คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บ้า!!???
“ ชิเงรุทางนี้ๆ “ ผมโบกมือเรียกร่างโปร่งของเจ้าเพื่อนสนิทแอนด์ศัตรูตัวฉกาจ
หย่อยๆ
ชิเงรุหันมามองผมด้วยสายตาที่ผมไม่เข้าใจก่อนจะหันหน้า
แล้วเดินต่อไปโดยไม่สนใจผมซักนิดเดียว
อะไรของมัน-o-
“ เฮ้ย!!! ชิเงรุแกจะไม่ทักซาโตชิหน่อยรึไงว่ะ ไอ้เพื่อนแล้งน้ำใจ!!!!! “ จิโกะ
(เรียกสั้นๆนะครับ) หยุดปะทะฝีปากกับปิกะแล้วหันไปตะโกนใส่ชิเงรุที่จ้ำ
อ้าวอยู่ริบๆ
เจ้าเพื่อนขี้เต้ะของผมชะงักฝีเท้าทันที แล้วรีบหันเดินมาหาจิ
โกะด้วยสายตาไม่พอใจอย่างร้ายแรง จิโกะไม่ทุกข์ไม่ร้อนกับไอ้สายตาโกรธๆ
ของชิเงรุซักนิด แถมยังไปแลบลิ้นใส่มันอีกต่างหาก -*-
“ นายมาทำอะไรที่นี้หรอ ชิเงรุ “ ผมว่าอย่างเป็นมิตรกับเจ้าเพื่อนสนิทที่กำลัง
ส่งสายตาเปรี้ยะๆกับจิโกะอยู่
หมอนั้นหันมามองผมด้วยสายตาดีใจ(ละมั้ง)เพียงชั่ววูบก่อน
จะแปรเปลี่ยนเป็นสายตาโกรธจัด โดยที่ผมก็ไม่ทราบสาเหตุ
“ ซาโตชิ ฉันว่านายไม่ควรให้โปเกม่อนของนายมาเกาะแกะตัวนายมากเกิน
ไปนะ โดยเฉพาะไอ้พวกหนูเนี่ยมันสกปรก “ หมอนั้นหันมาพูดกับผมก็จริง
แต่ใจความมันกลับไปพูดถึงไอ้มนุษย์ที่กำลังกอดคอผมอยู่แทน
“ พูดงี้จะหาเรื่องกันรึไง ไอ้ขี้เต้ะ “ ปิกะว่าเสียงเรียบ
“ อยากจะเข้าใจว่าไงก็ตามใจ “ ชิเงรุโต้กลับปิกะทันควัน
“ ฮึ่ย!!! อยากตายดีๆหรืออยากโดนย่างตาย ห๊า!!!!!! “ ปิกะฟิวส์ขาดซะแล้ว -*-
“ ไม่รู้สิ แต่รู้แค่ว่าไอ้ไฟฟ้าต่ำๆของนายมันก็เท่ากับไฟฟ้าในถ่านเน่าๆหนึ่ง
ก้อนเท่านั้นแหละ “
“ แก!!!! “ ปิกะทำท่าจะกระโจนใส่มันแต่ผมยั้งไว้ทัน
“ ชิเงรุ!!! ว่านี้นายเป็นอะไรไปน่ะ ปากนายเปราะว่าปกตินะ “ ผมว่าแล้วมอง
เพื่อนร่างโปร่งตรงหน้าอย่างสงสัย
“ เปล่า “ มันว่าสั้นๆ
“ - - ?? “
ปกติออกจะเงียบขรึมจนฉันยังคิดว่าแกแอบจิต
แล้ววันนี้เป็นอะไร หมาในปากอยากออกมาข้างนอกรึไง
“ ป.จ.ด มาไม่ปกติมั้ง “ จิโกะเดินมาสมทบกับผม
“ อ้าวคราวนี้ เป็นแมลงวันหัวเขียวรึไง สงสัยนายต้องไปอาบน้ำแล้วมั้งซาโตชิ
มีแมลงวันมาเกาะตัวบะเห็ก “ คราวนี้มันหันไปกัดไอ้จิโกะของผม
เป็นเอามากแห๊ะ ไอ้นี่
สงสัยหมามันอยากอาหารจัด
“ ว่าใครเป็นแมลงวันหัวเขียวไม่ทราบ!!!!!! “ เอาแล้วคุงจิโกะของขึ้นอีกคง
“ ฉันว่านายพาโปเกม่อนของนายไปตรวจกับคุณจอยอีกทีก็ดีนะ ซาโตชิ
เพราะดูท่ามันจะมีตัวหูหนวกอยู่ตัวนึง “
“ แก!!!! “ จิโกะตวาดอย่างคาดโทษก่อนจะคว้าแซ่สีเขียวในมือเตรียมฟาดใส่ชิ
เงรุเต็มที่ แถมไอ้ชิเงรุยังไม่มีทีท่าจะหลบอีก
ไอ้บ้านี่ - - +++++
“ จิโกะ หยุด “ ผมว่าเสียงเฉียบ ก่อนจะเดินไปขว้างจิโกะเอาไว้
“ ซาโตชิหลบออกมาเด๋วนี้นะ!!!!!!!! “ จิโกะลดมือที่ถือแซ่ลงแล้วตวาดผม
“ ฉันบอกให้นายหยุด “
“ ไม่!!!! มันบังอาจมาว่าฉันเป็นแมลงวันหัวเขียว ฉันจะตีมันให้ตายเลย!!!!! “
“ จิโกริต้ากลับมา!!!!!! “ ผมตวาดลั่น ขณะชูมือที่ถือมอนสเตอร์บอลของจิโกะขึ้น
อยู่ระดับหัวไหล่
“ ได้ไงเนี่ย!!! “ เสียงจิโกะดังออกมาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนร่างของหมอนั้นจะถูก
ดูดเข้าบอลไปด้วยลำแสงสีแดง
ผมหันไปผงกหัวให้ชิเงรุหน่อยๆเป็นการขอโทษ หมอนั้น
ทำท่าไม่ถือสา ผมยิ้มหวานให้มันแสดงความขอบคุณ
“ นะ.......นายอย่ายิ้มงั้นดิ เห็นแล้วขนลุก “ มันว่า ก่อนจะหันหลังให้ผม
“ ปากหรอนั้น คนเขาอุตส่ายิ้มให้ยังมาว่ากันอีก “ ผมว่าอย่างอนๆ
“ แล้วจะหันหลังให้ฉันทำด๋อยอะไร หันมาคุยกันดีๆดิวะ “ ผมว่าแล้วจับให้มัน
หันมาหาแต่ก็ไม่เป็นผล ผมเลยเดินไปหาหน้ามันแทน
“ หน้าแดงทำไมน่ะ นายไม่สบายรึไง ชิเงรุ “ ผมว่าอย่างเป็นห่วง
“ ปะ.......เปล่า -//////- “
“ยังจะเปล่าอีก ไหนขอวัดไข้หน่อย เอาหัวลงมา “ ผมสั่ง มันทำท่าเงอะๆงะๆ
ผมรำคาญเลยกดหัวมันลงมาให้อยู่ในระดับเดียวกับผม
ผมค่อยๆขยับหน้าของตัวเองเข้าไปหาชิเงรุ พวกคุณอย่างเพิ่ง
คิดลึกกันจิ - * - ผมแค่จะเอาหน้าผากแตะหมอนั้นเฉยๆ แหมทำหน้า
ซะ.............เชียว อิอิๆ ^U^
“ ก็ไม่มีไข้นี้ “ ผมว่าแล้วถอยออกมา ก่อนจะเอามือไปลูบๆคล้ำๆแถวๆต้นคอ
ของมัน ( วัดไข้ๆ อย่าคิดลึก )
“ ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นไร ปล่อยซะทีซิ!!!!!! “ มันว่าแล้วปัดมือผมออกเต็มแรง
“ เฮ้ย!!! ซาโตชิเขาอุตส่าเป็นห่วง ทำไมทำกับเขายังงี้วะ “ เอาแล้วปิกะของผมที่
เงียบอยู่นานของขึ้นอีกรอบ
“ แล้วใครใช้ให้มาเป็นห่วงล่ะ!!!! ฉันไม่ได้ไปกราบกรานให้เจ้านายแกมาเป็น
ห่วงฉันซักหน่อย!!!!! “ ดูมันว่า
อย่าให้ตูสูงกว่าแกละกัน
ไม่งั้นแกโดนสกายคิกทรีดีเกมส์โอเวอร์แน่ - - ++++++
“ แกนี่มัน........... “
“ ทำไม ฉันทำไม “
ยังจะไปยั่วมันอีก - * -
ไอ้โรคจิต
“ แก!!!!! “
“ แกๆอยู่นั้นแหละ รำคาญ “ ชิเงรุว่าเสียบเรียบกับปิกะก่อนจะหันมาพูดกับผม
“ ซาโตชิ เมื่อกี้แกแอบแต๊ะอั๋งฉันใช่ไม๊ ^ v ^ “ มันว่าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“ หะ.............หา OxO “
อะไรของมัน
“ ไม่ต้องมาหา อ้างว่าจะวัดไข้ แต่จิงๆอยากจูบฉันล่ะสิ ฉันรู้ทันหรอกน่า ^o^ “
ฮะ.......เฮ้ย
“ แต่ฉันเพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าคนมุ่งมั่นกับการเป็นโปเกม่อนมาสเตอร์อย่างนาย
จะเป็นพวก..........อนุรักษ์ต้นไม้นะเนี่ย “
เด๋วเซ่!!!!
“ แหมทำมาเป็นห่วง ที่แท้ในใจนายแอบชอบฉันอยู่ล่ะสิ “
เฮ้ย!!!! ไอ้บ้าชิเงรุ เด๋วสิวะ!!!!!
“ ถึงว่าล่ะ ถึงจะมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยขนาดไหน นายก็ไม่แล เพราะนาย
หลงรักฉันนี่เอง ^ V ^ ”
มันบ้าไปแล้ววววววววววววววววววว
ไอ้ชิเงรุบ้าไปแล้ววววววววววววววว
โรงบาลบ้าอยู่หนายยยยยยยยยยยย
“ ดูๆทำหน้าเข้า หลงไหลฉันขนาดนั้นเชียว “ มันว่าแล้วเอามือมาชายคางผม
ขึ้นให้ไปจ้องหน้ากับมัน
ใครก็ได้เอามันไปเก็บที TT^TT
คุณจุนซ่า มาจับมันที
มันลวนลามโผมมมมมมมมมมม
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง TTOTTT
###################################################
ตามคำร้องเรียกและเรียกร้อง(เอ๊ะ ยังไง )
ตอนใหม่มาให้ยลโฉมแล้วเดจ้าค่ะ
เม้นด้วยนะเจ้าค่ะ
ความคิดเห็น