนท์” แพรวยิ้มแล้วหลับตาลง
ความคิดเห็น