ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกาะเวทย์มนต์

    ลำดับตอนที่ #9 : ช่วย หรือ โจมตี(100%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 40
      0
      7 มี.ค. 49

    เปรี้ยง!!!!

                    เสียงอะไรบางอย่างประทะกับน้ำที่พุ่งเข้ามา   ฉันลืมตาขึ้นและเห็นดาบสั้นประมาณฟุตนึงหล่นลงมา  พร้อมกับที่มีโล่ไฟฟ้ากันกระแสน้ำไว้ไม่ไห้เข้ามา  ห๊ะ..ดาบแค่นี้ไหงสร้างโล่ไฟฟ้าได้ใหญ่ขนาดนี้เนี่ย  ต่อให้ผู้ใช้เป็นนักเวทย์ก็เถอะพลังแบบนี้ไม่ธรรมดาเลย  แต่ว่าดายเล่มนี้มันคุ้นๆเหมือยเคยเห็นที่ไหนว้า...   แต่ยังไม่ทันได้คิดวิเคราะห์เสียงหัวเราะก็ดังขึ้น

                     "ก๊าก  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  โหย...เล่นสนุกแบบนี้ไม่เรียกอาชูร่าเลยนิ?" ง่ะ  นั่นมันยัยขโมยเมื่อตอนกลางวันเรอะ  แล้วตัวมันอยู่ไสหว่า  ได้ยินแต่เสียงพอฉันมองขึ้นไปข้างบนก็ถึงกับชะงัก  เพราะยัยนั่นนั่งอยู่บนกิ่งไม่อย่างสบายใจเฉิบ  และท่าทางจะมีอีกคนนึงแต่ดูไม่ออกว่าชาย รึ หญิง  เพราะมันเล่นใส่เสื้อคลุมสีขาวมาคลุมไว้ทั้งตัวแถมยังมีฮู้ดปิดหน้าไว้ซะอีก  แต่อย่างน้อยก็ยังดูดีกว่าไอ้คาดิอุสแฮะ (เหอๆ)

                     "จ...จ๊ากกกกกกกกกกกกก"
    ตุบ

                   
     ทุกสายตาหันมามองต้นเสียงที่ทำให้ก่อเกิดและพบว่า....อาชูร่าหัวทิ่มลงไปกองกับพื้น..ง่า  เชื่อเลย "โอ๊ยโหยว  แหะๆ  ง่า  ดันตกต้นไม้ซะนิ  ชางเหอะมาจัดการกับภูติน้ำเลยดีกว่านิ"อาชูร่าพูทั้งๆที่เพิ่งตกต้นไม้มาแท้ๆ  แต่เจ้าตัวก็ยังยิ้มระลื่นกวนโมโหอยู่ตลอด

                    "หึ...  เด็กกะโปโลอย่างแกคิดเรอะว่าจะทำอะไรข้าได้น่ะ" เจ้าภูติน้ำพูดขึ้นมาอย่างเยาะๆ  "นั่นสิๆ  อาชูร่าก็ไม่รู้เหมือนกานนิ  ว่าจะจัดการได้รึเปล่าแต่ท่าทางน่าหนุกดีนิ"อาชูร่าพูดต่อ  เออ  จะไหวมั้ยล่ะเนี่ย  อยู่บนต้นไม้ยังตกได้ซะอย่างนั้น  แต่ว่า  ต่อให้เราจะสู้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน  ลุกก็ลุกไม่ขึ้น  แถม เพราะปล่อยสายฟ้าลูกเมื่อตะกี๊ออกมา  เวทเลยหมดเกลี้ยงเลย  เหนื่อยชะมัด

                    "หึๆ  เคยได้ยินเหมือนกันว่าหนึ่งในผู้ถูกล่าจะใช้สายฟ้า  ก็ดี  ขอเก็บทั้งสองตัว(เฮ้ย)เลยแล้วกัน" พูดจบน้ำในแม่น้ำก็พุ่งขึ้นมาอีกครั้ง  แต่คราวนี้ไม่ใช่ใบมีดน้ำเหมือนที่มันเคยใช้แต่เป็นร่างปลอมแปลง  อีกหลายตัวที่ทำจากน้ำ" โห----สุดยอดเลยน่อ  งั้นเห็นที่คงต้องโจมตีกันบ้างแล้ว"อาชูร่ายังพูดอย่างอารมณ์ดี  พลางเก็บดาบที่ตัวเองโยนลงมาสร้างโล่ไฟฟ้าเมื่อครู่ขึ้น"อาชูร่าผู้ใช้ดาบคู่จะไปแล้วเน้อ"  แล้วความเร็วที่ไม่ธรรมดา(รู้สึกจะน้อยกว่าเจ้าหมานั่น)ก็พุ่งเข้าไปที่ร่างแปลงที่ดาหน้าเข้ามา  "ระบำอัศนีย์"  แล้วสายฟ้าจำนวนมากก็ฟาดลงมา  เป็นไปไม่ได้...   ไม่ได้รู้สึกถึงการใช้เวทมนต์เลยนี่นา  สายฟ้าพวกนี้มันมาจากไหนกัน   อาชูร่าที่แม้จะส่งสายฟ้าออกมาทำลายหุ่นไปมากมายก็ยังไม่วายเลิกยิ้ม "ขอแนะนำตัวอีกที  เราชื่ออาชูร่า เป็นผู้ใช้ไฟฟ้าและดาบคู่น่อ " แล้วอาชูร่าก็ขว้างดาบตัวเองลงพื้นพลางเอามือประสานกัน

                      "อ๊ากกกก"เสียงภูติกรีดร้องอย่างโหยหวนบอกให้รู้ถึงความเจ็บปวด    เพราะไฟฟ้าที่ช๊อตเข้าร่างกาย   อ้อ...ยัยนี่ขว้างดาบลงเพราะแบบนี้เองหรอกเหรอ   เพื่อให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่านสื่อไฟฟ้าจากการต่อสู้เมื่อกี๊  ไม่อยากเชื่อเลยคนต๊องๆก็เก่งได้แฮะ "!!"จู่ๆไอ้ภูติน้ำก็หยุดกรีดร้องแต่กลับยิ้มอย่างเยือกเย็ก "วะ!  อึ้งล่ะสิท่าทางแกจะไม่รู้เลยสินะว่าน้ำที่เป็นตัวนำไฟฟ้าน่ะจะนำก็ต่อเมื่อน้ำมันไม่ใช่น้ำบริสุทธฺเท่านั้น  และพวกภูตอย่างข้าแค่เปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นน้ำบริสุทธิ์ก็ง่ายนิดเดียว  เท่านี้พลังของแกก็ถูกปิดกั้นไประดับนึงแล้ว"มันภูติอย่างเยาะๆ  เอ้อ  ต่อให้ถูกปิดกั้นไประดับนึงก็เหอะ  แต่ยังไงมันก็แค่ระดับเดียวนา  ฉันว่ายัยนั่นมันมีลูกเล่นมากกว่านี้อยู่ 

                      "โอ๊ยโหยว  อาชูร่าเพิ่งรู้นะเนี่ยแล้วแบบนี้จะไปโจมตีได้ยังไงล่ะนิ"ง่ะ..ยัยนี่ไม่รู้เรื่องแบบนี้มาก่อนและไม่รู้แล้วว่าจะโจมตีแบบไหนเรอะ  แถมยังยิ้มต่ออีกคนอื่นเค้าเครียดจะตายอยู่แล้วนะยะ  "หือ!?"อาชูร่าอุทานออกมาพลางหันหลังไปมองเจ้าเจ้าฮู้ดนั่น (ดูคุณเธอเรียกแต่ละคน -- --)"อ้าวอาคิจังจะสู้เหรอ  อะไรกันนิอาชูร่ากำลังสนุกอยู่แท้ๆ "อาชู่ร่าที่เริ่มชักจะโวยวายแต่ใบหน้ายังเปื้อนรอยยิ้มไว้อยู่  "เอาเหอะนิ  ในเมื่อเป็นคำสั่งของอาคิจังก็คงต้องทำล่ะนิ"แล้วอาชู่ร่าก็จับฉันขึ้นหลังแล้วกระโดดขึ้นต้นไม้แถวนั้น  ส่วนฉันที่ตอนนี้แม้แต่แรงยืนก็ยังไม่มีก็เลยต้องให้เขาจับขึ้นหลังไปก่อน  ขณะที่อาชูร่ากำลังจะโหนต้นไม้ไปเข้าเมืองต่อ  ก็มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันขนลุกซู่ ฉันรีบหันหลังไป  แต่ว่าจู่ๆมันก็ดับวูบลง  คิดไปเองรึเปล่า  ไม่นี่นา  นั่นมันจิตสังหารชัดๆ  

                       "เป็นอะไรรึเปล่านิ?"อาชูร่าถามขณะที่เอี้ยวตัวหลบกิ่งไม้ที่ยื่นอยู่ข้างหน้า  คงไม่ต้องบอกแล้วว่ามันยังยิ้มอยู่!!!  ตั้งแต่มา ไม่เห็นมันเลิกยิ้มซักที่แถมยังกวนโมโหอีกต่างหาก   "...."

                       "อะน่อ...ไม่อยากตอบอาชูร่าก็บังคับไม่ได่อยู่แล้วนิ "อาชูร่าตอบไปอย่างอารมณ์ดี  พลางกระโดดไปที่ต้นไม้อีกต้นหนึ่ง  ถ้าสังเกตุดูดีๆยัยนี่พาเราเข้าป่าแล้วนะคิดจะทำอะไรเนี่ย?

                       "ความจริงอาชูร่าก็อยากช่วยนะน่อ  แต่ว่าอาชูร่าไม่เก่งเรื่องรักษาคนอื่นนิ  อาคิจังยังเก่งกว่าอาชูร่าอีก  ปกติคนทำแผลให้อาชูร่าก็คืออาคิจังนี่แหละนิ"อาชูร่าตอบไป

                       "นี่..คนที่ชื่ออาคินั่น่ะเก่งมากเลยเหรอ?"ฉันถามไป  ว้าถามอะไรงี่เง่าอีกแล้วดูยังไงๆก็ท่าทางจะเก่งออก  ฉันหลุดปากถามออกมาได้ไงเนี่ย

                       "เก่งสินิ อาคิจังเค้าเป็นหนึ่งในผู้ควบคุมพลังทั้งสี่นิน่อ"

                       "!?  พลังทั้งสี่?"

                       "อ้าวไม่รู้หรอกเหรอนิ  ทั้งๆที่หนึ่งในพลังนั่นก็อยู่กับตัวเองนี่นะน่อ"อาชูร่าตอบกลับมาเหมือนจะเยาะเย้ยแต่ท่าทางเจ้าตัวจะไม่ตั้งใจเล้ย  เพราะมันก็ยังยิ้มอยู่

                      "งั้นก็อย่ามัวแต่ยิ้ม  พลังนั่นคืออะไรบอกมานะ"

                      "อะจ้า  บอกแล้วน่อ  พลังนั่นก็เป็นพลังจากอัญมณีอะไรซักอย่างนึงน่อ!!!"อาชูร่าตอบกลับมาอย่างมั่นใจ  แต่ ฉันไม่รู้เรื่อง
                   
                      "เฮ้!  อธิบายมาดีๆนะ  อย่ามาพูดให้งงเซ่"
                    
                      "ง่า...  อาชูร่าก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงนิ  อาชูร่าไม่เก่งเรื่องใช้ห่วงสมองน่อ"คำตอบแสนอารมณ์ดีที่ทำให้คนอื่นปวดหัวกันอย่างเต็มที่จากปากของ หัวขโมย นามอาชูร่า

                        แล้วจู่ๆอาชูร่าก็หยุดกระโดด  ง่า..ซึ่งตอนนี้เราก็อยู่ที่กลางป่าแล้วนะเนี่ย "เอาล่ะน่อเลิกเล่นกันซักทีนิ  มาสู้กันดีกว่า"อาชูร่าพูดโพล่งออกมา  หือ?  จะให้สู้อะไรเนี่ย 

                        "อุ๊บ!!!!"จู่ๆ  อาชูร่าก็ซัดเข้าที่หน้าท้องฉันซะเต็มแรง  นี่..นี่มันอะไรกันเนี่ย รึว่าที่มันคุยกันเมื่อกี๊  จะจัดการเก็บเราเรอะ  เฮ้อ--โง่จริงๆ  น่าจะรู้ตัวอยู่แล้ว  มีใครที่ไหนเค้าเอาตัวเองมาเสี่ยงตายด้วยเล่า.. แล้วจู่ๆ  ภาพทั้งภาพก็ดับวูบไป..  
                         
     ************************************

                        (((ตอนนี้เราคงต้องเปลี่ยนคนบรรยายซะแล้วน่ะนะ  งั้นกุ๊กกูผู้น่ารักคนนี้จะบรรยายต่อเองละกัน)))
                        "อ้าวนิ  หนักไปรึเปล่าน่อ"อาชูร่าพูดอย่างอารมณ์ดี
                        
                        "ช่างเหอะน่อ  นายสองคนที่อยู่ตรงนั้นนิ  ออกมาเหอะ"แล้วชายสองคนก็ออกมาจากต้นไม้ใหญ่แถวๆนั้น  คนนึงมีผมสีน้ำตาลเข้มตาเป็นสีแดงสดท่าทางแข็งแรง อีกคนนึงเป็นชายที่แม้จะตัวเตี้ยแต่ท่าทางร่างกายก็แข็งแรงไม่แพ้กับชายคนแรก มีผมสี ดำ ดวงตา สีเขียวสด

                         "ไม่นึกว่าจะจัดการพวกเดียวกันเองอย่างนี้...ก็ดี  ไม่ต้องสู้ให้ยาก"ชายคนแรกเอ่ยขึ้น

                         "แต่ก็น่าตกใจจริงๆที่เเกรู้ว่าพวกเราอยู่แถวนี้  แต่ชมไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก  ยังไงเธอก็จะได้ไปยมโลกอยู่แล้ว"ชายผมสีดำพูด

                         "น่อ...งั้นมาสู้กับอาชูร่าก่อนแล้วกันนิ  แล้วค่อยพาอาชูร่าไปยม  เง้อ มะยม"คำพูดที่พูดแบบไม่รู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดหลุดจากปากของอาชูร่าทันที

                         แล้วชายทั้งสองก้พุ่งเข้าหาอาชูร่าอย่างรวดเร็ว  ชายผมสีน้ำตาลเข้มเงื้อมือขึ้นหมายจะปลิดชีวิตเด้กสาว(มั้ง)ที่อยู่ตรงหน้า

     ตูม!!!

                          ต้นไม้ทีอาชูร่าเคยยืนอยู่ล้มลง  ส่วนเจ้าคนที่เคยยืนอยุ่  ตอนนี้ก็เกาะต้นไม้อีกต้นหนึ่ง "เหวยๆ  ต๊กกะใจเลยน่อ  ถ้าหลบไม่ได้มีหวังแหลกแน่ๆนิ"อาชูร่ายิ้มก่อนจะกระโดหลบการโจมตีรอบที่สอง

    เป๊าะ!!

                          "แว้กกกกกกกกกกกกกก"อาชูร่าร้องลั่นก่อนจะหล่นตุ้บลงพื้นไป  ชายสองคนที่เป็นคู่ต่อสู้ได้แต่ตะลึงตาค้าง  และคิดว่า"ทำไมตูต้องมาสู้กับคนพรรค์นี้ด้วยฟะ  หาคนสติดีๆกว่านี้ไม่ได้เรงไง!! แล้วนั่น  ตายรึยังน่ะ?"

                           "อ..อ๋อย  แย่จังน่อดันตกต้นไม้ซะนิ"อาชูร่าพึมพำยิ้มๆก่อนจะปีนต้นไม้ขึ้นมาอีกรอบ(ไม่เข็ด) 

                           "อ้าว  นึกว่าตายแล้วซะอีกนะนี่"ชายผมสีน้ำตาลพูดเยาะๆ  
                           
                           "ช่วยไม่ได้นี่น่อ  ในเมื่ออาคิจังสั่งให้จัดการพวกลูกกระจ๊อกอาชูร่าก็ต้องทำแหละนิ"เจ้าตัวว่าอย่างอารมณ์ดี  ขณะที่อีกฝ่ายเส้นอารมณ์ขาดผึง

                            "ใครเป็นลูกระจ๊อกวะ!  ข้าไม่ได้กระจอกเหมือนเจาเลยกระโดไปกระโดมาจนตกต้นไม้น่ะ"

                             "กระโดดจนตกต้นไม้?  อาชูร่าไม่ได้ตกต้นไม้นะน่อ  กิ่งไม้มันหักต่างหากนิ"แล้วเจ้าตัวดีก็โบ้ยความผิดให้กับกิ่งไม้"อีกอย่าง  พวกนายก็กระจอกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอนิ?"คำถามยั่งประสาทที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว  แต่ทำให้เส้นอารมณ์คนอื่นขาดผึงหลุดออกมา

                             "แก๊!!!  งั้นก็มาลองดูกันว่าใครจะกระจอกกว่ากัน  เฮ้ยคาโอสจับยัยนี่ไว้"ชายผมสีน้ำตาลสั่งเสียงเฉียบ

                             "ด..ได้"ชายผมสีดำที่มีนามว่า คาโอสตอบกลับมาอย่างตกใจ  แต่เจ้าตัวก็ตั้งสติไว้ได้  และพุ่งไปล็อกแขนเจ้าตัวดี

                              "อะจึ๋ย!   เล่นขี้โกงนิ  จับไว้แบบนี้แล้วอาชูร่าจะหลบได้ไงนิ"เจ้าตัวโวยวาย  แต่ท่าทางกับหน้าตามันคนละเรื่อง -- --"

                              " หนวกหู(เว้ย)  ถ้าไม่ทำอย่างงี้แกก็หลบได้สิวะ  ถ้าแกไม่กระจอกก็น่าจะไม่ถูกจับหรอก"ชายผมสีน้ำตาลตวาดก่อนจะหันมารวบรวมพลังที่มือ  ซึ่งตอนนี้พลังแทบจะล้นออกมา  และ"ตายซะ!!!.

    ตูม!!!

    พลั่ก!!!

                            เสียงคาโอสที่ตอนนี้ล้มลงบนต้นไม้เนื่องจากถูกพลังเข้าไปเต็มๆ  ส่วนเจ้าคนที่ควรจะถูกพลังจริงๆก็เอามีดจ่อคอหอยชายผมสีน้ำตาลอยู่  

                            "น่อ  กระจอกจิงๆนิ^๐^    นิน่อไหนๆก็ไหนๆแล้วนิ  อาชูร่าขอบถามหน่อย  ว่าใครส่งพวกนายมาน่อ"อาชูร่าถามอย่างอารมณ์ดีและแทบจะไม่มีท่าทีอยากฟังคำตอบซักนิด  

                            "เรื่องอะไรจะบอกวะ"ชายผมสีน้ำตาลตวาด  แต่.."อาซาฟ..  บอกไปเหอะ  ยังไงเราก็ไม่รอดอยู่แล้..  อ่อก"พูดไม่ทันจบ  คาโอสก็กระอักเลือดออกมา  ก่อนจะสิ้นใจตายทันที   "จ๊ากกก  คนตายนิ"  เพราะความตกใจทำให้อาซาฟปัดดาบที่จอคอตัวเองไว้ได้  และวิ่งหนีไป  

                             "อ้าวนิ  หนีแบบนี้แล้วจะทำไงดีละนิ --v--"เจ้าตัวบ่นอย่างอารมณ์ดีเช่นเดิม  ก่อนจะหันไปมองคนที่ถูกตัวเองซัดเต็มแรง  อาชูร่ายิ้มก่อนจะพูดว่า"เอ้า  เอาล่ะนิ  คนสุดท้ายแล้วน่อ"

    *********************************************

                              "อาชูร่า.."

                              "จ๋า?"

                              "ที่ให้จัดการเป็นยังไงบ้าง?"

                              "น่อ..  สองคนนั้นเหรอนิ คนแรกถูกพวกเดียวกันสังหาร  ไม่รู้ว่าใครเหมือนกันนิ รู้แต่ดาพุ่งมาจากไหนไม่รู้  เสียบคาที่เลย-- --" ส่วนอีกคนนึงหนีไปได้น่อ"อาชูร่ารายงาน

    ผัวะ!!

                              "แว้กกก"คนถูกตบหัวร่วงจากต้นไม้อีกรอบ  แต่ยังไม่วายรายงานต่อ "ส่วนนักเวทอีกคนที่อาคิจังให้อาชูร่าจัดการน่ะ  เรียบร้อยแล้วน่อ"

                             แต่แล้ววอาชูร่าก็คว้ากิ่งไม้มารได้กิ่งนึงก่อนจะปีนขึ้นมา"งั้นกลับกันได้ยังนิ  อาคิจัง"

                              "...."

                              "งั้นกลับเลยนะน่อ"แล้วทั้งสองคนก็เดินจากไป  ทิ้งภาพเบื้องหลังไว้

                               ที่ๆควรจะเป็นชายป่าแม่น้ำ  และทราย  กลับถูกปกคลุมไปด้วยแท่งน้ำแข็งและหิมะเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นในทะเลทราย ที่ไม่เคยมีหิมะตก

    **********************************

     เย้!  ในที่สุดก็อัพเสร็จซักที  แล้วมาเมนท์ให้กันหน่อยเน้อ  อะบายจ้า
        
                                           

                       

                      

                     
                     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×