คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พิธีสืบทอดอลวน คัดเลือกผู้พิทักษ์อลเวง(part2)
ผมเรียกชื่อเธอออกมาเบาๆ พลางจ้องไปที่ร่างบางผมสีทองที่ยืนอยู่กลางงาน หันหลังให้ผม
“ซึสึยะ! อย่ามอง!!”
เคียวสึกรีดร้องเสียงดังแล้วกระชากแขนผมอย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไร.. เคียวสึ ฉ.. ฉันไม่เป็นไร”
ผมตอบเบาๆ
“ไม่เป็นไรตายเลยสิ หน้านายซีดเผือกอย่างกะกระดาษเช็ดก้นแล้วนะ”
เคียวสึตอบอย่างรำคาญแล้วเขย่าแขนผมไปๆมาๆ
“ฉันบอกว่าฉันไม่เป็นไรเคียวสึ...”
ผมตอบ
“งั้นก็หยุดมองซะสิ!”
เคียวสึเริ่มขึ้นเสียง แล้วเขย่าแขนผมแรงขึ้น
“บอกว่าฉันไม่เป็นไร!!!!!!!!!!!”
ผมตะโกนเสียงดังเนื่องจากความรำคาญ
เคียวสึจ้องผมด้วยอาการช็อค แล้วก็ปล่อยแขนผม
“ค.. คือว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ..”
ผมรีบแก้ตัวเมื่ออารมณ์ผมเย็นลง แต่เคียวสึก็ยังยืนอย่างสั่นเทาแล้วหันมามองผมด้วยแววตาสั่นๆราวกับจะร้องไห้
“ฉันไม่เป็นไร”
เปรี๊ยะ
ผมรู้สึกจี๊ดเหมือนกับเส้นเลือดสมองขาด .. นี่สินะ ความรู้สึกเวลาที่โดนโกหกใส่แบบที่ดูออกง่ายเกินไป..
“ค.. เคียวสึ”
“ฉันไปหาเนโกะนะ...”
เธอตอบแล้วรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เอาเข้าแล้วสิไอ้ซึสึยะ...
ผมคิดกับตัวเอง
เอาเป็นว่า... ถ้าทำได้ก็พยายามอย่าคุยกับอลิซละกัน
พยายามนะ...
“ในนามวองวองโกเล่รุ่นที่สิบ.. ฉันขอแต่งตั้งให้ ซาวาดะ ซึสึยะ เป็นวองโกเล่รุ่นที่สิบเอ็ด..”
เสียงของพ่อดังกังวานไปทั่วห้องโถง
“.. ได้โปรด ดูแลวองโกเล่ ให้ดีด้วยนะ”
พ่อเอ่ยแล้วยื่นกล่องมาให้ผม กล่องแหวนวองโกเล่
“อ่า..”
ผมเปิดปาก เนื่องจากมันเป็นเวลาที่ผมควรจะพูดได้แล้ว
“ขอขอบคุณทุกๆคนที่มาที่พิธีด้วยนะครับ”
ผมเอ่ย
“หลังจากนี้พิธีคัดเลือกผู้พิทักษ์จะเริ่มขึ้น ผู้ใดสนใจก็ กรุณาไปที่ปราสาทวองโกเล่ 1ชั่วโมงหลังจากนี้ด้วยนะครับ”
ผมกล่าว
-1ชั่วโมงต่อมา-
หน้าเดิมๆอีกแล้ว
ผมคิดแล้วกวาดสายตามองไปฝูงชนที่กำลังกัดกันทั้งหลายแล้วถอนหายใจ
“เอาล่ะครับ!”
ผมประกาศเสียงดัง ทำให้ทุกคนโยนความสนใจมาให้ผมทั้งหมด
“ขอขอบคุณผู้ปกครองทุกท่านที่มาส่งลูกหลานด้วยครับ ทางเราต้องขอให้พวกท่านกลับบ้านไปก่อนนะครับ เพราะทางเราไม่อยากให้ใครต้องมาเสียใจ เพราะอาจจะมีการนองเลือดกันเล็กน้อยครับ J”
ผมพยายามพูดในเสียงที่ดูสุภาพมากที่สุดแล้ว แต่พวกเหล่าคนแก่(?) ทั้งหลายก็ยังทำหน้าวิตกอยู่ดี
“ม... หมายความว่ายังไงนะ?? นองเลือด? นองเลือดเหรอ??”
เสียงน้าฮาสึกะ(ที่ดูเหมือนจะเสียสติไปแล้ว)ดังขึ้น
“ค.. คือ ระหว่างการคัดเลือกอาจจะบาดเจ็บกันเล็กน้อย...”
ผมตอบแต่ก็ดันโดนแทรกเสียก่อน
“บาดเจ็บ???? แบบทดสอบมันเป็นยังไง?? อันตรายมากเหรอ?”
น้าสึสึนะแทรกเสียงหลง
“เราไม่สามารถให้คำตอบได้ครับ เนื่องจากเราต้องการทดสอบแบบให้เต็มที่..”
ผมจะอธิบายแต่ก็โดนแทรกอีกที
“บาดเจ็บ? อาจจะถึงตายมั้ย??”
น้านัตสึมิแทรกขึ้นมาอีกคน
พวกแม่ๆ - -
ผมคิดอย่างรำคาญ
ทำไมบุคคลเหล่านี้ถึงต้องห่วงลูกตัวเองนักนะ นี่คัดเลือกผู้พิทักษ์มาเฟียนะไม่ใช่คัดเลือกนางแบบ = =
วัยรุ่นเซ็ง!
ผมเหล่ไปทางอีกด้านหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาที่ลูกตัวเองจะบาดเจ็บ
(น้า)มารินบลูที่กำลังลับดาบให้ซายุนะ น้าซายะที่กำลังร้องเพลงอย่างมีความสุข(ทั้งๆที่ลูกตัวเองอาจจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้แท้ๆ) น้ายานาเสะที่กำลังสั่งสอนลูกเรื่องการใช้อาวุธ.. กับแม่... แม่ของผม แม่ที่กำลังใส่ชุดสูธสีขาวของฟีโอเล่ เดล โคโทเน่...
แม่กำลังยิ้มให้ผม...
หรือว่าผมกำลังคิดไปเอง?..
ผมส่ายหัว
ให้ตายสิ ซึสึยะ
“ถ้าทุกท่านไม่พอใจกรุณานำลูกหลานกลับบ้านด้วยละกันครับ J”
ผมเอ่ย
เงียบ-----------------
“ถ้างั้นก็กรุณาไปได้เลยครับ”
ทุกคนยอมแต่โดยดีแล้วเดินกลับไปที่พหะนะที่ตัวเองนำมา แต่ก็มีบางครอบครัวที่แอบสบถชื่อผมออกมาเบาๆ
“เอาล่ะครับ ก่อนอื่นก็ต้องถามก่อนเลยว่าทุกคนถนัดและไม่ถนัดขับพาหนะแบบไหนกันบ้าง”
ผมหันไปพูดกับเหล่าผู้กล้า(??)ทั้งหลาย
“คือ.. หนูขับมอตอร์ไซค์เป็น แต่ไม่ถนัดขับเฮลิคอปเตอร์น่ะค่ะ”
สึกิยกมือแล้วตอบ
“ฉันถนัดทุกอย่าง ยกเว้นรถที่ไม่มีล้อล่ะนะ”
เนโกะพูดแกมหัวเราะ ผมแอบแสยะยิ้มอย่างอำมหิตในใจ
“เอ่อ... เอาเป็นว่าเราจะจับคู่แต่ละคนกันนะครับ แล้วเรื่องถนัด/ไม่ถนัด เอาไว้ทีหลัง”
ผมแทรก แล้วหยิบกระดาษสีขาวขึ้นมาจากบนโต๊ะ
“จับคู่กันตามนี้เลยนะครับ
สึกิ – ซายุนะ - รถสิบล้อ
เนโกะ – แดเนี่ยล – จักรยานหนึ่งล้อ
โมโมโกะ – มิซาอิ – เครื่องบิน
เคียวสึ – ชิมาจิคุ – รถธรรมดา
ยูริ – ริว – รถสองล้อ
รินโกะ – ทาดาชิ – จักรยานธรรมดา
เกียวยะ – เรียวสึกิ – อ่างอาบน้ำ
แอนนา – อลิซ – มอตอร์ไซค์ธรรมดา
กติกาก็คือ 7คู่ที่ขี่พหานะนั้นๆเข้าเส้นชัยก่อน ก็จะสามารถไปเข้ารอบต่อไปได้ครับ ส่วนคู่สุดท้ายก็คือถูกเด้งออกครับ เวลาขับพาหนะ จะต้องนั่งในพาหนะทั้งคู่นะครับ ที่เหลือ จะแซง จะชน จะอะไรก็เชิญครับ J ใครมีคำถามมั้ยครับ?”
ผมเปรย
“มีค่ะ! อ่างอาบน้ำนี่มันพาหนะเหรอคะ???”
เกียวยะรีบถาม
“แล้วไอ้จักรยานหนึ่งล้อนี่มันอะไรยะ! ไอ้จักรยานบ้านั่นเต่ายังเร็วกว่าร้อยเท่า”
เนโกะแจมด้วย
“แล้วไอ้รถสองล้อนี่มันมีในโลกด้วยเรอะ!!!”
ยูริร้องตาม
“แล้วเรื่องอะไรยัยเคียวสึถึงได้รถธรรมดาแต่เราได้แต่พาหนะแฟนตาซียะ??”
แอนนาบ่นเสียงดัง
“เรื่องอะไรฉันถึงต้องมาคู่กับอีตานี่ด้วย!”
ยูริแผดร้องแล้วชี้ไปที่ริว
“เอาล่ะครับ เอาล่ะครับ ผมจะตอบทีละคำถามนะครับ อ่างอาบน้ำ.. ถ้าติดล้อก็วิ่งได้ครับ เต่าวิ่งช้ากว่าจักรยานหนึ่งล้อแน่ๆครับ รถสองล้อเป็นรถเข็นที่คนสวนใช้ครับ หวังว่าคงจะนึกภาพออกนะครับ เคียวสึ ที่ได้รถธรรมดา เพราะคุณเธอเอ๋อจนขับอะไรไม่เป็นสักอย่างครับ ส่วนเรื่องคู่....”
ผมหยุดหายใจเล็กน้อย
“ผมเลือกให้กัดกันครับ J”
Writer’s talk
ไรท์กลับมาแล้ววววววว
ความจริงตอนนี้เขียนค้างไว้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วนะเนี่ย
เอ่อ แล้วก็ไรท์สังเกตว่า มีหญิงหลายคนอยากจะคู่กับซึสึยะเหลือเกิน(นี่ถ้าเป็นลูกของโกคุเดระพี่แกท่าทางจะภูมิใจ) เอาเป็นว่ารอลุ้นกันละกันค่ะ ว่าใครจะได้เป็นคู่ของซึสึยะ ระหว่าง
เคียวสึ
ซายุนะ
อลิซ
หรือเกียวยะ
ว่าแล้วก็โหวตกันดีกว่า 55555+
กติกาในการโหวต
-เจ้าของตัวละครไม่มีสิทธิ์ในการโหวต
-การโหวตนี่เป็นการเพิ่มสีสันให้เรื่องเฉยๆ (หมายถึงว่าคนที่ได้คะแนนสูงสุด อาจจะไม่ได้เป็นนางเอกก็ได้)
-เรียบร้อยแล้วก็มาโหวตกันเลย!
ความคิดเห็น