คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : A Little Love - CHAN x BAEK :: 1
A Liitle Love Part 1
Chanyeol x Baekhyun
Rate: PG – NC -18
Author: := REALIST =:
"ว๊ากกกกกกก แกเป็นใคร!!??"
ชานยอลหรี่ตามองคนตัวเล็กที่นั่งตัวสั่นปากสั่น ยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายตั้งแต่ต้นคอ ดวงกลมกรอกไปมารอบๆ ท่าทางหวาดกลัวเกินพอดีทำให้คนที่โดนรบกวนจากนิทราอันแสนสุขต้องถอนหายใจยาว
"ห้องฉันเอง"
"แก...แกขืนใจฉันหรอ!" นิ้วเล็กยกขึ้นมาชี้หน้าคนที่นั่งอยู่บนพื้น ใบหน้าน่ารักทำท่าจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลา
"ขืนใจบ้าอะไร เมื่อวานนายตามฉันมาเอง"
"ไม่จริง!" เสียงหวานตวาดลั่น ส่ายหัวไปมาปฏิเสธอย่างหัวชนฝา ไม่ยอมรับกับคำบอกกล่าวที่อีกฝ่ายพูด
"แก..แกมอมเหล้าฉัน! แล้ว..แล้ว" พูดได้เท่านี้ ดวงตากลมก็หลุบลงมองร่างสูงที่ผุดลุกขึ้นยืน ร่างกายสมส่วนนั้นไร้เสื้อผ้าปกปิดนอกจากกางเกงนอนตัวยาว เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด กล้ามเนื้อที่ไม่ได้มากมายแต่ก็มีพอสมส่วน ทำให้ร่างตรงหน้าดูสวยงามและน่าสัมผัสมากแค่ไหน
"แก..แก" เสียงหวานขาดหายไปเพราะน้ำใสอุ่นไหลกลิ้งลงมาจากดวงตากลมโต มือเล็กยกขึ้นปิดหน้า ไหล่บางเริ่มสั่นระริกตามแรงสะอื้นที่อีกฝ่ายพยายามกลั้นเอาไว้ ชานยอลยกแขนขึ้นมาขยี้ผมตัวเองจนยุ่ง ให้ตายเถอะ กูไม่เคยเจอเคสนี้ ไอ้ประเภทตื่นมาแล้วร้องห่มร้องไห้เหมือนนางเอกซีรี่ย์นี่เกิดมาเพิ่งเคยพบเคยเจอ
"พ่อง! จะร้องไห้ทำไมวะ หยุดสิ!" พอทำอะไรไม่ถูก คนตัวสูงก็เผลอตะคอกใส่คนที่กำลังดราม่าอย่างหัวเสีย ยิ่งทำให้แบคฮยอนสะดุ้งแล้วปล่อยโฮดังกว่าเดิมเสียอีก
"ชิบหาย! โว๊ยยยยย! หยุดร้องไห้ได้แล้ว คิดว่าใช้มุกนี้แล้วจะแคร์รึไงวะ! ทำเป็นร้องไห้เสียใจเรียกร้องเงินรึไง!" คำพูดต่อมาทำเอาร่างที่กำลังสั่นหยุดกึก มือเล็กค่อยๆลดลงเผยให้เห็นใบหน้าใสที่เลอะไปด้วยน้ำตา จมูกรั้นแดงเถือก ดวงตากลมบวมช้ำ ชานยอลมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกแปลกๆ
"แก...ดูถูกฉัน"
"เออ! จะเอาเท่าไหร่ล่ะ ? สิบล้านพอมั้ย ? หรือยี่สิบล้าน ? หรือร้อยล้าน ? บอกมาสิ ฉันมีปัญญาจ่าย!"
ผลั่ก!
หมอนใบใหญ่ลอยละลิ่วปลิวไปติดใบหน้าหล่อนั้นอย่างรวดเร็วจนร่างสูงเซไปด้านหลังหลายก้าว พอตั้งตัวได้พายุหมอนอีกหลายใบก็ปลิวเข้ามาใส่จนปัดป้องไม่ทัน
"ไอ้บ้า! ไอ้เลว! ชั่วมาก! นิสัยไม่ดี! ไอ้เฮงซวย!"
"โว๊ย! โยนมาทำไม มันเจ็บนะเว้ย!" ร่างสูงทำท่าจะเขวี้ยงหมอนกลับคืนบ้าง แต่พอมือเล็กนั้นคว้าเอาโคมไฟหัวเตียงขึ้นมาง้างก็ต้องชะงัก ได้แต่ชี้หน้าคนตัวเล็กนั่นด้วยความโกรธพอกัน
"ด่าคนอื่นไม่ดูตัวเองซะบ้าง ก็ตามเขามาเอง จะมาด่าเอาด่าเอาแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!"
"แกมอมเหล้าฉัน ขืนใจฉัน!"
"ขืนใจห่าอะไร นายนั่นแหละที่อ่อยก่อน"
"ไอ้บ้า! อย่ามากล่าวหากันแบบนี้นะ! ฉันจะแจ้งตำรวจ!" ร่างเล็กขู่อีกฝ่าย แต่ชานยอลเพียงแค่เสหน้าออกไปมองทางอื่น ริมฝีปากบางนั้นยกยิ้มเยาะอีกคนอย่างสมเพช
"แจ้งไปเลยสิ คิดว่ากลัวรึไง"
"ไอ้...ไอ้ชั่ว!" แบคฮยอนตะคอกเสียงดังแล้วผุดลุกขึ้น ความเจ็บแล่นไปทั่วสะโพกทันทีทำให้ร่างเล็กล้มลงไปบนเตียง ใบหน้าหวานบิดเบี้ยว แสดงสีหน้าถึงความเจ็บปวดที่มันรวดร้าวจนขยับแทบไม่ได้
"หึ แค่จะลุกยังไม่มีปัญญา น่าสงสาร" ร่างสูงสาวเท้าเข้ามาใกล้เตียง โน้มตัวลงไปท้าวแขนลงบนฟูกนิ่ม ใบหน้าคมคายก้มลงไปจนจมูกแทบจะชิดกัน ผ้าห่มที่ร่นลงเผยให้เห็นช่วงอกขาวเนียนที่เต็มไปด้วยรอยแดงๆประปราย ชานยอลแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างหื่นกระหาย เพียงแค่เห็นผิวขาวเนียนที่เขาได้สัมผัสเมื่อคืน ความร้อนในกายก็ค่อยๆปะทุขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ
"ออกไปนะ!" พอเห็นสีหน้าของคนตัวสูง สัญญาณเตือนก็ดังขึ้นในสมอง ร่างเล็กพยายามยกผ้าห่มขึ้นมาปกปิด ขยับถอยหลังหนีอีกฝ่ายด้วยความทุลักทุเล ทั้งเจ็บทั้งกลัว ชานยอลมองใบหน้ากังวลนั้นอย่างชอบใจ ร่างสูงก้าวขาขึ้นไปบนเตียง ขยับเข้าหาอีกฝ่าย มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กจนแบคฮยอนลอยหวือเข้าไปปะทะกับอกกว้าง
"ไม่นะ! ปล่อย ไอ้บ้า ไอ้เฮงซวย!" ร่างเล็กดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ แต่ก็โดนชานยอลโถมตัวใส่จนหงายหลังนอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง ขายาวกดทับขาเล็กที่ดิ้นสะเปะสะปะ มือหนาดึงผ้าห่มออกขว้างออกไปไกลๆจนปรากฏร่างเล็กเปลือยเปล่า กระตุ้นให้อารมณ์ดิบในกายพวยพุ่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่เสียแล้ว
"ด่าสิ ด่ามาเยอะๆ เดี๋ยวจะไม่ได้ด่าแล้ว"
"ไอ้บ้า ถ้าฉันหลุดไปได้แกตายแน่ ปล่อยเซ่!"
"กลัวจังเลยนะ บยอนแบคฮยอน" ดวงตาคมกริบมองไล่ตั้งแต่ใบหน้าหวานลงไปจนถึงลำตัวของอีกคน แบคฮยอนหน้าแดงเถือกด้วยความอับอายและอารมณ์โกรธ ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเพราะนิ้วเรียวอีกคนสอดเข้าไปทางด้านหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
"อ้ะ! ไม่ ออกไปนะ ออกไป!!"
"ถ้าวันนี้ไม่เสร็จก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นแหละบยอนแบคฮยอน!!"
"เพิ่งรู้ว่านายจะร้อนแรงได้ขนาดนี้" ไม่มีเสียงตอบรับทั้งที่ถ้าเป็นปกติอีกคนคงจะตวาดลั่นพร้อมชี้หน้าด่า ชานยอลก้มลงไปมองคนในอ้อมอกที่ตอนนี้ลืมตาไม่ขึ้น ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอเหมือนจะบ่งบอกว่าคนตัวเล็กนี่หลับไปแล้วแน่นอน..
ชานยอลกระตุกยิ้มมุมปาก พอหลับแล้วก็เหมือนเด็กตัวน้อยๆ พอตื่นก็โวยวายจนห้องแทบแตก พอมีอะไรกันก็เหมือนแมวแสนซนที่แรกๆก็ดื้อขู่ฟ่อๆแต่หลังๆกลับคลอเคลียออดอ้อน
"ชักติดใจแล้วสิ บยอนแบคฮยอน หึ.."
----------------------------------------------------------------------------------------
ครบแล้วนะคะ =]
อ่านแล้วอย่าลืมคอมเม้นท์ให้บ้างนะคะ รู้สึกว่าเรื่องนี้มันดูเงียบๆยังไงไม่รู้ ^^
ขอบอกว่าเกือบทุกตอนของชานแบคมีเอนซีค่ะ.... #บ่งบอกความกามของอิไรเตอร์มาก
พระเอกดูเล๊วเลวเนอะ.. แบบนี้แหละ น้องแบคจะได้ปราบให้อยู่หมัด
เรื่องนี้เป็นแนวอีโรติคดราม่า ชอบไหม ? ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ปล. มีคำผิดแจ้งด้วยนะคะ ^^
ความคิดเห็น