คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : P.1 เหตุเกิดเพราะเกม(ไอ้)เจ้าชาย
[เมื่อ2วันที่ผ่านมา]
‘มาช้าจังว๊ะไอ้ซอบ!! ‘ เสียงกิกวังตะโกนด่าโยซอบ เพราะเลทไปเกือบครึ่งชั่วโมง
‘แฮกๆ ก็ไอ้รถเมล์บ้านั้นอ่ะดิเสียอยู่ตั้งนานกว่าจะซ่อมเสร็จ แต่ไอ้สวยตมาช้ากว่าฉันอีกนะเว้ย!’ โยซอบตอบอย่างหอบๆ ถ้าเค้าไม่วิ่งตั้งแต่หน้าปากซอยเข้ามาที่ร้านของกิกวังมีหวังโดนสวดยับยิ่งกว่านี้อีก
‘น้อยๆหน่อยไอ้ซอบ ฉันมารอแกตั้งนานแล้วเห็นแกมาช้าเลยเดินไปซื้อน้ำนี่ไง’ ฮยอนซึง ผู้ได้รับฉายาว่าเจ้าหญิงแห่ง อินเตอร์ซิตนี่ ผลักหัวคนที่พึ่งมาช้าอย่างหมั่นไส้
‘พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว รีบมาทำโครงงานกันเหอะจะได้เสร็จๆไป -0-‘ กิกวังบ่นขึ้นเพราะตอนนี้เค้าเริ่มเบื่อกับการที่ไอ้สองตัวนี้ที่ชอบทะเลาะกันเป็นเด็กๆ
## 3ชั่วโมงผ่านไป##
‘เฮ้ออออ เสร็จซักทีไอ้โครงงานบ้า ฉันละเอียนกับมันเต็มทน’ ฮยอนซึงบ่นพลางนอนบิดขี้เกียจ
‘แล้วนี่กี่โมงแล้วว๊ะ? เดี๋ยวบ่ายโมงฉันต้องไปดูกีตาร์ที่ร้านต่อ’ โยซอบหันไปถามเจ้าของร้านอย่างกิกวัง
‘อีก10 นาทีเที่ยงตรงหว่ะ’ กิกวังก้มลงดูนาฬิกาบนข้อมือ
‘อีกตั้งชั่วโมงกว่าร้านจะเปิดหาอะไรทำกันดีว๊ะ?’
‘ฉันว่าเล่นเกมเจ้าชายกันดีม๊ะ? อยากระลึกถึงความหลังหว่ะ ฮ่าๆๆ’ฮยอนซึงโพล่งขึ้นมา ขณะกิกวังกับโยซอบกำลังคิดเกม
‘เออหว่ะ เกมนี้ไม่ได้เล่นมานานแล้ว ล่าสุดเมื่อ2ปีที่แล้วที่ไอ้กวางมันโดนคำสั่งให้ไปเต้น อเมริกันแดนซ์ หน้าสนามบาส คิดถึงแล้วฮาหว่ะ ฮ่าๆๆๆ’ โยซอบหัวเราะอย่างชอบใจ แต่ไม่ได้หันไหน้าบุคคลที่เอ่ยถึงเลยว่าทำหน้ายังไง
‘ไอ้เวรเอ๊ย!! แกคนเดียวไอ้ซอบแกเป็นเจ้าชายเพราะแกออกคำสั่งคนเดียว’กิกวังตะโกนดังลั้นเพราะตอนนี้เค้าเริ่มชักฟิวส์ขาดแล้ว
‘ไอ้กวาง งั้นคราวนี้แกก็เป็นเจ้าชายดิ ฉันว่าถ้าแกเป็นคงมีเรื่องสนุกๆแน่เลยหว่ะ’ นั้นไงความเห็นของพญามาร ทำให้โยซอบเริ่มระแวงขึ้นมา
‘ดีเหมือนกัน ฉันอยากเป็นพอดีเลย ^______^’
เอาเข้าไปเสริมกันเข้าไป แล้วสุดท้ายโยซอบคนนี้ก็ต้องซวย - -
‘อย่าขี้โกงดิว๊ะ จับฉลากเลยๆ’โยซอบสวนกลับมาอย่างทันควัน
‘แกมาช้า เพราะฉะนั้นห้ามออกความคิดเห็น! ‘ กิกวังขึ้นเสียงอย่างเด็ดขาด
‘เอาน่าไอ้ซอบ แกก็ยอมๆมันไปเหอะ’ ฮยอนซึงพยามเกลี้ยงกล่อมให้โยซอบใจเย็น ถ้าทะเลาะกันมมาเรื่องมันจะใหญ่
โยซอบทำหน้าหงุดหงิดแต่ก็ยอมจับเลขในมือของฮยอนซึงโดยดี กิกวังหยิบคำสั่งพระราชาที่วางเรียงกันขึ้นมา1ใบ
‘กฎก่อนทำภารกิจของเจ้าชายคือ….ถ้าใครไม่ทำตามภารกิจของเจ้าชายไม่สำเร็จจะต้องเสียเงินให้กับสมาชิกในกลุ่มที่เล่นคนละ5,000 บาท ^0^’
‘ =[]= ‘ <<<<< ฮยอนซึง/โยซอบ
‘งั้นฉันในฐานะเจ้าชายขอออกคำสั่งหมายเลข5 ใครคร๊าบบบบ’ กิกวังถามอย่างลอยหน้าลอยตา เพราะรู้คำตอบอยู่แล้วว่าใครได้หมมายเลขนั้น
‘อะ…..ไอ้กวางงงง แกรู้ว่าเป็นฉันแกจงใจจะแกล้งฉันใช่มั๊ยยยย’ โยซอบชี้หน้าด่ากิกวังอย่างโกรธจัด
‘เอาหน่า ไม่มีใครแกล้งแกหรอก’ ฮยอนซึงยิ้มอยู่ในใจ ใครจะรู้ว่าเค้ากับกิกวังว่าแผนให้โยซอบโดนแกล้ง ฮ่าๆๆ ‘เล่นต่อเลยๆ’
‘คำสั่งคือ....’กิกวังเว้นช่วงเพราะคิดวิธีแกล้งโยซอบอยู่
กรุ๊งกริ๊งๆๆ
กิกวังหันไปมองต้นเสียงทางประตู เจอหน้าคนที่เข้ามาเท่านั้นแหละดีเอ็นเอความเลวมันก็แล่นปั๊บเลย
‘ให้แกโยซอบ ทำยังไงก็ได้ให้ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังแกร้องไห้ให้ได้ ‘ กิกวังส่งยิ้มให้โยซอบอย่างมีชัย
‘โฮ๊ะๆ เรื่องง่ายเดี๋ยวฉันเอาหอมหัวใหญ่ไปป้ายตาน้ำก็ไหลแล้ว ‘
‘อะ....ไอ้ซอบ ฉันว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกหว่ะ’ ฮยอนซึงหันมายิ้มแหยะๆให้โยซอบ
‘โยซอบซะอย่างง่ายอยู่แล้ววว ไหนๆคนไหน -0-? ‘
‘คนเสื่อสีน้ำเงินหว่ะ’
โยซอบหันไปมองตามที่ฮยอนซึงบอก พอเห็นหน้าคนที่จะต้องทำให้ร้องไห้เท่านั้นแหละก็แทบจะเป็นลม ผู้ชายคนที่มีสร้อยพระจันทร์เสี้ยวห้อยอยู่ที่คอ คนที่นักเรียนหญิงอินเตอร์ซิตนี่กริ๊ดที่สุดในตอนนี้ และเก่งเรื่องต่อยตีที่สุด จะเป็นใครไปไม่ได้นอกซะจาก ‘ยุน ดูจุน นักสู้อันดับ1แห่ง เทเลอร์เทเรซ่าไงหล่ะ =[]=
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
PS…สนุกไม่สนุกก็ติชมกันได้เน๊ออออ ไรเตอร์เพิ่งมือใหม่หัดแต่ง -^- เรื่องนี้เป็นแนวซับซ้อนซ่อนเงื่อนนิดหน่อย 555 แต่รับรองว่าไม่ งง แน่นอน จะพยามให้เก็ทก็แล้วกันจ๊า ใครอยากให้ดูซอบแนวไหนบอกกันมาได้เล๊ยยย ^0^ ไรเตอร์จะรับไปพิจารณานะค๊า -3-
ความคิดเห็น