คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : First Land 1
~ First Land ~
" ที่หลังฉันจะไม่เชื่อไอ้ฮันอีกต่อไป..คอยดู!! "
" อย่าว่าแต่แกเลยไอ้คยู ฉันก็เหมือนกัน... T T " เยซองที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาหลังร้านพูดขึ้นพลาง
ถอดสูทออกมาวางไว้ที่โต๊ะ
~ First Land ~ ดูภายนอกแล้วก็เหมือนผับดีๆทั่วไปนี่แหล่ะ แต่ใครจะรู้ว่าภายในผับแห่งนี้นอกจากจะเป็นที่ดื่มกินสังสรรและอะไรต่างๆแล้ว บริเวฯบันไดที่จะขึ้นไปชั้น 2 ของร้านแห่งนี้ยังเป็นประตูเชื่อมไปโฮสค์คลับลับๆที่อยู่ข้างๆอีกด้วย ซึ่งน้อยคนนักที่จะรู้ถ้าไม่ใช่ลูกค้าประจำจริงๆเพราะถ้าพวกที่มาเที่ยวผับก็จะเข้าทางนึงส่วนพวกที่เหงาใจหรือต้องการเพื่อนนั่งดริ๊งก็จะเข้าอีกทางนึง ดูภายนอกแล้วก็เหมือนอย่างที่บอกถ้าคนผ่านไปมาก็คิดว่าร้าน 2 ร้านที่ตั้งติดกันไม่น่าเกี่ยวกันแต่ไหงได้มันเกี่ยวกันเต็มๆแถมยังทีทางลับเดินเชื่อมหากันได้ชนิดที่ว่าถ้าฝั่งโฮสค์อยากเที่ยวก็มาผับถ้าพวกทางผับอยากมีหนุ่มหล่อๆมานั่งด้วยก็เดินไปหาโฮสค์ได้...อะไรทำนองนั้น
ตุ้บส์!!!!
" เป้นไรวะไอ้บอม..ดูทำหน้าเข้า " คยูฮยอนเอ่ยทักคนที่นั่งลงไม่ไกลเค้าแถมทำสีหน้าไม่ดีส่งมาให้
" ฉันจะไม่ใจอ่อนให้ไอ้ฮันมันอีกแล้วและถ้าฉันเจอไอ้ฮันฉันจะฆ่ามัน " คิบอมพูดเสียงเย็น...เพราะ
กว่าเค้าจะปลีกตัวออกมาจากยายป้าที่ทำตัวเป้นตุ๊กแกเกาะเค้าแจขนาดนั้นก็แทบตายถ้าไม่เรียกให้ซี
วอนมาช่วยป่านนี้เค้าก็ยังหลุดออกมาไม่ได้หรอก
" อย่าว่าแต่แกเลย ฉันก็ด้วย " คยูฮยอนเสริมขึ้น
" ก็ฉันบอกแล้วว่าถ้าไอ้ฮันชวนมาแบบฟรีๆมันมักมีงานให้เราทำตลอดแหล่ะ " คิบอมยังคงพล่ามไป
เรื่อยๆ
" แต่อย่างว่าก็ถือว่าช่วยๆมันหน่อยก็ดี พวกแกก็เห้นว่ามันก็ต้องทำตัวเป็นโฮสค์เหมือนกัน สภาพไม่
ต่างกับพวกเราสักนิด " เยซองอธิบายเลยนึกไปถึงเหตุผลที่ฮันคยองพยายามยกแม่น้ำทั้ง 10 มา
อธิบายให้ฟัง
เมื่อ 10 นาทีก่อน ..........
" นะๆ พวกแก...ช่วยฉันหน่อยนะ แค่อาทิตย์เดียวเองนะ ๆๆๆ " ตอนนี้พวกเค้าทั้ง 6 นั่งหน้าเครียดกัน
อยู่ในห้องแต่งตัวที่ฮันคยองพาเข้ามา
" แล้วทำไมพวกฉันต้องช่วยแกอ่ะ " คังอินเอ่ยถามขึ้น
" เพราะพวกแกเป้นเพื่อนฉันไง ^^ " ฮันคยองตอบกลับไป
" แกก็แบบนี้ทุกทีเอาความเป้นเพื่อนของพวกเรามาใช้พวกฉันอยู่เรื่อย "คยูฮยอนก็บ่นต่อ
" ฉันก็ไม่ได้ใช้พวกแกมากมายอะไรนี่ "
" ให้พวกฉันไปเป็นโฮสค์นี่มันยังไม่เรียกมากอีกเหรอ ไอ้ฮัน " เยซองแย้งขึ้น
" ก็แค่เป็นเพื่อนนั่งดื่มนิดๆหน่อยๆเองน่า....แถมพวกแกยังได้เงินด้วยนะเห็นมะฉันไม่ได้ขอให้พวกแก
มาช่วยฟรีๆซักหน่อย " ฮันคยองยังคงพยายามชักชวนเต็มที่
" แกก็รู้ว่าพวกฉันไม่ได้อยากได้เงิน... " ซีวอนพูดขึ้นเรียกความสนใจให้มุ่งไปที่เค้าคนเดียว
" เออบ้านพวกแกมันรวย..ข้อนี้ฉันรู้ดีแต่แกลองนึกดูสิว่าเพื่อนพวกแกคนเนี๊ยเนี่ยมันกำลังเดือดร้อน
เพราะพวกโฮสค์ที่ประจำกันที่นี่โดนเรียกให้ไปช่วยงานอีกร้านนึงแล้วพวกโฮสค์ที่เหลือมันก็ยังไม่
ค่อยรู้อะไรดีเพราะพวกนั้นยังใหม่อยู่แล้วทีนี้พวกแกยังจะปล่อยให้ฉันต้องลงทุนไปเป็นโฮสค์จำเป็น
คนเดียวอีกหยั่งงั้นเหรอ "
" ............. " พวกซีวอนต่างก็มองหน้ากันตาปริบๆไม่ใช่ว่าไม่เคยทำงานพวกนี้มาก่อนเป้นเพื่อนกันมา
ก็หลายปีไอ้งานนี้ถือว่าสบายๆถ้าให้เทียบกับที่เคยไปช่วยร้านอาหารไอ้เยเมื่อตอนที่น้ำในบ่อที่ใหญ่
กว่าบ่อธรรมดามันเน่า(เหตุเพราะคนล้างบ่อลากลับบ้านแล้วบ่อไม่ได้ล้างมากกว่า 2 เดือน -*- )แล้ว
พวกเค้าต้องลงไปช่วยกันขุดแล้วทำใหม่ชนิดที่ว่าไม่เหลือคราบเค้าความเป็นคุณชายเลยก็ว่าได้
" เออๆ ยอมช่วยแล้วก็ได้ " คิบอมที่ตอนแรกนั่งฟังด้วยอารมณ์พูดขึ้นแล้วเดินไปตบบ่าฮันคยองที่นั่ง
หน้างออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะพูดประโยคนึงที่ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มออกมา
" เพื่อนมีไว้ช่วยไม่ได้มีไว้กินไว้เที่ยวอย่างเดี่ยวหนิ่ ^^ "
" ฮื่อออ!! ฉันรักแกจังเลยว่ะ ไอ้บอม!!! " แล้วพอฮันคยองทำท่าจะวิ่งมากอดคิบอมก็ต้องหยุดชะงัก
เพราะโดนคังอินดึงคอเสื้อเอาไว้
" ถ้าแกรักไอ้บอมคนเดียวฉันจะไม่ช่วยแกจริงๆด้วย " คังอินพูดอย่างงอนๆแล้วไอ้ท่างอนนี่มันน่าถีบ
มากในสายตาพวกเพื่อนๆ
" ฉันก็รักพวกแกทุกคนน่ะแหล่ะ...เพราะพวกแกเป็นที่สำคัญที่สุดของฉันไง ^^ " ฮันคยองพูดยิ้มๆ...
ในเมื่อไอ้ 2 ตัวนั้นมันตัดสินใจจะช่วยแล้วพวกเค้าที่เหลือก็ไม่รู้จะแย้งกันอีกไปทำไม ก็ในเมื่อ[เพื่อน
มันมีไว้ช่วยหนิ่ -*-]
" เฮ้ยๆๆ อย่าอู้นานดิ่พวกฉันก็เหนื่อยนะ!! " ฮันคยองที่ชะโงกหน้าเข้ามาพูดแล้วก็ต้องรีบหลบไป
เพราะโดนคิบอมปาเสื้อสูทที่ถือมาใส่
" ช่างเหอะพูดตอนนี้ไปก็เสียเเรงป่าวเรายังต้องช่วยอยู่ที่ร้านอีกอาทิตย์นึงนะกว่าพวกพี่ซังเฮจะกลับ
อ่ะ " เยซองพูดขึ้นแล้วพวกเค้าทั้ง 3 คนก็ทยอยกันออกมานั่งรับแขกกันเหมือนเดิม
" คิบอมมมม...หายไปไหนตั้งนานพี่คิดถึ๊งคิดถึงงงง "
" อ่ะเอ่อ...ไปห้องน้ำน่ะคับ ป้า "
" เอ๊ะ!!บอกแล้วใช่มะว่าอย่าเรียกป้าเรียกพี่สิคะ..ดูกันเอ๊งกันเอง ^^"
" - - ..... คับ ..... ป้.....คุณพี่ ^^* " คิบอมพูดแหยๆยัยป้านี่มันจะอะไรกะเค้านักหนาก็ไม่รู้นั่งมาตั้งนาน
แร๊ะไม่กลับซักทีถ้าเค้าจะไล่มันก็ยังไงๆพอหันไปมองรอบๆก็เห็นสภาพเพื่อนๆพวกเค้าไม่ได้ต่างกัน
เล๊ยยยแถมดูไอ้คังมันจะแสดงท่าทางรังเกียจแบบออกนอกหน้าซะด้วย
" เมื่อไหร่ป้าจะกลับซักทีเนี่ย...นั่นตั้งนานแร๊ะไม่เบื่อไง " คังอินพูดขึ้นพลางมองหน้ายัยป้าแว่นหนาที่
แต่งตัวฮะรูฮะรามากมายถ้าที่บ้านมีสร้อยทองมากกว่านี้คุณเธอคงจะขนใส่มาจนหมดแน่ๆ
" นี่น้องคังเบื่อพี่แล้วเหรอจ๊ะ...ไม่เอาน้าไม่เอา...ดูสิพี่มีของมีเงินให้น้องคังด้วยนะ อยากได้อันไหน
เอ่ยย บอกมาเดี๋ยวพี่ให้^^ " ยัยป้ายังคงพล่ามต่อไปแถมยังยกโน่นยกนี่ให้ดูคงคิดว่าคังอินปรารถนา
สิ่งของที่เธอสวมใส่อยู่ล่ะสิ..แต่โทดที คิดผิด -*-
" เก็บทองชุบป้ากลับบ้านเหอะผมไม่อยากได้อ้อแล้วถ้าไม่มีค่าไวท์ที่ลงทุนเปิดไปตั้งไม่รู้กี่ขวดเนี่ย
ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจ่ายให้เองก็ได้แต่ผมว่าตอนนี้ป้าควรจะกลับบ้านไปซะ...อยู่ไปป้าก็ไม่ได้อะไรขึ้น
มา ผมไปล่ะ " แล้วคังอินก็ลุกหนีเดินออกไปปล่อยให้ยัยป้าคนนั้นนั่งอึ้งอยู่ที่โต๊ะก็จะไม่ให้รู้ได้ไงล่ะ
ไอ้ฮันมันเล่าให้ฟังว่าตอนที่พี่เฮเซ(โฮสค์ที่ประจำที่นี่)อยู่พี่เค้าก็เคยเจอยัยป้านี่มามุขนี้เหมือนกัน
ทุกทีจะเปิดแค่ขวดเดียวเพราะส่วนใหญ่แค่บอกจะให้ของโฮสต์ทุกคนก็เอาหมดเลยทำให้แกไม่ต้อง
เสียเวลานั่งหลอกลวมลาม(?)โฮสต์หล่อๆนานแต่คังอินคนแรกที่ทำให้ป้าแกต้องเสียเวลาเปิดหลาย
ขวดเพราะยังไม่ได้ลวมลามคังอินเลยซักนิด
" แกน่าจะถ่ายรูปไว้ว่ะ..อยากเห้นตอนยัยป้านั่งหน้าเป็นไก่ต้ม 55 " ฮันคยองที่เดินเข้ามาหาคังอินพูด
ขึ้น
" พี่ฮันคับพี่ฮัน...ลูกค้าโต๊ะ3แกกลับไปแล้วบอกว่าค่าเหล้าให้เก็บกับพี่คังอ่ะคับ "
" 55 เออๆ ขอบใจๆ เซ็นไปทำงานต่อเหอะ " แล้วหนุ่มน้อยน่ารักนามว่าเซ็นก็วิ่งกลับไปที่เค้าร์เตอร์
เหมือนเดิม
" แมร่ง...นี่ต้องจ่ายให้ด้วยไหมเนี่ย " คังอินทำหน้าเซ็งๆ
" ไม่ต้องๆ ฉันรู้ว่าแกไม่อยมจ่ายหรอก ^^ "
" เออรู้ก็ดี -*- "
** โทดน้า....T T เราหายไปนานมากเลย 2 อาทิตย์ได้อ่ะเพราะเราไปทำงานตลอดเลยอ่ะเลยไม่ได้จับคอมเลยช่วงนั้นขอโทดทีนะแต่เดี๋ยวจะมาอัพเรื่อยๆแร๊ะเพราะตอนนี้รอมหาลัยเปิดอย่างเดียวแล้ว ^^ **
ความคิดเห็น