[Fic] T - Secret :: SHINee HoHyun Yaoi ::

ลำดับตอนที่ #9 : T - Secret :: P.8

 T - Secret

Story  ::  T - Secret .. เพราะนายคือความลับ

Couple  ::  Minho x Jonghyun

Past  ::  8

          นู นัน นอ มู เย ปอ  คือ คือ นยอ รึล โบ นึน นา นึน มี ชยอ  ฮา ฮา จิ มัน อี เจน จี ชยอ 

Replay Replay Replay

          เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  ร่างบางจ้องโทรศัพท์ตัวเองซักพักก่อนจะกดรับสาย

          " มีไรวะ ? "

          " ออกไปข้างนอกกัน .. อยากได้รองเท้าใหม่ว่ะ  เร็วๆด้วย เดี๋ยวกุไปรับ! "  คนปลายสาย

ตอบกลับมาก่อนจะวางสายไป

          ร่างบางเดินไปหยิบโค๊ดสีดำของตัวเองออกมาจากตู้พร้อมกับคว้ากระเป้คู่ใจแล้วเดินลงมา

จากห้องนอนก่อนจะเดินไปหยุดรออยู่ที่หน้าบ้าน ไม่นานรถสปอร์ตสีดำ ทะเบียนคุ้นเคยก็มาจอด

เทียบกับหน้าบ้าน

          " แล้วตกลงเมื่อวานมึงเหวี่ยงเรื่องอะไรวะ ? .. ปกติมึงไม่เป็นแบบนั้นนี่หว่า "   ผมหันไป

มองหน้าไอ้คนข้างๆ แล้วก็ชักสีหน้าหน่อยๆ

          " กุพอใจ "

          " เดี๋ยวกุถีบกลับดาวแม่เลยไงมึง - - ... บอกมาเลย "

" ไม่รู้ว่ะ .. ตอนนั้นภาพมึงกับพี่เยซองมันซ้อนทับกันจนกุหงุดหงิดไปหมด "

          ร่างบางของเพื่อนตัวเล็กถึงกับคิ้วขมวดก่อนจะเริ่มคลายปม เมื่อร่างสูงยื่นมือข้างนึงมาจับที่

มือเล็กของเค้าแล้วบีบเบาๆ

" กุทำให้มึงหงุดหงิดเหรอ .. ขอโทษว่ะ "

          " ช่างเหอะ กุไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว .. แค่มึงอย่าคิดมากก็พอ กุขอ..ให้กุได้ไหมล่ะ ? "

ผมจ้องหน้ามันก่อนจะพยักหน้ากลับไปให้

          ความสัมพันธ์ของผมกับมันดูคลุมเครือแบบนี้มานานแล้ว เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่าผมรักมัน

จริงรึเปล่า  ส่วนมัน .. ผมว่าก็คงไม่ต่างกับผม

          แค่ตอนนี้ผมกับมัน ยังไม่มีใครมาดึงเราให้ห่างกันออกไปเหมือนช่วงที่ผมกับมันต่างก็มี

แฟนเหมือนช่วงนั้นก็ดีที่สุดแล้ว

          ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่า ผมเหงา เหงาโคตรๆ! .. เพราะไอ้มินโฮมันเล่นไม่สนใจผมเลย

ส่วนมันผมก็เลยเอาคืนด้วยการไม่สนใจมันบ้าง เกือบเดือนเลยที่เป็นแบบนั้น แต่สุดท้ายก็เป็นผมที่

ต้องเป็นคนทำลายกำแพงความเหงาก้าวเข้าไปหามันเอง .. มันถึงยอมบอกว่ามันก็เหงาเหมือนกัน ..

เหมือนคนปากแข็งเลยเนอะ .. > <

ตอนนี้ผมกับไอ้มินโฮนั่งกันอยู่ที่ food garden ในห้าง Hyundai  ของสวยนะ ผมก็อยากซื้อ

บ้าง แต่ติดที่แค่เดินตามไอ้มินโฮเข้าร้านนี้ออกร้านนู้น ก็เมื่อยจะตายแล้วอ่ะ - -

          " เอาอะไรไหมมึง ? "

          " มึงจะซื้อให้กุเปล่าล่ะ ? "

          " กุดูราคาก่อน "  ร่างสูงพูดแล้วอมยิ้มที่มุมปากพร้อมกับตักขนมเค้กเข้าปาก

          " งกนี่หว่า .. กุเพื่อนมึงนะ .. ห้ามงกดิ่!~ "  ผมเอาช้อนไปเขี่ยๆ ที่จมูกมันเล่นแล้วอมยิ้ม

          " รอให้มึงเป็นเมียกุก่อนแล้วกุจะไม่งก ^^ " 

                    เลิกเล่นเลยไงครับ     O / / O

                    แล้วดูมัน .. ยังจะมาขำอีก !!

          " ฮ่าๆๆ!! .. กุล้อเล่นหรอกน่ามึง .. คิดมาก ๆๆ "  คนตรงหน้าทำแก้มป่องกลับมาให้ เค้าเลย

เอามือไปจิ้มๆ ที่แก้มนุ่นนั่นเล่น

          " เดี๋ยวกุซื้อตุ๊กตาให้ .. กุรู้ว่ามึงอยากได้ "

          " จริงนะ!! แต่ไม่เอา ... มึงอย่าเอาของมาล่อกุหน่อยเลย กุไม่หายโกรธมึงง่ายๆ หรอกนะ "

          " โกรธคนหล่ออย่างกุมันบาปนะ .. เอาเหอะ กุบอกจะซื้อให้มึงก็ต้องเอา " แล้วมินโฮก็ลง

มือลากคนตัวเล็กออกมาจากร้าน แล้วตรงดิ่งไปร้านขายตุ๊กตาทันที

          " กุไม่ได้อยากได้ .. แต่จะเอาก็ได้เพราะเห็นว่าไอ้จัสตินมันอยากได้เพื่อนเพิ่มหรอกนะ "

          " ดีมาก ! ฮ่าๆๆ " มินโฮหันมาขยี้ผมก่อนจะก้มลงหอมแก้มอีกที  มือหนาโอบเข้าที่เอวเล็ก

แล้วดึงมาให้ชิดกับตัวมากขึ้นซึ่งร่างเล็กก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร .. เค้าชินแล้วล่ะ

          " เฮ้ยๆ มึงดูนั่น ... "  ร่างเล็กของจงฮยอนยกมือชี้นิ้วไปยังอีกฝั่งหนึ่งของชั้นห้าง  นัยน์ตา

คมของร่างสูงมองตามร่างบางนั้นไปจนลับตา ส่วนคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ชะเง้อมองตามไปด้วย






          " คนที่เดินข้างๆ พี่ฮยอกแจนั่นแฟนใหม่เค้าเปล่าวะ ? "  ผมสะกิดถามไอ้คนข้างๆ ที่ยืนนิ่ง

เอาแต่มองอย่างเดียว

          " กุไม่รู้ว่ะ .. มึงจะเอาตุ๊กตาไม่ใช่ไง ไปซื้อกัน "  แล้วพอมันพูดจบ มันก็ลากผมเดินตรงดิ่ง

เข้าร้านไปทันที 

          ผมเดินไปเดินมาในอยู่ในร้านจนแทบลืมเวลาเลย  ไม่ได้เลือกนานนะครับ เพราะไอ้ตุ๊กตาที่

มินโฮมันจะซื้อให้ผมน่ะ ผมให้มันนั่งกอดอยู่หน้าร้าน ส่วนตัวผมขอเดินดูของหน่อย อยากซื้อให้มัน

บ้างเหมือนกัน  ขนาดไอ้จัสตินที่บ้านผมมันยังเหงาแล้วนับอะไรกับไอ้โชยุหมีน้ำตาลที่บ้านไอ้มินโฮ

มันจะไม่เหงาล่ะครับ





          ผมเดินเลือกไปเลือกมาจนได้หมีน้ำตาลลายใหม่มาอีกตัว  ตัวมันก็ไม่ใหญ่มาก แค่ตัวเล็ก

กว่าไอ้โชยุหมียักษ์บ้านมันนิดนึง ฮ่าๆๆ






          " มึง!! .. น่ารักเปล่า ? "  ผมยื่นหมีไปจ่อที่หน้ามัน  พอเห็นมันไม่ตอบเลยเอาน้องหมีออกถึง

ได้เห็นว่ามันกำลังอมยิ้มแถมยังหน้าแดงอีกด้วย ฮ่าๆๆ






          " ให้กุป่ะ ? "

          " แน่นอนสิ .. กุซื้อให้มึงคนเดียวอยู่แล้ว ^^ "  ผมตอบยิ้มๆ พร้อมกับเอาหมีไปจ่อที่หน้า

มัน ฮ่าๆๆ หน้าเหมือนกันเลย  > <

          " อ้าวมินโฮ  จงฮยอน .. มาทำอะไรกันที่นี่ ? "

          ผมกับมันหันไปตามเสียงเรียกก็เจอกับคนที่พวกผมเพิ่งจะเห็นเดินผ่านไป แต่ตอนนี้เดินมา

หยุดอยู่ตรงหน้าพวกผมแล้ว ข้างหลังพี่ฮยอกแจมีใครอีกคนกำลังยืนมองพวกผมอยู่ แล้วดูเหมือน

จะมองไอ้สูงข้างๆ ผมเป็นพิเศษซะด้วย ... เห็นแล้วหงุดหงิดนะครับ !






          " พอดีมาซื้อของน่ะครับ  พี่ฮยอกล่ะ มาทำอะไร ? "  ผมถามกลับไป  ส่วนไอ้คนข้างๆ ที่

นั่งกอดหมีอยู่มันดันลุกขึ้นมายืนข้างๆ ผม  แล้วก็อุ้มไอ้หมียักษ์ของผมเอาไว้






          " พอดีพี่มาซื้อของขวัญวันเกิดให้ดงแฮน่ะ ^^ "






          " อ๋อ ... แล้วคนนั้นใครอ่ะพี่   แฟนใหม่เหรอ ? "  ผมถามแล้วมองไปทางข้างหลัง เหมือน

พี่ฮยอกจะเข้าใจเค้าเลยหันไปดึงแขนคนที่ยืนอยู่ข้างหลังให้มายืนข้างๆ พร้อมกับควงกันให้พวก

ผมเห็น






          ผมรู้สึกถึงแรงกระชากที่แขนเบาๆ พอมองไปถึงได้เห็นว่ามือไอ้เอเลี่ยนนี่เองที่มันกำลังดึง

ผมอยู่  ผมหันไปจิกสายตาใส่มัน ก่อนจะหันมาปั้นหน้ายิ้มใส่พี่ฮยอกต่อ เมื่อเห็นว่าพี่เค้ากำลังจะ

แนะนำพอดี

          " คนนี้ ฮันคยอง แฟนพี่เอง ^^ "  ผมพยักหน้าเข้าใจ แล้วโค้งทักทายกลับไป

          " ผมคิมจงฮยอนนะครับพี่ เพื่อนของแฟนเก่าพี่ฮย .... เห้ยยยยย!!! " ผมพูดยังไม่ทันจบดี

ก็โดนไอ้บ้าข้างๆ ลากออกมาจากร้านซะแล้ว

          " ทำอะไรของมึงวะ ไอ้มิน!!! " ผมสะบัดแขนออก  แล้วตะคอกถามมันกลับ  มันมองหน้า

ผมนิ่งๆ แล้วก็เดินมาจูงมือผมให้เดินออกไปจากสถานที่หน้าร้าน พร้อมกับอุ้มไอ้หมียักษ์ออกไป

ด้วย

          ผมโดนมันลากออกมาจนถึงที่จอดรถ  จนตอนนี้เราทั้งคู่เข้ามานั่งในรถแล้วก็ยังไม่มีใคร

ยอมเอ่ยปากพูดออกมา

          ผมคนนึงแหล่ะที่หยิ่ง .. ผมไม่ผิด เพราะฉะนั้นจะไม่ง้อเด็ดขาด !!

          " ต่อไปมึงไม่ต้องพูดเรื่องกุกับพี่เค้าแล้วนะ  มันจบไปแล้ว  มึงไม่ต้องไปรื้อฟื้นมันอีก " อยู่ๆ

ไอ้คนข้างๆ ก็พูดขึ้นมา  ผมหันไปมองหน้ามันก่อนจะสะบัดหน้าหนี

          ไม่อยากมองหน้ามันมาก .. ผมรู้ว่ามันรักพี่ฮยอกแจมาก  แล้วที่เลิกกันก็เป็นเพราะผม

เพราะฉะนั้นมึงถึงมานั่งทำหน้าเจ็บปวดอยุ่แบบนี้ใช่ไหม ?

          " กุขอโทษ .. คราวหลังกุจะระวัง "  

          แล้วผมกับมันก็จบประโยคสนทนาเพียงเท่านั้น  มันเป็นคนไม่พูดอยู่แล้ว และพอผมไม่พูด

อีก ในรถมันก็เลยเงียบมาก ได้ยินแต่เสียงแอร์ที่ดังตลอดเวลา จนผมต้องเอื้อมมือไปเปิดเพลง

เพื่อทำลายความเงียบ

          เป็นจังหวะเดียวกับที่มินโฮยื่นมือมาจะกดเปิดเพลงเช่นกัน มือของทั้งคู่เตะค้างกันอยู่ที่ปุ่ม

เปิดเพลง พอมือเล็กของจงฮยอนจะชักกลับ ก็โดนมือหนาของมินโฮจับเอาไว้

          คนตัวเล็กข้างๆ ยังคงไม่หันหน้ากลับไปมองแต่ปล่อยให้คนที่ทำหน้าที่ขับรถจับมือของ

เค้าเอาไว้  ถึงจะไม่มีการพูดคุยกันเกิดขึ้นแต่เพียงแค่นี้ก็พอจะรู้แล้วว่าบางทีความรู้สึกบางอย่าง

มันก็ถ่ายทอดผ่านกันได้แม้จะเพียงแค่สัมผัสกันเล็กน้อยก็ตาม

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



แอบแว่บมาลงฟิคเรื่องนี้ หลังจากที่หายไปซักพัก
ผมยังสอบไม่เสร็จหรอกครับ เหลืออีกตั้ง 2 ตัว

วิชายากซะด้วยย ตายนึ่งแน่เลย ฮ่าๆๆ


อย่าลืมตั้งใจสอบกันนะครับ ^^




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++