My FRIEDNS ^^

ข้อมูลเบื้องต้น

อันตัวข้าน้อยสีฟ้าเน้อ -..- ขอไม่เอ่ยชื่อที่แท้จริงนะ คุคุ^w^

เรื่องราวความทรงจำของข้าพเจ้าตั้งแต่การเริ่มต้นชีวิตมัธยมต้นจวบจนจนถึงการสิ้นสุดของชีวิตมัธยมต้นจะถูกถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องสั้นที่ข้าพเจ้าอยากจะเขียนลงมาด้วยความรู้สึกที่มากมาย

และขอบคุณภาพการ์ตูนด้วยนะคะ(เรื่องมาโดกะ มาจิกะ) =w= มี 5 คนพอดีเลย ^^
ขออนุญาตนำรูปมาเขียนชื่อ แต่งใหม่นะคะ แค่รูปนะ =w= 555 

cinnamon

เนื้อเรื่อง

ในวันที่ 17 พฤษภาคม พุทธศักราช 2553

              
              ในวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก และเป็นวันเริ่มต้นชีวิตมัธยมต้นอย่างเต็มตัว ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้เข้าเรียนและเจอเพื่อนใหม่ๆและกังวลด้วยเรื่องที่จะเข้ากับเพื่อนได้หรือเปล่า แต่ก็มีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันก็ค่อยโล่งใจ ในชั่วโมงโฮมรูม คุณครูได้จัดที่นั่งให้โดยเลือกคนที่สายตาสั้นไม่ก็ตัวเตี้ย นั่งด้านหน้า ส่วนฉันน่ะหรอ นู่น...โดนเด้งไปนั่งเกือบหลังสุดแหนะ ก็ภูมิใจหรอกนะที่ดูตัวสูงแต่ไม่ดีใจสักนิดเพราะนั่งหลังจะเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง หัวเพื่อนบังกระดาน - -
           
              การเรียนวันแรกก็ได้ทักทายเพื่อนๆพอสมควร จำได้ว่าคุณครูแบ่งเวรทำความสะอาดห้องให้ ฉันได้อยู่วันจันทร์(น่าจะนะลืม - -) ได้แต่ทำตามคำสั่งหัวหน้าเวร แถมยังโดนสั่งให้ไปเก็บเงินเพื่อนเพื่อมาจัดบอร์ดอีกด้วย งานเข้า! ยังจำชื่อเพื่อนไม่ได้สักคน แล้วให้เราไปเก็บเงินทำบอร์ด อันที่จริงหัวหน้าเวรก็รู้จักเยอะกว่าฉันอีก แต่สงสัยขี้เกียจละมั้ง - - เหอะให้ตายสิทำก็ได้ พอฉันเดินไปหาเพื่อนผู้ชายที่อยู่เวรวันเดียวกัน ฉันก็ถามไปว่าเลขที่อะไร ชืออะไร แล้วก็จดๆๆ ทีนี้ถึงคราวที่ลำบากเก็บเงินค่ะ  เพิ่งเจอกันแท้ๆมาเก็บเงินอ่ะคิดดู แต่ก็เลยตามเลยเก็บเงินซะ ยังไม่ทันไร ไอเพื่อนผู้ชายที่ไม่รู้จักชื่อ มันมาแซวว่าขอเบอร์หรอ ไอ้บานี่น่าเตะชะมัด แต่ก็ได้แต่เดินหนีไปหาหัวหน้าเวรแล้วส่งเงินกับรายชื่อให้ ทีนี้งานก็เสร็จ  
           
              จากที่ได้นั่งข้างหลังเพื่อนก็มีมากมาย คุยสนุกดี น่ารักกันทุกคน แต่ทำไมเค้าดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเรา? แต่ช่างเถอะ ในระหว่างพักเที่ยงพอทานข้าวกับเพื่อนที่รู้จักกัน(แต่อยู่คนละห้อง)เสร็จ ก็กลบมายืนตากลมอยู่หน้าห้อง แล้วก็ได้เจอเพื่อนใหม่ คนหนึ่งเด็กผู้ชายตัวเล็กไม่สิ เตี้ยมากกว่า ขาวๆนิดหน่อย(เอ่อ - -) คุยสนุกดี คนๆนี้ชื่อ คาเร็บ (อ่านว่าเหร็บนะ) คุยสนุก กวนบาทา อีกคนหนึ่งเป็นเด็กผู้หญิงหุ่นดีมาก เทียบกันแล้วฉันก็ไอหมูอ้วนอ่ะ เธอคนนี้เป็นลูกครึ่งเกาหลี *0* ชื่อ จีฮอน ริว ชื่อเล่นเธอชื่อจีน่า สวย น่ารักเรียนเก่ง อา...พอหลายวันผ่านไป การเรียนก็เริ่มสนุกสนานชอบมากเลยวิชาวิทย์เนี่ย แถมครูประจำชั้นเป็นคนสอนด้วย ครูคนนี้ชื่อ ครูฝน น่ารักมากโหดมาก สอนรู้เรื่องสนุก อา..ช่างเถอะต่อไปเลยนะ.....
           ฉันสนิทกับเพื่อนด้านหลังมาก แต่ไปๆมาๆกลับไปนั่งข้างหน้า เพราะรู้จักเธอคนนี้ในชั่วโมงเรียนวิทย์ ไม้ (เด็กสีส้มอ่ะ55)  ไม้เป็นสาวแว่น ดูเฉิ่มๆ แต่ฉลาดเป็นกรด -..- และอีกคนที่สนิทต่อมา ไอเกิ้ล(ชมพูๆ) โอ๊ยๆ ยัยคนนี้ซี้สุดๆ ยัยนี่สาวกรุ๊ปบี บ้าๆรั่วๆ นั่นแหละสีสันชีวิตมัน 555 แต่ฉันก็ไม่ได้ทิ้งเพื่อนที่อยู่หลังห้องหรอกนะ คุยกันทุกวันแหละ แต่สนิทกับไม้และเกิ้ลมากกว่า แล้วเราก็เลยตั้งเป็นแก๊งว่า MAG ซึ่งคำนำหน้าชื่อเล่นแต่ละคนมารวมกัน ไม้ก็ M ฉันก็A ส่วนเกิ้ลก็ G เลยกลายมาเป็นแบบนี้ ฮ่าๆ พวกเราไปไหนมาไหนด้วยกัน ตายเป็นตาย ไม่ใช่ละ 55 การใช้ชีวิตเราก็ราบรื่นไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง......หลายเดือนต่อมา เราก็รู้จักแตงโม และกิ๊กมากขึ้น ทำให้เรากลายเป็นเพื่อนที่สนิทกัน อืมจะว่าไงดี แตงโมอ่ะ(สีดำๆ) เก่งภาษาอังกฤษสุโค่ย -0- เรียกได้ว่าทั้งห้องอึ่้งและพึ่งเธอคนนี้บ่อยๆในชั่วโมงอังกฤษอ่านะ -..- พูดกับคุณครูฝรั่งรู้เรื่องส่วนฉันน่ะหรอ..เหอะๆ - - ถูๆไถๆไปเรื่อยๆ ก็นะ...คนมันไม่เก่ง(แต่ก็พยายามอยู่นะ) นี่หว่า...-..- เอาล่ะๆในที่สุดเราก็ฝ่าฝันอุปสรรคมาได้โฮ๊ะๆๆ ^O^ ชีวิตม.1นี้ห้องเราเป็นห้องที่กลางๆสุดละ จะรั่วก็รั่ว จะบ้าก็บ้า ฮาเฮ บทจะนิ่งก็นิ่ง เรียนเป็นเรียน(หรอ) อ่อลืมบอกห้องเราห้องควีนนะ *0* ภูมิใจสุดๆ ตอนแรกไม่ภูมิใจเพราะไม่รู้ คือ ฉันอยู่ห้อง 8 ก็คิดดูใครจะไปรู้ว่าผอ.เอา ห้อง7 เป็นคิง 8 ควีนอ่ะ- - พอรู้เท่านั้นแหละ ตาเป็นประกายทันที ฮ่าๆ งั้นขอเร่งเวลาไป ม.2เลยนะ บรื้น!!!!!!

ม.2 -..-

                ในชีวิต ม.2ก็สนุกๆ เรื่อยๆ แต่ว่านะ!! ชีวิตเริ่มมีสีสันมากขึ้นเมื่อเจอคุณครูคนนี้ คุณครูวิบูลย์ สินชูศักดิ์(ขออนุญาตเอ่ยนามครูนะคะ) ครูสอนภาษาอังกฤษ นี่เลยๆ คือว่านะ..ในชั่วโมงเรียนอังกฤษชั่วโมงแรก ตอนนั้นคุณครูยังไม่มา เพื่อนบางคนเลยหยิบโทรศัพท์เอย สารพัดของไฮเทค(เรามันไม่มีดีแล้ว - -) ออกมาเล่นอย่างสนุกสนาน บางคนเปิดเพลงเสียงดัง พอครูมาเท่านั้นแหละ ด่ายับ T^T แต่ครูเค้าก็ขอโทษคนที่ไม่ได้เล่นอ่ะนะ แต่เราก็รู้สึกวูบเลยอ่ะ น่ากลัวมาก ทุกคนในห้องต่างเงียบ ..... คือแบบว่าเหมือนในห้องไม่มีคนอ่ะ มีแต่เสียงครูว่า เมื่อครูว่าจบ ทุกคนต่างเงียบไม่มีเสียงสักแอะ แต่มีเพื่อนคนนึงร้องไห้ครับ -0- เธอสงสัยจะกลัวมาก ขอไม่เอ่ยนาม 55 ครูวิบูลย์เป็นครูสอนภาาาอังกฤษไม่เหมือนครูคนอื่นที่เอาแต่ยัดๆแกรมม่าใส่หัว - - ครูวิบูลย์เป็นครูที่สอนให้ฝึกออกเสียงภาษาอังกฤษให้ชัด และทีนี้ก็มีครับ ครูเค้าเอาเพลงสากลเอ่อ..สมัยครูหนุ่มๆ มาให้เราร้องเพลง โดยจะให้จัดกลุ่มละไม่เกิน10คน และก็ให้การบ้านคือไปค้นหาฟังเพลงเอง แล้วก็ร้องให้ได้ห้าม...!! ห้ามดูเนื้อด้วยเวลาร้องกับครู แล้วก็ เสียงสูงต่ำต้องร้องให้ดี ก่อนจะสอบร้องเพลงครูจะให้เวลาฝึกซ้อมทั้งห้อง หาจุดผิดไปแก้ไข แล้วมาร้องกับครู อืม.... ก็สนุกดีนะ แต่ช่างเถะ ที่จริงจะมาพิมพ์เกี่ยวกับเพื่อนนี่หว่างั้น ขอไปหาเพื่อนเลยละกัน....

ปล.ข้างบนมันเท้า(ถูกป่ะ -..-)ความยาวไปสินะ สินะ




เอาล่ะมาเริ่มกัน เพื่อนคนแรก ขอเอารูปการ์ตูนแทนละกันนะที่จริงเอาสีแทนตัวเพื่อนมากกว่าเธอคนนี้ร่าเริงชอบสีส้มมมม

  ไม้จ้า ^O^ เพื่อนคนแรกที่สนิท
  

         ไม้เป็นสาวแว่น =w= ใครๆก็รู้ เรียนเก่ง ความลับท่าจะเยอะ เอ่อ ชอบช็อคโกแลตสุดๆ - -  คอยสอนการบ้านข้าน้อยอยู่เรื่อยๆ ใจดี ใจอ่อน น่ารักนะตัวจริงอ่ะ ถ้าถอดแว่นละก็ โคตรสวย น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก    โก๊ะๆนะไม้อ่ะ เห็นแบบนี้ดูเหมือนไม่ค่อยมีแรงแต่ที่จริง แรงเยอะมาก ตอนนั้นเล่นงัดข้อ โอย..แพ้ราบคาบค่ะ แรกๆก็สู้ๆไปๆมาๆแพ้ค่ะ -0-  ยังไม่เคยไปบ้านไม้เลยสักครั้ง กะจะไปแต่คุณเธอเอาแต่ไม่ว่างๆ เชอะๆ วันหลังจะบุกไปนะ 55


          คนที่ 2 เพื่อนโรงเรียนเดิม ที่จริงรร.เก่าอยู่คนละห้องเลยไม่ค่อยสนิท แต่พอมาอยู่ห้องเดียวกัน หึหึ..สนิทเลย =..=

เจ๊เกิ้ล.....


           

               อะแฮ่มๆ เจ๊แกชื่อเกิ้ล บ้าๆรั่วๆชอบชมตัวเองแต่ไม่ได้หลงตัวเองนะ คุยสนุก เจ๊แกชอบมีเรื่องมาเม้าท์ และก็ชอบเพ้อบ้าๆเหมือนเฮา 55 ซึ่งข้าน้อยกับไม้ ปลงแล้วล่ะ -..- นิสัยหรอเจ๊แกบ่้าๆรั่วๆตามประสาเจ๊แกแหละ เท่านี้ สั้นๆง่ายๆ รักเว้ยย -..-




คนต่อไป....อาเธอคนนี้ทำให้ข้าน้อยหลงเสน่ห์เธอ กรุ๊ปAB ด้วยง่ะ ><  

แถ่นแถ้นนนน แตงโม หรือโมนั่นเองจ้า >W< 



                ฉันหลงเสน่ห์เธอตั้งแต่ ม.1 กรี๊ด >O< แตงโม หรือโม เป็นคนนิ่งๆประสาเอบี 55 เอ่อดูแปลกประหลดเหมือนมนุษย์ต่างดาว (//วอนตรีน -..- ) ชอบสีดำเป็นชีวิตจิต เธอคนนี้ก็เล่นเด็กดีแต่ไม่ขอเอ่ยนามนะฮะ -.*  เก่งหลายด้าน ทั้งวาดรูปเอย ภาษาอังกฤษเอย..กีต้าร์เอย นี่ไม่ใช่เหตุผลที่หลงโมจังนะ ด้วยนิสัยของคุณเธอนั้นแหละ ฮ่ะๆ...หลงเลยๆ >O< ไม่วายนะ แต่ชอบเพื่อนคนนี้มาก ไม่รู้สิ..ดูเธอสำคัญมากๆเลยหล่ะ ช่างเถอะๆ 



เอ้า คนสุดท้าย ท้ายสุด

กิ๊กกี้ >O<




                อาเจ๊แกนิสัยเหมือนเจ๊เกิ้ล ชอบฝรั่ง นิโกร หล่อๆ -..- อา เก่งอังกฤษเหมือนเกิ้ลไม้ รั่วๆ ตัวใหญ่ฮ่าๆๆ แต่หน้าตาดีนะเว้ยย  โคตรมีเสน่ห์อ่ะ......โฮก จีบได้ป่ะ ไม่ใช่ละ - - กิ๊กเป็นคนง่ายๆ ชิลๆ ชอบชวนโดดเรียน เอ๊ะ ยังไง 55 ร่าเริงตลอด พอเพ้อทีนะ...ตามไม่ทันเฟ้ย -0-




จบล่ะเพื่อนข้าน้อยงั้นขอแนะนำตัวเอง

อ่ะแฮ่มๆ เอ่อรูปไม่เหมือนคนอื่นง่ะ พอดีหาไม่เจอ พอเจอมันมีปัญหาเลยเอารูปนี้มา โพสท่าแตกต่าง กร๊ากก

 

ข้าน้อยเอง สวยใช่มะ ตัวจริงสวยนา...ล้อเล่น 

ขอจบการรายงานเพียงเท่านี้ ขอบคุณค่า ^O^ 




อ่ะๆ แถมๆรูปรวมๆ 555