ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1. vengeful love
อ่านต่อ : http://writer.dek-d.com/temperater/story/viewlongc.php?id=365877&chapter=134#ixzz18vtqUMhj
รัก ของข้า คือ คราบเลือดของเจ้า
เฉกเช่นนี้ตลอดกาล
Saemo.
• ปฐมบท •
รัก ของข้า คือ คราบเลือดของเจ้า
เฉกเช่นนี้ตลอดกาล
Saemo.
• ปฐมบท •
ยามค่ำคืนอันแสนเงียบสงบ วังเวง และดวงจันทร์ที่สาดกระเซ็นไปด้วยคราบเลือด เสียงรองเท้าของเด็กน้อยวัย 6 ขวบกระทบพื้นเตาะแตะ ตามมาด้วยเสียงโหยหวนของเหล่าปิศาจน่าเกลียดน่ากลัว ท่าทางพวกมันดูกระหายเลือดอย่างมาก ฟังดูน่าสยองพิลึก แต่นั่นคือสิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้า ให้ตายเถอะ ผมควรจะเข้าไปช่วยเด็กน้อยคนนั้นใช่ไหม.. แต่ปิศาจคราบเลือดแบบนั้น มันช่างน่ากลัวเสียนี่กระไร บางทีถ้าผมเลือกที่จะเลี่ยง มันคงเป็นอะไรที่ดูปลอดภัย แต่ถ้าจิตวิญญาณของผมเป็๋นสุภาพบุรุษพอ ผมคง...
"เฮ้!! หยุดเดี่ยวนี้นะ"
ตายละ ผมพูดอะไรออกไปละเนี่ย..
ผิดคาด มันไม่ได้แม้แต่จะเข้ามาหาผมสักนิด แต่มันกลับรวมก้อนกลุ่มบีบร่างบางของเด็กคนนั้น โลหิตพรั่งพรูออกมาจากทวารทั้ง ๕ ของเธอรวดเร็วมาก ผมได้แต่ยืนตกตะลึงกับภาพตรงหน้า กลิ่นคาวของเลือดช่างแสบจมูกเหลือเกิน
ไม่นานนัก ลูกตาของเธอก็ได้ถลนออกมา พร้อมๆ กับสายโลหิตสีแดงสด เสียงหลอนของพวกมันก็ร้องออกมา เหมือนกับว่า พวกมันได้ลิ้มรสอาหารที่เลิศล้ำและมีราคาแพง สดๆ อยู่
แต่ผมนี่สิ... ผมจะอ้วกอยู่แล้ว
....มันแย่จริงๆ
สายตาของผมเริ่มพร่ามัว เม็ดเลือดขาวในร่างกายของผมแทบบ้าคลั่งกับการเห็นฉากสังหารโหดเช่นนี้ ลมหายใจของผมเริ่มติดขัด ออกซิเจนบนโลกเริ่มหายไปทีละน้อย ผมหายใจลึกถี่หลายๆรอบ และพยายามสูดลมหายใจเพื่อเอาออกซิเจนที่มีอยู่ แต่เหมือนว่ามันจะหมดไปแล้ว... ร่างกายผมชาไปหมด ผมเคลื่อนไหวไม่ได้เลย ผมไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะเปล่งเสียงออกมาก พระเจ้า นี่ผมจะตายเพราะดูหนังสยองขวัญนอกจอหรอ?
สติสัมปัญชัญญะของผมหายวูบไป
ผมเห็นแต่โลกที่ปกคลุมไปด้วยสีดำ
..........................และ
"เฮ้!! หยุดเดี่ยวนี้นะ"
ตายละ ผมพูดอะไรออกไปละเนี่ย..
ผิดคาด มันไม่ได้แม้แต่จะเข้ามาหาผมสักนิด แต่มันกลับรวมก้อนกลุ่มบีบร่างบางของเด็กคนนั้น โลหิตพรั่งพรูออกมาจากทวารทั้ง ๕ ของเธอรวดเร็วมาก ผมได้แต่ยืนตกตะลึงกับภาพตรงหน้า กลิ่นคาวของเลือดช่างแสบจมูกเหลือเกิน
ไม่นานนัก ลูกตาของเธอก็ได้ถลนออกมา พร้อมๆ กับสายโลหิตสีแดงสด เสียงหลอนของพวกมันก็ร้องออกมา เหมือนกับว่า พวกมันได้ลิ้มรสอาหารที่เลิศล้ำและมีราคาแพง สดๆ อยู่
แต่ผมนี่สิ... ผมจะอ้วกอยู่แล้ว
....มันแย่จริงๆ
สายตาของผมเริ่มพร่ามัว เม็ดเลือดขาวในร่างกายของผมแทบบ้าคลั่งกับการเห็นฉากสังหารโหดเช่นนี้ ลมหายใจของผมเริ่มติดขัด ออกซิเจนบนโลกเริ่มหายไปทีละน้อย ผมหายใจลึกถี่หลายๆรอบ และพยายามสูดลมหายใจเพื่อเอาออกซิเจนที่มีอยู่ แต่เหมือนว่ามันจะหมดไปแล้ว... ร่างกายผมชาไปหมด ผมเคลื่อนไหวไม่ได้เลย ผมไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะเปล่งเสียงออกมาก พระเจ้า นี่ผมจะตายเพราะดูหนังสยองขวัญนอกจอหรอ?
สติสัมปัญชัญญะของผมหายวูบไป
ผมเห็นแต่โลกที่ปกคลุมไปด้วยสีดำ
..........................และ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น