ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] T - Secret :: SHINee HoHyun Yaoi ::

    ลำดับตอนที่ #2 : T - Secret :: P.1

    • อัปเดตล่าสุด 23 ธ.ค. 53



    T - Secret

    Story  ::  T - Secret .. เพราะนายคือความลับ

    Couple  ::  Minho x Jonghyun


    Past  ::  1



              เสียงจอแจดังไปทั่วบริเวณลานโต๊ะหินอ่อนภายในพื้นที่โล่งด้านหลังตึกเรียน แต่ดูเหมือน

    เสียงเหล่านั้นจะไม่ได้เข้าไปกระทบโสตประสาทของคนที่กำลังหลับใหล กลิ้งไปกลิ้งมา
    อยู่บนพื้น

    หญ้าได้เลยซักนิด



              ไม่นานเสียงฝีเท้าที่เดินมาอย่างไม่รีบร้อนก็หยุดลงตรงปลายเท้าของคนที่ยังนอน (อืด) ไม่รู้

    เรื่องอยู่บนพื้นหญ้า  นัยน์ตาคมคู่สวยที่กำลังปิดสนิทเรียกสีหน้าให้ดูบูดบึ้งขึ้นได้ไม่ยาก
    สำหรับคนที่

    กำลังยืนมอง



              " จงฮยอน ! "   สรรพนามถูกเอ่ยขึ้น  พร้อมกับเท้าของคนที่กำลังเรียกเขี่ยอยู่ปลายเท้า
    ของ

    อีกคน  แต่ดูเหมือนว่าคนนอนจะไม่รับรู้ถึงการสะกิดที่โคตรจะสุภาพนี้เลย - -


    " ไอ้เป็ด!!! "  

              " ห ... ห๋าาาาา!!!! "  คนที่นอนอยู่เมื่อครู่สะดุ้งขึ้นมาสุดตัว ก่อนจะทำหน้าหงิกใส่คนที่กำลัง

    ยืนมองหน้าเค้าอยู่



              " จะตะโกนหาญาติมึงรึไงวะ ไอ้มิน  = =  "



                        รู้ไหมกุตกใจ .. สาดดดดด!!!!

              " ก็เรียกดีๆ ดันไม่ตื่นนี่หว่า ไปกินข้าวกัน "


              ร่างบางของเพื่อนตัวเล็กเลยได้แต่ทำหน้านอยส์ใส่มันไป ก่อนจะลุกขึ้นยืนปัดเศษใบไม้
    ออก

    จากตัว แล้วเดินตามไอ้เพื่อนหน้าหล่อไป


    คิม จงฮยอน คือชื่อที่คนทั่วไปรู้จัก

              ส่วน
    ไอ้เป็ด คือชื่อที่ไอ้หล่อ ชเวมินโฮ ใช้เรียก ไม่รู้หน้าของคิมจงฮยอนคนนี้มันเหมือน

    เป็ดรึไง ถึงได้เรียกแบบนั้น ทั้งๆที่เค้าออกจะ หล่อ (
    ?)  เท่ (?) และ แมนสุดๆๆ (ใช่เหรอ?) 



              แต่ถึงคนตัวเล็กจะคิดแบบนั้นแต่ทำไมถึงไม่ค่อยมีผู้หญิงมาตกถึงท้องเลยซักคนก็ไม่รู้ ..
    มี

    แต่ผู้ชายเข้ามายุ่ง  พวกนี้มันไม่เบื่อกับนิสัยของเค้าบ้างรึไงนะ ... ทั้งๆที่เค้าออกจะโคตรเลว
    คูณ

    สาม (ซุปเปอร์แก๊ง) ขนาดนี้วะครับ
    = =


              " เออมึง .. ไอ้ฮงกิมันเดินมาหามึงที่ห้องว่ะ .. มันบอกมึงหลบหน้ามัน ? "  มินโฮเอ่ยถาม


    ขึ้น พร้อมกับจ้องหน้าผมไปด้วย


              ผมเลยส่งสายตาระอาใจกลับไปให้ตามด้วยเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ ที่ลอยไป
    สมทบอีก

    ที .. ก่อนที่จะรีบเดินตามไปให้ทันมันแล้วยกมือขึ้นกอดเอวเพื่อนไว้
             



              " มึงก็ลองมาเป็นกุดูสิ แล้วมึงจะรู้ว่าไอ้ฮงกิแม่งโคตรตามอ่ะ ! ไม่ว่ากุจะกระดิกไปทางไหน

    นะ   โอ้พระเจ้า
    !!  มันตามยิ่งกว่าเงาตามตัวกุอีกอ่ะ = =  " 

              ได้ที ก็ขอระบายหน่อยเหอะ .. TOT


              ก็ในเมื่อมันเป็นแบบนั้นจริงๆ  เพราะตลอดระยะเวลาช่วงปิดเทอม ฮงกิก็ขยันไปเฝ้าเค้าที่

    บ้าน
    ทุกวัน

    แถมยังเดินตามต้อยๆ เสมือนหมาน้อยเดินตามเจ้าของไม่ห่าง

    ไม่ว่าเค้าจะเดินไปส่วนไหน มุมไหนของบ้านก็ตาม รู้ไหมว่าท่าทางแบบนี้มันเป็นสิ่งที่คิมจง

    เกลียดที่สุด !!!!


              " มึงก็เลยหลบหน้ามันตลอด 3 วันมานี้ใช่ไหม ? " มินโฮยกนิ้วไล่วันที่ตามที่เพื่อนตัวเล็ก

    ของเค้ารีบเดินออกจากห้องหรือไม่ก็โดดคาบก่อนพักเที่ยงไปตลอด 3 วันเต็มๆ จนเค้าเองยังแปลก

    ใจกับไอ้ท่าทางแปลกๆ ของมันเนี่ย


     
             " ถูกต้องเลยเพื่อน!! "  คนตัวเล็กหันมายักคิ้วใส่ก่อนจะเดินลั่นล้าเข้าโรงอาหารไป ในมือก็

    ยังกอดเอวเพื่อนตัวสูงไม่ห่าง มินโฮยกแขนวางพาดลงบนไหล่เล็ก แล้วขยี้ผมคนตัวเล็กอย่าง
    หมัน

    เขี้ยว


              คิม จงฮยอน  รูปร่างเล็ก หน้าตาน่ารัก ยิ่งโตยิ่งดูสวยขึ้น แถมน่ารักขนาดนี้ จะไม่ให้
    หนุ่มๆ

    พากันตกหลุมรักได้ไงไหวล่ะ แต่เจ้าตัวดันเปลี่ยนคนควงไม่เว้นแต่ละวัน แต่ถึงอย่างนั้น
    ก็ยังมีคนมา

    ขยันขายขนมจีบให้ประจำ


              ชเว มินโฮ  รูปร่างสูง ใบหน้าคม ติดท๊อปเทนอันดับหนุ่มหล่อที่สุดในโรงเรียน  ที่สาวๆ


    หนุ่มๆ หลายคนอยากจะเข้าใกล้หรือยอมถูกควงซักครั้ง  แต่ดูเหมือนมินโฮจะไม่ค่อยเล่นด้วยแถม

    ยังมีคนตัวเล็กอย่างจงฮยอนไปไหนมาไหนด้วยแบบนั้น บอกตามตรงเลยว่ายาก!!

              " แล้วที่นี้จะทำยังไงต่อไป? "  เพื่อนหน้าหล่อเอ่ยถามขึ้น


              ข้าวในจานถูกเขี่ยไปมา เพราะคนกินกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก  นัยน์ตาคมฉายแวว
    หนักใจ

    แต่เพียงวูบเดียวก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม อย่างกับคนคิดอะไรออก


              " เลิกโว้ย! .. อย่างงี๊ต้องเลิกสถานเดียว "  ปากเรียวคลี่ยิ้มออกมาก่อนจะตักข้าวเข้าปาก


              " อย่างนี้ทุกทีสิ .. "


              " ฮงกิมันน่าจะภูมิใจที่ฉันให้มันเป็นคนแรกในรอบวันเปิดเทอมเลยนะ ฮ่า ๆๆ "



              รอยยิ้มน้อยๆ ยังคงผุดขึ้นไม่หายไปจากใบหน้าคมของร่างบาง ทำให้คนต่างโต๊ะที่พากัน


    มองถึงกับเคลิ้มตามไปกับรอยยิ้มน่ารักนั่น แม้ว่ามันจะอาบไปด้วยยาพิษก็ตามเหอะ

     

     

              ร่างสูงที่นั่งกินข้าวอยู่ตรงหน้าปรายสายตาไปมองรอบๆ โต๊ะ ชนิดที่ว่าใครอยู่ใกล้เป็นอันได้

    รับรังสีหายนะจากเค้าไปเต็มๆ โทษฐานที่มองคิมจงฮยอนของเค้า
    !




              " ยังไงก็จัดการให้ได้อย่างที่พูดล่ะ "  มินโฮเงยหน้าขึ้นพูดอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงกินข้าวต่อ



              " เออน่า .. คิม จงฮยอนซะอย่าง  เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ ^^ "  จงฮยอนยักคิ้วกลับมา
    ให้แล้วจึงลง

    มือกินข้าวต่อไม่สนใจสายตานับร้อยที่มองพวกเค้า





              .
              .
              .
              .


              มินโฮได้แต่แอบบ่นในใจว่าขอให้จัดการได้จริงๆ เหอะ .. = =





    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++




    Talk  ::  กลับมาแล้วนะครับ >.<  ขอบคุณสำหรับ 2 คอมเม้นแรงที่ให้มา
    ปลื้มมากๆ นึกว่าจะไม่มีคนตามเรื่องนี้ซะแล้ว 
    ยังไงก็ฝาก T-Secret ไว้ในใจเพื่อนๆ ด้วยนะครับ
    ผมจะขยันมาอัพเรื่อยๆ พอๆ กับที่จะขยันเขียนใ้ห้จบไวๆ อิอิ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×