เปลี่ยนจากเพื่อน...เลื่อนมาเป็นแฟน

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนเก่า - สมาชิกใหม่

วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันแรกของ ข้าวปั้น เด็กสาววัย 15 ปี เธอเพิ่งจะจบ ม.3 มาเร็วๆนี้เอง ซึ่งเจ้าของชื่อนี้กำลังนอนหลับอยู่อย่างสบายอารมณ์โดยไม่รู้เลยว่าวันนี้จะมีสมาชิกใหม่มาบ้าน

" ก๊อก ก๊อก "

" ข้าว! ตื่นได้แล้วลูก วันเนียะจะมีคนมาบ้านเรานะ ไม่คิดจะตื่นมาต้อนรับเค้าหน่อยหรอลูก "

" เสียงดังอะไรแต่เช้าเลยเนี่ย  =_= " ฉันบิดนิดหน่อยแล้วนอนต่อ ปิดเทอมทั้งทีขอนอนตื่นสายๆหน่อยเหอะ

" ได้ยินที่แม่พูดม้าย ข้าว > < " แม่ฉันก็ตะโกนเรียกอยู่นั่นแหละ อะไรนักหนาเนี่ย

" โธ่ แม่ ปิดเทอมวันแรก ขอข้าวนอนสบายๆหน่อยเหอะ ที่เหลือแม่จะทำอะไรก็ทำไปก่อนละกัน ข้าวจะนอน "

พอฉันพูดจบเท่านั้นแหละ เสียงแม่ฉันถึงจะหายไปซะที

โอ้ สวรรค์ ปิดเทอมที่รักของฉัน ฉันรอคอยแกมานานแล้ว เพราะฉะนั้น อย่างนี้ต้อง นอนต่อ z_z

" ฮื้อ =_= กี่โมงแล้วเนี่ย "  ฉันหันไปหยิบนาฬิการูป สนู๊ปปี้ ของฉันมาดู

" อืมม เที่ยงครึ่งถึงว่าทำไม หิวๆ เดี๋ยวอาบน้ำแล้วลงไปหาอะไรกินดีกว่า " แล้วฉันก็หยิบผ้าขนหนูแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

" โครก คราก " (เสียงท้องร้อนนะจ้ะ มิใช่เสียงเสือแต่อย่างได—คอนโด)

" โอย รอเดี๋ยวนะลูกแม่กำลังไปหาของกินมาให้อยู่จ้ะ  ^ ^ " ฉันลูบท้องตัวเอง

" เฮ้ย O_O นี่ฉันยังไม่ตื่นหรอเนี่ย " เสียงของฉันคงจะดังมากเนื่องจากแม่ของฉันรีบวิ่งมาจาก....

อ่าว

ที่ไหนวะ -_-a

เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก เรื่องนี้สิสำคัญกว่า

"เป็นอะไรข้าว มีอะไรหรอลูก "

O_o ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้คือ ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนต่างจังหวัดสมัยเด็กของฉันเองชื่อ เซ็น กำลังนั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะอาหาร โดยไม่สนใจฉันที่ยืนตาค้างเลยแม้แต่น้อย

" @_@ ข้าวคงนอนมากไป เลยตาลายเห็นเซ็นอยู่ในบ้านเรา ใช่ป่ะแม่ "

ฉันพูดไปงั้นแหละ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ มีใครบ้าที่ไหนนอนมากแล้วตาลาย -_- "

" ติ๊งต่อง " " ว้าย สงสัยเพื่อนแม่คงจะมาแล้ว คุยกันเองก็แล้วกันนะจ้ะ แม่ไปก่อนนะ ฝากบ้านด้วยนะลูก "

" เฮ้ย แม่ เดี๋ยวดิ "

สงสัยแม่ฉันคงจะเป็นนินจากลับชาติมากเกิดแน่ๆ  ถึงได้หายตัวได้ไวมั่กมาก

เดี๋ยวๆ เหมือนฉันจะลืมอะไรไปอย่าง ก็ไอ่บ้าที่นั่งอยู่หน้าฉันนี่ไง ต้องเคลียร์ด่วน

" นี่ เซ็น "

" อะไร " ดูมันตอบดิน่าหมันไส้จิงๆเลยเนี่ย (อ่าวก็ตอบดีๆไม่ใช่หรอวะ)

" ทำไมแกถึงมาโผล่ที่กรุงเทพฯได้หะ แถมยังเป็นที่บ้านฉันอีกต่างหาก ตอบมา แกมาได้ไง "

ฉันกอดอก รอคอยคำตอบด้วยความสงสัยเต็มที่

" ขึ้นรถมา ก็แค่นั้น " ขนาดมันตอบ มานยังไม่มองหน้าฉันเลย แล้วยังเดินหนีเอาจานไปล้างเฉย

ไอ้นี่ -_-

" ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น นี่แกโง่จิงๆ หรือโง่อยู่แล้วเนี่ย "

"เค้ามีแต่โง่จิงๆหรือแกล้งโง่ไม่ใช่เรอะ เออ ช่างเหอะ ฉันรู้แล้วน่า ฉันก็พูดไปงั้นแหละ คือว่าแม่ฉันให้ฉันมาเรียนต่อ ม. 4 ที่นี่น่ะ " แล้วเซ็นมันก็เดินหนีฉันไปห้องนั่งเล่นอีก

แกคิดว่าแกเป็นใครหะ เดินหนีฉันอยู่ได้

เพราะฉะนั้น ฉันต้องจัดการ

ฉันต้อง

ต้อง

เดินตาม T_T

แล้วเซ็นก็นั่งบนโซฟาบ้านฉัน ฉันจึงต้องไปนั่งข้างๆ

" แล้วแกก็พักที่บ้านฉันจนกว่าจะเรียนจบ ใช่ป่ะ"

" ก็ไม่ถึงขนาดนั้น แต่ก็อาจจะประมาณนั้นน่ะ "

ชักจะงงๆกับคำตอบมันแล้วนะเนี่ย

" แล้วแกจะเรียนโรงเรียนไหนอ่ะ สมัครรึยัง "

" เรียบร้อย "

" หะ O_O "

ฉันตาโตเท่าไข่ห่าน เพราะฉันไม่คิดว่าเด็กเชียงใหม่อย่างมัน คงไม่สามารถพอที่จะมีโรงเรียนอยู่ได้รวดเร็วภายในวันเดียวหรอก

" พอดีว่าฉันฝากญาติที่กรุงเทพ ฝากให้เข้าน่ะ "

" แค่ฝากเนี่ยนะ ไม่ต้องสอบหรือสมัครอะไรเลยหรอ "

" อืม "

o_o โอ้ แม่เจ้า เส้นใหญ่เหลือล้น

" แล้วโรงเรียนอะไรล่ะ " ฉันเริ่มทำตัวสบาย ไม่เครียดกะหมอนี่แล้ว ก็แหม เป็นเพื่อนกันมานานมาบ้านกันแค่นี้ ไม่จำเป็นต้องตกใจ

=_= อ่าว แล้วเมื่อกี้มานครายกานวะ

" โรงเรียนเดียวกะข้าวน่ะแหละ "

อ่ะโห อย่างนี้ฉันก็ต้องเจอหน้ามันทุกวันอ่ะดิ ต้องขึ้นรถเมล์ไป-กลับพร้อมกันอีก โหย เบื่อหน้ามานตายเลย เออช่าย เซ็นยังไม่เคยขึ้นรถเมล์เลยนี่หว่า อย่างนี้ต้องแนะนำ ต้องคิดว่าฉันเป็นคนดีแน่ๆเลย โหะๆๆๆ

" แกยังไม่เคยขึ้นรถเมล์เลยใช่ป่ะ เดี๋ยวพอจะไปโรงเรียน ฉันพาไปนะ ^ ^ "

" ไม่ต้อง ฉันไม่ชอบขึ้นรถเมล์ "

อ่าว

-_- ผิดคาดแหะ

นี่ นายเป็นลูกคุณหนูมาเกิดรึไงยะ กะอีแค่รถเมล์ก็ไม่ยอมขึ้น

" แกจะไปโรงเรียนยังไงล่ะ " รถเมล์ก็ไม่ยอมขึ้น แล้วจะไป taxi รึไง

เฮ้ย !

" อย่าบอกนะว่าแกจะ..........."

" ใช่ "

กรำ มันจะไป taxi  จิงๆด้วย บ้านมันผลิตน้ำมันขายรึไงเนี่ย

" แต่รถมันติดนะ ถ้านั่งแท็กซี่ไปน่ะ นายสายตลอดปีตลอดชาติ ชัวร์ "

" จะบ้าหรอ นี่เธอคิดว่าฉันจะขึ้นแท็กซี่ไปงั้นหรอ ยัยบ๊องเอ๊ย โงสิ้นดีเลย "

อ่าว +_+ ไม่ใช่หรอกหรอ

เอ๊ะ > < มันด่าว่าฉันโง่นี่ นี่มันบังอาจมาว่าฉันงั้นหรอ ถึงฉันจะไม่ได้ที่ 1 ของห้อง แต่เกรดฉันก็ไม่เคยต่ำกว่า 3 นะยะ ( เรียกง่ายๆว่าพอดีน่ะแหละ )

" แล้วแกจะไปยังไงมิทราบ "

" ขี่มอไซค์ไปไง ถามได้ "

" อะไรนะ นายเอามอไซค์มาด้วยหรอ "

" เธอนี่หูหนวกรึไงนะ ก็เพิ่งบอกอยู่ว่าขี่มอไซค์ไป ถ้าไม่เอามอไซค์มา แล้วจะเสกเอารึไงครับ "

" แล้วนี่แก " พอฉันทำท่าจะถามต่อ เซ็นก็ดันแทรกคำตอบมาก่อนพอดี

" ใช่ครับ ผมขี่มอไซค์จากเชียงใหม่มากรุงเทพฯครับ พอใจรึยังครับ "

อ่านใจกันได้รึไงฟะ

" น่ารำคาญจิงๆเลย  > < ถามอยู่ได้ คนยิ่งขับรถเหนื่อยๆ ตามมานี่ดิ "

เมื่อกี้แกยังรำคาญฉันอยู่เลยไม่ใช่เรอะ แล้วให้ฉันตามไปทำไมวะ อ่ะโด ไปก้ด้ะ

" มีอะไรอีกเล่า "

" มาช่วยฉันจัดของทีดิ "

" หะอะไรนะ "

สายตาอาฆาตถูกส่งมาจากเซ็นและตรงมายังฉัน เซ็นเริ่มอ้าปากจะด่าฉันอีกเรื่องหูหนวก ฉันรู้ ฉันไม่อยากฟัง ฉันต้องพูดขัดก่อน เบื่อ ขี้เกียจฟัง ผู้ชายบ่น

" พอๆ ฉันได้ยินโอเค ฉันไม่ได้หูหนวก แต่คือฉันตกใจน่ะ ของนายก็มี่แค่เนียะ ยังจะให้ฉันช่วยอะไรอีก "

ก็มันจริงนี่นา เค้าเอากระเป๋าเป้มาแค่ใบเดียว จะจัดอะไรนักหนา -_-a

" ถ้างั้นไม่ต้องก็ได้ เธอจะไปไหนก็ไป ไป ฉันอยากพักผ่อน "

เมื่อตะกี้นายยังให้ฉันเดินตามอยู่เลยนะ อีตานี่ ท่าจะบ้า

" ยืนจ้องอยู่ได้ ไปได้แล้ว "

" เออๆ ห้องฉันก็อยู่ติดกับห้องนาย ถ้ามีอะไรก็เรียกละกัน "

" รู้แล้ว ๆ ไปซะทีเร็วๆ " แล้วเซ็นก็ดันตัวฉันออกจากห้องไป

เอ๊ะ เดี๋ยวฉันวาฉันลืมอะไรไปอย่างนะ เอ ปิดๆไฟห้องหรอ ช่างเหอะ เดี๋ยวก็เข้าไปละ

นึกก่อนๆ เมื่อกี้เราลงไปข้างล่าง ไปทำอารายน้าาาาาา

ข้าว รู้แล้ว โอ๊ย > <หิวข้าวๆๆๆๆๆ

" ตึง  ตึง  ตึง " แล้วสาวน้อยผู้หิวโหยอย่างฉันก็รีบไปยังอาหารอันโอชะเหอะๆแล้วสักพักก็

 อิ่ม - o –

ขึ้นห้องดีกว่า

หลังจากฉันได้นอนฟังเพลงสบายๆ บนเตียง ฉันก็นึกถึงเรื่องเซ็นขึ้นมาอีก

ถ้าเซ็นอยู่โรงเรียนเดียวกันกับฉัน ฉันก็ต้องไปโรงเรียนพร้อมเค้า อ้าว แล้วทีนี้ฉันจะไปยังไงล่ะ ในเมื่อเซ็นบอกว่าจะขี่มอไซค์ไป อ๋อ เออๆ ฉันก็ซ้อนไปไง แล้วก็

เฮ้ย ฉันต้องซ้อนมอไซค์ตานั่นหรอ ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยซ้อนมอไซค์ผู้ชายเลยนะ คงไม่เปนไรหรอกม้าง อีกอย่าง เซ็นก้เป็นเพื่อนฉันมาตั้งนาน ไว้ใจได้น่า ก็ดีเหมือนกันเนาะ จะได้ไม่ต้องไปเบียนกะคนบนรถเมล์ แถมบางทียังต้องเจอกับพวกโรคจิตอีก อี๋ นึกแล้วขนลุก นึกๆดูแล้วมีเซ็นมาอยู่เป็นเพื่อนนี่ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันจะได้ไม่เหงาเวลาที่แม่ไม่อยู่บ้านบ่อยๆ แถมฉันยังเที่ยวง่ายขึ้นอีกเพราะให้เซ็นไปส่ง โหะๆๆ แค่คิดมีความสุขแล้ว

ฉันลุกขึ้นไปนั่งติดกำแพงฝั่งห้องเซ็น ฉันเอามือแตะกำแพงเบาๆ

" เซ็น ขอบใจนะที่มีนายมาอยู่เป็นเพื่อน ไม่งั้นเหงาตายแน่ " " ฮ่า ฮ่า ฮ่า "

ฉันคงจะบ้าเร็วๆนี้แหละ คุยกับกำแพงก็เป็นแหะเรา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

เม้นท์กันมาเยอะๆนะคะ เพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรกน่ะค่ะ คอนโด นักเขียนหน้าใหม่ ฝากตัวด้วยนะคะ