ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อัศจรรย์วันที่ 14

    ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 49


    วันที่ 14 02 2xxx เวลา 19.00 น.

    >> " เฮ้ยยยยยยยยย " เสียงเด็กหนุ่มวัยไม่น่าเกิน 20 ปีเริ่มจะเป็นชายหนุ่มแล้ว แหกปากดังโหวกแหวกด้วยเสียง 800 หลอด แถมเจ้าตัวยังทรุดลงไปนั่งกับพื้น

    >> " ธะ เธอ เธอลอยลงมาจากฟ้า " เสียงก็ยังดังเกินความจำเป็นอีกนั่นแหละ

    >> " ผีหรอ?? เธอเป็นผีรึป่าวเนี่ย?? " บริเวณนั้นเงียบเชียบไม่มีใครซักคน จนเธอที่โดนเรียกหันหน้ากลับมามองด้วยสายตางุนงง

    >> " ไม่ใช่ !!! หุบปากซะ " เธอตอบกลับ แถมระยะห่างจากเค้าและเธอก็ร่นเข้ามาเรื่อยๆ 5 เมตร 4 3 2 1 1/2 แถมดูยังไงๆก็ลอยวืดเข้ามาชัดๆ

    >> " ถ้ายังโหวกแหวกอีกละก็นายตายแน่ " เธอทำท่าวางอำนาจพร้อมเท้าเอว

    >> " นายมองเห็นชั้นหรอ นายพูดกับชั้นใช่มะ "สีหน้าของเธอยังงงนิดๆ

    >> "เห็นดิ ก็ไม่ได้ตาบอดซะหน่อย แถมเธอยังเท้าเอวถามฉอดๆแบบนี้จะไม่ได้ยินได้ไง " เค้าตอบกลับหลังจากตั้งสติได้และลดระดับเสียงลง

    >> " เธอไปลอยบนนั้นได้ไงอะ?? แล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้เนี่ย?? " เจ้าหนูจำไมในตัวเค้าเริ่มทำงาน

    >> " ชั้นรู้อะนะว่านายคงแปลกใจ แล้ววิจารณ์การแต่งตัวของชั้นทำไมไม่ทราบ " เธอเริ่มชักสีหน้าไม่พอใจซะแล้ววว

    >> " ชุดซะชมพูพริ้วยังกะลิเก แถมมีวงแหวนลอยอยู่อีก " ชุดเหมือนงานราตรีสโมสรตังหากแถมวงแหวนมันคือรูปหัวใจเล็กๆสีทองที่ร้อยเรียงกันลอยเหนือศรีษะคล้ายมงกุฎ

    >> " พาชั้นไปบ้านนาย " คำสั่งนะ คำสั่ง

    >> " เธอจะเข้าไปทำร้ายคนในบ้านชั้นใช่มะ หรือว่าเป็นโจร คิดจะเข้ามาตีสนิทแล้วเข้าไปดูลาดเลาบ้านชั้นกันแน่ " รอบคอบๆ

    >> " พาชั้นไปแล้วนายอยากรู้อะไรชั้นจะบอก คุยตรงนี้ไม่เหมาะ ถ้าใครผ่านมานายจะโดนหาว่าเป็นคนบ้า ชัว " ไม่มีคนเคยเห็นเธอมาก่อนนี่น่า

    >> " จะเอาอะไรมารับรองความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของชั้นแล้วก็คนในบ้าน ฮะ " หาหลักประกันอีกและ

    >> " มนุษย์หนอ บทจะเชื่อก็เชื่องมงาย พอไม่เชื่อก็เถียงซะหัวชนกำแพง " เธอพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับมือเค้า

    >> ".." มือที่เอื้อมมาจับเค้าเย็นเฉียบเกินกว่าจะเป็นมือของมนุษย์ที่มีชีวิต แถมรอบๆตัวยังมีแสงคล้ายๆ ออร่าเรืองออกมาอีก

    >> " ว่าไง ชั้นจับตัวนายได้จิงๆด้วย อย่างที่คิดเลย " ท่าท่างดีใจนะ คุณผู้ต้องสงสัยว่าเป็นผี

    >> " ไปก็ไป '' เค้าเดินนำหน้าเธอไป
    หน้าประตูรั้วอัลลอยด์ หลังประตูนี้มีบ้านขนาดใหญ่ แถมสนามพร้อมเนื้อที่ 10  ไร่

    >>  " คุณเลิฟ สุขสันต์วันเกิดค่ะ " เสียงแม่บ้านวัยกลางคนทักจากโต๊ะอาหาร

    >>  " ทานข้าวรึยังคะ คุณหลิวกลับมาแล้วเดี๋ยวทานพร้อมกันเลย ป้ามีเค้กด้วย " ป้าวันดีที่เลี้ยงเค้ามาแทนแม่ถามเสียงใจดี

    >>  " ป๊ากับม้าล่ะครับ "

    >>  " เอ่อ ไปงานราตรีสีชมพูค่ะ เดี๋ยวก็คงกลับวันนี้วันเกิดคุณเลิฟนี่คะ " เสียงป้าปลอบตามหลัง แต่คุณเลิฟของป้าหันหลังเดินขึ้นบันไดไปแล้ว

    >>  " เล่าได้ยัง ทำไมป้าไม่เห็นเธอทั้งๆที่เธอเดินตามหลังชั้นมาตลอด " เจ้าหนูจำไมเริ่มทำงาน

    >>  " ชั้นไม่ใช่ผี ไม่ใช่โจร ไม่ใช่เจ้าที่เจ้าทาง เออ แล้วก็ไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวด้วย " เธอเริ่มเชิดหน้า

    >>  " ชั้นเป็นกามเทพฝึกหัด " เธอตอบพลางยักคิ้วให้

    >>  " กามเทพ?? ตลกตาย โลกนี้มีกามเทพที่ไหน ถ้ายมทูตชั้นจะเชื่อ หน้าเธอเข้ากว่า " หน้าเธอไม่เข้า
    อิมเมจจนเค้าต้องคิด

    >>  " นายกันดิศ อายุ 20 ปีเกิด 14 กุมภา  เรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาลัย.... สอบได้ทอป 5 ตอนสอบเข้า งานอดิเรกปั้นหน้าหล่อม่อสาวแต่ไม่เคยเชื่อในรักแท้ มีพี่สาวสุดสวยหนึ่งคนเป็นนางแบบเพิ่งกลับมาจากมิลานและกำลังจะแต่งงาน คุณพ่อเป็นประธานบริษัทนำเข้าสินค้าแบรนด์เนมหลายยี่ห้อ และกำลังจะรับช่วงต่อบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์จากคุณปู่ของนาย คุณแม่เป็นคุณหญิงตราตั้ง ที่ตั้งหน้าตั้งตาทำประโยชน์เพื่อสังคมจนลืมลูกตัวเอง แถมเป็นลูกสาวของ..." เธอร่ายยาวจากข้อมูลในสมุดเล่มขนาดการ์ตูนสีชมพูแปร๊ดขนาดไม่หนานัก ที่อยู่ในมือ

    >>  " เว้ยๆๆ เธอจะร่ายไปถึงต้นตระกูลชั้นแล้วนะ เป็นสโตรกเกอร์ปะเนี่ย "

    >>  " อ้าวหรอ ยังมีต่อนะ " เธอยิ้มกวนๆทะเล้น

    >>  " เธอชื่ออะไร "เออ ถามซะทีเห็นเรียกเธอๆๆๆมาตั้งนานแล้ว

    >> " ฟาร์ "

    >> " เธอคงรู้จักชื่อชั้นแล้วมั้ง "

    >> " รู้ คุณเลิฟฟฟฟ ช่ายป่าว " ล้อเลียนซะอีก

    >> " ห้ามบอกใครเด็ดขาดเรื่องของชั้น ไม่ว่าจะ เจอชั้น คุยกับชั้น ชั้นอยู่กับนาย อะไรก็เหอะ เข้าใจแมะ ไม่งั้นชั้นจะฆ่านายกับมือ " ไม่ได้ขู่นะ แต่ไม่ทำจริงๆหรอก

    >> " ชั้นรู้แล้ว ทำไมนายมองเห็นชั้นคนเดียว " 

    ก๊อกๆ ๆๆ ๆๆๆๆ จังหวะเคาะแบบนี้ไม่ใช่ใคร พี่สาวเค้าแน่นอน เค้าเลยเดินไปเปิดประตู
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×