HKS Tonight...บอกมาคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง {Yaoi}

ตอนที่ 7 : Chapter Six- Take You Down

 Chapter Six

 Take You Down

 

        ฮั่นเปรียบสเหมือนเป็นหมอในยามวิกิจนี้ ด้วยวิธีการช่วยเหลือคนไข้ในท่าเช่นนั้น กับมือที่ยังรูดขึ้นลงได้ถูกจังหวะ นํ้าเย็นชํ่าที่สองร่างแช่อยู่ ทําไมร่างสูงกลับรับรู้เพียงแค่ความเร้าร้อนน่ะ นํ้าในอ่างที่กําลังจะมีผลให้คนไข้ดีขึ้นและเริ่มปลดปล่อยความต้องการภายใน แต่ตอนนี้ฮั่นเองกลับเป็นคนที่ต้องการที่จะปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่างซะเอง

     

            "เอาว่ะ เราช่วยเค้ามาถึงขนาดนี้เเล้ว ต้องทําให้ถึงที่สุด เวลาเราทําหรือช่วยใครต้องทําให้เต็มที่" ร่างสูงพูดปรามบอกตัวเองเหมือนกับว่าสิ่งที่เค้าคิดจะทําเป็นการช่วยปลดปล่อยร่างบางเพียงแค่เท่านั้น 



             ฮั่นไม่อยากที่จะละมือจากร่างบาง เค้าจึงใช้มืออีกข้างที่ยังว่างจากการลูบไล้คําแกนกายของอีกคนมาถอดเสื้อผ้าของตนออกและโยนไปนอกอ่าง จากตอนแรกที่มีแต่ร่างบางที่ไร้สิ่งปุกคลุม ทั้งสองร่างก็ต้องไร้สิ่งที่ปิดบังอีกครั้งของคํ่าราตรีนี้



            ร่างสูงเริ่มหลับตาพริ้มลงและจูบตามซอกคอของแกงส้มเบาๆแต่ยังคงมีความเร้าร้อนแอบแฝงอยู่ แกงส้มเริ่มรู้สึกตัวและหันไปมองคนที่ซ้อนอยู่ข้างหลัง ถึงแม้เซียลิสยังไม่ได้ขับออกจากตัวไปหมดสิ้นแต่ด้วยความที่ร่างกายแช่นํ้าเย็นอยู่นานสองนานและคุณหมอฮั่นที่ช่วยทําจนตนปลดปล่อยไปนับไปถ้วนทําให้เค้ามีสติมากกว่าเดิมและเริ่มเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง



           ทันทีที่แกงส้มหันไปมองคนที่กําลังจูบไล้ที่คอขาว  ผู้รุกรานอย่างฮั่นก็ไม่เปิดโอกาสให้อีกคนพูด จับคางมนของอีกฝ่ายให้ได้ระดับและเคลื่อนปากตนไปปิดปากสวย ไร้ความอิสระจากปากบาง แต่รู้สึกว่ามีหนอนขนาดใหญ่และตอนนี้ก็เริ่มขยายตัวให้เป็นมังกรยักษ์ใหญ่บริเวณสะโพกเนียนของตนไปซะเเล้ว
           

           
      >>>>>หนอนและมังกรชนิดไหนไปทําอะไรใกล้แกงส้มขนาดนั้น ใครปล่อยออกมาน่ะ<<<<<<


                    โชว์ความใสของรีดเดอร์มาโดยการกดไปที่ภาพ 
               7หน้าเบาๆ(?) เบาอีกแหละขอโทษน่ะถ้าไม่หื่น 
           แบบหื่นๆจัดๆไม่ค่อยเป็นจริงๆ ประทานอภัยเจ้าคะ   หึหึ



          

              แขนแกร่งดึงร่างบางเข้ามาชิดแผ่นอกตน หลังบางเนียนแนบติดชิดจนได้ยินเสียงจังหวะอัตราการเต้นหัวใจของร่างโต มันเป็นแค่เพียงการเต้นของหัวใจที่เหนื่อยสิน่ะ
ร่างบางคิดได้แบบนั้น

 

            แกงส้มพลิกตัวมาเผชิญคนที่ช้อนตัวอยู่ด้านหลังเพราะรู้สึกถึงลมหายใจบริเวณที่คอตน
เงยหน้าขึ้นไปมองร่างสูงส่งสายตาบ่งบอกว่าพอได้เเล้ว

        
          "ไม่เอา....พอแล้ว....เหนื่อย....จะนอน" แกงส้มพูดบอก
  
         "ก็ไม่ได้เอานิ....นอนไปสิ" ฮั่นตอบแกงส้มพร้อมยิ้มที่มุมปาก

         "เฮ้ออ เหอะๆ" แกงส้มทอนหายใจและเสียงออกในคําตอบที่แสนจะเกรียนของฮั่น


           กําลังจะพลิกตัวกลับไปนอนตะแขงฮั่นก็โอบรอบเอวบางให้ใกล้ตัว แกงส้มใช้มือทุบอกและไหล่ของฮั่นบ่งบอกให้ปล่อยเพราะว่าเค้าอยากจะพักจริงๆ

         "นอนไปเถอะน่ะ ไม่ทําอะไรหรอก" มือหนึ่งที่โอบรัดอยู่ที่เอว อีกมือก็ลูบผมแกงส้ม ปากพูดกล่อมให้อีกคนนอนให้นอน


                มือทั้งสองข้างที่ใช้ตีอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ได้วางไว้ตรงอกฮั่น ฮั่นก็โอบและช้อนตัว
แกงส้มเข้ามาใกล้กว่าเดิม จนขณะนี้ไม่มีพื้นที่สําหรับความห่างของทั้งสอง

         
                 เป็นครั้งที่สามของทั้งคู่ที่ตกเป็นของกันและกัน เป็นครั้งที่สามเเล้วที่ฮั่นไม่ได้ป้องกัน เป็นครั้งที่สามแล้วที่แกงส้มยอมให้คนที่นอนกอดตนอยู่ลุกลามแบบนี้
ครั้งที่สามติดต่อกันในรอบสองคืน....มันจะมีครั้งที่สี่หรือครั้งต่อๆไปไหมน่ะ.....เค้าจะมองหน้ากันติดไหม...ถ้าได้ใกล้กันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ...ถ้ายังมีความสัมพันธ์เช่นนี้ครั้งเเล้วครั้งเล่า...แต่สถานภาพยังไม่เริ่มขึ้นเลย.....แล้วการที่เค้าทั้งสองปล่อยตัวปล่อยให้ความต้องการของร่างกายปลดปล่อยขนาดนี้....เป็นเพราะใจลึกๆแล้วรู้สึกอย่างไร...ถ้าเป็นคนอื่นล่ะ....เค้าจะยอมทําแบบนี้ไม่น่ะ.........