คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : สาเหตุของภารกิจ
Chapter 1 : สาเหตุของภารกิจ
ปีคริสต์ศักราช 25XX
รถยนต์คันหรูกำลังวิ่งมาตามถนนด้วยความเร็วคงที่ นาฬิกาเรือนสวยแสดงบอกเวลาว่าอีกไม่นานก็จะหกโมงเย็นแล้ว นิ้วยาวแตะลงปุ่มปรับระดับความเร็วให้เร็วขึ้นกว่าเดิมก่อนจะหยิบหนังสือคู่มือเลี้ยงเด็กขึ้นมาเปิดดูด้วยความสนใจ
ต่อให้โลกพัฒนามากแค่ไหน หนังสือก็ยังคงเป็นเล่มและมีกลิ่นกระดาษอยู่ดี แต่อาจจะทนทานขึ้นนิดหน่อยก็เท่านั้น
ภาพเด็กน้อยหน้าตาน่ารักทำให้นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงรู้สึกมีแรงฮึดสู้ฟัดขึ้นมาอีกครั้ง..
ไม่ว่ายังไง ชเวมินโฮก็จะต้องมีลูกให้ได้!
ขายาวแตะลงพื้นเมื่อรถจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ รถยนต์เคลื่อนที่ไปยังโรงเก็บรถเองตามที่ได้ป้อนข้อมูลไว้ เหล่าหุ่นยนต์แม่บ้านออกมาทำหน้าที่ตามที่ได้รับไว้ ทั้งถอดเสื้อสูท เก็บรองเท้า รววมถึงนำน้ำเย็นๆมาให้ ในบ้านหลังนี้มีแม่บ้านที่เป็นคนจริงๆเพียงสองคนเท่านั้น สำหรับงานที่ต้องใช้ความพิถีพิถันเช่นการทำอาหาร
ดวงตาคมโตแทบไม่ได้มองไปยังหุ่นยน์พวกนี้เลยแม้แต่น้อย เอาแต่กวาดมองสำรวจไปทั่วบ้านว่าภรรยาที่น่ารักของเขาอยู่ตรงไหน
“จินกิ~~”พอเห็นเป้าหมายก็เปลี่ยนจากนักธุรกิจมาดเท่ไปเป็นผู้ชายติดเมีย..ดีงามจริงๆ
“อ้าว กลับมาแล้วหรอ ก็ว่าเห็นแม่บ้านวิ่งกันใหญ่”รอมยิ้มสดใสส่งมาจนสามีหนุ่มแทบจะลงไปดิ้นตายกับความน่ารัก ขายาวก้าวอย่างรวดเร็วก่อนจะโถมตัวลงไปกอดคุณภรรยาแล้วหอมแก้มซ้ายขวาให้หายคิดถึง หลังจากห่างกันไปประมาณ 10 ชั่วโมง
“งื้อ มินโฮ ไม่ลวนลามได้มั้ย อย่าเพิ่งล้วงสิ!”ถ้าล้วงเสื้อจะไม่ค่อยอะไรหรอกนะ..แต่ไอ้มือปลาหมึกเนี่ยมันกำลังพยายามจะเข้าไปในกางเกง!
บางทีชเวจินกิก็สงสัยว่านี่ใช่สามีที่เคร่งขรึมยามอยู่บริษัทหรือออกงานรึเปล่า เป็นคนสองบุคลิกจริงๆให้ตายสิ
“ไปกินข้าวอาบน้ำก่อน ไว้ตอนดึกๆก็ได้นี่นา”
“ก็คิดถึงเมียนี่”พูดไปพร้อมทำปากเบะแบบเด็กๆจนจินกิหลุดขำ มือนุ่มหยิกแก้มคนที่ยังกอดเขาไว้แน่น
“ไม่งอแงๆ ไปกินข้าวกันเนอะ”ชเวมินโฮโอบเอวบางพาเดินไปยังห้องครัว โดยไม่ทันเห็นแววตาที่มุ่งร้ายของภรรยาที่รัก
หรือนี่มันจะเป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบ ที่ภรรยาฆ่าสามีเอาเงินประกันไปเลี้ยงหนุ่มๆกันนะ?
“มินโฮ”การรับประทานอาหารเย็นบนโต๊ะตัวยาวที่มีคนนั่งเพียงสองคนถูกทำลายความเงียบลงด้วยเสียงนุ่ม มินโฮเงยหน้ามองใบหน้าหวานที่เรียบสนิท บ่งบอกถึงเค้าลางของพายุที่กำลังก่อตัวขึ้น
นี่ชเวมินโฮไปทำอะไรผิดมารึไงกัน..
“จ๋าเมีย”
“ทำไมวันนี้โทรไปที่บริษัท..เจสสิก้าบอกนายไม่อยู่ ทั้งๆที่ตอนนั้นเป็นเวลาทำงาน แล้วนายก็บอกให้ฉันไม่ต้องไปทำงาน อ ธิ บาย มา เดี๋ยว นี้”มินโฮรู้สึกถึงขนลุกรงบริแวณท้ายทอยรมถึงเสียวสันหลังแปลบ ทำไมวันนี้พี่ซีวอนกับเจ้าแทมินถึงต้องไม่อยู่ด้วยนะ ขณะกำลังพยายามหาข้อแก้ตัว ภรรยาผู้มีอำนาจเหนือสามีก็ไม่ยอมให้ทำด้วยการตบโต๊ะดังปั้งจนร่างสูงสะดุ้ง
“ว่ายังไง จะบอกดีๆมั้ย ชเวมินโฮ”
ยะ..ยัยเจสสิก้า ยัยผู้ช่วยเลขาที่คอยทำลายความสัมพันธ์ในครอบครัว! แล้วเขาดันซวยมีเมียฉลาดไม่โทรเข้ามือถือแต่โทรเข้าที่ทำงานแทน
“ในคืนแต่งงานฉันบอกมินโฮว่าอะไร จำได้มั้ย?”
“เอ่อ..แรงๆหน่อย โอ๊ย!”
แต่ชเวมินโฮก็พอจะรู้วิธหยุดด้วยการทำให้คนตัวขาวที่หน้าแดงจัดนี่เขินล่ะน้า ถึงจะแลกมากับรอยฝ่ามืองามๆบนแขนเขาก็เถอะ..
“ฉันบอกว่าฉันกลัวเด็ก และจะไม่ท้องเด็ดขาด แล้ววันนี้นายก็ไปโรงพยาบาลมาเนี่ยนะ!”
“ตะ แต่ว่า..”
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามินโฮจะลืมที่ฉันบอกหรืออะไร แต่ฉันบอกว่าไม่ก็คือไม่ วันก่อนก็ทีนึงแล้วนะ วันนี้ก็ไปถึงโรงพยาบาลเลยหรอห๊ะ!”
“ก็ฉันอยากมีลูกนี่จินกิ”
“ไม่!!”
“โธ่ จินกิยา จินกิบอกฉันได้มั้ย ว่าทำไมถึงต้องกลัวเด็ก แล้วเราไปแก้ไขไปด้วยกันไง”ดวงหน้าหวานงอง้ำแล้วสะบัดไปอีกทางเป็นการบอกโดยนัยว่าไม่มีวันบอกเด็ดขาด
“จินกิรู้มั้ยว่ามีคนบอกว่ายังไง..เขาบอกว่าฉันไร้นำยาทำนายท้องไม่ได้”
“แล้วมันสำคัญตรงไหน?”เสียงนุ่มทวนจนสูงปรี๊ด มินโฮเองชักจะโมโหเหมือนกัน ทำไมภรรยาถึงไม่เข้าใจสามีแบบเขาเลยเนี่ย!
“มันเป็นศักดิ์ศรีของผู้ชายเลยนะจินกิ”
“มินโฮอยากจะมีลูกเพราะอยากมีเอง หรือเพราะคำพูดบ้าๆแบบนั้น ฉันไม่สนใจหรอกนะ ฉันบอกได้เลยว่าไม่มีวัน”
“จินกิ!”
“อ๋ออ ขึ้นเสียงใส่หรอ เดี๋ยวนี้ขึ้นเสียงใส่งั้นหรอ!?”มินโฮรีบปิดปากแล้วแอบมองคนที่กำลังฟิวส์ขาดจนหน้าแดงตัวแดง เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องโกรธเขาแบบนี้ด้วย แค่เขาอยากมีลูกเนี่ยนะ?
เขาก็คิดไว้อยู่ว่าซักวันหนึ่งจะต้องเกลี้ยกล่อมให้ได้ แต่พอโดนคำพูดสบประมาทแบบนั้นก็เป็นเหมือนสาดน้ำมันลงกองไฟ ทำให้เขาต้องเริ่มจริงจังซักที!
“ที่รักครับ”
“อะไร?”
“ไม่โกรธนะ”ทำเสียงทุ้มอ่อนโยนพร้อมจับมือนุ่มไว้แล้วบีบเบาๆ จินกิถอนหายใจแต่ไม่พูดอะไร มือหนาเริ่มเปลี่ยนเป็นบีบคลึงมือนุ่มนั้นไว้
“มินโฮขอโทษนะ มินโฮจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว จะมาคุยกันก่อน จะไม่ขึ้นเสียงใส่ด้วย”ตบท้ายด้วยสายตาหมาน้อยจนคนเห็นใจอ่อนยวบ พอพยักหน้าเป็นการบอกว่าให้อภัยร่างกายก็ลอยหวือไปอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่ายแทบจะทันที
“อะไรเนี่ยมินโฮ ปล่อยนะ”
“ว่ากันว่าเมียงอนให้ทำการบ้าน เมียจะได้อารมณ์ดี ไปให้สามีง้อนะเมียจ๋า~”
“ไอ้สามีบ้า!”ใบหน้าแดงพร้อมการทุบไหล่กว้าง โดยคนเขินไม่ได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่แอบยิ้มออกมาอยู่คนเดียว
ขัดขืนได้ก็ขัดขืนไป ชเวมินโฮคนนี้จะงัดกลยุทธ์จากมันสมองอันปราดเปรื่องมาให้จินกิมีลูกให้ได้ คอยดูเถอะ!!
แต่ตอนนี้ขอตัวไปรับประทานของหวานแก้เครียดก่อนละกัน~
ว่าแต่ว่า..บทสรุปของเรื่องนีจะลงเอยด้วยการมีลูก หรือเลือดอาบตัวชเวมินโฮกันแน่?
ความคิดเห็น