คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สงครามที่ไม่มีวันจบ! ฮิบาริ vs โรคุโด!(50/100)
ฉันทักอีตาลุงสัปปะราด
สัปปะราดคืออะไรน่ะเหรอ? มันก็คือ สัปปะรด+สัตว์ประหลาด ยังไงล่ะ
ฉันนี่ช่างฉลาดจริงๆ =w=
อีตาลุงสัปปะรดมองฉันด้วยสายตาสุดจะรำคาญ
“คุฟุฟุฟุฟุฟุฟุ ว่าไงล่ะคร้าบ ยายเด็กเพิ้ง!”
อีตาลุงนั่นทักด้วยน้ำเสียงกวนตีนไม่แพ้กัน
“อย่ามาเรียกพี่ฉันว่าเพิ้งนะยะ! พวกตระกูลพืช!”
เกียวยะวิ่งมาร่วมวง
“สัตว์กินพืช....”
เคียวเฮพึมพำพลางเดินผ่านไปโดยที่ตายังอยู่ที่หนังสือพิมพิ์
“พวกนายน่ะ เก่งแต่ปากเท่านั้นล่ะ”
มิซาอิโผล่มาจากหลังอีตาลุงด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“นั่นสิเนอะมิซาอิ ^v^”
ชิมาจิคุโผล่มาจากอีกด้านหนึ่งพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่ว่าใครๆดูก็ต้องรู้ว่าเสแสร้ง
“พอได้แล้วจ้ะ!”
แม่รีบวิ่งเข้ามาห้ามทัพ
“นั่นสินะ... เราอุตส่าห์เชิญพวกโรคุโดมาดื่มน้ำชาด้วยกันแท้ๆ แล้วตอนนี้ก็ยังจะมากัดพวกนั้นอีก พ่อผิดหวังในตัวลูกนะ...หึหึหึ”
พ่อโผล่มาในชุดกิโมโนสีเขียวตัวโปรด พร้อกับรีบสั่งสอนแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
“คุฟุฟุฟุฟุฟุฟุ”
อีตาลุงหัวเราะ
(ฉันละไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าทำไมพวกพ่อๆจะชอบหัวเราะกันแบบแปลกๆ = =)
“น่าแปลกจริงนะครับที่พวกฮิบาริน่ะ.. เรียกพวกเรามา .’สุมหัว’น่ะ “
อีตาลุงพูดต่อ
“นั่นสินะ ไหนลุงเคะนั่นชอบบ่นว่าเกลียดพวกสุมหัวไงล่ะ”
ชิมาจิคุเอ่ยแล้วชี้ๆไปที่พ่อ
ซึ่งฉันก็แอบขำอยู่น้อยๆ
“ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ”
พ่อพูดอย่างเย็นๆ
แต่ว่าถึงแม้ว่าการสนทนาจะเป็นแบบเย็นชาก็ตาม ตั้งห้องก็ร้อนอบอวนไปด้วยรังสีอาฆาตที่ถูกส่งมาจากตาทั้งสองคนนี้เลยล่ะ
(ประมาณนี้แหละ vv)
ปล. อีกครึ่งตอนต้องเปิดตอนใหม่นะคะ พอดีมีปัญหาไรท์เอามาลงไม่ได้
ความคิดเห็น