{ SF } HAEEUN • World of our own •

ลำดับตอนที่ #1 : {HAEEUN ft.SIWON & 83LINE} เ ฟ ร ช ชี่ ข ยี้ รั ก

Title :  เ ฟ ร ช ชี่ ข ยี้ รั ก 

Paining : Donghae X Hyukjae  ft.Siwon & 83Line

Rate : PG-13 [-.-]

Auther : Cor3uni3';$  [ @ q u a x i i e y z _  ]

Note : อย่าได้หาสาระอะไรจากฟิคเรื่องนี้ ดูจากชื่อเรื่องก็เสี่ยวแล้ว  (￣(工)￣) z  z Z ลง 130316 

กลัวแป้กอ่ะ อย่าแป้กนะ
55555555555555555555555

  .



 .



 .

 “ พี่ทึก ”

 . . .

“ พี่ทึก ”

              -___-

“ พี่ทึก ”

               อี เ หี้ ย พี่ ทึ ก !

“ ไอ้พี่ทึก! ”   ⊂(￣(工)￣)⊃

“ ห๊ะ…ห๊ะ ? ” หนังหน้าที่เหี่ยวไปตามวัย หันมาตามเสียงเรียกของรุ่นน้องหน้าหวานที่กำลังยืนเท้าสะเอวทำหน้าหมีส่งมาให้   อะไรอีกอ่ะ  ทึกผิดไรอีก เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องมาทำหน้าแบบนี้ใส่กันนี่น่า  -33-

“ ป้ายเสร็จยังมานั่งดูอันปังแมนเนี่ย  -____- ” นี่แหกปากเรียกมันมาตั้งนานแล้วนะ แต่ก็นะ  เห็นใจ กูเข้าใจว่าพี่ทึกนอกจากจะเหี่ยว แล้วยังหูตึงอีกต่างหาก ว่าแล้วนั่งลงข้างๆรุ่นพี่ที่นอกจากหนังหน้าจะแก่แล้วยังไม่พอ สมองยังเท่าเด็กอนุบาลสาม ให้ตายเถอะ ไอ้พี่ทึกมันขึ้นมหา’ลัยแล้วนะ ยังติดอันปังแมนอยู่   โดเรม่อนไรงี้ยังพอว่านะ แต่อันปังแมนนี้บ่งบอกอายุมันเลยเถอะ โชคร้ายจริงๆ โชคชะตาดันขีดให้มาเป็นน้องรหัสมัน -___-

“ เดี๋ยวดิ เบรคมาดูอันปังแมนพอดี อีกห้านาทีจะจบล่ะ ” จ้องทีวีที่กำลังฉายการ์ตูนเด็กๆไม่ละสายตา  จริงๆท่าทางแบบนี้มันก็ดูน่ารักอยู่นะ แต่ถ้าไม่ติดว่าคนทำคือไอ้พี่ทึกล่ะก็ ._  .

“ ไม่เสร็จพี่โดนพี่ฮีชอลเล่นงานแน่ ถึงคราวนั้นอย่ามาให้ช่วยแล้วกัน ”

 . . . กู เ ป็ น พี่ มึ ง จ ริ ง อ่ ะ  ( ￣ω￣)







.






.






.

“ น้องๆครับ มาถึงกันแล้วก็เดินมาลงชื่อกับพี่ๆที่โต๊ะลงทะเบียนเลยนะครับ ” เสียงประกาศจากโทรโข่งอันใหญ่จากพี่ๆกลุ่มประชาสัมพันธ์ดังแข่งกับเสียงดังวุ่นวายของงานวันรับน้องใหม่

“ โอ๊ย อะไรอ่ะ ไหนบอกอยู่ฝ่ายจัดสถานที่ไง  ไหงต้องมารอเด็กลงชื่องี้ล่ะ พี่ทึกไม่ได้เรื่องเลยว่ะ ” ฮยอกแจหันไปทำหน้ามุ่ยใส่รุ่นพี่หน้าเหี่ยวที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไปจากเขา ก็ถ้ามันเตรียมไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ  แล้วนัดวันดีๆไว้ก่อน อีฮยอกแจ คนนี้คงไม่ต้องตกกระไดพลอยโจรมารับหน้าที่แทนแบบนี้หรอก

“ บ่นมากน่า ทำๆไปเหอะ  . . . ไม่ใช่ๆน้อง ลงช่องนี้ๆ ครับ นั้นแหละๆ ทางนู้นครับ รับป้ายกับพี่คนนั้นแล้ว ไปทางซุ้มนู้นเลยครับ  ” ประโยคหลังหันไปพูดกับรุ่นน้องตรงหน้า ฮยอกแจหันไปทำหน้ามุ่ยตามเดิม คิ้วเรียวขมวดเป็นปม ปากบางยู่เข้าหากันอย่างน่ารัก ก่อนจะก้มหน้าลงเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ฆ่าเวลา

“ พี่ …พี่ครับ ต้องกรอกตรงไหนอ่ะ แผ่นนี้หรือแผ่นนี้ ” เสียงทุ้มของคนมาใหม่ดังขึ้นเรียกความสนใจจากฮยอกแจที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาเล่น  Super Junior Shake อยู่อย่างเอาจริงเอาจัง

            อะไรว่ะไอ้เด็กนี้มีปัญหาจัง กูพลาดเลยเนี๊ยะ  (`ε´)

*เงยหน้าขึ้นมองเตรียมรัวคำด่า*

            (°o°)

“… ”

      ヾ(ﾟ∀ﾟゞ)

“ พี่ครับ ”


            \(TT////▽////TT)/ 

“ พี่ครับ ”

“ อ๊ะ…มะ มีอะไรเหรอ ”หล่อมากอ่ะ ความคิดเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัวตอนนี้  อีฮยอกแจเจอแล้ว โอ๊ย ย คนนี้แหละ เป๊คเลยอ่า   พี่ทึกน้องเจอแล้ว น้องเจอแล้วคนที่ใช่แล้ว ขอโทษที่ต้องทิ้งพี่อยู่บนคานคนเดียว แอร้ ววว

“ ผมต้องกรอกตรงไหนอ่ะ ลงแผ่นนี้หรือแผ่นนี้ ” ถามซ้ำประโยคเดิมอีกครั้งเมื่อรุ่นพี่ตรงหน้าที่พอเงยหน้าขึ้นมาก็เอาแต่มองแล้วไม่พูดอะไร จะว่าไปพี่คนนี้ก็น่ารักเนอะ  #ขอนิดนึ่ง   แต่มหา’ลัยนี้มันดูแปลกๆแฮะจริงๆก็รู้สึกว่ามันแปลกตั้งแต่มองเห็นพี่คนข้างๆพี่คนนี้แหละ คนอะไร เหอ อยากให้พูดมันโปเตโต้ คิดถูกคิดผิดว่ะที่เลือกเอ็นเข้าที่นี้
   -______-

“ แผ่นนี้อ่ะ คนที่ 376 อ่ะ ” ว่าพลางชี้ให้ แต่สายตายังคงไม่ละไปจากใบหน้าหล่อของรุ่นน้อง แต่พอน้องเค้าเงยหน้าขึ้นมา ชะงักค้างแล้วรับก้มหน้างุด ไม่ใช่อะไรหรอก    กูเขิน (TT////▽////TT)   “ แล้วผมต้องไปไหนต่ออ่ะ ”

“ อ้อ ทางนู้นน่ะ ซุ้มสีส้มๆที่ไอ้พี่ชินดงยืนอยู่นะ เอ่อ คนอ้วนๆนั้นแหละ ”  ขอโทษเถอะฮยอกแจเป็นโลกภูมิแพ้…  แพ้คนหล่อ เจอคนหล่อแล้วร่างกายอ่อนเพลีย เป็นโรคอ้อยปู้ชาย  ฮรึก \(TT////▽////TT)/ พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที  อ้าว! น้องทงแฮหายไปไหน คือไม่ใช่อะไรหรอกนะ บังเอิญตามันเหลือบไปเห็นชื่อน้องเค้าก็เท่านั้น อีฮยอกแจไม่ตั้งใจมองจริงๆนะ ._  .  ไอ้พี่ทึกคงเสร่อเห็นตามนิสัยเสล่อเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่ว มันบอกว่าน้องทงแฮเดินออกไปตั้งนานแล้ว เห็นแกก้มหน้านึกว่าหาไรอยู่เลยไม่ได้บอก  แต่จะถามข้อดี  มันมีก็วันนี้ล่ะ  

“ เฮ้ย!  จุนซู ฝากหน่อยสิ ปวดท้องอ่ะ จะไปเข้าห้องน้ำ เร็วๆดิ ไม่ไหวแล้วเนี๊ยะ ” หันไปเรียกเพื่อนอีกคนสียงดัง จุนซูที่กำลังตัดกระดาษรายชื่อน้องๆอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง แต่ยังไม่ทันได้รับคำตอบ คนตัวเล็กก็ชิ่งวิ่งหนีไปก่อน จุนซูที่ยังไม่หายหกใจได้แต่มองตามอย่างระอา เอาอีกแล้วสินะ เจอผู้ชายแล้วแรดกำเริบเลยนะ   คิดว่าฉันรู้ไม่ทันแกเหรออีไก่กรอบ

 











.




.




.



 

“  ได้คู่กันครบทุกคนแล้วใช่ไหม  พี่เยซองครับ ลูกโป่งพอหรือเปล่าครับ ? ” เสียงทุ้มขี้เล่น ถามเตรียมความพร้อมสำหรับเกมส์ที่เตรียมไว้รับน้อง

“ ชินดง น้องเศษคนหนึ่งอ่ะ ” เยซองตะโกนบอกแข่งกับเสียงเจี้ยวจ้าวของความวุ่ยวายข้างล่างเวที

“ พี่ชินดง เดี๋ยวเราคู่น้องเค้าเอง ”

“  เอ้า ฮยอกแจ มาได้ไง อยู่ฝ่ายลงทะเบียนนี่ ”

“ อยากมาช่วย ” ไม่รอเถียงกับรุ่นพี่ร่างท้วมให้เสียเวลา ร่างเล็กรีบวิ่งดุ๊ดดิ๊กๆจากข้างเวทีแหวกผู้คนไปจนถึงตำแหน่งที่เยซองยื่นคุมอยู่

“ ไหนอ่ะพี่เยซอง น้องทงแฮที่ไม่มีคู่อ่ะ ” ด้วยความตื่นเต้นเลยพลั้งปากถามไป อยากจะรีบตะคลุบปากตัวเองไว้ แต่คงไม่ทันแล้วล่ะ กูปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ้มเลย ;_;

“ ผมเองครับ ซีวอนครับ ไม่ใช่ทงแฮ ” เอ้า! ก็มองมาเมื่อกี้นี่น้องทงแฮนี่น่าที่ไม่มีคู่ ฮรึก TT________TT

“ ได้คู่ ได้ลูกโป่งครบกันทุกคนแล้วนะ”

            ปี๊ด!  เสียงเป่านกหวีด เรียกสติจากร่างบางให้หันมาหาคู่ของตัวเองบ้าง
 

“ นี่ ยื่นบื้ออยู่ทำไมเล่า ไม่อยากชนะกับเค้าหรอกเหรอ ” ฮยอกแจว่าพลางดึงลูกโป่งจากมือรุ่นน้องมาแนบไว้ที่อกตัวเองแล้วเขยิบไปยื่นชิดอีกคน ซีวอนที่ดูจะเกร็งหน่อยๆ มือไม้ดูเกะกะไปหมดร้อนถึงฮยอกแจที่ต้องจับมือมาเกาะไว้ที่เอวเขา แล้วเอามือตัวเองไปเกาะไว้ที่ไหล่สูง คนตัวเล็กเบียดตัวเอาไปมากกว่าเดิม มือหนาของซีวอนกระชับเอวบางให้แน่นกว่าเดิม ก่อนที่จะเบียดตัวเข้าไปบ้าง

              โป๊ะ  โป๊ะ

เสียงของลูกโป่งแตกสองครั้งที่ดังขึ้นเกือบจะพร้อมๆกัน ตามมาด้วยเสียงของอีกหลายคู่ แต่สองเสียงนั้น  เสียงหนึ่งดังมาจากคู่ของเค้ากับซีวอนแน่นอน  แล้วอีกลูกล่ะ ดังมาจากคู่ไหน แทบจะทุกคู่ผละออกจากกัน รวมถึงคู่ของเขากับซีวอน ก่อนสายตาจะสอดส่องหาตนเสียงของลูกโป่งอีกลูก ไม่ได้นะ ฮยอกแจไม่ยอม คู่เค้ากับน้องคนหล่อ(น้อยกว่าน้องทงแฮนิดนึ่ง) สิต้องชนะ (`ε´)   

ก็นะ… ตามนิสัยอยากเอาชนะของเคะทั่วไปในนิยายน้ำเน่า -__-    

 “ เราได้ผู้ชนะแล้วนะ เมื่อกี้แตกพร้อมกันเลย เอาไงดีพี่เยซอง ” เสียงของชินดงที่ดังผ่านโทรโข่งอันใหญ่ เรียกความสนใจกับผู้เล่นเกมส์ให้หันมาสนใจ ชินดงหันไปถามความเห็นจากอีกคนที่ยื่นอยู่ข้างๆ ก่อนได้ข้อสรุปว่าเอาขึ้นมาทั้งสองคู่นั้นแหละ ตอนแรกกะจะหาคู่ที่ชนะแล้วมาเล่นเกมส์ป็อกกี้โชว์ แต่ดันชนะทั้งสองคู่ยิ่งทำให้เกมส์น่าสนใจไปใหญ่  ชินดงเชิญทั้งสองคู่ที่ชนะขึ้นมาบนเวที ก่อนจะให้ทั้งสองคู่ซึ้งก็คือคู่ของฮยอกแจและซีวอน กับ คู่ของทงแฮกับ  …ใครก็ไม่รู้  -.-

          เหยดเขร้ สลับคู่ งั้นพี่ฮยอกแจก็มีสิทธิ์คู่กับน้องทงแฮสินะ  พี่เยซองลิขิตมาก    TT/////w\\\\\TT

ก็อีกอ่ะนะ ตามสเต็ปนิยายรักน้ำเน่า พระเอก นางเอกก็ต้องคู่กันสิ -.-

“ อ้าว พี่คนนี้ที่เมื่อกี้เห็นอยู่โต๊ะลงทะเบียนนี่ มาอยู่นี่ได้ไง ตามผมมาหรอ ” เสียงทุ้มทะเล้นดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง  ฮยอกแจสะดุ้งเบาๆ หน้าใสค่อยๆหันหลังกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียงเมื่อครู่  เพียงแค่เห็นสายตาของคนตรงหน้า ทำเอาแก้มขาวของฮยอกแจแดงระเรือ ได้แต่ก้มหน้างุด มองเท้าตัวเองไปพลาง

“ ก็บอกแล้วไงว่าอยามาช่วย ไม่ได้ตามมาซะหน่อย ก็เห็นคนไม่พอ …เออ งั้นกลับก็ได้  (°ヘ°)  ” คนตัวเล็กตั้งท่าว่าจะเดินออกไปจริงๆ ลำบากคนตัวสูงต้องรีบคว้าข้อมือบางไว้ก่อนจะได้ทำอย่างนั้นจริงๆ

“ เฮ้ย ผมยังไม่ได้ว่าแบบนั้นเลยนะ  . . พี่หน้าแดงจัง ไม่สบายหรือเปล่า ” มือหนาเอือมไปอังไว้ที่หน้าผากขาวของฮยอกแจ ก่อนที่มืออีกข้างเอามาวางไว้ที่หน้าผากของตัวเอง “ ก็ไม่ร้อนนะ ปวดหัวหรือเปล่าเนี่ย ”

“ แดดมันแรงไง ปล่อยได้แล้ว ” ตอบด้วยคำตอบเบสิคๆ  คนตัวเล็กว่าเสียงอ่อย ก้มหน้างุด ทงแฮอมยิ้มน้อยๆ ยามเห็นใบหน้าหวานแต่งแต้มไปด้วยสีแดงน้อยๆ  พี่ฮยอกแจน่ารักอ่า *ทำท่าซารังแฮ*

“ หยุดสร้างโลกส่วนตัวแล้วมาเล่นเกมส์ต่อเถอะพี่ฮยอกแจ น้องทงแฮ ” เสียงแซวของเยซองจากอีกด้านของเวทีผ่านทางโทรโข่ง เรียกเสียงโห แซวจากรุ่นพี่สต๊าฟ  รวมถึงรุ่นน้องที่อยู่ข้างล่าง  เป็นผลให้คนตัวขาวหัวบรอนด์ได้อายม้วนอยู่บนเวทีนั้นล่ะ ส่วนอีกคนก็ได้แต่ยิ้มรับเขินๆ เรียกเสียงกรี๊ดได้ไม่อยากจากสาวเล็ก สาวใหญ่ สาวแท้ สาวเทียม(?)

เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กคงจะเขินอยู่อีกนาน ทงแฮจึงเดินไปรับป็อกกี้จากชินดงที่ยื่นรอให้อยู่แล้ว เดินกลับแล้วส่งแท่งป็อกกี้เข้าปากตัวเอง ก่อนจะพยัดเพยิดให้อีกคนเอาปากมารับป็อกกี้ไป คนตัวเล็กกว่าเมื่อเห็นอย่างนั้นจึงรีบเขยิบตัวเองเข้าไปใกล้แล้วส่งป็อกกี้อีกด้านเข้าปากตัวเองแล้วเริ่มกัด…

“ แหม ไวไฟนะจ๊ะ  อย่ามาสะดิ้งน้องฮยอกแจ ยังไม่เป่านกหวีด ” คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาแยกเขี้ยวให้เพื่อนหน้าเต่า ก่อนจะหันกลับมา แล้วก็ต้องป้ะกับหน้าหล่อๆของน้องทงแฮรรส์ห์ฆ์ษ์  บอกแล้วไงเป็นโรคแพ้คนหล่ออ่ะ อยากจะอยู่ในสภาวะทิ้งตัวแล้วล้มไปซบอกล้ำๆของน้องทงแฮ แอร้วว ว ว

“ มองทำไมเล่า ” รีบหุบยิ้มแล้วแสร้งทำเสียงเข้ม ใบหน้าหวานยู่เข้าหากัน

“ หึๆ ” แกล้งหัวเราะเบาๆกับท่าทางนั้นของฮยอกแจ

            กิจกรรมในช่วงเช้าดำเนินไปได้ด้วยความราบรื่น ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้องต่างให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี  ถึงอากาศจะร้อนหน่อยๆแต่แค่มีน้องทงแฮอยู่ข้างๆแบบนี้ อีฮอกแจไม่หวั่นแล้ว แอร้ว .///  .

AllriseSilver หอกแขร

เกรียม

42s




 

AllriseSilver หอกแขร

นี่ขนาดเมื่อเช้าทาครีมมานะ ไม่อยากจะนึกสภาพถ้าไม่ทาเลยจริงๆ

40s

AllriseSilver หอกแขร

เที่ยงแล้ว #เย้

38s

AllriseSilver หอกแขร

ปวดขา ปวดแขน  ปวดหัว ปวดตัว ปวดตูด ปวดไปทั้งตัวแล้วเนี่ย *ทุบแขนทุบขา*

30s

AllriseSilver หอกแขร

เหนื่อยมา ก ก ก ก ก ก *ปาดเหงื่อ*

25s

 AllriseSilver หอกแขร

เมื่อไรพี่ทึกจะมา

18s

AllriseSilver หอกแขร

            หิวจนจะแดกหญา ข้างหน้านี่แทนได้แล้ว

13s

AllriseSilver หอกแขร

            มาซักทีสิว่ะ

10s

AllriseSilver หอกแขร

ถ้าหญ้าตรงนี้ไม่เห็นว่าอีคนเมื่อกี้มันเหยียบไปแล้วนะ กูก้มลงไปเก็บกินแล้วเหอะ -.-

5s

AllriseSilver หอกแขร

*แทะเล็บ*

3s

          รัวทวิตไม่แคร์ใคร ชีวิตตอนนี้ยอมรับเลยว่า ขาดไอ้พวกนี้ไม่ได้หรอก ว่างหรือมีเวลานิดเดียว สอง สามนาทีก็เอา ขอให้ได้อัพเถอะ  เหมือนมันไม่ได้ทำแล้วมันอึดอัดแปลกๆ นิดเดียวก็พอใจแล้ว เป็นเหมือนเพื่อนอีกคนที่ระบายอะไรก็ได้ ไม่มีบ่น บางทีโกรธ ทะเลาะกับพ่อ กับแม่ กับเพื่อน หรือไม่พอใจใคร ด่าก็ด่ามันนี้แหละ ไม่พอใจอะไรก็ทวิต มันสบายใจกว่าเก็บเอาไว้  บางทีก็ทำให้ใจเย็นขึ้นมาได้เหมือนกัน กว่าจะพิมพ์เป็นคำพูดด่าสะใจๆ ใจก็ค่อยๆเย็นลง

ถ้าตัดขาดจากพวกนี้นะ ชีวิตเหมือนตัดจากโลกภายนอกไม่รับรู้อะไรเลย ในชีวิตจริง เวลาว่าง จริงๆมันก็แทบไม่มีอยู่แล้ว ตื่นแต่เช้าให้ทันรถมามหา’ลัย มาถึงก็เข้าเรียน พักเที่ยงก็อ่านหนังสือบ้าง นักเม้าท์บ้าง โตแล้วก็ยิ่งมีความรักผิดชอบเยอะขึ้น ยิ่งช่วงกีฬาสีงี้ไม่ต้องพูดถึง บางวันกว่าจะกลับบ้านมันก็เย็นแล้ว หัวถึงหมอนก็นอนเลย ไม่อาบน้ำก็มี แต่มีพวกนี้ในหน้าไทม์ไลน์ บางทีก็มีอัพเดตข่าวสารอะไรต่างๆ จะการเมือง จะนักร้อง หรือจะอะไรก็เถอะ แหล่งข่าวอีกแหล่งเลยล่ะ ว่างหน่อยเป็นต้องจับขึ้นมา ปวดขี้ยังทวิต  คนรีก็รี ให้ความรู้สึกว่าตัวเองยังมีคนสนใจ มีความสุขไปอีกแบบ 55555555555555555555555

 .
 

 .

 

.



 

“ อ๊ะ ” อุทานเบาๆเมื่อรู้สึกได้ถึงความเย็นข้างแก้มใส เป็นบ้าอะไรเนี่ย เอากระป๋องอะลูมิเนียมเย็นๆมาทาบแก้ม มันเย็นนะเว้ย -__________-

“ พี่ทึกเล่นไรเนี่ย ” ทำหนุ่ยใส่ ก่อนจะหันไปรับน้ำผลไม้บรรจุกระป๋องอะลูมิเนียมที่เกาะพราวไปด้วยหยดน้ำ  ปากก็บ่นไปงั้น พอได้มาก็รีบเปิดสลัก ยกขึ้นกะจะกระดกรวดเดียวแล้วเข้าปากจนหมด แต่ก็ต้องสำลักน้ำหกเลอะเทอะด้วยเสียงเรียกชื่อตัวเองที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง คนเรียกเมื่อเห็นว่าพาลก่อเรื่องรีบวิ่งเข้ามาเอามือลูบหลังๆเบา พร้อมกับคำขอโทษ ขอโพยยกใหญ่

“ พี่ฮยอกแจ ผมขอโทษนะ ” หันหน้าไปมองใบหน้าหล่อของรุ่นน้องที่เพิ่งเล่นเกมส์ด้วยกันไปเมื่อตอนเช้า ปากพร่ำบอกคำขอโทษ บวกกับทาทางหงอยๆ  ที่มองมาที่เขาด้วยความสำนึกผิด เรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวเล็กที่ขำไปก่อนสมองจะสั่งการว่าตอนนี้เจ้าตัวอยู่ในสภาพที่ไม่ควรจะเสล่อไปหัวเราะ

            “ ฮะ ฮ่า แค่กๆ…ซีวอน ระ…เหรอ แค่กๆ ” พยายามพูดไปก็สำลักไป 

 “ ฮะ ฮ่า…อ่าๆ ไม่เป็นไรหรอก พี่ไม่โกรธหรอกนะ หยุดทำหน้าแบบนั้นเถอะ ฮะๆ แค่กๆ  ” ฮยอกแจไอจนตัวโยน

ยังไม่เจียมบอดี้ -.-

รอจนกระทั่งคนตัวเล็กหัวเราะผสมบวกกับสำลักน้ำให้พอใจ จะเคืองก็กะไรๆอยู่ ก็ตัวเองเป็นคนก่อเหตุล้วนๆ นี่จะขำอะไรนักหนา คนเค้าสำนึกผิดมันควรจะทำหน้าแบบไหนกันเล่า  กว่าที่คนตัวเล็กจะหยุดหัวเราะได้ แล้วหันมาสนใจซีวอนจริงๆจังๆสักที  คุยกันอยู่เกือบสิบนาทีได้  เสียงดังของกริ๊งหมดเวลาพักเที่ยงพรากเวลาอันแสนสุขของเหล่าพี่สต๊าฟ รวมไปถึงน้องใหม่ทั้งหลายหมดลงพร้อมกับประกาศ ให้ทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องโถงหอประชุมกลาง เพื่อทำกิจกรรมต่อไป

“ เป็นไงครับ ท่านข้าวเที่ยงอิ่มกันไหมเอ่ย ? ” เสียงทุ้มขี้เล่นของรุ่นพี่คนเดิมที่รับหน้าที่เป็นพิธีกรตลอดวันรับน้อง ดังขึ้นแข่งกับสียงที่ดังก้อง สะท้อนไปมาฟังไม่ได้ศัพท์ของคนหลายร้อยคนที่มารวมกันอยู่ในห้องโถง “ เสียงดังขนาดนี้ แสดงว่ายังมีแรงเล่นเกมส์อยู่ใช่ไหมล่ะ ”

AllriseSilver หอกแขร

            น่าเบื่อ

23s

AllriseSilver หอกแขร

            W R U ?

18s

Special1004 น้องตุ๊กติ๊ก

@AllriseSilver  ด๋อย หา นทฮ. อยู่สินะ

10s

แปดวิ

เสือกได้รวดเร็วมาก

AllriseSilver หอกแขร

            @Special1004 ส.

5s

เมื่อเห็นว่าเล่นต่อไปพาลจะหงุดหงิดซะมากกว่าหายเบื่อ พอเงยหน้าขึ้นมา ตรงข้ามที่ยื่นอยู่คืออีเหี้ยพี่ทึกหยักคิ้วให้อยู่ ส่วนแถวที่มันยืนคุมอยู่ …………….เฮ้ย น้องทงแฮ!!!  อีปลวกต๊ก TT///////////o///////////TT

AllriseSilver หอกแขร

            ดวก

9s

Special1004 น้องตุ๊กติ๊ก

@AllriseSilver  มาดิ

 4s

ห้าวิ

ทำลายสถิติ แปะ แปะ แปะ *สรรเสริญ*

เงยหน้าขึ้นไปแยกเขี้ยวยิงฟัน มองตาอาฆาตคนหน้าเหี่ยวที่ยื่นมองมา มือก็กวักเรียกเขา พร้อมกับชี้ลงไปที่ตำแหน่งน้องทงแฮนั่งอยู่ ประชิดมาก ;_;

กลับบ้านไปจะล่ามโซ่ไว้ ไม่ให้กินข่าว  (°ヘ°)

ปิดหน้าเว็บการสนทนายอดฮิตไว้แค่นั้น ก่อนที่สายตาจะสอดส่องหาเหยื่อการแก้แค้นอันแสนแยบยลของอีฮยอกแจ เจอแล้ว คิดได้ดังนั้น คนตัวเล็กรีบลุกขึ้น วิ่งดุ๊กดิ๊ก อ้อมโต๊ะประชา สัมพันไปด้านหลัง ก่อนจะนั่งแหมะลงเก้าอี้ข้างๆรุ่นพี่หน้าดุ ที่มือยังถือพัดขนนกสีแดงสด โบกสะบัดอยู่

คิดการใหญ่ก็ต้องเสี่ยงนิดนึ่ง

อีทึก หรือ น้องตุ๊กติ๊กซึ่งครองสถิตคนชอบเสือกของอีฮยอกแจอยู่ ณ เวลานี้ มองตามรุ่นน้องที่ตนเพิ่งกวนประสาทไปเมื่อตะกี้ ตาที่ตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยเหี่ยวยนตามอายุขัยเบิกกว้าง   เล่นของสูงนะนังไก่เผือกฮยอกแจ……………………………..

พี่ขอโทษ โปรดยกโทษให้พี่ด้วย TT ^ TT

เมื่อสำนึกผิด ก็สายเกินไปแล้ว 555555555555555555555555555

“ พี่ฮีชอล ” สูดหายใจเข้าไปเต็มๆปอดพอเป็นพิธี ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบาด้วยความเกรงกลัวบารมีอยู่บ้าง

“ ? ” เมื่อเห็นว่าคนสวยแต่ดุ ให้ความเมตตากรุณาหันมาตามเสียงเรียกชื่อ คนสวยโหดขานรับด้วยการตวัดสายตาให้เป็นเชิงถามว่า มีอะไรก็รีบๆพูดมา อย่าลีลาให้มาก
           
             “ พี่อีทึกเค้า… ” แกล้งทำเสียงออย ก้มหน้าก้มตามองเท้าที่เขี่ยพื้นไปมา คงไม่เคยรู้สินะตอนปีหนึ่งฮยอกแจได้เป็นถึงนางเอกละครเวทีของชมรมเลยนะ ถึงจะเป็นนางเอกก็เถอะ เออจะนางเอก หรืออะไรก็เถอะ ตอนนี้ช่างมัน ไม่ใช่เวลาจะมาหวนความหลัง
 

“ อีฮยอกแจ ” กดเสียงต่ำ พัดสีแดงขนนกว่างแหมะลงบนหัว

“ ฮยอกเห็นพี่อีทึกไปกระนุ้งกระนิ้งกับเด็กที่ไหนไม่รู้อ่ะ ”

“ อีแรดตัวไหนมายุ่งกับผัวกู ” น้องทงเค้าไม่ใช่แรดนะ นั้นฉลามกล้ามล้ำ(มาก)ต่างหาก TT/////w\\\\\TT ได้แต่เถียงเบาๆในใจ ไม่เป็นไร ยอมให้ว่าแค่ตอนนี้น่ะ ขอโทษนะน้องทงแฮ

“ พี่ทึกต่างหาก ” ว่าพลางชี้ไปที่ตำแหน่งที่อีทึกยื่นอยู่ ซึ้งเป็นช่วงเวลาเหมาะเจาะที่ฟ้าบรรดลให้อีทงแฮ พ่อปลากล้ามล้ำของพี่ฮยอกแจ เงยหน้าขึ้นถามคำถามเกี่ยวกับใบประกอบกิจกรรมรับน้องใหม่ ซึ่งพี่อีทึกสุดที่รักของน้องฮยอกแจก็ช่างเป็นสต๊าฟที่ดีทำหน้าทีไม่ขาดตกบกพร่องเสียนี่ ก้มลงไปให้คำอธิบายน้องอยากละเอียด สงสัยจะกลัวน้องไม่เข้าใจเลยเขยิบลงไปนั่งข้างๆน้องเลย พี่ทึกทำตัวแบบนี้น่ารักจัง *-*

“ ไม่อยู่คุมวันเดียว ร่านไปทั่วนะอีแก่ ” รุ่นพี่คนสวยแต่โหด ลุกพรวดพราด เป้าหมายเดียวกันกับที่ฮยอกแจตั้งใจไว้ โดยทีพี่ทึกคนหล่อ(แล้วเหรอ)ไม่ได้เอ๊ะใจซักนิ๊ด….ละมั้ง

หึ หึ  #เพิ่งจะรู้นี่แหละว่าตัวเองจะหัวเราะได้ชั่วขนาดนี้

อีทึกมองตามหลังรุ่นน้องหน้าไก่ตัวแสบ คาดการณ์ว่ามันต้องมีแผนชั่วในสมองแน่นอน -___-


          “ พี่ๆ ตรงนี้มันหมายความว่ายังไงอ่ะ อ่านแล้ว ผมไม่เข้าใจเลย ” โคตรมาไม่ถูกเวลาเลยน้องทงแฮ
 

“ ตรงนี่เหรอ ” หยิบขึ้นมาอ่านก่อนจะอธิบายตามที่ได้ประชุมกันเอาไว้ แต่เมื่อเห็นว่ายิ่งอธิบาย รุ่นน้องตรงหน้า ยิ่งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดกว่าเดิม รุ่นพี่หน้าเหี่ยว คนเดิม ถกแขนเสื้อขึ้นทำเสียงฮึดฮัดเหมือนโมโห แต่ไม่ใช้เว้ย กูกำลังกลุ้มว่ากูจะใช้ภาษาอะไรให้มึงเข้าใจอีน้องทงแฮ คนแก่เขยิบเข้าไปนั่งใกล้แล้วเริ่มอธิบายอีกครั้ง

และแล้ว………….








 

และแล้ว………….








 

“ อีตุ๊ก!!!!! ”

“ ฮีชอล O[ ]o ”

“ โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

สะใจโว้ย 5555555555555555555555…  *รัวเลข 5*

“ เจ็บๆ ปล่อยก่อนดิ ”

“ ฮึ ”

“ อายเด็กเค้า ฮีชอล TT_______TT ”
 

เสียงโอดครวญดังไปตลอดทางที่ฮีชอลเจ๊หน้าโหดดึงหูคนแก่หน้าเหี่ยวออกไปจากห้องประชุม ท่ามกลางสายตาของน้องใหม่ทั้งหลายที่หันมามองกันตาโต  มีเครื่องหมายเควสชั่นมาร์คประดับไว้บนหน้าผาก รุ่นพี่เก่าๆที่เคยอยู่ได้แต่ส่ายหน้ากับเหตุการณ์ชุลมุลเมื่อครู่ บางคนถึงกับ ก้มหน้าลงไว้ทุกข์ให้แก่คนที่เพิ่งโดนลากหูออกไป เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยจนกลายเป็นความเคยชินของรุ่นพี่ที่อยู่มาก่อน เพราะคู่รักคู่นี้ ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่ของคิมฮีชอลแล้ว หึ….และที่ควรรู้อีกอย่างเวลานี้ไม่ควรไปยุ่ง หรือต่อแยกับนางพญาคิมฮีชอล ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ล่ะก็นะ ทางทีดีอยู่นิ่งๆ ไม่ต้องห้ามไม่ต้องไปช่วย ปล่อยให้เป็นไปทางกรรมลิขิต ช่วยได้แค่สวดภวานาขอพรให้ปาร์คจองซูก็เพียงพอแล้วล่ะ





            ปล่อยปัญหาเค้าไป แล้วกลับมาจัดการกับตัวเองดีกว่า 555555555555




 

“หันหน้ามาฟังพี่พูดหน่อยนะ เรามาเล่นเกมส์กันต่อ พี่สต๊าฟครับ ช่วยจัดน้องแล้วตัวเองเป็นแถวตอน แต่ละแถวให้เท่าๆกันด้วยนะครับ แถวพี่สต๊าฟอยู่ด้านขวา น้องใหม่ด้านซ้าย หันหน้าเข้าหากันนะครับ ” ฮยอกแจปรับสีหน้าสุดระริกระรี้เลิกสนใจเหตุการณ์สุดระทึก(ที่ตัวเองเป็นคนก่อ)ของคู่รักพิศดาลประจำมหาลัย ก่อนจะเดินแยกย้ายกันไปคุ้มน้องให้จัดแถว  หาตำแหน่งแถว นับๆ แล้วหันมาจัดตัวเอง คนเรามันก็โตๆกันล่ะไม่ใช่เด็กอนุบาล เรื่องแค่นี้ให้น้องเค้าจัดเองก็คงไม่มีปัญหา

หันมองไปรอบๆหาน้องคนหล่อที่หมายตาไว้ตั้งแต่แรกพบ

อีหลุมอวกาศ  -________-

โอ๊ย อะไรว่ะ อีหลุมนี่ คิดจะจับน้องทงแฮของเค้าหรือไง นี่เอาหมด ไม่เลือกจริงๆ สับสนทางเพศป่ะ เมะจับเมะคือยอดเมะ อีหลุมนี่มันจะเมะจะเคะคือยังไม่แน่ใจ แต่จับเมะได้นี่ยอดคน แต่ถ้าเมะนะ มึงตาบอดมองไม่เห็นกล้ามน้องทงแฮจริงๆอ่ะ จะตบหน้าน้องคนข้างๆอยู่ล่ะ

“ เกมส์ที่กำลังจะเล่นชื่อเกมส์งูหางยาว กติกาคือ เป่ายิงฉุบกับคู่ของตัวเอง แล้วถ้าใครแพ้ให้ไปต่อหลังคนที่ชนะ หลังจากนั้น ก็หาคู่กับคู่อื่น ถ้าเป่าแพ้ก็ไปต่อหลังของคู่อื่นเรื่อยๆ จนเหลือคู่สุดท้ายแล้วเราจะมาหาผู้ชนะกัน เอ้า เยา ยิง เย้า… ”

“ ปักเป่ายิงฉุบ!  ”

กระดาษ…..แพ้  #เย้ -.-

“ แพ้อ่ะ  ” เดินไปต่อหลังน้องแทคยอน(บนป้ายชื่อเขียนงี้)เอามือเกาะเอว ด้วยที่ความสูงออกจะแตกต่าง เลยขอน้องว่าจับเอวแทนได้ไหม ถ้าจับไหลนี่แบบเขย่งยังเกือบไม่ถึงเลยเหอะ  เหมือนประจานตัวเองว่าเตี้ยไม่รู้จักโต ฮรึก TT_____________TT

เหลือบสายตาไปมองคู่ของทงแฮ ก่อนจะตาลุกวาว อีหลุมอ้อยน้องทงแฮมากอ่ะ แกล้งแพ้ อยากเกาะไหล่น้องทงแฮของเค้าสินะ  T^T

ฮยอกแจชี้บอกให้เดินไปเป่ากับคู่ของพี่เยซองในรอบต่อไป กระซิบบอกให้ออกค้อนเพราะมั่นใจจากการวิเคราะห์นิสัยของพี่เยซองที่ชอบถ่ายรูปมันต้องออกกรรไกร แน่นอน!

…มั้ง

สุดท้ายค้อนก็แพ้กระดาษของพี่เยซอง

คนเรามันก็มีพิดพลาดกันมั้งแหละ

  -.-

แทคยอนเดินอ้อมไปต่อแถวของพี่เยซอง ที่แอบหันมายิ้มตาปิดเยอะเย้ยมาให้ เห็นแล้วอยากเคว้งป้ายชื่อฟาดหน้ามันจริงๆ -__________________-








          พี่เยซองแกล้งกันไปป่ะ ทำไมต้องมาเป่ากับคู่น้องทงแฮ 







            “เป่ายิงฉุบ! ”







 

              พี่เยซองกรรไกร    น้องทงแฮกระดาษ  




 

               ทงแฮแพ้

                ทีอย่างนี้ทำมาออกกรรไกร

                 ต้องเดินมาต่อข้างหลัง แล้วข้างหลังสุดก็…. เรา

                 น่ารักมาก เดี๋ยวกลับไปเลี้ยงติมเลยพี่เยซอง

              TT////////////////////w/////////////////////TT

ทงแฮเดินอ้อมแถวของเยซองมาต่อข้างหลังของฮยอกแจ มือหน้าเอือมมาจับที่เอว …น้องทงแฮจับเอว

น้องทงแฮจับเอวเลยนะเว้ย…

รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าระหว่างเรากับน้องทงแฮ เหมือนกระแสไฟฟ้ามันวิ่งผ่านไปตามเอวขึ้นมา หูแว่วได้ยินเสียงไฟฟ้าวิ่ง ปรุ๊ดๆ ความรู้สึกแปลบๆแล่นมาตามเส้นเลือด สูบฉีดเข้าที่หัวใจ

ใจเต้นเหี้ยๆ

เต้นเหมือนจะหลุดออกมาให้ได้เลย

ฮยอกแจสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเกาะเอวของแทคยอนเดินตามที่พี่เยซองนำทางต่อไป แก้มขาวขึ้นสีแดงระรื่น







 

              “ นี่ พี่ฮยอกแจ ทำไมเอวเล็กจัง ? ”

              “ ถามมากน่า จะอยากรู้ไปทำไม ” ตอบกลับโดยที่ไม่ได้หันมามอง

“ ไม่มีอะไรก็แค่ถามดู เห็นเอวมันคอดดี…” แกล้งตอบกลบเกลื่อน โดยที่ประโยคสุดท้ายพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน จริงๆก็ไม่เข้าใจว่าจะถามคำถามนี้ทำไม ในเมื่อมันไม่ใช่คำถามที่คนเพิ่งจะเคยเห็นหน้ากันถามกันเสียหน่อย แต่มันก็ยั้งปากไว้ไม่ทัน ก็แค่อยากชวนคุย

               อยากได้ยินเสียง….แค่นั้นเอง








 

“ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ น่า…น่า..อะไร ” หันควับกลับมามองหน้าคนพูด แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อสบตาเข้ากับคนที่มองมาที่ตนอยู่แล้ว ฮยอกแจทำท่าเลิกลักก่อนจะหันกลับไป แล้วเริ่มก้าวเดินอีกครั้งเมื่อหัวแถวเดินไปหาคู่ใหม่ในรอบต่อไป





 

             ที่แกล้งถาม ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยิน แต่แค่ไม่แน่ใจ กลัวได้ยินไม่ชัด กลัวคิดเข้าข้างตัวเอง กลัวใจเต้นไปเอง

               อยากจะทึ่งหัวตัวเองให้ผมมันร่วงไปซักครึ่งหัวคงดี นี่อีฮยอกแจเป็นโรคบ้าผู้ชายมากขนาดที่เพิ่งเห็นหน้ากัน รู้จักชื่อ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน หัวนอนปลายเท้า นิสัยใจคอก็ยังไม่รู้ ยังหลงเขาเข้าไปได้ขนาดนี้ นี่ถ้าพ่อแม่รู้ต้องไล่ตะเพิดออกจากกองมรดกแหงเลย

เวลาบ่ายสองโมงแบบนี้ บรรยากาศแบบนี้ ธรรมดาคงเปิดแอร์เย็นช่ำ นอนกลางวันตีพุงอยู่บ้านแล้ว แต่วันนี้เป็นพี่สต๊าฟที่นอกจากจะต้องตื่นแต่เช้ามารอน้องลงชื่อแล้ว ภาคบ่ายจากที่ตอนแรกไปรวมกันที่ห้องโถงหอประชุมใหญ่ ตอนนี้ก็ย้ายสถานที่มาที่ลานอเนกประสงค์หน้าตึก 3 น่าเบื่อจริงๆนะ บ่ายสองโมงร้อนก็ร้อน  



 

“ จัดแถวแบบตอนที่อยู่หอประชุมเลยครับ  ” เสียงพิธีกรหน้าเก่าพูดเจื้อยแจ้ว ปล่อยมุก ฮามั้ง แป้กมั้ง  บางทีก็เปลี่ยมาแซวน้องใหม่ พี่สต๊าฟ สร้างสีสันให้งานรับน้อง ไม่น่าเบื่อ


 

AllriseSilver หอกแขร

            ร้อน

            “ จุดประสงค์ที่พี่เลือกเกมส์นี่ เพราะอยากจะใช้เกมส์นี่เป็นตัวเชื่อมความสัมพันระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้อง ให้รู้จักกันมากขึ้น กติกามีอยู่ว่า พี่จะให้แบ่งกลุ่มให้แต่ล่ะกลุ่มมีพี่สต๊าฟและน้องอยู่เท่าๆกัน ตีวงเป็นวงกลม หลังจากนั้นให้เลือกคนใดคนหนึ่งในกลุ่มออกมาแล้วเอาผ้าสีดำที่พี่แจกให้มัดไว้แล้ว จับหมุนสามรอบ เดินไปรอบๆวงกลม เมื่อพี่เป่านกหวีดให้หยุดเดิน ยืนตรงกับใคร ให้เวลาหนึ่งนาที ทำให้ยังไงก็ได้ จะสัมผัส หรือจำกลิ่นตัว อันหลังนี่หนักหน่อยนะ แล้วให้บอกชื่อคนที่ทาย กับพี่สต๊าฟที่คุมอยู่  ห้ามขี้โกงนะ พี่ให้เวลา 10 นาที จำชื่อ จำตำหนิของพี่สต๊าฟ และน้องไว้ เพื่อปิดตาจะเอาตัวไหนเป็นช่วย และอีกห้านาทีกับการแบ่งกลุ่ม จับเวลาแล้วนะ  5… ”

จบคำชี้แจ้งของพี่ชินดง ก่อนที่จะได้คิดว่าจะเดินไปทางไหนดี อยู่ๆก็โดนมือสากๆป้อมๆมาจับลากไปอีกทาง พอหันไปมอง มือพี่เยซองนั้นเอง มันจะลากไปไหน  ไม่มีเหตุผลให้ขัดขืน รู้ตัวอีกทีก็โดนมันลากมาอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง มันให้ข้ออ้างว่า

             “ พี่สต๊าฟมันไม่พอ เห็นยื่นบื้ออยู่เลยลากเข้ามา ”

               อ่อเหรอ อ อ อ อ อ อ 

เห็นๆอยู่ว่ามันตั้งใจเอามาอยู่กลุ่มกับน้องทงแฮมากกว่า โอ๊ย ไม่รู้โชคดีหรือวิปโยค เสือกมีอีหลุมหน้าบาก ที่ตามติดน้องทงแฮตั้งแต่แรก ยืนติดกับน้องทงแฮ

             “ แหม ขอบใจนะ มีน้ำใจจริงๆ ” แอบพูดเบาๆรอดไรฟันให้ได้ยินกันแค่สองคน




 

พี่สต๊าฟที่คุมกลุ่มเขาคือพี่ฮโยริ ดาวคณะเลยนะเนี่ย เคยมีครั้งหนึ่งพี่ทึกบอกให้ไปขอเบอร์พี่ฮโยริ โคตรไม่เจียมอ่ะ  แต่พี่ทึกมันบอก ถ้าได้จะเลี้ยงไอติม พอเดินไปบอกพี่เค้านะ แบบยังไม่ทันจบประโยค พี่เค้าตอกกลับมาว่า พี่สนผู้ชายน้อง   เงิบเลย  ทั้งอาย ทั้งอยากร้องไห้ เลยรีบวิ่งออกมาแล้วบอกพี่เยซองไปขอแทนให้ ไม่ใช่อะไรหรอกนะ อยากกินติมอ่ะ ของฟรีจากพี่ทึกทั้งที

ทั้งกลุ่มโหวตให้น้องมินโฮที่ถ้าดูจากหน้าตาท่าจะพากลุ่มได้รอดมากที่สุด มีอีทึกที่มีฮีชอลยืนคุมอยู่ข้างๆ ผูกตาให้ จับหมุนสามรอบ พอพี่ชินดงเป่านกหวีด คนแรกที่มินโฮเดินเข้าไปหาคือ  น้องซองมินที่ดูจะอวบๆอ้วนๆหน่อย ถ้าตกที่คนนี้ก็พอจะเดาได้อยู่หรอก คนต่อไปคือรยออุค ถ้าจับที่โครงหน้า มันก็ไม่ยากที่จะเดาถูกนะ วนมาเรื่อยๆจนใกล้จะถึงคยูฮยอน ลุ้นนะลุ้น ถ้าตกที่น้องทงแฮ สิทธิที่จะน้องจะเดินมาหาเรามันก็มีจริงป่ะ

ปรี๊ด

เสียงเป่านกหวีดดังขึ้นอีกครั้งเมื่อมินโฮมาหยุดอยู่ตรงหน้าของฮยอกแจ มือหนาเริ่มจับที่ใบหน้าของฮยอกแจ ใช้นิ้วไร้ไปตามโครงหน้าเรียว ไล่ลงไปจากต้นแขนถึงข้อมือ ก่อนจะสัมผัสไปทุกๆนิ้วของฮยอกแจ

เหมือนโดนลวนลามกลายๆเลยแฮะ -.-

 



             “ พี่ฮยอกแจครับ ”

“ ชินดงทีมนี่ตอบได้แล้ว ถูกด้วย ” พี่ฮโยริมองป้ายชื่อของฮยอกแจเพื่อตรวจสอบความถูกต้องก่อนจะตะโกนกลับไปบอกกันชินดงที่ยืนอยู่ตรงกลางลานอเนกประสงค์  พี่สต๊าฟขีดคะแนนให้แถมได้โบนัสอีก 50 คะแนนที่เป็นกลุ่มแรกที่ตอบก่อนและตอบถูกด้วย

“ รู้ได้ไงว่าเป็นพี่อ่ะ ” ถามออกไปในขณะที่มินโฮปลดปมผ้าผูกตาออกก่อนจะเดินเข้ามายืนในที่ของเข้า แล้วเป็นฝ่ายผูกตาให้ฮยอกแจแทน

“ ก็คนอื่นๆเค้าใส่ลิสแบรนด์ไม่ก็แหวนกันหมดเลย มีแต่พี่ฮยอกแจนี่แหละ ไม่ใส่ทั้งแหวนทั้งลิสแบรนด์เลยคิดว่าคงใช่ ” ว่าพลางจับคนตัวเล็กให้หมุนสามรอบ เมื่อเสียงนกหวีดดังขึ้น ก็ดันหลังให้เดินไป

ฮยอกแจใช้คนที่ยืนรอบๆเป็นเสาเกาะ คนเราเสียประสาทสัมผัสไปหนึ่ง การจะทรงตัวตรงๆได้ มันก็ยากเอาการนะ นี่ยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเดินวนขวาหรือซ้าย พอครบสามรอบหยุดตรงไหนก็เดินเลย เดินไปจับไหล่คนแรกก็รู้เลยว่าเป็นพี่สต๊าฟแน่นอนเพราะมีเข็มกลัดดาวติดที่ไหล่กันทุกคน  พอลองจับนิ้วดูก็รู้ว่าเป็นพี่เยซอง ถ้างั้นเดินไปอีกต้องเป็น ซองมิน รยออุค แทมิน ถ้าจำไม่ผิดว่าคยูฮยอนคือคนที่ต่อจากแทมิน คนต่อไปก็จะเป็น …ทงแฮ

สมองประมวลผลพร้อมกับขาที่ก้าวเดินอยากมั่นใจกว่าเดิม กะตำแหน่งว่าใครยืนตรงไหน เดินไปเรียบๆเคียงๆ ถ้าเดินช้าๆ ทำเป็นคลำหาทาง พอเสียงเป่านกหวีดก็รีบเดินไปทางน้องทงแฮ






 

             จะมีใครฉลาดเท่ากับอีกฮยอกแจอีกแล้ว 555555555555555555555

            คงมีอยู่คนหนึ่งล่ะมั้ง

“ น้องทงแฮ ” มั่นใจว่ายืนตรงกับตำแหน่งน้องทงแฮแน่นอน เห็นหน้าใสๆแบบนี้ พอลองจับดูนี่ทั้งหลุม ทั้งสิวเต็มหน้าเลยอ่ะ ไม่เป็นไร ถ้าเป็นน้องทงแฮ ยังไงก็รัก #เหยด

            แต่พอเปิดตาออกหน้าตาหล่อๆของน้องทงแฮ ทำไมกลายเป็นหน้าหลอนๆของอีหน้าบาก อุกาบาตเรียกพี่ โจคยูฮยอนมันได้ล่ะ นี่ฟุ้งซ่านขนาดเก็บหน้ามันมาคิดจนเห็นน้องทงแฮเป็นอีหลุมสิวนี่เลยเหรอ

            “ ไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้มั่งฮยอกแจ มึงมองไม่ผิดหรอก ”

            คยูฮยอนอีชั่ว 

พอจบเกมส์พี่ชินดงบอกให้ทุกคนแยกย้ายกันกลับไปที่ห้องโถงหอประชุมกลางเพื่อทำพิธีปิดกิจกรรม ก่อนทีทุกคนจะกลับบ้านแอบเห็นคยูฮยอนแอบกระซิบกระซาบกับทงแฮ แล้วหัวเราะกันอยู่สองคน บังเอิญทงแฮเงยหน้าขึ้นมาพอดี  ไม่รู้ตาฝาดไปหรือเปล่า น้องทงแฮขยิกตาให้ก็แล้วเดินออกไป

*แดดิ้น*

เป็นพี่สต๊าฟก็งี้ ต้องตื่นตั้งแต่เช้า เตรียมงานยังไม่พอ เสร็จกิจกรรม อุปกรณ์กับกองขยะ หน้าที่ก็ไม้พ้นสต๊าฟอีกนั้นแหละ กว่าจะจัดการทุกอย่าง เก็บขยะ อุปกรณ์ให้เข้าที่เข้าทาง ก็ปาไปทุ่มกว่า ทีแรกพี่ทึกบอกจะไปส่ง แต่กลัวพี่ฮีชอลวีนแตกอีก เลยบอกไปว่าจะกลับเอง พอเดินมาถึงมันก็ไม่ทันเที่ยวสุดท้ายแล้ว วินมอไซต์ก็ไม่ผ่านมาเลยสุดท้ายก็ ได้เดินกลับเอง

           พอกลับถึงห้องร้องเท้ายังไม่ทันได้ถอด ฟุบหน้าลงกับเตียงด้วยความเร็วเสียง เหมือนขึ้นสวรรค์เลยเถอะ จากที่ทำกิจกรรมมาทั้งวัน บวกกับต้องมาเดินจากมหา’ลัยถึงหอพักอีก เหงื่อก็เหงื่อเถอะนาทีนี้ แค่หัวถึงหมอนจะเหม็นหึ่งยังไงก็หลับลง























            ครืด ด ด ด ด

ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไรตื่นมาอีกทีเพราะเสียงสั่นของโทรศัพท์บนหัวเตียง เหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนังก็สามทุ่มกว่าแล้ว กลิ่นชื่นๆของเสื้อที่เปื้อนเหงื่อบวกกับอาการมึนหัวหน่อยๆ  ฮยอกแจพยายามฝืนร่างกายลุกขึ้นจากเตียงเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการกับกลิ่นหึ่งๆของตัวเอง แจ้งเตือนอะไรเอาไว้ทีหลัง ไม่ไหวแล้ว

ใช้เวลา 40 กว่านาที ในการจัดการกับตัวเอง ฮยอกแจเดินถือผ้าขนหนูเช็ดผมเดินออกมา สลับกับชุดนอนลายลูกเจี๊ยบสีเหลืองส้ม กระโดนลงไปนอนคว่ำหน้าบนเตียง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแจ้งเตือนที่ปลุกเขาเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว

NemoLee861015  Followed  you

NemoLee861015   นี่ใครว่ะ -.-

            นิ้วเรียวกดเข้าไปดู Bio เผื่อจะบอกอะไรได้มากกว่า NemoLee861015  คนอะไรชื่อนีโม่ลี ปัญญาอ่อนว่ะ ถ้าหน้าตาดีว่าไปอย่างนะ  สายตาเหลือบไปมอง Followers โห คนฟอล สามพันกว่า เซเลปนี่หว่า ฟอลคนอยู่ 158 คน แล้วมาฟอลกูทำไม ไปรู้จักกันตอนไหนถึงได้เป็นผู้โชคดีหนึ่งใน 158 คนนั้น  เลื่อนดูทวีตที่เคยทวิต ไล่อ่านตั้งแต่ทวิตเมื่อประมาณ 10 กว่าชั่วโมงที่แล้ว 

NemoLee861015  นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

z Z Z

30m

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

*รอ*

1hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

ตัดสินใจแล้ว

1hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

ฉันลองที่จะเสี่ยงกับเธอ เธอกล้าที่จะเสี่ยงกับฉันไหม ?

2hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

ลองเสี่ยงกันไหม ?

2hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

รักแรกพบ

3hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

ถึงบ้านแล้วนะ

4hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

พี่คนน่ารักอยู่ไหนแล้ว

9hr

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

ร้อนจัง

24Retweet  5Favorite   9hr

Replay @ziiceo : @NemoLee861015  *ซับเหงื่อ*

@quaxiizye : @NemoLee861015 มาบ้านเราดิ เดี๋ยวพัดให้

@sirakant98 : @NemoLee861015 *ยื่นผ้าให้*

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

แง่มๆ

18 Retweet  3 Favorite   14hr

เซเลปก็งี้ แง่มๆ ห้าตัว สองพยางค์ คนรี 18 เฟบอีก 3 นี่มันน่ารี แล้วเก็บเฟบตรงไหนว่ะเนี่ย

            ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องมาทำตัวเกรียนแตกมาอ่านทวิตคนอื่นไม่พอ ยังมานั่งเปิดว่าใครรี ใครเฟบ ใครตอบ แฟนคลับก็เยอะใช่เล่น คอยตามเทคแคร์ แซวมั้งก็มี   จะหลับจะนอน จะร้อนจะเหนื่อยก็ทวิตมันหมด สมเป็นเซเลปจริงๆแหละ

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

            เพิ่งตื่น กะจะดูบอล หน้าโทรมมาก *ชูกรรไกร*  twitpic.com/ad390v

56Retweet  28Favorite   21hr

“เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

น้องทงแฮ…………………………………

*อึ้งไปสามวิ*

เฮ้ย คนอะไรหน้าโทรมแล้วยังหล่อมาก  ก ก ก ก ก ก *รัว ตัว ก*

#น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล  #น้องทงแฮฟอล อยากจะแท็กแล้วทวิต แท็กแล้วทวิต แปดทวิตต่อวินาทีไรงี้ ให้มันติลิมิตไปเลย  ฟินมากวินาทีนี้อ่ะ TT/////w\\\\\TT

รีบกดเซฟภาพคนหล่อที่บรรยายใต้ภาพว่า ห น้ า โ ท ร ม ม า ก อยากจะกรี๊ดร้องให้ดังถึงบ้านน้องทงแฮเลยว่า โ ท ร ม แ ล้ ว ยั ง ห ล่ อ สั ส ๆ

แล้วจะเว้นทำไมมากมาย 5555555555555555555555

นิ้วเรียวเลื่อนขึ้นไปบนสุด กดปุ่มฟอลโล่เว่อร์ แอบกรี๊ดเบาๆกับตัวเอง อยากจะแกล้งเมนชั่นไปถามเหลือเกินว่า นี่น้องทงแฮหรือเปล่า ? แต่ไม่เอา ถ้าน้องเมนชั่นมาหาก่อนคงจะฟินน่าดู

รออยู่นานก็ไม่เห็นมีเมนชั่นมา กดรีเฟรชแล้วรีเฟรชอีก ก็ยังไม่เห็นมี เลยเปิดดูทวิตย้อนหลังของน้องทงแฮจนมาเจอทวิตนี้ เมื่อเช้านี่เอง

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

            ใครหล่อกว่ากัน  twitpic.com/ad38u6

56Retweet  28Favorite   19hr

เห็นแล้วอยากจะรี เก็บเฟบแล้วค่อยเมนชั่นไปหาว่า ต้องน้องทงแฮสิ แต่เดี๋ยว! อีหน้าบากนี่ไปบ้านน้องทงแฮมาเหรอ ไปรู้จักกันได้ยังไงว่ะ!! โหยกล้ามากมาถ่ายรูปคู่กับน้องทงแฮ  ช่างเถอะเซฟไปแล้วค่อยไปเบลอหน้ามันออกก็ได้ -_______-

ตาก็เหลือบไปเห็นว่ามี DM




            พระเจ้าช่วย จอร์จกินผักบุ้ง!

น้องทงแฮดีเอ็มมา

เริ่มรู้สึกว่าวันนี้อุทานคำว่าน้องทงแฮ บ่อยเกินไปแล้ว

หากเธอรู้ว่าฉันรักก็อย่าทำให้ฉันหลง บอกมาเลยตามตรงนี้เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ

สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ทำใจก่อนเปิดออกดู แค่เห็นว่าเป็นชื่อน้องทงแฮใจก็แทบจะวายตายอยู่แล้ว

NemoLee861015 

รอตั้งนาน

AllriseSilver

ใครอ่ะ ?

           
             #ซึน *กอดหมอน*

NemoLee861015 

พี่ฮยอกแจอ่าาส์ส์ นี่ผมเอง ทงแฮไง

กูรู้แล้ว อย่ามาอง มาอ่า TT/////w\\\\\TT

AllriseSilver

ทงแฮหรอกเหรอ ทำไม ดีเอ็มมาอ่ะ ไมไม่เมนชั่นมาดีๆล่ะ

*ขย้ำหมอน*

NemoLee861015 

ลองเสี่ยงกันไหม ?

AllriseSilver

เห๊ ?

น้องทงแฮ จู่โจมไปไหม คนหน้าตาดี เวลาเขาจีบเขาบุกขนาดนี้เลยเหรอ *หยิกแขน*

NemoLee861015 

ลองเปิดใจ รับฉันเข้าไปอีกคน

AllriseSilver

จีบป่ะ -.-?

ถึงอีโมจะไร้อารมณ์ แต่คนพิมพ์นี่ฟินระเบิด TT////////////////////TT

NemoLee861015 

อื้อ .//////  .

ถ้าเลือกที่จะใช้อีโมนี้ เอามีดมากระซวกไส้พี่เถอะ 

แปปนะ

ขอไปกรี๊ดก่อน

NemoLee861015 

ลองเสี่ยงกับผมไหม……พี่ฮยอกแจ

พอเดินกลับมาอีกที ความรู้สึกแบบ อยากจะกลับไปกรี๊ดไหม เอางี้เลยเหรอทงแฮ tt’

AllriseSilver

เชื่อได้เหรอ เจอก็เพิ่งเจอกัน แบบนี้จะให้พี่ลองไปเสี่ยงด้วยเลยเหรอ

ขอเล่นตัว…………..นิดนึ่ง

NemoLee861015 

          รักต้องการเวลาด้วยเหรอ  หรือพี่ไม่มั่นใจที่แม้แต่ผมขอคบกับพี่ผมยังส่งดีเอ็มมา ถ้าผมทำให้พี่มั่นใจ พี่จะรับรักผมใช่ไหม ?

อย่าคมมาดิน้องทงแฮ -/////-

AllriseSilver
         
         นั้นมันก็อีกเรื่องหนึ่ง

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

            รักแรกพบนี่มีจริงนะ 

25Retweet  10Favorite  18s

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

            ความรักไม่ต้องการเวลานี่นา

46Retweet   23Favorite  13s 

             Replay @PPhat_ii : @NemoLee861015  เดี๋ยวคนเค้าก็รู้ว่าเราเป็นอะไรกันหรอกพี่ทง
             Replay @Sirakant98 : @NemoLee861015  น้องยังไม่พร้อม อย่าเพิ่งออกสื่อสิ             

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า
            เป็นแฟนกับผมนะ…

8s



            Replay @quaxiizye_ : @NemoLee861015  ขอกันตรงๆนี่เลยเหรอ อ๊ะ ก็ได้ .///// .

NemoLee861015 นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

            ...พี่ฮยอกแจ

3s

AllriseSilver หอกแขร

           อื้อ

3s

นีโม่ลีแปดหกหนึ่งศูนย์หนึ่งห้า

@NemoLee861015

relationship with @AllriseSilver

อยากไปอยู่กลางทุ่งข้าาวสาลี









              แล้วระเบิดตัวเองออกเป็นโกโก้ครัช!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ขอมั้งๆๆ

หอกแขร

@AllriseSilver

relationship with @NemoLee861015

เฮ้ย! แรดอ่ะ 5555555555555555555555555555555555555555555555555555

@Special1004  : @NeemoLee861015 @AllriseSilver คนมีคู่ไม่รู้หรอก

@Heedictator  : RT @Special1004  : @NeemoLee861015 @AllriseSilver คนมีคู่ไม่รู้หรอก // อีแก่!

@GeamGyu : @AllriseSilver ไบโอแรดนะ

@shfly3234 : @NeemoLee861015 @AllriseSilver ไวไฟว่ะ 5555555555555

@ShinsFriend  : @NeemoLee861015 @AllriseSilver ต้องขอบคุณพวกพี่นะฮยอกแจ 55555555555

@1215thexiahtic :  @6002themicky ยูชอนเราเอามั้งดิ .__ .  ขายออกแล้วสิ @AllriseSilver
            
            @ikmubmik : @AllriseSilver ผมคงหมดสิทธิ์แล้วดิ

 

AllriseSilver หอกแขร
           .///////////////////// .






 

#THE END

          * รัวเลข 5 ใส่หน้า * 
           น่าเกลียดมากเลยใช่ไหม
           ไม่เป็นไรจะฝึกไปเรื่อยๆ
           มีอะไรผิดพลาดก็แนะนำมาได้เลยนะ ;_;
            เราน้อมรับคำแนะนำดีๆเสมอ (_  _)
           #อย่าแป้กนะ  #อย่าแป้กนะ