Crystal ตำนานคริสตัลน้ำแข็ง ผจญดินแดนซาลาเรีย(รับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #5 : Crystal! : chapter2 : when luck is on the lurk...(40/100)

++  Mode ???? ++++

ฉันก้มลงมองเท้าเปบือยเปล่าของตนเองแล้วถอนหายใจ
นี่ฉันวิ่งมานานเท่าไหร่แล้วนะ?  ฉันแหงนหน้ามองแสงแดดที่รอดผ่านร่มไม้แล้วยื่นแขนออกไป... พยายามที่จะสัมผัสมัน..

' ไม่มีประโยชน์ ' ฉันคิด พลางชักมือกลับมาพลางจับชายกนะโปรงสีขาวเบาบางของตัวเองแล้วถกมันขึ้นมา พลางปัดหนอนตัวอ้วนสีแดงออกจากขาของตัวเอง
ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่สัตว์กากเดนโลกแล้วรีบวิ่งหนีไป.

++++End mystery Mode ++++

++ Mode sora +++

"โธ่เว้ย!!!"
ผมสบถพลางเดินอย่างไร้จุดหมายไปๆมาๆ

ไอ้บ้าฟิลลาเมล! ดันมาไล่ฉันออกมาแล้วยังจะริบโดจินฉันอีกเหรอ!! นี่มันเลวเกินไปแล้วนะว้อยยย!!
(นี่นายไม่เคยแคร์ฉันจริงๆเลยใช่มั้ยเนี่ย?? - - - อุนาดะ)

อีกอย่าง...........นี่มันที่ไหนวะเนี่ย = =

ผมมองไปรอบๆตัวแล้วสะดุ้งเล็กน้อย

ป่าทึบสีเขียวแก่ที่แสงแดดลอดไม่ถึง ใครจะรู้ว่าในดงพืชพิษหลากหลายพันธุ์นี่มันจะมีแมลง ปรสิต สัตว์ป่า อสูร หรืออะไรต่อมิอะไรอยู่ข้างใน....

ผมสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่ลูบแขนตัวเองเนื่องจากออร่าความหนาวที่แผ่ออกมาจากร่มไม้สีมืดนั่น

ขอแค่ไม่มีฟล็อบก็พอ..... 
ผมคืดแล้วเดินไปทางซ้าย

ฟล็อบเป็นสัตว์สีฟ้าที่หน้าตาเหมือนทากธรรมดาๆ แต่มันมาเกาะอยุ่บนขาคุณละก็.... มันจะขยายหัวขึ้นมาใหญ่ราวกับหูช้าง แล้วใช้ฟันที่คมยิ่งกว่าใบมีดขูดขาคุณให้เลือดท่วมเละหละ... และที่แย่กว่านั้นก็คือ หลังจากเลือดสีแดงท่วมขาคุณและคุณกำลังร้องโอดอวยด้วยความเจ็บปวดแล้ว มันจะวิ่งไปเรียกเพื่อนทั้งฝูงของมันมาฟันขาคุณให้ขาด หลังจากนั้นก็จะยกขาของคุณกลับรัง

สยดสยองล่ะสิท่า? ก็.....นะ
แต่มันก็ไม่ใช่สัตว์ที่ผมเกลียดที่สุดหรอกนะ หนอนโลกน่ะ..... ยิ่งแย่กว่าเยอะ เพราะร่างกายสีน่าเกลียดของัมนนั่นแหละที่ขยะแขยงเป็นที่สุด ขนาดฟล็อบยังเทียบไม่ถึงเลยล่ะ

บ๊ะ.... พูดถึงแล้วก็อยากจะได้เด็กผู้หญิงมาคุยด้วยสักคนในตอนนี้ ... อย่างน้อยพวกที่อายุน้อยๆก็ยังดี


"..แซ่ก.... แซ่ก"
เสียงหญ้าขยับทำให้ผมต้องรีบหันไปมอง 

ผมมองเห็นร่างสีดำมัวๆ ในป่านั่น ... เด็กผู้หญิงนี่นา

ผมเริ่มสาวเท้าอย่างรวดเร็ว

"คุณ! คุณ! "
ผมตะโกนเรียกร่างนั้น
เงาดำๆ หันมามองผม ก่อนที่จะหยุดแล้วยืนนิ่ง
"คุณ! คุณมาทำอะไรในป่าแบบนี้??"
ผมว่าแล้วรีบรี่ตรงไปที่ร่างบาง