คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ถึงเวลา
“...”
“สอพันปีล่วไปแล้ว ท่านัวลเรื่อนี้อยู่สินะะ”
หิวัยลานในุลุมสีำยาวรอมเท้าเอ่ยึ้น ะ้าวเ้าไปหาายราวัย 92 ปี ผู้มีผมสีาวบริสุทธิ์ ปล่อยยาวสยายถึลาหลั รับับุพิธีารยาวสีาวปัเลื่อมสีทอลอวามยาวรปลายเท้าอเสื้อลุมอันทรเียริ
“ิว่าเธอเอ็ไม่่าันหรอ มา้า” ายรานัยน์าสีำลับ ยับแว่นาทรสี่เหลี่ยมบาเล็ให้เ้าที่ พลาหันลับมาาหน้า่าบานให่อย่า้าๆ
'ศาสราารย์มาาเนียส โรสเรลีน' รอผู้อำนวยารให่โรเรียนเวทย์ีเวียร่า เนโทไพน์ ย่อายเล็น้อยเพื่อทำวามเารพผู้บัับบัา ผมสีำถูมัรวบึและมวมวยไว้ที่ท้ายทอยที่นัเรียนทุนเห็นนินา เรียไ้ว่าเป็นเอลัษ์อเธอ
“รวมทั้ผู้ทรุวุิในสภาลาทุท่าน้วยเ่นัน”
'ศาสราารย์าร์เลนเ้ เอร์เียส' นั่ลที่เ้าอี้บุผ้านวมสีแเ้มเหลือบทอ พร้อมรับเอสาราลูน้อนสนิทมาวาบนโ๊ะประำำแหน่
เป็นที่รู้ันีว่าโ๊ะอผู้อำนวยารให่ไม่่อยมีพื้นที่เหลือเท่าไรนั เพราะถูรอบรอโยเอสารอมหึมาอยู่ลอเวลา แม้ว่าะสั่เปลี่ยนและเพิ่มนาให้ให่ึ้นมาถึสอรั้แล้ว็าม
“เอ่อ...รไปหน่อยนะ” าร์เลนเ้ ล่าวเบาๆอย่าเินๆ หลัหาาแอบเห็นรอยยิ้มเล็ๆ บนเรียวปาบาไ้ส่วนอหิผู้ทุ่มเทเพื่อเนโทไพน์มาลอว่า 30 ปี
มาาเนียส หลุำออมาเล็น้อยพร้อมมอายราาไว้วยสายาที่อ่อนโยน
ท่านาร์เลนเ้เปรียบเสมือนพ่อนที่สออเธอ รวมถึทุนในโรเรียนแห่นี้็ิไม่่าาเธอเ่นัน
ารให้วามสำัับทุปัหา ไม่ว่าะเล็น้อยมาเพียใ โยไม่เพิเยปล่อยผ่าน ้วยวามใี อ่อนโยนและเอาใใส่ ที่ท่านมอบให้ับทุนเสมอมา ทำให้เ็ทุนรัและเารพท่าน้วยวามริใอย่าแท้ริ
“เอสารสรุป้อสอบเ้าเรียนประำปีนี้่ะ ำหนารรับสมัระเปิประมาลาอาทิย์หน้า ส่วนแบบฟอร์มใบสมัรอยู่ในหน้าสุท้าย่ะ ท่านาร์เลน”
“อืม...หวัว่าปีนี้มีเรื่อน่าสนุให้นแ่อย่าพวเราไ้ึัันนะ” ายรายิ้ม หลัาอ่านรายละเอียแล้วยนิ้วเรียปาานนสีทอ้ามอ้วนป้อมออมาเพื่อลลายมือื่อที่เอสาร
มาาเนียสรับเอสารที่ถูส่ืนมา พร้อมับยเอสารให้ลอยเหนือฝ่ามือเล็น้อย
“ลาว์” สิ้นเสียเอ่ย ลุ่มวันบาเบาสีาวหมุนวนรอบเอสาร้วยวามเร็วสูล้ายพายุหมุนนาเล็ิ๋ว เพียั่วเสี้ยววินาที เอสารทั้หมไ้หายวับไป และปราึ้นทีู่้เ็บเอสารสำหรับเรียมารประาศอย่าเป็นทาาร ในห้อเ็บเอสารสำัส่วนลาทันที
“รับน้ำาสัถ้วยไหมะ”
ำถามอย่าห่วใย ไ้เรียรอยยิ้มบาๆามุมปาอาร์เลนเ้
แน่นอน่วนี้เาูโทรมล่อน้ามาเนื่อาารทำานหนั ึ่นอาานอผู้อำนวยารให่แห่เนโทไพน์ะ่อน้ายุ่นลืมเวลาอาหารไปบ่อยๆแล้วนั้น ยั้อเ้าไปรัษาารแทนประธานสภาลาบริหารานในสภาีเวียร่าอี้วย
เนื่อา 'เมีา เอร์ไพท์ อัลฟาเรนีย์' ประธานสภาลานปัุบัน เพื่อนรัอเาไ้ป่วย้วยโรไ้หวัลอหนึ่อาทิย์ที่ผ่านมา ในานะรอประธานึ้อเ้าไปรัษาารแทนั่วราว
“ไม่ีว่า อบในะมา้า วันนี้ิบาที่สภามาทั้วันนเ็มท้อแล้ว สสัยว่ารั้นี้ เมี เพื่อนรั้อบราวัลให้มาเป็นพิเศษเสียหน่อยแล้ว ใ้านนแุ่้มริๆ”
“อีไม่นานท่านไม่้อเหนื่อยมานันะะ ใล้เวลาเ็มทีแล้วสำหรับเ็นนั้น”
าร์เลนเ้ ลุึ้นแล้วมอไปนอหน้า่าบานให่ภายในห้อพัผู้อำนวยารให่ที่สูที่สุออาารวิาาร ภาพสะท้อนานัยน์าแสให้เห็นถึวามว้าให่อโรเรียนเวทย์ีเวียร่า เนโทไพน์ โรเรียนื่อัที่สุที่เ็ทุน่าใฝ่ฝันที่ะเ้ามาศึษาเล่าเรียน ที่แห่นี้ ศูนย์รวมเ็น้อยผู้มีวามสามารถาทั่วทั้ีเวียร่า เ็ๆผู้เป็นวามหวัและอนาอีเวียร่า
“อืม...นั่นสิ ถึเวลาแล้ว” รอยยิ้มปราึ้น พร้อมประายาวาววับที่เ็มเปี่ยมไป้วยวามหวัและวามเื่อมั่น
ริสัลพิทาเีย ทำานหนัมาลอสอพันปี เพื่อปป้อุ้มรอและสร้าวามสบสุให้แ่ีเวียร่า
ถึเวลาที่เรา้ออบแทนวามรัอผลึริสัล อัมีน้ำามอันทรเียริ
ถึเวลา...ที่เ็นนั้นะปรา
'เวลาแห่ารโอบอุ้มวามสมุล'
ความคิดเห็น