คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 [40 per.]
โรเรียนนานานาาิ JYP
“แบมแบม”เป็นเ็ใหม่อโรเรียนนี้
พึ่เ้ามาอยู่ปี1 และเ้ามาโยยัไม่รู้อะไรเลย
โรเรียนนี้เป็นโรเรียนที่สอบเ้ายามา แบมแบมล่ะยอมรับเลยริๆ
ถึเพื่อนๆที่โรเรียนเ่าะบอว่าแบมแบมเ่เพราะเ้าโรเรียนนี้ไ้็เถอะ
แ่แบมแบมยัิว่าัวเอยัเ่ไม่พอเลย
ว่าะเ้าโรเรียนนี้ไ้แบมแบมอ่านหนัสือนอาเียนไปหลายรอบ
ันั้นแบมแบมึั้ใว่า อยู่โรเรียนนี้ะั้ใเรียนและะทำให้ีที่สุ
วันนี้เป็นวันเปิเทอมวันแร พอแบมแบมเินเ้าโรเรียนมา
็มีแ่พวผู้ายที่มอมาทาแบมแบมและยิ้มให้ พวผู้ายมอเาทำไม
แบมแบมไ้แ่ินไม่ทันไู้ทานนใรเ้า
“โอ้ย!!” เสียนที่แบมแบมนร้อ้วยวามเ็บ
แบมแบม: เฮ้ย!! ุรับเป็นไรมั้ยรับ ผมอโทษรับที่เินไมู่ทา -_-
“ุเินยัไเนียไมู่ทาเลย”
แบมแบม: ผมอโทษริๆรับ ผมะเินให้ระวัว่านี้ เอาเป็นว่าผมะเลี้ย้าวุแทนำอโทษ
โอเมั้ยรับ
“แ่นี้ะพอหรอ ันเ็บนะเว้ย”
แบมแบม: แล้วุะให้ผมทำยัไรับ
“มาเป็นเพื่อนสนิทัน”
แบมแบม: ห้ะ เป็นเพื่อนเนี่ยนะ ุิอะไรอยู่
“็่น่ะสิ นี่! ไม่อยาเป็นเพื่อนันหรอันเ้ามาใหม่เลยยัไม่มีเพื่อน
อย่ามาูถูันนะ!!”
แบมแบม: ป่าวรับ ผมแ่ไม่ิว่าุะให้ผมเป็นเพื่อนุเพื่อแทนำอโทษ ผมเป็นเพื่อนุ็ไ้รับ
ผม็ยัไม่มีเพื่อนเหมือนัน
“ริเหรอ”
แบมแบมพยัหน้ารับ แล้วเา็ยิ้มให้แบมแบม ฟอร์มเยอะะมั แบมแบมิ
“แล้วนายื่อไรอ่ะ”
แบมแบม: ื่อแบมแบมน่ะ แล้วนายล่ะ
“ันื่อ ิม ยูยอม เรียสั้นๆว่ายูยอมน่ะ”
แบมแบม: นายอยู่ปี1หรอ แล้วะไรอ่ะ
ยูยอม: อยู่ะนิเทศอ่ะ
แบมแบม: เห้ยริิ ั้นเรา็อยู่ะเียวัน
ยูยอม: ั้นเรานั่้วยันนะ
แบมแบม: อืม
ทำไมเย็นานานี้ ยูยอมิ
รี๊ๆๆๆ เมื่อเสียริ่เ้าห้อเรียนัึ้น ทัู้่็เ้าห้อเรียนไปพร้อมัน
ลอทาที่พวเาเินไปห้อเรียน ็มีแ่นมอ แ่ส่วนให่ะมอแบมแบมมาว่า
ระหว่าทาพวเา็ไ้ยินบทสนทนาหลายบทสนทนา ส่วนให่ะพูประมาว่า
“เฮ้ย นั่นเ็ใหม่หรอวะ น่ารััเลยว่ะ”
“ไหนวะ”
“นั่นไๆ น้ายอ่ะ” พูพลาี้มาที่แบมแบม
“เออน่ารัว่ะ นนีู้อ”
“เห้ยๆ ไม่ไ้ิูเห็น่อนนะ”
“เออๆ ูยให้็ไ้”
ที่แบมแบมไยิน ส่วนให่ประมานี้แหละ แบมแบมฟัแล้วรู้ทันทีว่าพูถึเา เาไม่เห็นะน่ารัรไหนเลย ออะหล่อ 0_0
พอแบมแบมและยูยอมเินเ้าไปในห้อ ็เหลือที่นั่สอที่พอี
แบมแบมเลยลายูยอมไปนั่ที่อนที่เหลือ
“ปิ้ป่อ ไเวลารับประทานอาหารลาวันแล้ว่ะ” เสียสวรร์ัึ้น
ยูยอม: เย่ หิว้าวะายแล้วโว้ยยย
แบมแบม: นายอย่าเวอร์ไไหมยูยอม แ่ิน้าวเอ
ยูยอม: โหยย แม่นเรียน เ่ยัน และไม่เห็นแ่ิน นายน่ะผอมเินไปแล้ว
หัิน้าวะบ้านะ
แบมแบมทำหน้าบูเมื่อยูยอมยี้หัว
โรอาหาระนิเทศ
แบมแบม: นายอยาินอะไรเี๋ยวันไปื้อให้
ยูยอม: ินามนายอ่ะ เี๋ยวันปื้อน้ำให้นะ เอาน้ำไรอ่ะ
แบมแบม: น้ำส้ม็ไ้
ทั้สอแยันไปื้ออาหาร และระหว่าทาไปนั้นแบมแบมนเ้าับใรไม่รู้อย่าแร
นแบมแบมล้มลไปอที่พื้น
แบมแบม: โอ้ย แบมแบมร้อ้วยวามเ็บ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
40 per.
talk:
เอ.... แบมแบมนับใรน้าาา ออุบไว้่อนน อิอิ รอิามัน้วยนะ เม้น้วยยิ่ี อยารู้ว่าะมีนอ่านอเราไหม เล่นแท็หน่อยนะ #ผมบ
เี๋ยวะพยามยามลบ่อยๆนะ บ๊ายบาย
ความคิดเห็น