คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แพรและปอ มิตรภาพข้ามกาลเวลา
แสแยามเ้าส่อผ่านหน้า่าบานให่ออพาร์เมน์เล็ๆ แพร ลืมาื่นึ้นมาพร้อมับเสียนาฬิาปลุ
เธอยืัวและมอออไปนอหน้า่า เห็นึระฟ้าสูระห่านและผู้นที่เริ่มพลุพล่านบนท้อถนน
แพรลุึ้นาเีย สายาเหลือบไปเห็นภาพถ่ายเ่าๆ บนโ๊ะทำาน เป็นภาพอเธอและปอ เพื่อนสนิทั้แ่สมัยเรียนมัธยมที่อเมริา
วามทรำย้อนลับไปยัวันแรที่เธอมาถึโรเรียนใหม่ในนิวยอร์
"สวัสี ันื่อปอ เธอเป็นนัเรียนใหม่ใ่ไหม?" เสียทัทายอปอัึ้นในวามทรำ
"สวัสี ันื่อแพร" เธออบอย่าเินอาย "ใ่ ันเพิ่มาาเมือไทย"
นั่นเป็นุเริ่ม้นอมิรภาพที่ยาวนาน ปออย่วยเหลือแพรในารปรับัวับีวิใน่าแน ทั้เรื่อารเรียนและารใ้ีวิ
แพรนึถึ่วเวลาที่เธอและปอเรียน้วยันที่มหาวิทยาลัย เธอเลือเรียน้านแฟั่นีไน์ ในะที่ปอเลือเรียน้านบริหารธุริ
"แพร ันว่าีไน์ุนี้อเธอสวยมาเลยนะ" ปอเยมผลานอเธอ
"อบในะปอ" แพรอบพร้อมรอยยิ้ม "ันยั้อฝึฝนอีเยอะ"
"เธอมีพรสวรร์นะ ันเื่อว่าสัวันเธอะเป็นีไเนอร์ที่มีื่อเสียแน่ๆ" ปอให้ำลัใ
ำพูอปอเป็นแรผลัันให้แพรมุ่มั่นในารเรียนและฝึฝนทัษะารออแบบอเธอ นระทั่เธอไ้รับราวัลาารประวออแบบอมหาวิทยาลัยหลายรั้
แพรยิ้มับวามทรำนั้น เธอหยิบโทรศัพท์ึ้นมา ู้อวามเ่าๆ ทีุ่ยับปอ เธอนึถึวันที่พวเาเรียนบและ้อแยย้ายันไปทำาน
"แพร ันเื่อว่าเธอะประสบวามสำเร็ในนิวยอร์แน่ๆ" ปอบอเธอในวันรับปริา "แ่อย่าลืมันนะ"
"ันะไม่มีวันลืมเธอหรอปอ" แพรอบ น้ำาลอ "เธอเป็นเพื่อนที่ีที่สุอัน"
หลับารศึษา แพรไ้านที่บริษัทแฟั่นื่อัในนิวยอร์ ในะที่ปอเริ่มทำานที่บริษัทารเิน แม้ะทำานนละที่ แ่ทัู้่็ยัิ่อันสม่ำเสมอ
แพรเริ่ม้นวันใหม่้วยารเรียมัวไปทำาน เธอเลือุที่ออแบบเอ เป็นเรสสีาวัับเสื้อลุมสีแส สะท้อนถึวามมั่นใและสไล์ส่วนัวอเธอ
ที่ออฟฟิศ แพรทำานอย่าะมัเม้น เธอำลัออแบบอลเลั่นใหม่สำหรับฤูใบไม้ร่ว
"แพร มาูนี่หน่อยสิ" หัวหน้าแผนเรียเธอ
"่ะ" แพรเินเ้าไปหา
"ันอยาให้เธอรับผิอบโปรเ์พิเศษนี้" หัวหน้าพูพลายื่นแฟ้มให้แพร "มันเป็นอลเลั่นที่ะนำเสนอในแฟั่นวีที่ะถึนี้"
แพรรู้สึื่นเ้นและท้าทาย "อบุ่ะที่ให้โอาส ันะทำให้ีที่สุ"
เย็นวันนั้น แพรโทรหาปอเพื่อเล่า่าวี
"ปอ เธอะไม่เื่อแน่ๆ ว่าเิอะไรึ้น!" แพรพูอย่าื่นเ้น
"เิอะไรึ้นเหรอแพร?" ปอถาม
"ันไ้รับมอบหมายใหู้แลอลเลั่นสำหรับแฟั่นวี!" แพรอบ
"ว้าว! ยอเยี่ยมมาเลยแพร" ปอแสวามยินี "ันรู้ว่าเธอ้อทำไ้ีแน่ๆ"
"อบในะปอ" แพรอบ "ันื่นเ้นมา แ่็ลัว้วย"
"ไม่้อลัวนะ เธอเ่อยู่แล้ว" ปอให้ำลัใ "เธออยาให้ัน่วยอะไรไหม?"
"่วยเป็นำลัใให้ัน็พอแล้วล่ะ" แพรอบพร้อมรอยยิ้ม
หลัาวาสาย แพรนั่ลที่โ๊ะทำานและเริ่มร่าแบบสำหรับอลเลั่นใหม่ เธอทำานนึ วามทุ่มเทและวามหลใหลในานออแบบทำให้เธอลืมเวลาไปั่วะ
วัน่อมา ะที่แพรำลัทำานในออฟฟิศ เสียโทรศัพท์็ัึ้น เป็นสายาแม่
"สวัสี่ะแม่" แพรรับสาย
"แพร ลูสบายีไหม๊ะ?" เสียอุหิรันาวีัมาามสาย
"สบายี่ะแม่" แพรอบ "แพรำลัยุ่ๆ ับานใหม่อยู่เลย"
"านอะไรเหรอ๊ะ?" แม่ถามอย่าสนใ
แพรเล่าเรื่อโปรเ์ใหม่ให้แม่ฟั เธอรู้สึถึวามภูมิใในน้ำเสียอแม่
"เ่มา้ะลู" ุหิรันาวีม "แม่ภูมิใในัวลูนะ"
แพรยิ้ม รู้สึอบอุ่นใที่ไ้รับำลัใาแม่
หลัเลิาน แพรนัเอปอที่ร้านอาหารไทยเล็ๆ แห่หนึ่ ทัู้่สั่อาหารและเริ่มุยันอย่าสนุสนาน
"เล่าให้ันฟัหน่อยสิว่าอลเลั่นใหม่อเธอเป็นยัไ" ปอถามพลาัแเียวหวานเ้าปา
แพรเริ่มเล่าแนวิออลเลั่นใหม่ให้ปอฟั วาอเธอเป็นประาย้วยวามระือรือร้น
"ฟัูน่าสนใมาเลย" ปอแสวามิเห็น "ันมั่นใว่ามันะ้อเป็นที่ฮือฮาในแฟั่นวีแน่ๆ"
แพรยิ้มว้า "อบในะปอ ที่อยเป็นำลัใให้ันเสมอมา"
"นั่นเป็นหน้าที่อเพื่อนที่ีนี่นา" ปออบพร้อมรอยยิ้ม
ทัูุ้่ยัน่อนึ แลเปลี่ยนเรื่อราวในีวิและารทำาน แพรรู้สึโีที่มีเพื่อนอย่าปออยอยู่เีย้าเสมอมา
เมื่อลับถึอพาร์เมน์ แพรนั่ลที่โ๊ะทำาน เธอเริ่มร่าแบบเสื้อผ้าใหม่ๆ โยไ้แรบันาลใาารพูุยับปอ
่อนเ้านอน แพรมอภาพถ่ายอเธอับปออีรั้ เธอยิ้มน้อยๆ ้วยวามอบอุ่นใ รู้ว่าไม่ว่าะเิอะไรึ้น เธอ็มีเพื่อนที่ีอยสนับสนุนเสมอ
แพรหลับาล พร้อมที่ะเผิับวามท้าทายใหม่ๆ ในวันพรุ่นี้ ้วยวามมุ่มั่นที่ะสร้าื่อเสียในวารแฟั่น และวามฝันที่ะมีแบรน์เสื้อผ้าเป็นอัวเอสัวัน
[บอนที่ 4]
ความคิดเห็น