ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] T - Secret :: SHINee HoHyun Yaoi ::

    ลำดับตอนที่ #11 : T - Secret :: P.10

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 54



     T - Secret

    Story  ::  T - Secret .. เพราะนายคือความลับ

    Couple  ::  Minho x Jonghyun

    Past  ::  10





     

              เช้าวันใหม่ที่แสนสดใสสำหรับใครหลายๆ คน ที่กำลังก้าวเดินเข้ามาภายในโรงเรียนต่าง

    กับเค้า คิมจงฮยอน - -  ที่ไม่อยากแม้แต่จะลืมตาขึ้นมาเพื่อไปเรียนในช่วงเวลาที่มันเช้ามาก! แบบนี้

    ซักเท่าไหร่





              " นี่มึงตื่นยังไอ้เป็ด ? " มินโฮที่นั่งมองเพื่อนหน้าเป็ดเดินเหมือนวิญญาณออกจากร่างเข้า

    มาในห้องก็ส่งเสียงทักกลับไปพร้อมกับร่างของเจ้าตัวที่เดินหน้ามุ่ยมานั่งลงบนตักเค้า สองแขนยก

    ขึ้นโอบรอบคอแล้วซบหน้าลงกับไหล่ของเค้า






              มินโฮเลยจัดการหยิบกระเป๋าเป้ของร่างบางออกแล้วเหวี่ยงไปวางที่โต๊ะข้างๆ พร้อมกับยก

    มือขึ้นกอดเอวและลูบผมเบาๆ






              " กุง่วงมากอ่ะมึง " ร่างบางพูดอู้อี้ๆ อยู่กับไหล่หนา





             
    " กุรู้แล้ว .. งั้นมึงก็นอนก่อน นี่มันยังเช้าอยู่ " มินโฮพูดเบาๆ กับใบหูนิ่ม พร้อมกับกอดรัด

    ร่างที่นั่งอยู่บนตักเค้าเอาไว้

     



              ถ้าคนที่เดินผ่านไปผ่านมาไม่รู้ว่าพวกเค้าสองคนเป็นเพื่อนกัน  ก็ต้องพากันคิดว่าภาพที่พวก

    เค้าเห็นตอนนี้มันก็ภาพคู่รักคู่หนึ่งที่น่าอิจฉาสุดๆ เพราะมินโฮก็คือหนุ่มฮอตแถมหล่อจนน่าสยบให้

    และไหนจะคนที่นั่งหลับอยู่บนตักนั่นอีกล่ะ .. ถึงจะไม่สาวมากแต่ก็น่ารักในสายตาทุกคนแม้เจ้าตัวจะ

    พิษสงเยอะก็ตามแต่พออยู่กับมินโฮทีไร มันทำให้คนมองรู้สึกถึงเส้นบางๆระหว่างสองคนนี้ที่มันน่า

    จะมีมากกว่าความเป็นเพื่อนซ่อนอยู่





              " เลิฟซีนกันแต่เช้าเลยไงพวกมึง - - "  อนยูที่เดินเข้ามาในห้องพอวางกระเป๋าเสร็จก็หันมา

    แขวะสองเพื่อนซี้ตัวเองทันที






             
    " ตลก - -  .. เบาๆ ละกันมึง  มันหลับอยู่ " มินโฮพูดเบาๆ แล้วก็กอดคนร่างบางเอาไว้ไม่

    ห่าง  อนยูที่มองอยู่ก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ ก่อนจะเอ่ยปากถามเสียงเบา






             
    " ชอบล่ะสิมึง ฮ่าๆๆ "
     




              ร่างสูงของมินโฮเลยได้แต่มองหน้าเพื่อนตาตี่มันนิ่งๆ แทนคำตอบ  บางทีมันชักจะรู้เยอะไป

    แล้ว - -  ถ้าไม่ติดว่าจงฮยอนนั่งอยู่บนตักล่ะก็ อาจจะมีการให้ของกำนัลกันเกิดขึ้น

     




              " มินโฮ .. มีคนมาหา " มินฮยอกเดินเกาหัวงงๆ เข้ามาแล้วสะกดเรียกเบาๆ เมื่อเหลือบไป

    เห็นว่าไอ้เพื่อนหน้าเป็ดขี้โวยวายมันกำลังหลับอยู่







              " บอกเค้าไปว่ากุไม่ว่าง " มินโฮพูดนิ่งๆ มินฮยอกก็พยักหน้ากลับมาให้ก่อนจะเดินหาย
    ออก

    ไป ซักพักก็เห็นมันเดินหลบไปทางมุมห้องพลางส่งสายตาไปทางหน้าห้องที่มีคนกลุ่มหนึ่ง
    ชะโงก

    หน้าเข้ามาเหมือนมองหาอะไรซักอย่าง

     




              ก่อนจะสบตาเข้ากับร่างสูงหลังห้องที่มองอยู่  เจ้าตัวก็อมยิ้มก่อนจะเดินมาโผล่ที่หลังห้อง 

    คนที่เค้าเห็นเมื่อกี๊ไมได้เดินเข้ามาคนเดียวแต่เดินเข้ามาพร้อมเพื่อนอีกคน แล้วมองที่เค้าสลับกับ

    คนตัวเล็กที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่






              " ฉันมีเรื่องอยากคุยกับนายน่ะมินโฮ "  





              " ตอนนี้ไม่ว่าง "  มินโฮตอบเสียงเรียบ





              " ติดจงฮยอนสินะ  งั้นเดี๋ยวช่วย "  ไม่ว่าเปล่าเธอคนนั้นเอื้อมมือมาดึงคนร่างบางที่นอนอยู่

    ลอยหวืดติดมือไปกระแทกกับอนยูที่ถลามารับร่างบางเอาไว้ แต่ก็ทำให้พอเจ็บตัวกันไปบ้างนิดๆ






              จงฮยอนที่ลืมตาขึ้นมาแบบงงๆ นอนอยู่ดีๆ ทำไมเค้าถึงตกลงมาที่พื้นเนี่ย พอหันไปก็พบว่า

    ไอ้อนเพื่อนเค้ามันก็กำลังลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากกางเกงคาดว่ามันน่าจะโดดมารับตัวเค้า - -
    แต่เพราะ

    อะไรล่ะ ?






              " มันจะมากไปหน่อยมั๊ย ? "  เสียงมินโฮดังอยู่ใกล้ๆ  ทำให้ร่างบางที่นั่งอยู่ที่พื้นรีบหันไป

    มองตามเสียงก็เจอกับร่างของเพื่อนสนิทที่กำลังยืนกำหมัดแน่นพร้อมกับจ้องพวกผู้หญิงที่ยืน
    เบียด

    พยายามเกาะกันเองเอาไว้ เพราะกลัวสายตาของคนตรงหน้า






              " ก็ .. ก็ฉันบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับนายไง! "






              " แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมอ่ะ ! พวกคุณใช่มั๊ยที่ส่งผมลงมานอนที่พื้นเนี่ย !! " จงฮยอนตวาด

    ขึ้นเสียงดัง พร้อมกับลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นออกบ้าง






              " ก็นายมันเกะกะขวางทางไงจงฮยอน ! " 

     




                        ขอบคุณมาก - -  .. ผมก็นอนอยู่ดีๆ ไปขวางพวกคุณเธอตอนไหน ?

     




              " หยุดพูดจาพล่อยๆ แล้วรีบพูดธุระของคุณมาเร็วๆ ก่อนที่ผมจะหมดความอดทน " ร่างสูง

    พูดนิ่งๆ





              " คือ .. ฉัน ... ฉันชอบ .. "

     




              " เสียใจ ผมไม่ชอบชะนี ถ้ารู้คำตอบแล้วก็ไสหัวออกไปซะ ! แล้วอย่ามาเข้าใกล้พวกผมอีก

    มันน่ารังเกียจ
    !!! "

     




                        O_O !!!   อึ้งครับ .. อึ้งง!!!

                        มันพูดแรงมากเหอะ ! ... ผมไม่เคยเห็นมันพูดจาร้ายกาจแบบนี้มาก่อนเลยนะ






              แล้วก็คงไม่ใช่แค่พวกเค้าที่อึ้ง คนฟังก็อึ้ง เพื่อนในห้องก็พากันอึ้งไปเป็นแถบๆ ไม่คิดว่าไอ้

    คนพูดน้อยแบบมินโฮ พอพูดทีมันโคตรเจ็บเลย
    !!






              " เจ็บตรงไหนเปล่าพวกมึง ? " มินโฮรีบเดินเข้ามาดูอนยูกับจงฮยอนทันที ไม่สนใจด้วยว่า

    คนฟังจะรู้สึกยังไง เพราะก็รู้ๆ กันอยู่ว่าเค้ารักเพื่อนเค้าแค่ไหน แล้วมาทำแบบนี้อย่าคิดเลยว่าเค้า

    จะพูดดีด้วย






              " ไม่มึง .. มึงพูดแรงไปเปล่าวะ ? "  อนยูท้วงขึ้น





              " แค่นี้ถือว่าเบาที่สุดแล้ว กุไม่ชอบคนที่ทำป่าเถื่อนเป็นนางมารทำร้ายพวกมึงหรอกนะ "

     




                         อีกหนึ่งดอกจัดไปแบบเบาะๆ - -   ผมได้แต่บ่นอยู่ในใจ

                         แอบนึกสงสารคุณเธอที่ยังยืนนิ่งไม่กล้าขยับไปไหน แต่ดูแล้วพวกเธอก่อเอง

                         คงจะสงสารไปก็ไม่ถูก - -  สงสารตัวเองดีกว่า นอนอยู่ดีๆ โดนลากไปเอี่ยวเฉย

     




              " ถ้าหมดธุระแล้วก็ไปซะที รำคาญ "  แค่นั้นแหล่ะ ถึงกับรีบสลายโต๋ทันที - -





              " วันหลังมึงก็เงียบๆ ไปแบบเดิมแล้วกันนะ พูดทีพวกกุหัวใจจะวายตาย "  จงฮยอนพูดยิ้มๆ

    แล้วตบบ่าเพื่อนร่างสูงเบาๆ






              " นั่งที่เหอะว่ะ จะเริ่มเรียนคาบแรกแล้ว "  อนยูหันมาบอกแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะตัวเองทุกอย่าง

    เริ่มกลับเข้าสู่สภาพปกติ





              " เที่ยงนี้กินไรกันดีวะมึง ? "





              ตอนนี้พวกผม 4 คนกำลังเดินมาที่โรงอาหาร  ตกเป็นเป้าสายตามันทุกวันสิน่า จนบางที

    พวกผมก็เริ่มจะรำคาญขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ - -





              ร่างสูงของมินโฮที่เดินมาข้างๆ ก็เอามือพาดไว้บนไหล่ของร่างเล็กแสดงความเป็นเจ้าของ

    เต็มที่ ไหนจะสายตาที่มองกราดออกไปนั่นอีก อนยูที่เห็นแล้วก็อยากจะขำ - -  รักเค้าแต่ก็ไม่กล้า

    บอก

     



              " ระวัง ! "  คีย์เอ่ยเสียงเบาพร้อมกับมือบางที่ดึงแขนอนยูให้ถอยห่าง  ส่วนมืออีกข้างก็ดึง

    แขนจงฮยอนด้วยเหมือนกัน  ส่วนมินโฮที่อยู่ใกล้สุดก็คว้าอีกคนที่กำลังจะล้มไว้ได้ทัน






              " เป็นอะไรมากไหมครับ ? "  มินโฮเอ่ยถามเสียงเรียบพร้อมกับมองสำรวจคนตรงหน้า






              " เอ่อ .. ไม่ครับ  ขอบคุณนะครับ "  ร่างบางตรงหน้าเงยหน้าพูดขึ้นแบบอายๆ พร้อมกับแก้ม

    ที่เริ่มแดงระเรื่อขึ้นจางๆ  ทำให้มินโฮอดที่จะอมยิ้มไม่ได้






              " โอเคครับ .. งั้นวันหลังเดินดีๆ นะครับ "  มินโฮพูดทิ้งไว้แค่นั้น แล้วกำลังจะเดินเลี่ยงไปอีก

    ทางก็โดนร่างบางเมื่อครู่ดึงชายเสื้อเอาไว้






              " พี่ชื่อจองซูนะ เรียกลีทึกก็ได้ "  ร่างบางพูดยิ้มๆ มิโฮก็พยักหน้ากลับไปให้





              " ผมมินโฮครับ  .. ถ้าไงผมขอตัวก่อนนะครับ เพื่อนรออยู่ "





              " เดี๋ยวก่อนสิ .. จะได้เจอกันอีกไหม ? "





              " ถ้าพี่อยากเจอก็ไปเจอที่ห้องเรียนของพวกผมก็ได้ครับ  พวกผมก็ไมได้ไปไหน พี่คงรู้ใช่

    ไหมครับ ว่าพวกผมเรียนห้องไหน ? "





              ร่างบางอมยิ้มออกมาแล้วพยักหน้าให้ มินโฮก็ยิ้มตอบกลับไปก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปหาพวก

    จงฮยอนที่ยืนมองกันอยู่






              " รู้จักกันไง เห็นคุยกันนาน " จงฮยอนเอ่ยปากถามขึ้นทันทีที่เห็นร่างสูงเดินกลับมาพร้อมกับ

    ใบหน้าอมยิ้มที่ดูจะปิดไม่มิดซักนิด






              " ก็เพิ่งรู้จักเมื่อกี๊แหล่ะ สวยเนอะ "  ร่างสูงส่งเสียงเพ้อเบาๆ แต่คนที่อยู่ใกล้ๆ ขนาดจงฮยอน

    มีเหรอจะไม่ได้ยิน  เจ้าตัวหน้าหงิกขึ้นมาทันทีแล้วเดินหน้าบึ้งไปก่อน





              " อะไรของเค้า - - "  อนยูบ่นเบาๆ แล้วกอดคอมินโฮกับคีย์เดินตามไปทีหลัง

     












    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    กลับมาลงแล้วนะครับ
    ขอบคุณมากนะครับ สำหรับคอมเม้นที่ขยันเม้นท์กัน  > <


    ดีใจมากๆ เลยยย
    มีอะไรก็ติ - ชมกันได้นะครับ

    ผมรับฟังทุกข้อเสนอแนะ อิอิ

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×