ฟิ ค โ อ เ ม ก้ า ช า น แบ ค

ลำดับตอนที่ #1 : โ อ เม ก้ า อิ น โ ท ร

© themy butter

CHAP INTRO

ความรักขึ้นอยู่กับคนสองคน คุณคิดแบบนั้นกันรึเปล่า?

"โอ๊ย สามคนก็ได้หรอก" แบคฮยอนพูดขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นข้อความโฆษณาดังกล่าวเด้งขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์

"อะไรของมึงวะ" ผมที่กำลังหยิบซองราเมงบนตู้กับข้าว หันไปถามคนตัวเล็กเมื่อได้ยินอีกคนตะโกนขึ้นด้วยความสงสัย

"เชี่ยยอลมึงคิดยังไงกับประโยคที่ว่า ความรักขึ้นอยู่กับคนสองคน" คนตัวเล็กหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงนิ่งๆและจริงจัง

"กะ กูหรอ? เอ่อ ก็คงจะคิดว่าจริงแหละมั้งมึง ฮ่าๆ" ผมตอบแบบผ่านๆปาก เพราะไม่อยากคิดอะไรกับคำถามของคนตัวเล็กที่ถามออกมา

นี่เรื่องแค่นี้? -_-; ก็คิดว่าอะไร 

"หรอวะ กูว่าแม่งไร้สาระนะมึง มึงคิดดูวันก่อนกูไปซื้อขนมถ้วยฟูที่ตลาด ป้าขายขนมน่ะ แกมีสามีแล้วนะเว้ย มีลูกแล้วด้วย"

"..."

"เออ แล้วมึงเห็นลุงขายหมูตรงข้ามร้านป้าแกปะ นั้นแหละสามีแก"

"..."

"แล้วก็จะมีลุงส่งผักอะ เฮ้ยย มึงนั้นก็สามีแกอีกคนเว้ย"

"..."

"วันก่อนกูยังเห็นลุงสองคนนี้แม่งกินเหล้าด้วยกันตอนดึกๆ น่ารักดีนะมึง ไม่เห็นพวกแกทะเลาะกันเลย"

"..."

"เห็นปะ ไม่เห็นจำเป็นเลยความรักขึ้นอยู่กับคนสองคนน่ะ เพ้อเจ้อ" คนตัวเล็กสาธยายมายาวเหยียด ถามว่าผมฟังมั้ย ก็ถ้าไม่ฟังก็โดนด่าสิครับ 

"เอ่อ... มันก็คิดต่างกัน" ผมพยายามพูดบ่ายเบี่ยงเพราะไม่อยากจะเถียง ถ้าเถียงอะ ยาว 

"แต่กูว่ามันน่ารักนะมึง" '^'

"อะ แล้วแต่มึงจะคิดเลยปลวก" ผมพูดปัดๆก่อนจะเดินไปในครัวว่าจะทำราเมงกิน(ต่อ) หิวมากครับ

"เดี๋ยวๆ อิโยดา มึงว่าใครปลวก นี่มึงสรรหาคำมาด่ากูจังเลยนะวันๆเนี่ย วันก่อนเรียกกู หมาแดด ตุ๊ด เห็ดสด ดวกน้อย วันนี้มึงเรียกกูปลวกหรอ กูทำอะไรมึงไม่ได้เฉยๆนะ เชี่ยยอล"

"สัส มึงหุบปากไว้ครางให้กูฟังเถอะแบค เล่นคอมต่อไปมึงกูจะกินราเมง"

"มึงแม่ง!"