fic khr 1886 ตำนานซากุระแห่งนามิโมริ!!

ลำดับตอนที่ #3 : โตเกียวทริป!!(1)

"ฮาฮิ!! ทำไมฮารุต้องมาช่วยตุณแบกของไปมาๆด้วยคะ ฮารุเหนื่อยเป็นนะคะ!!"
ฮารุร้องโวยวาย ฮิบาริมองเธอด้วยหางตา แล้วดึงหนังสือที่อยู่บนมือเธอมาครึ่งหนึ่ง
"งั้นก็แบกแค่นี้ อย่าลืมนะว่าเธอเป็นทาสของฉันน่ะ"
เขาพูดแล้วแบกหนังสือเข้าห้องไป

ฮารุทำหน้ามู่ทู่แล้วแบกหนังสือตามเข้าไป

"นี่เธอน่ะ เหนื่อยมั้ย?"
เขาถามฮารุ
"เหนื่อยสิคะ เหนื่อยมากๆด้วย เหนื่อยสุดๆ"
ฮารุร้อง

"งั้นไปพักมั้ยล่ะ?"
"ได้เหรอคะ?? ดีจังเลย ^ U�^"
ฮารุร้องอย่างดีใจแล้วกระโดดกอดคอฮิบาริ

"ปล่อย แค่กกกกก......จะตายแล้ว แค่ก...."
ฮิบาริร้อง ทำให้ฮารุต้องยอมปล่อยแต่โดยดี
"ขอดทษค่ะ แฮ่ๆ งั้นฮารุจะไปพักที่ต้นซากุระนะคะ"
ฮารุพูดแล้วเดินออกจากห้องไป แต่ก็โดนผู้เป็นเจ้านายดึงมือไว้ก่อน
"เดี๋ยว"
"ฮาฮิ อะไรเหรอคะ?"
"แต่เธอต้องไปกับฉัน เดี๋ยวนี้! ใส่ชุดนี้ด้วย"
ฮิบาริสั่งแล้วโยนถุงเสื้อผ้ามาให้ฮารุ

"ไปไหนคะ?? เอ๋ ชุดนี้เหรอ?"
ฮารุพูดแล้วแกะถุงออก เผยให้เห็นชุดโลลิต้าสีฟ้าอ่อน กระโปรงพองๆมีลูกไม้ มันเป็นชุดในฝันของฮารุทีเดียว
"ใส่เร็วๆสิ ชักช้ายืดยาด"
ฮิบาริสั่ง
"จะให้ฉันเปลี่ยนที่ไหนคะ?"
ฮารุถาม
"ตรงนี้ เหมือนเดิม หึหึหึ"
เขาสั่ง

"ฮารุหลงดีใจไปได้ยังไงเนี่ย T^T ว่าแล้วว่ามันต้องไม่ชอบมาพากล"
ฮารุพูดแล้วพยายามเปลี่ยนชุดให้เร็วที่สุด

"ว่าไง เสร็จแล้วเหรอ?? ไปเร็วๆสิ เดี๋ยวตกเครื่องกันพอดี"
ฮิบาริพูดแล้วดึงมือฮารุวิ่งลงตึกอย่างรวดเร็ว
"เครื่องเหรอคะ?? เราจะไปไหนกันคะ??"
ฮารุร้องอย่างตกใจ ฮิบาริรีบดึงฮารุขึ้นรถคันหรูสีดำแล้วเหยีบคนเร่งจนมิด ทำให้ฮารุเซไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว

"ฮาฮิ!!!!!!! คุณเคียวจะพาฮารุไปหนายยยค้า แล้วนี่รถใครคะ แล้วเครื่องหมายความว่าไง เราจะขึ้นเครื่องบินไปหนายยย"
ฮารุยิงคำถามอย่างรวดเร็ว แต่ดูเหมือนคนที่เธอถามจะไม่สนใจที่จะตอบ
"คุณเคี้ยวววว ได้ยินม้ายยยย"
ฮารุตะโกนเสียงดังแข่งกับเสียงเครื่องยนต์ รถคันนี้มันหรูก็จริง แต่ทำไมเสียงเครื่องยนมันดังอย่างนี้นะ??

"เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด"
เสียงเบรกเครื่องยนต์ดังสนั่นเสียดหู และมันไม่ใช่แค่เสียงเท่านั้น แรงของการเบรกก็ยังทำให้ฮารุถลาไปข้างหน้าตรงเบาะคนขับและตรงตักฮิบาริทันที

ฮิบาริแสยะยิ้ม
"อยากนั่งตักฉันเหรอ?"
"ม..ไม่ใช่ซะหน่อย ที่ฮารุถลามาตรงนี้เป็นเพราะแรงเบรกต่างหาก อย่าเข้าข้างตัวเองสิคะ >///////<"
ฮารุร้อง หน้าแดงก่ำ
"เหรอ?? - - งั้นออกจากรถได้แล้ว เดี๋ยวตกเครื่อง"
ฮิบาริพูดแล้วอุ้มฮารุลงจากรถ

เมื่อฮารุลงมา เธอก็รุ้ทันทีว่า"เครื่อง"ในความหมายของฮิบาริคืออะไร เพราะสถาณที่ที่เขาเธอมานั่นคือ สนามบินนั่นเอง

"ฮารนุไม่มีเงินจ่ายค่าเครื่องบินนะคะ"
เธอพูดทันทีที่ฮิบาริออกมาจากรถ
"ฉันเลี้ยงเอง เร็วๆสิ เดินช้าชะมัด หรืออยากให้ฉันอุ้ม"
ฮิบาริขู่ ฮารุจึงรีบเดินอย่างรวดเร็ว

"แล้วเราจะไปไหนกันคะ??"
"โตเกียว"
เขาตอบสั้นๆ
"OoO"
หน้าฮารุ

"ทำไม?"
เขาถาม
"ก..ก็ ฮารุไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าหรืออะไรมาเลยนี่คะ� แล้วฮารุจะอยู่ยังไงคะคุณเคียว"
ฮารุร้องโวยวายใส่หน้าฮิบาริ แต่เขาก็นิ่ง เงียบ เช่นเดิม - -
"เดี่ยวค่อยซื้อใหม่เอา ฉันเลี้ยง"
เขาพูดแล้วเดินพาฮารุไปที่เครื่องบิน

"อ๊า คนพวกนั้นให้เราผ่านมาได้ยังไงคะ?? เราไม่มีตั๋วนี่"
ฮารุถามฮิบาริ
"ฉันจองออนไลน์ไว้แล้ว"
เขาตอบแล้วพาฮารุเข้ามาในเครื่องบินลำหนึ่ง ซึ่งดูหรูหรามาก มันไม่มีที่นั่ง แต่ดูเหมือนโรงแรมเสียมากกว่า

"เอ่อ...นี่เครื่องบินอะไรคะ?"
ฮารุหันไปถามฮิบาริที่นั่งลงบนโซฟาอย่างสบายใจ
"เครื่องบินพิเศษ ไม่เคยขึ้นเหรอ??"
ฮารุส่ายหัว แล้วนั่งลงบนโซฟาข้างๆฮิบาริ

เมื่อฮิบาริเห็นจังหวะ เขาก็เอามือมาโอบฮารุแล้วดึงมานั่งใกล้ๆตน
"ฮาฮิ!!!! คุณทำอะไรคะ��>///<"
"ทำไมล่ะ?"
เขาถามหน้าตาย

"ก็ที่คุณทำอย่างงี้ไงคะ แล้วเมื่อวานก็ทำอย่างงั้นกับฮารุอีก"
ฮารุพูด แต่ไม่กล้าพูดว่าเขาทำอะไรเธอ
"ทำยังไง?"
เขาถาม

"ก...ก็"
ฮารุไม่กล้าพูด แล้วก้มหน้า
"แบบนี้เหรอ?"
เขาถามแล้ว เอาหน้ามาจุ๊บแก้มฮารุ

"ฮาฮิ!!! ค..คุณทำทำไมคะ "
ฮารุโวยวายแล้วพยายามดันหน้าฮิบาริไปไกลๆจากหน้าของวตน

"คุณฮิบาริคะ เครื่องบินถึงโตเกียวแล้วค่ะ"
แอร์โฮสเตสหน้าหวานเดินเข้ามาสะกิดฮิบาริ
"เหรอ? เร็วดีนะ ลงไปได้แล้วล่ะ"
ฮิบาริพูดกับแอร์คนนั้นแล้วหันมาพูดกับฮารุ
"ถึงโตเกียวแล้วเหรอคะ?? งั้นรีบๆลงไปเถอะค่ะ ฮารุอยากลงจะแย่อยู่แล้ว"
ฮารุพูดแล้วรีบวิ่งลงเครื่องบินไปอย่างรวดเร็ว โดยมีฮิบาริเดินตามไป

"นี่ๆ แชนนอน ผู้หญิงคนนั้นใคร?? ทาสคนใหม่ของคุณเคียวเหรอ??"
แอร์โฮสเตสสะกิดเพื่อนที่เป็นแอร์โฮสเตสอีกคน
"ไม่น่าจะใช่นะ ฉันเห็นเขาจุ๊บแก้มกันด้วยล่ะ เฮ้อ น่าลำบากใจน้า เป็นคนรักของคุณฮิบาริเนี่ย เดี่ยวก็โดนคุณนายหญิงแกล้งเอาหรอก"
แอร์อีกคนพูดกับเพื่อนตน
"คุณนายหญิงยิ่งหวงๆคุณฮิบาริอยู่ด้วย"
แอร์คนแรกเสริม
"น่าสงสารผู้หญิงคนนั้นจังเลยน้า"
แอร์ทั้งสองคนพูดพร้อมกันแล้วมองฮารุอย่างเวทนา

ตัดมาทางฮารุและฮิบาริ

"นี่ ฉันจองโรงแรมไว้แล้วล่ะ"
ฮิบาริพูดแล้วพาฮารุเดินไปเรื่อยๆตามทางเท้า
"ร..เหรอคะ"
ฮารุพูดโดยไม่มองหน้าฮิบาริ

"อือ ตรงนี้ไง"
เขาพูดแล้วชี้ไปที่โรงแรมหรูดูสวยงาม
เขาพาฮารุเข้าไปในโรงแรมนั้น เช็คอินแล้วพาฮารุขึ้นไปบนห้องที่มีเตียงสวยงามมาก แต่ทว่า .......
"ฮาฮิ!!! ทำไมมันเป็นเตียงคู่ล่ะคะ"
ฮารุร้องโวยวาย
"ก็เพราะห้องอื่นมันเต็มไง"
ฮิบาริตอบหน้าตาย
ฮารุก้มหน้าลงอีกครั้ง ทำให้ฮิบาริอารมณ์เสียอย่างยิ่ง เขาจึงจับฮารุกดลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมเธอ(ท่านี้คุ้นๆนะ)

"ฮาฮิ!!!! ทำอะไรของคุณคะ"
ฮารุร้องโวยวาย(รู้สึกว่าฮารุจะร้องโวยวายบ่อยจังเลยนะ - -)
"ฉันรักเธอ"
"O//////O"


"แล้วทำไมคะ??"
"เธอน่ะ รู้สึกยังไงกับฉัน??"
"ไม่มีเลยสักนิด คุณเป็นแค่คนใจร้ายใจดำที่ขู่ว่าจะตัดต้นซากุระเท่านั้นเอง"
ฮารุร้องแล้วพยายามผลักฮิบาริออกไป
"โกหก"
"ฉันไม่ได้โกหกซักนิด"
ฮารุร้อง
"ทำไมตอนที่ฉันบอกเธอว่าจะพาไปโตเกียว เธอบอกว่าแย่ที่ไม่ได้เตรียมของมา เธอไม่ได้พูดสักนิดว่าแย่เพราะต้องมากับฉัน ทั้งๆที่ฉันเป็นผู้ชาย"

"ก...ก็เพราะ...... ม..ไม่รู้"
ฮารุพยายามก้มหน้า แต่ก็ทำไม่ได้(แหงละ ใครเขานอนก้มหน้าได้บ้างล่ะ)

"เธอรู้สึกยังไงกับฉัน?"
เขาถามซ้ำ
"ฉัน......ฉัน....."
"เร็วๆ"
เขาสั่ง
"ฉันชอบคุณ!! พอใจรึยังคะ ฉันจะนอนแล้ว"
ฮารุพูด หน้าแดงเหมือนลูกตำลึง แล้วแกล้งทำเป็นนอนเพื่อจะได้รอดพ้นจากสถาณการ์ณนี้

"หึหึหึหึหึหึ "
ฮิบาริหัวเราะกับตัวเองแล้วลงไปนอนกับฮารุ.


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เอ่อ ไรเตอร์ว่ามันเร็วไปมั้ยเนี่ย??�ตั้งแต่ตอนที่3 แต่ช่างเถอะ เพราะ2คนนี้ไม่มีวันได้อยู่สุขแน่เพราะยังมี"คุณหญิง"มาตามราวีต่อ หุหุหุหุหุ ใครคือคุณหญิงนั้น ติดตามตอนต่อไปค่ะ ^�� ^