รัก จุด จุด จุด

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อฝันแต่เจอรัก

  ผมเป็นหนึ่งคนที่ใช้ชีวิตโดยไม่รู้จุดหมายตัวเอง ตั้งแต่ยังเด็กผมอยู่นครอบครัวที่ผู้ใหญ่ต้องการให้ลูกหลานฉลาด  อ่อ ลืมไป ผมชื่อว่า เต้ ผมเป็นเด็กที่ไม่โง่นะ แต่ก็ไม่ฉลาดด้วย จัดอยู่ในประเภทกึ่งกลาง ผมได้เรียนมาตนถึงระดับ ปวช เกิดเบื่อการเรียนขึ้นมาซะงั้น  เลยคิดออกจากโรงเรียน  ก็คิดว่าประสบการณ์อาจจะช่วยอารายเราได้มากก่า การเรียน แต่ก็เป็นการที่คิดผิดถนัด  การที่ผมออกจากโรงเรียนทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป ครอบครัว ต่างว่ากล่าวผม ซึ่งมันสมองระดับผมคิดได้แค่ว่า จะด่าเราทำไมเราไม่ได้ฆ่าคนตายซะหน่อย (แต่จริงๆแล้วมาคิดตอนนี้ เราไม่ได้ฆ่าใครตาย แต่เราฆ่าตัวเอง) ผมมีความฝันที่จะได้เป็นนักเขียนการ์ตูน หรือช่างศิลป์ เอาเป็นว่าอยู่ในแขนงนี้  การที่เราจะมีความฝันเป็นของตัวเองใช่ว่าเรามีฝีมืออย่างเดียวไม่ได้ มันต้องมีพร้อม  ความรู้  ผมจึงตัดสินใจไปเรียน กศน. จริงๆแล้วผมหยุดการเรียนไป ตั้ง 3ปีแล้ว ทำให้รู้สึก ประหม่าเหมือนกัน   ก็ไอการเรียนนี้แหล่ะทำให้ผมได้เจอใครบางคนที่คิดว่าใช่แต่ความรู้สึกของเขามันก็คลุมเครืออยู่
     
       ว่ากันวันแรกที่ไปเรียนเลยผมรู้สึกว่าตัวเองอยู่คนเดียว ก็แหงหล่ะเล่นไปสมัครคนเดียวเพื่อนที่ชวนไปมันก็บอกว่าเรียนไม่ได้ตังค์ไม่พอ (สาดนิที่เล่นเกมเลี้ยงกุจาง) จึงกลายเป็นวันแมนโชว์ ซะงั้น ผมรู้สึกง่วงมาก ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ และตื่นก็ตี5  การไม่ได้เรียนมา 3ปี ทำให้ผมรู้สึกอยากมาเรียนมากขึ้น ผมพยายามจะทำความรู้จักกะคนอื่นซึ่งพอรู้จักเขาก็อยู่คนละส่วนกะที่ผมเรียนทำให้ยังไม่มีเพื่อนเป็นตัวเป็นตน  ผม  ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าไอ กศน เนี่ย จะมีรับน้องด้วย การรับน้องของเขามันช่างรู้สึก เรากลับไปเป็นเด็ก ประถม ซักมากก่า  ไม่มีความโหดใดๆทั้งสิ้น มีแต่ให้เต้นท่าแปลกๆ คงทำเพื่อให้นักเรียนมีความสนิทกันมากขึ้น แต่ดูแต่หล่ะคน จะไม่ค่อยอยากทำ บางรายแอบหยี๋ใส่กันด้วย พับผ่าจิ ผมก็ได้แต่ทำตัวลอยไปตามนำเรื่อยๆ   แต่ที่สุดหยิดที่สุดก็มีแต่ด่านทาลิบสติกด้วยกัน ที่ผมสุดหยิดไม่ได้เพราะกลัวลิปสติกเลอะหรอกนะ แต่เป็นการทาลิปสติกร่วมกันจิครับ

วันรุ่น1--เฮ้ยทางลิปสติกเฟ้ย เอาว่ะก็ได้จูบน้องจูนทางอ้อมหล่ะทีนี้(น้องจูนที่เหล่าจิ๊กโก๋หมายปองกันอยู่)

วัยรุ่น2-3--(กระดี๊กระด๊าออกนอกหน้า)เอาเว้ยวันนี้ได้เฉีย

แต่จากน้องจูนลิปสติกก็ต้องผ่านปากผู้ชายแปลกหน้าอีก 10กว่าคน กว่าจะถึงตัวพวกมันท่าทางกระดี๊กระด๊าตอนแรกหายไปอย่างปลิดทิ้ง และที่น่าเศร้ากว่านั้นผมเป็นคนที่ต้องทาลิปสติกต่อจากพวกมานอีก โอ้ว ซาหวานทำไมแกล้งกันอย่างนี้...T_T
   เสร็จแล้วเราก็ต่างเข้าห้องเรียนทำเอาผมนั่งเงียบเลยคนเดียว ไม่มีเพื่อน คนรู้จักก็ไม่มี  เลยนั่งดูอารายในห้องไปเรื่อย ซักพักมีคนมาสะกิด หันหน้าไปตกใจหมดเลย หน้าเข้าเล่นเข้ามากระชั้นชิดมาก

 สตรีปริศนา--"นายๆ(สะกิด 3ที)"
 ผม--"ครับ(ตกใจหน้าเล่นเข้ามาใกล้เชียว เกิบจะจูบแล้วนะเฟ้ย เจ๊)"
 สตรีปริศนา--"นายรู้ป่าวว่าใบประกาศนี้เอาที่ไหน (ชี้มาที่ใบตารางเรียนที่ผมถืออยู่)"
 ผม--"เอ่อ ก็ตรงนั้นไง(กะจะเล่นมุกเหมือนกันกัวเข้าเตลิดเลยชี้ไปที่โต๊ะ)"
 
 เขาก็เดินไปเอาผมก็ไม่ได้สนใจอารายมาก ซัก พักนึงเดินกลับมาทำท่ายึกยัก แล้วก็นั่งลงข้างผม ทำให้ผมรู้สึกกดดันมากก่าเดิมอีกหล่ะทีนี้เลยชิ่งถามก่อนเลยเพื่อไม่ให้บรรยากาศมาคุ
 
 ผม--"เทอ ชื่อไรหรอ เราเต้ นะ(ต้องแนะนำชื่อตัวเองก่อนเผื่อเขาไม่ถามเรา)"
 สตรีปริศนา--"ชื่อ เพชร(จ้องหน้าผมแล้วเงียบ ซักพักก็หันกลับไป)"
 ผม--"(คิดอยู่ว่าเพชร มานชื่อเหมือนผู้ชายเลยอ่า จะถามไรต่อดีนะ)มาคนเดวหยอ"
 เพชร--"มากะพี่สาวแต่เข้ามาส่งแล้วกลับไปแล้ว(แล้วเขาก็หันกลับไปพร้อม ท่าทียึกยัก เล่นทำเอาผมไม่รู้จะถามไรต่อดี)"

   เป็นอย่างนี้ 2-3 นาทีทำให้ผมรู้สึกไม่ได้และต้องทำอารายซักอย่างไม่ชวนเพชรคุยต่อผมไม่มีทางได้เพื่อนแน่แต่กลัว เพชรจะคิดว่า" ไอนี่ เมิงจะมาขโมยข้อมูลลับอารายของกุนักหนาฟ่ะ"  หรือป่าว ทำเล่นซะบรรยากาศมาคุไปเลย ผมรู้สึกเกร็งมากจึงแอบมองเพื่อนสาวคนแรก เพชรสวยแฮะ ถึงท่าทางจะเหมือนทอมบอยก็เถอะ  ในใจก็คิดว่าอยากรู้จักกับเทอมากเลย