ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อัศจรรย์วันที่ 14

    ลำดับตอนที่ #2 : ข้องใจ

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 49


    >> " น้องเลิฟฟฟฟฟ สุดที่ร้ากก Happy Birthday นะจ๊า "  ร่างสูงเพรียวของนางแบบสาวสุดเซ็กซี่กระโดดมาหอมแก้วน้องชายที่เธอบอกว่า สุดที่รัก พร้อมของขวัญกล่องจตุรัสขนาดไม่ใหญ่

    >> " ขอบคุณครับ พี่หลิว วันนี้ก็สวยนะครับ " เค้ากอดพี่สาวตอบ

    >> " น้องพี่เต็มยี่สิบซะที พี่ละปลื้มมมมมมมมมม "

    >> " พี่หลิวเหนื่อยมั้ยครับไปเดินแบบ ลงไปทานข้าวดีกว่า วันนี้ไดเอทรึป่าว"

    >> " ไดเอทเสร่ะ แต่ก็กินคิดถึงกับข้าวป้าวันดี เลิฟไม่เป็นไรนะ ถึงป๊ากับม้าไปราตรีการกุศลไรนั่น แต่พี่ก็อยู่กับเรานะ " กรรณิการ์ปลอบน้องแล้วพอเดินลงไปข้างล่าง

    >> ปัง กันดิศปิดประตูแล้วเดินลงมาตามข้างล่าง ไม่สนใจยัยกามเทพแล้ว

    >> " พี่นายนิสัยดีกว่าที่คิดว่ะ แต่เธอจะไม่ได้แต่งงานกับคู่หมั้นคนนี้แน่ " ฟาร์พึมพัมอยู่คนเดียว

    >> " พี่เจอพี่ทศมั่งยังคับ " เค้าถามพี่สาวขณะกินข้าว

    >> " อืมมมม พี่ไม่เจอคุณทศตั้งแต่ก่อนไปมิลานแล้วแหละ " เธอยักไหล่อย่างไม่แคร์

    >> " เอ่อ .. ถ้าพี่ไม่อยากแต่ง เอาผมเป็นแนวร่วมมั้ยครับ ผมจะช่วยปฏิวัติคุณแม่ " 

    >> " แต่งก็แต่ง พี่ว่าเค้าก็ดีนะ เทคแคร์ เอาใจ พูดน้อย แต่ว่าพี่รู้สึกขาดอะไรไปจากตัวเค้าอะ " แล้วเธอก็เปลี่ยนเรื่อง

    >> "  เป่าเค้กกันดีกว่านะ " ว่าแล้วกรรณิการ์ก็เรียกคนในบ้านทั้งหมดมาร่วมร้องเพลงให้น้องชาย

    >>  " ป้าวันดีขา เจี๊ยบ กั๋ย ใครอยู่มั่ง มาร้องเพลงวันเกิดกานนนนนน "  
                                               
                                                 H a p p y   B i r t h d a y   t o o   y o u u u u u u u

    >> " เอ๊ะ " เค้าได้ยินเสียงร้องเพลงข้างหูเสียงนอกเหนือจากเสียงของคนในบ้านเหมือนเสียงยัยกามเทพ

    >> " .. " เค้าหันไปมองต้นเสียงเจอยัยกามเทพยืนอยู่จิงๆ ยังอยู่ในชุดเดิม แถมยืมเท้าไม่ติดพื้นซะอีก กันดิศมองหน้าคนในบ้านไม่มีใครรับรู้การมีตัวตนของเธอ

    >> พอเป่าเค้กเสร็จ เค้าก็ตัดแบ่งให้คนในบ้านทั้งหมด เค้าเป็นคนที่ไม่ถือตัวกับคนทำงานบ้านให้ ไม่เคยเรียกจิกหัว แต่คุณแม่ค่อนข้างถือตัวเพราะถือว่าเป็นคุณหญิง
     หลังจากเค้กหมดเค้าก็เดินขึ้นบ้าน
     
    >> " ทำไมชั้นเห็นเธอคนเดียว "  เค้าเห็นเธอนอนเกลือกกลิ้งบนที่นอนของเค้าอยู่เลยถาม

    >> " ขอชั้นนอนเตียงนายนะ " เธอไม่สนใจคำถาม ยังกลิ้งต่ออย่างไม่สนใจ

    >> " แล้วชั้นจะนอนไหนอะ แล้วที่นอนชั้นจะให้เธอมาแย่งได้ไง แล้วไหนว่าเป็นกามเทพเค้านอนกันด้วยหรอ " 

    >> " แน่นอน เพราะชั้นพอใจจะทำ กามเทพไม่กินไม่นอนก็อยู่ได้ แต่ชั้นจะทำ เพราะว่าชั้นพอใจจะทำ จะนอนก็เรื่องของชั้น ของกินบนโลกชั้นก้อชอบนะชอบมากด้วย "

    >> " เธอเคยตายมั้ย หรือว่าเป็นกามเทพตั้งแต่เกิด เอ่อ ชั้นหมายความว่าเธอเคยเป็นมนุษย์มั้ยถ้าเคยเธอต้องอ้วนแน่เลยทั้งกินทั้งนอน "

    >> " เคย ชั้นเคยเป็นคนอยากรู้เรื่องของชั้นมั้ยล่ะ " กามเทพเล่าเรื่องนี้ได้เพราะไม่ใช่ความลับสวรรค์

    >> " ตอนชั้นมีชีวิตอยู่อะ จนถึงสามเดือนที่แล้ว ชั้นโดนรถชนตาย " เธอเล่าพร้อมทำหน้ารำลึกถึงเรื่องที่ผ่านมา

    >> " ตอนชั้นตายนะ ชั้นเสียดายชีวิตมากเลย เพราะว่าชั้นพึ่งเข้าเรียนมหาลัยเอง งานก็ยังไม่ได้ทำ หาแฟนยังไม่ได้เล้ยยยย แถมพ่อแม่ชั้นก้อรักชั้นเอาใจชั้นมาก สมบัติพ่อแม่ยังไม่ได้ใช้เลย ต้องยกให้น้อง " เธอเริ่มทำหน้าเศร้า


    >> " เธอเสียดายชีวิตมั้ยตอนนี้ "

    >> " ตอนนี้ไม่แล้ว เพราะว่าชั้นมีโอกาสมาบนโลกอีกครั้ง มีโอกาสมาดูคนที่ชั้นรักทุกคน อาจช่วยเหลือได้ บางกรณี ถ้าไม่เกินขอบเขต "

    >> " แล้วไง เล่าต่อสิ ชั้นอยากฟัง ตายแล้วไปไหน เธอทำไงต่อ "

    >> " ตายแล้วไปไหน เป็นความลับสวรรค์ แต่ชั้นบอกได้ว่าชั้นตายตอนอายุไม่มาก กรรมไม่เยอะ ไม่เคยมีแฟนเลยได้เป็นกามเทพ แล้วตอนมีชีวิตชั้นเป็นศิราณีให้เพื่อนๆด้วย แต่ก็ต้องมีการคัดเลือกนะ ถ้าพ้นห้าเดือนโลกมนุษย์แล้วทำหน้าที่ได้ดีชั้นก็ได้เป็นกามเทพเต็มตัว "  พอพูดจบก็มีเสียงดังติ๊ดๆๆดังมาจากนาฬิรูปโดราเอม่อนที่ไม่เข้ากับชุดหรูของเธอดังขึ้น
    >> " อ้า ชั้นต้องไปทำงานแล้ว เดี๋ยวชั้นจะกลับมาหานายนะ จำไว้เลยต่อไปนี้ชั้นจะสิงสู่ไปกับนายทุกที่ " ว่าแล้วเธอก็หยิบตลับเล็กๆออกมาเหมือนเล่นกล
    >> " ถ้านายจะเรียกชั้นเรียกผ่านลูกแก้วนั้น " พอเปิดตลับออกมามีลูกแก้วสีม่วงแวววับรอบๆมีแสงสีฟ้าอ่อนลอยออกมาช้าๆ จนหยุดที่ตำแหน่งห่างจากตลับ 2 นิ้ว
    >> " ไปนะ แล้วเจอกัน " ว่าแล้วก็หายไปพร้อมหมอกสีม่วง
    >> " เฮ้ยเดี๋ยวเด่ะ อ้าววว " เฮ้อออ แล้วเมื่อไหร่เธอจะเลิกตามชั้น เค้าคิดในใจ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×