fic khr 1886 ตำนานซากุระแห่งนามิโมริ!!

ลำดับตอนที่ #1 : เพราะดอกซากุระ

"ฮาฮิ!!!!!!!!! ดูซากุระที่ออกดอกสวยๆของนามิโมริสิคะ~ อิจฉาเคียวโกะจังจังเลย ได้เรียนที่ที่สวยอย่างงี้"
ฮารุพูดแล้วจ้องไปที่ต้นซากุระที่อยู่ในรั้วโรงเรียนตาเป็นประกาย
เคียวโกะหัวเราะนิดๆ พลางพาเพื่อนสาวเข้าไปในโรงเรียนของตน

"ฮรุจังชอบซากุระขนาดนั้นเลยเหรอจ๊ะ?"
เคียวโกะถามยิ้มๆ ฮารุจึงรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
"อยู่แล้วล่ะค่า ฮารุชอบซากุระมากที่สุดในโลกเลยล่ะค่ะ อ๊ะ มีดอกนึงตกลงมาแล้ววว"
ฮารุร้องเมือ่มีดอกซากุระสีชมพูอ่อนสวยงามตกลงมาจากต้นอันเก่าแก่ของมัน
เธอจึงรีบวิ่งไปเก้บดอกของมันมา

"มาทำอะไรอยู่แถวนี้ เธอไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนเรานี่"
เสียงอันน่าสะพรึงกลัวดังขึ้น

ฮารุและเคียวโกะหันหลังไปแล้วพบกับ กรรมการคุมกฎสุดโหดของนามิโมริ ฮิบาริ เคียวยะ

"ฮาฮิ!!!!!!!!!!!! ง....งั้น ฮารุไปละนะค้า บ๊ายบายค่า เคียวโกะจังงงงงง"
ฮารุร้องอย่างหวาดกลัวแล้ววิ่งหนีออกนอกโรงเรียนไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้เคียวโกะอยู่ตามลำพังกับฮิบาริ ใต้ต้นซากุระ(รู้สึกจะผิดคุ่นะ - -)

"ฮึ"
ฮิบาริพึมพัมแล้วกระโดดขึ้นไปบนดาดฟ้า

"อ๊ะ เคียวโกะจังนี่นา "
เสียงเล็กๆดังขึ้น ซาวาดะ สึนะโยชิ หรือวองโกเล่รุ่นที่10 รีบวิ่งมาหาเคียวโกะ พร้อมมือขวาของเขา โกคุเดระ ฮายาโตะ และ ยามาโมโตะ ทาเคชิ

"อ๊ะ สึนะคุง เมื่อกี๊อารุจังก็อยู่ด้วยนะ แต่ว่าฮารุกลัวคุณฮิบาริวิ่งหนีเตลิดไปแล้วล่ะจ้ะ"
เคียวโกะพูดแล้วยิ้มแหยๆ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

"ฮาฮิ!!! แฮ่กๆๆๆ คนคนนั้นคงจะ แฮ่ก ไม่อยู่แล้วสินะคะ"
ฮารุหอบเหนื่อยแล้ววิ่งมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนนามิโมริ 
 
แสงแดดยามเย็นสาดส่องไปที่ใบหน้าของหญิงสาว เธอเริ่มวิ่งช้าลงๆๆๆ แล้วมาหยุดที่หน้าโรงเรียนนามิโมริ

"ทำไงได้นี่คะ ซากุระสวยๆแบบนั้น่ะ ฮารุไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือหรอกค่า จะต้องเก็บมาให้ได้ซักดอก!!"
ฮารุพูดกับตัวเองแล้วดันประตูนามิโมริเข้าไปข้างใน

"ฮาฮิ!!!! ขนาดเย็นแล้วก็ยังดูสวยอยู่เลยนะคะ คุณซากุระ"
ฮารุร้องเมื่อเธอเดินเข้ามาใต้ต้นซากุระ

เธอเค่อยๆโอบกอดลำต้นอันยิ่งใหญ่และเก่าแก่ของมัน
กลีบดอกซากุระปลิวว่อนไปทั่วตามสายลม ฮารุรู้สึกมีความสุขอย่างมาก แต่ทว่า กลับมีใครบางคน.....มาทำลายความสุขของเธอ

"เย็นแล้วมาทำอะไรที่นี่?"
เสียงสยองดังขึ้น ฮารุค่อยๆ หันหัวไปมองคนข้างหลังอย่างหวาดกลัว
"ฮาฮิ!!!!!!!!!!!!!!! ค...คุณเป็นครายยยยยยย ไว้ชีวิตฮารุด้วยค่า "
ฮารุร้องแล้วลงหมอบต่อหน้าฮิบาริ

"เธอ เป็นใคร? เรียนอยู่ที่ไหน?"
"ฉ...ฉันชื่อ"มิอุระ ฮารุ"ค่ะ เรียนอยู่ที่โรงเรียนมิโดริค่ะ ค...คุณล่ะคะ?"
"ฉันชื่อ ฮิบาริ เคียวยะ ไปคุยกับฉันที่ห้อง เดี่ยวนี้ "
ฮิบาริสั่งแล้วกระโดดขึ้นตึกไปอย่างง่ายดาย ฮารุจึงรีบวิ่งขึ้นตึกไปอย่างหวาดกลัว

ห้องกรรมการคุมกฎ
"เธอน่ะ แหกกฎข้อที่8974563258961478351 ของนามิโมรินะ"
ฮิบาริพูด
"ฮาฮิ!!! แล้วฉันจะไปรู้กฎของโรงเรียนนี้ได้ยังไงคะ "
ฮารุแย้ง

"หึ........"
ฮิบาริแสยะยิ้มมุมปากน้อยๆ
"ฉันจะกลับแล้วนะคะ"
ฮารุพุดอย่างไม่พอใจ แล้ววิ่งปึงปังออกจากตึกเรียนไป

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

"ฮารุไม่ชอบเลย คนที่ชื่อเคียวๆน่ะค่ะ"
ฮารุบ่นกับเคียวโกะขณะเดินไปดรงเรียน
"เค้าก้โหดๆน่ะล่ะจ้ะ ว่าแต่ว่า วันนี้เห็นแม่ของสึนะคุงบอกว่าสึนะไปโรงเรียนไม่ได้ อยากรู้จังเลยนะจ๊ะ ว่าเป็นอะไร"
"ฮาฮิ!!!!!! คุณสึนะป่วยเหรอคะ น่าสงสารจังเลย"
ฮารุตีความไปเอง
"ไม่รู้สิจ๊ะแต่ถ้าป่วยคงจะแยเนอะ"
"อืมมม"

ฝ่ายสึนะ

"รีบอร์น นี่แกให้พวกฉันมาทั้งหมดทำไมที่นี่เนี่ย"
สึนะบ่น

ผู้พิทักษ์ทั้ง6(เนื่องจากฮิบาริไม่ยอมมา)ถุกรีบอร์นเรียกมาหาที่สนามเด็กเล่น พวกเขาจึงขาดเรียนเหมือนกันหมด

"ก็เรื่องซากุระไงล่ะ"
รีบอร์นตอบ
"หมายความว่าไง?"
"ก็หมายความว่า ซากุระที่ว่ากันว่า เป็นเทพธิดาโดนศาปให้เป็นต้นซากุระ แล้วต้นซากุระนั้นก็ช่วยไม่ให้ทริ นิ เซ็ต ตื่นตัวไง"
"หา? "
ทุกคนทำท่างง รีบอร์นจึงอธิบายต่อ

"ถ้าเกิดว่าใครได้โค่นต้นไม้นั่น ทริ นิ เซ้ต จะตื่นตัวอีกครั้ง แม้ไม่มียูนิก็เถอะ แล้วคนคนนั้นก้จะได้ครอบครองโลกไงล่ะ หน่วยข่าวของวองโกเล่ก็บอกว่า เจ้าเบียคุรันในปัจจุบันมันดันอยากโค่นต้นซากุระนั้นน่ะสิ"

"หา แล้วต้นซากุระนั่นอยู่ที่ไหนล่ะ ต้องไปค้มครองมันนะ"
สึนะร้อง
"โรงเรียน นามิโมริ"