ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    the gun of man

    ลำดับตอนที่ #1 : ไซมอน นอลแกเนล

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 49


    1.มือสังหาร

                    ความมืดอันเงียบสงบอากาศเย็นที่น่าพิศวง  ไซมอน นอลแกน เดินออกมาจากความมืดเดินไปตามถนนเลือดที่ไหลออกมาจากนอลแกน เลอะไปตามทางที่เดิน โดยมือถือปืนกระบอกหนึ่งอีกมือได้ประคองแผลเอาไว้ มีเสียงหอบอย่างเหนื่อยหล้า และทันใดนั้นก็ เสียงฝีเท้าคนวิ่งอย่างรวดเร็วมาตามทางที่ชายคนนั้นเดินเนื่องจากเลือดออกมากทำได้แค่วิ่งยอกๆ เท่านั้น ทันใดนั้นพวกที่สะกดรอยก็ตามที่เขาทันมันตะโกนให้พรรคพวกขอมันแล้วชี้ไปที่นอลแกน แล้วพรรคพวกที่ตามหลังมาก็วิ่งมาอย่างเร็วในมือมีปืนอยู่คนละกระบอก และมียาวคนละด้าม และยิงใส่นอลแกนอย่างรวดเร็วนอลแกนหลบหลังรถชนชักปืนยิงใส่ทันที เสียงปืนดังขึ้นทำให้ผู้คนแถวนั้นแตกตื่นเสียงกรีดร้องลั่นของคนในตึก คนที่อยู่ในอพารทเมนได้โผล่หัวออกมาดูเหตุการณ์ตรงถนน 

                นอลแกนหลบอยู่หลังต้นไม้ เขากำลังเปลี่ยนซองกระสุนเสียบเข้าไปไหนปืนที่อยู่ในมือ แล้วเล็งไปที่พรรคพวกยิงเขาทันที  ปัง  ปัง  ปัง  พรรคพวกติดตาม 3 คน ล้มลงกับพื้นทันทีนอลแกนเดินช้าๆไปที่รถยนต์ที่จอดริมถนนเข้าไปที่ศพที่เขาตายเขาหยิบมีดสั้นมีดเสียบอยู่ข้างเอวศพขึ้นมาใส่ไว้ในกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปในส่วนสาธารณะพรรคพวกอีก 2 คน หัวหน้าของมันเห็นศพนอนของลูกน้องของมันจมอยู่ในกองเลือดจึงมองไปรอบๆ พบรอยเลือดตามทางเดินของนอลแกนรอยเลือดเป็นทางเข้าไปที่สวนสาธารณะ วิ่งตามเข้าไปในอย่างรวดเร็ว เมื่อเข้าไปถึงน้ำพุ กลางสวนสาธารณะพบว่ารอยเลือดหายไปจากพื้น ทันใดนั้นมีดสองเล่มพุ่งเสียดกลางศรีษะและหน้าอกของลูกน้องทั้งล้มลง ทันใดนั้นกระสุนสองนัดพุ่งเข้าใส่ลูกน้องตายทันที มีดอีกเล่มหนึ่งเสียดเข้าคอของหัวหน้าล้มลงกองกับพื้นร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด

    ชายคนนั้นเดินออกมาจากที่สองซ่อนแล้วเดินเข้าไปหา หัวหน้าที่นอนเจ็บยกปืนขึ้น แต่ยังไม่ทันเหนี่ยวไกชายคนนั้นยิงไปที่ปืนกระบอกที่อยู่ในมือของเขากระเด็นออกไปตามพื้น เขาใช้เท้าเหยียบไปที่ท้องของหัวหน้ารับจ้าง ยกปืนจ่อไปที่หน้าของผู้ล่า  ปัง  นอลแกนเดินกระโพกกระเพกไปตามทางเดินสวนสาธารณะ เลือดที่ท้องของเขาหยุดไหลเดินไปถึงริมถนนแล้วแท็กซี่คันหนึ่งวิ่งมาทางชายคนนั้น นอลแกนเรียกแท็กซี่แล้วขึ้นไป แล้ว พูดกับคนขับว่า ไป ลาสสเวริด  แล้วคนขับก็ขับออกไป

    เมื่อรถแท็กซี่ถึงลาสสเวริดจอดหน้าซอยหมู่บ้านที่ชื่อ สปรีชียโฮม เป็นหมู่ที่อยู่ที่สูงตามเนินชันด้านข้างหมู่บ้านมีคลองสายหนึ่งมีเรือประมง 5 ลำ จอดอยู่แต่ไม่คนอยู่บนเรือสัก คงอยู่ที่ร้านเหล้าตรงหัวริมฝั่งในร้านมีแสงไฟเสียงสนธนาเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นประสบการณต่างที่พบต่างๆ นาๆ มาเล่ากัน ถัดไปอีกเป็นโบสถ์ด้านข้างเป็นสุสานขนาดใหญ่ล้อมโบสถ์ไว้หลวงพ่อจะมาดูแลทำหน้าที่สวดมนต์แด่พระผู้เป็นเจ้าวันอาทิตย์สวนวันธรรมดาเป็นหน้าที่ของแม่ชีสามคนที่ทำงานในโบสถ์หลังนี้ ส่วนสุสานเป็นหน้าของคนรับใช้ที่จะมาทำความสะอาดตอนเช้ามืดทุกวัน  ถัดจากโบสถ์ห่างออกไป 10 กิโล ชายเดินเข้าไปในหมู่บ้านพอเดินไปได้สักระยะ ชายหนุ่มสะดุ้งเมื่อเสียงกระแทกจากที่ไหนสักแห่ง ชายหนุ่มหันไปอย่างเร็วแล้วหยิบปืนออกมาจากเสื้อนอก ปรากฏว่าเป็นแค่แมวเท่านั้นกำลังค้ณขยะ  ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วหันหลังเดินต่อไป   ชายหยุดตรงหน้าประตูบ้านของชายหนุ่ม

    ป้ายที่ติดอยู่มีชื่อว่า ไซมอนโฮม นอลแกนสอดมือเข้าไปในกระเป่าเสื้อนอก หยิบลูกกุญแจเสียดเข้าไปไหนประตูแล้วเปิดมัน

     

               

     

    นอลแกนเข้ามาในบ้านแล้วปิดประตูนอลแกนถอดหมวกและเสื้อนอกของเขา แขวนไว้ที่บนราวที่กำแพง  นอลแกนเดินเข้าไปในครัวหันเห็นตู้พยาบาลเขาเปิดออกแล้วหยิบแอลกอฮอล,ยาแดง,เข็มและด้ายเย็ดแผล,ผ้าพันแผล  หลังจากอาบน้ำเสร็จ

                นอลแกนเทแอลกอฮอลลงไปที่แผลตรงท้องด้านล่าง มันแสบสะจนเหงื่อเม็ดโตเผยให้เห็นบนหน้าผาก แล้วตามด้วยน้ำยาแดงรอจนแห้ง ตามด้วยผ้าพันแผลพันรอบเอว  นอลแกนมองนาฬิกา 00.30 น. นอลแกนนำเสื้อนอก,หมวกไว้ในหีบแล้วล็อกกุญแจเอาไว้ล็อกกุญแจหีบ  ส่วนปืนเก็บต่างหากเก็บในกล่อง แล้วล็อกกุญแจ ดึกมากแล้วอากาศก็เย็นอาการเจ็บที่แผลนอลแกนทิ้งตัวลงนอนอย่างเมื่อยหล้าตาค่อยๆหลับลงอย่างช้าๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×