ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ของขวัญ
"รูปงั้นหรอ" มือเล็กหยิบมันขึ้นมาลูบไปตามผิวของกระดาษ ราวกลับมีบางสิ่งบางอย่างชวนดึงดูดเธอ แม้สองตาจะมองไม่เห็นแต่เธอกลับรับรู้และถึงอารมณ์ต่างๆมากมายที่ส่งผ่านมาจากรูปภาพในมือนี้
"ชอบมันงั้นหรือครับ" โจเซฟถามขึ้นหลังจากเห็นเฮเลน่ามองมันอยู่อย่างนั้น "ปล่าวหรอกค่ะ แค่..รู้สึกเศร้าๆน่ะ"
"เศร้างั้นหรอ"
"ค่ะ. เศร้าแล้วเหงามากๆด้วย"
เธอบอกก่อนใช้ไม้เท้ายันตัวเองขึ้นมา "ขอโทษนะคะที่ไปแตะของๆคุณโดยไม่บอกกล่าว"
"ไม่หรอกครับ ผมเองก็มีส่วนผิดด้วยนิ"
"นี่ครับ ของที่คุณต้องการ" ชายเจ้าของร้านยื่นหนังสือเล่มที่เฮเลน่ากำลังตามหาอยู่ให้ เธอกล่าวขอบคุณเขาก่อนที่หันหลังกลับไปทางออกจากร้าน "เดี๋ยวก่อนครับ."
"คะ?" - "มีอะไรงั้นหรอ"
"ขออะไรอย่างนึงสิครับ ^^.."
.
.
.
>{MATCH ที่ "3"}<
"ขอบคุณสำหรับน้ำชานะคะ" เฮเลน่ากล่าวกับเขาหลังจากที่เขาชวนดื่มชาด้วยกันเป็นเพื่อน "ไม่หรอกครับ ถือว่าชดเชยความผิดด้วย" เขายิ้มก่อนจิบน้ำชาถ้วยของตัวเอง
"จริงสิ จะให้เรียกคุณว่าอะไรหรือคะ"
"ชื่องั้นหรอครับ อื้ม.."
"งั้นเรียกผมว่าโจเซฟก็ได้ครับ" เขาบอกกับเฮเลน่า '..โจเซฟงั้นหรอ ทำไมรู้สึกคุ้นๆจัง'
"ค่ะ คุณโจเซฟ"
ร่่างบางตกใจเมื่ออยู่ๆก็มือบางสิ่งถูกยื่นใส่มือของเธอ "นี่มัน.."
"ผมให้นะครับ" เฮเลน่าเอียงหน้ากับรูปถ่ายภาพเดิมที่เธอจับมันตอนแรก
"ทำไมถึงให้ฉันละ?"
"งั้น ช่วยบอกผมหน่อยสิว่าทำไมถึงบอกว่ารูปนี้ดูเศร้า"
โจเซฟเคลื่อนตัวเข้ามาหาเธอเล็กน้อยก่อนทำท่าตั้งใจฟังในสิ่งที่เธอจะพูด
"มันรู้สึกเหงาน่ะค่ะ" สองมือจับภาพที่ได้รับมาจากเราก่อนบอกความรู้สึกที่ตอนสัมผัสได้
"เหงางั้นหรือ...." เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่กลับสั่นเคืองเล็กน้อย "ค่ะ ถึงจะมองไม่เห็นแต่ก็รับรู้ได้เลยว่า มันดูเหงามากเลย ความเดียวดายกับความรู้สึกเจ็บที่ไม่มีอะไรมาแทนที่ได้- "
.ยังไม่ทันได้พูดต่อหญิงสาวก็สะดุดกับนิ้วเรียวที่สัมผัสมาที่แก้ม ในตาสีฟ้าจ้องมองหน้ามนก่อนคลายยิ้มอย่างที่ไม่เคยออกมา.... "เธอนี่... น่ารักจังนะ หึ♡."
" อะอะ.!!=//= ทำอะไรเนี้ยค่ะ!" เมื่อสติมาเยือน สองมือก็พักเขาให้ออกไปไกลจะตัวทั้งที ใบหน้าเล็กแดงไปจนถึงใบหู นอกจากจะได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆแล้วยังรู้สึกได้อีกว่าคนตรงหน้ากำลังยิ้มชื่นอยู่เเน่ๆ
"ผมพูดจริงๆนะ ฮ่าๆ ;)" เขาบอกอย่างนั้นก่อนที่จะลุกไปหยิบหนังสือเล่มที่ตกใส่เธอมาให้ "แล้วก็เล่มนี้ด้วย"
"เอ๋ อย่าเลยค่ะฉันเอาไปก็อ่านไม่ได้อยู่ดี"
เธอปฎิเสธพลันแต่ก็ถูกเขาจับยัดใส่มืออีกรอบ "เอาน่าครับ เก็บไว้เถอะถือว่าเป็นของขวัญในการพบกันครั้งแรกด้วย "
"แต่.."
"นะครับ"
"ก็ได้คะ" เฮเลน่าบอกก่อนยิ้มบางๆออกมาให้กลับโจเซฟ แต่มันทำให้เขาใจเต้นแรงมากจนรู้สึกไขว่เขวกันเลยทีเดียว
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตัวเขานัั้นจำไม่ได้เลยว่าตัวเองยิ้มครั้งสุดท้ายที่มาจากใจจริงคือตอนไหน ครั้งสุดท้ายกับผู้หญิงลวงโลกคนนั้น ..
"คุณโจเซฟค่ะ" เสียงหวานที่เรียกเขา ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ที่ฝันอยู่เมื่อกี้ สายตาของโจเซฟมองหญิงสาวที่แก้มอมชมพู่ก่อนที่มุมปากจะเกิดร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
"อะ! อีกแล้วนะคะ!>=<"
"ขอโทษครับ ก็คุณน่ารักเกินไปน่ะ "
นิ้วเรียวรีบเอามือออกจากแก้มเธอก่อนจะยืนขึ้นเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดอีกครั้ง
"เฮเลน่า ฉันมาแล้ว~" เอมมิลี่เดินกลับมาพร้อมกับสัมภาระจำนวนนึงในมือ "ค่ะ" เธอยืนขึ้นก่อนที่โจเซฟ จะยื่นไม้เท้าที่เธอควานหาอยู่ "ขอบคุณนะคะ^-^"
"งั้นพวกเราไปก่อนนะ ขอโทษที่มารบกวนค้า~" เอมมิลี่โบกมือให้โจเซฟก่อนที่จะจูงมือเฮเลน่าที่ยิ้มให้เขาอยู่เดินออกไป " กลับดีๆนะครับ" มือทีโบกค่อยๆลดระดับลงก่อนที่จะกลับสู่ใบหน้าปกติ
สองเท้าเดินไปที่หลังร้านก่อนหยุดหน้าบานประตูสีเทา ที่มีกลิ่นเหม็นเน่าลอยออกมา
"ไขว่เขวอะไรของคุณกัน อย่าลืมความจริงตัวเองสิโจเซฟ" น้ำเสียงเรียบเอ่ยกับตัวเองก่อนเปิดประตูบานนั้นก่อนเข้าไปข้างในที่เต็มไปด้วยบ้างสิ่งบางอย่าง กองรวมกันอย่างทุกข์ทรมาน.....
_______________________________
เมื่อคืนไม่ไหวจริงๆ เก๋าขอโท๊ดดดTT
เอาตอนใหม่มาแก้ตัวแล้วน้าาา เม้นเค้าหน่อยนะตัว>=<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น